Gatestone Institute: Η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια της Τουρκίας η κατασκευή ναυτικής βάσης στην Κύπρο
Η πιθανότητα κατασκευής μιας τουρκικής ναυτικής βάσης στην Κύπρο δεν αποτελεί καλό οιωνό για τις πιθανότητες μιας συμφωνίας επανένωσης της Κύπρου, ιδίως μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών του Ιουλίου του 2017, οι οποίες ανεστάλησαν όταν «η Τουρκία αρνήθηκε να παραιτηθεί από τα δικαιώματα παρέμβασης της Κύπρου ή παρουσία στρατευμάτων στο νησί», αναφέρει σε ανάλυσή του το The Gatestone Institute.
Η Τουρκία έχει 30.000 στρατιώτες που σταθμεύουν στην Κύπρο, το βόρειο τμήμα το οποίο κατέχει παράνομα από το 1974.
«Εάν οι ελληνοτουρκικές εντάσεις κλιμακωθούν, η πιθανότητα μιας άλλης κακής χρονικής στρατιωτικής πρόκλησης θα μπορούσε να κλιμακωθεί μαζί τους.
Επιπλέον, μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να ανοίξει ακόμα μεγαλύτερη ευκαιρία για ρωσική παρέμβαση», (Lawrence A. Franklin).
Η διοίκηση των ναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας «υπέβαλε πρόταση στο Υπουργείο Εξωτερικών, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία θα πρέπει να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak, η οποία πρόσφατα ενέκρινε την πρόταση η βάση σε άρθρο με τίτλο «Γιατί η Τουρκία πρέπει να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στη Βόρεια Κύπρο».
«Η δημιουργία ναυτικής βάσης θα επιτρέψει την προστασία της κυριαρχίας της Βόρειας Κύπρου, θα διευκολύνει και θα ενισχύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα αποτρέψει την κατοχή θαλάσσιας οικοπέδων (ΑΟΖ) ενέργειας και θα ενισχύσει το χέρι της Τουρκίας στις συνομιλίες για την ειρηνευτική διαδικασία στην Κύπρο».
Η κατοχή ναυτικής βάσης στη βόρεια Κύπρο θα ενίσχυε επίσης την αυτοανακηρυχθείσα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», η οποία αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.
Η Κύπρος έχει στρατηγική σημασία: μια ναυτική βάση θα δώσει στην Τουρκία ευκολότερη πρόσβαση στις διεθνείς εμπορικές οδούς της Ανατολικής Μεσογείου και θα έχει μεγαλύτερο έλεγχο στους τεράστιους υποθαλάσσιους ενεργειακούς πόρους γύρω από την Κύπρο.
Στο παρελθόν, η Τουρκία έχει εμποδίσει ξένα σκάφη να κάνουν έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ.
Τον Ιούνιο του 2018, η Τουρκία ξεκίνησε τη δική της εξερεύνηση στα θαλάσσια οικόπεδα πέριξ της Κύπρου για φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία έχει στρέψει το βλέμμα της στους πόρους της περιοχής.
Το 2014, η Άγκυρα απέστειλε σκάφη επιτήρησης και πολεμικά πλοία στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου για την αναζήτηση υδρογονανθράκων.
Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα λίγο πριν οι ηγέτες της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου προχωρήσουν στην εμβάθυνση τηςν ενεργειακής τους συνεργασία, «παγώνοντας την Τουρκία».
Μόλις υπογράφηκε η συμφωνία, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης διέρρευσε τις «προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας» λέγοντας ότι «δεν θέτουν σε κίνδυνο μόνο τις ειρηνευτικές συνομιλίες [μεταξύ Ελλήνων και Τουρκοκυπρίων]... αλλά επηρεάζουν και την ασφάλεια στην ανατολική Μεσόγειο περιοχή».
Την εποχή εκείνη, οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση που διεξάγονταν από τα Ηνωμένα Έθνη, οι οποίες είχαν ξεκινήσει εκ νέου μετά από μακρά παύση, έληξαν ανεπιτυχώς και πάλι, ως αποτέλεσμα της αναζήτησης της Τουρκίας για υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ.
Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian τον Νοέμβριο του 2014: Η απόφαση της Τουρκίας να αποστείλει ένα ερευνητικό σκάφος σε αμφισβητούμενα νερά τον περασμένο μήνα όχι μόνο είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή των συνομιλιών αλλά έχει επιδεινώσει τη σειρά για τα δικαιώματα γεώτρησης.
Η πιθανότητα δημιουργίας μιας τουρκικής ναυτικής βάσης δεν αποτελεί καλό συμπέρασμα για τις πιθανότητες μιας συμφωνίας επανένωσης της Κύπρου, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών του Ιουλίου του 2017 μεταξύ του Τουρκοκύπριου ηγέτη Mustafa Akinci και του Προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη.
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να συμβάλει στην επιθυμία του τουρκικού ναυτικού για μια βάση στην Κύπρο είναι το Ισραήλ.
Εκτός από τις εξαιρετικά ακανθώδεις σχέσεις της Άγκυρας με την Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ και η Κύπρος εργάζονται για τη σύναψη συμφωνίας για την ένταξή τους στα ηλεκτρικά δίκτυα και για την κατασκευή ενός αγωγού σύνδεσης των πεδίων φυσικού αερίου στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Αν και βρίσκονται σε διαφωνία σχετικά με τα δικαιώματα ανάπτυξης ενός από αυτά τα πεδία φυσικού αερίου, την Αφροδίτη, επενδύονται στην επίτευξη λύσης που δεν θα βλάψει τις ολοένα και πιο φιλικές σχέσεις τους.
Οι εκτιμήσεις του Erdogan πρέπει να απασχολήσουν το ΝΑΤΟ, του οποίου η Τουρκία είναι μέλος.
Όπως πρόσφατα έγραψε ο Lawrence A. Franklin για το Gatestone:«Αν επιταχυνθούν οι ελληνοτουρκικές εντάσεις, θα μπορούσε να επιταχυνθεί η πιθανότητα μιας άλλης στρατιωτικής πρόκλησης με κακό χρονοδιάγραμμα. Θα μπορούσε να επηρεαστεί η ικανότητα του ΝΑΤΟ να ανταποκρίνεται σε άλλες συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς και τα αεροπορικά και ναυτικά περιουσιακά στοιχεία του ΝΑΤΟ που βασίζονται και στις δύο χώρες Επιπλέον, μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να ανοίξει ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία για ρωσική παρέμβαση».
www.bankingnews.gr
Η Τουρκία έχει 30.000 στρατιώτες που σταθμεύουν στην Κύπρο, το βόρειο τμήμα το οποίο κατέχει παράνομα από το 1974.
«Εάν οι ελληνοτουρκικές εντάσεις κλιμακωθούν, η πιθανότητα μιας άλλης κακής χρονικής στρατιωτικής πρόκλησης θα μπορούσε να κλιμακωθεί μαζί τους.
Επιπλέον, μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να ανοίξει ακόμα μεγαλύτερη ευκαιρία για ρωσική παρέμβαση», (Lawrence A. Franklin).
Η διοίκηση των ναυτικών δυνάμεων της Τουρκίας «υπέβαλε πρόταση στο Υπουργείο Εξωτερικών, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία θα πρέπει να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak, η οποία πρόσφατα ενέκρινε την πρόταση η βάση σε άρθρο με τίτλο «Γιατί η Τουρκία πρέπει να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στη Βόρεια Κύπρο».
«Η δημιουργία ναυτικής βάσης θα επιτρέψει την προστασία της κυριαρχίας της Βόρειας Κύπρου, θα διευκολύνει και θα ενισχύσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα αποτρέψει την κατοχή θαλάσσιας οικοπέδων (ΑΟΖ) ενέργειας και θα ενισχύσει το χέρι της Τουρκίας στις συνομιλίες για την ειρηνευτική διαδικασία στην Κύπρο».
Η κατοχή ναυτικής βάσης στη βόρεια Κύπρο θα ενίσχυε επίσης την αυτοανακηρυχθείσα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου», η οποία αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.
Η Κύπρος έχει στρατηγική σημασία: μια ναυτική βάση θα δώσει στην Τουρκία ευκολότερη πρόσβαση στις διεθνείς εμπορικές οδούς της Ανατολικής Μεσογείου και θα έχει μεγαλύτερο έλεγχο στους τεράστιους υποθαλάσσιους ενεργειακούς πόρους γύρω από την Κύπρο.
Στο παρελθόν, η Τουρκία έχει εμποδίσει ξένα σκάφη να κάνουν έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ.
Τον Ιούνιο του 2018, η Τουρκία ξεκίνησε τη δική της εξερεύνηση στα θαλάσσια οικόπεδα πέριξ της Κύπρου για φυσικό αέριο και πετρέλαιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία έχει στρέψει το βλέμμα της στους πόρους της περιοχής.
Το 2014, η Άγκυρα απέστειλε σκάφη επιτήρησης και πολεμικά πλοία στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου για την αναζήτηση υδρογονανθράκων.
Το περιστατικό αυτό έλαβε χώρα λίγο πριν οι ηγέτες της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου προχωρήσουν στην εμβάθυνση τηςν ενεργειακής τους συνεργασία, «παγώνοντας την Τουρκία».
Μόλις υπογράφηκε η συμφωνία, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης διέρρευσε τις «προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας» λέγοντας ότι «δεν θέτουν σε κίνδυνο μόνο τις ειρηνευτικές συνομιλίες [μεταξύ Ελλήνων και Τουρκοκυπρίων]... αλλά επηρεάζουν και την ασφάλεια στην ανατολική Μεσόγειο περιοχή».
Την εποχή εκείνη, οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση που διεξάγονταν από τα Ηνωμένα Έθνη, οι οποίες είχαν ξεκινήσει εκ νέου μετά από μακρά παύση, έληξαν ανεπιτυχώς και πάλι, ως αποτέλεσμα της αναζήτησης της Τουρκίας για υδρογονάνθρακες στην ΑΟΖ.
Σύμφωνα με ανάλυση του Guardian τον Νοέμβριο του 2014: Η απόφαση της Τουρκίας να αποστείλει ένα ερευνητικό σκάφος σε αμφισβητούμενα νερά τον περασμένο μήνα όχι μόνο είχε ως αποτέλεσμα τη διακοπή των συνομιλιών αλλά έχει επιδεινώσει τη σειρά για τα δικαιώματα γεώτρησης.
Η πιθανότητα δημιουργίας μιας τουρκικής ναυτικής βάσης δεν αποτελεί καλό συμπέρασμα για τις πιθανότητες μιας συμφωνίας επανένωσης της Κύπρου, ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση των ειρηνευτικών συνομιλιών του Ιουλίου του 2017 μεταξύ του Τουρκοκύπριου ηγέτη Mustafa Akinci και του Προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη.
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να συμβάλει στην επιθυμία του τουρκικού ναυτικού για μια βάση στην Κύπρο είναι το Ισραήλ.
Εκτός από τις εξαιρετικά ακανθώδεις σχέσεις της Άγκυρας με την Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ και η Κύπρος εργάζονται για τη σύναψη συμφωνίας για την ένταξή τους στα ηλεκτρικά δίκτυα και για την κατασκευή ενός αγωγού σύνδεσης των πεδίων φυσικού αερίου στην ηπειρωτική Ευρώπη.
Αν και βρίσκονται σε διαφωνία σχετικά με τα δικαιώματα ανάπτυξης ενός από αυτά τα πεδία φυσικού αερίου, την Αφροδίτη, επενδύονται στην επίτευξη λύσης που δεν θα βλάψει τις ολοένα και πιο φιλικές σχέσεις τους.
Οι εκτιμήσεις του Erdogan πρέπει να απασχολήσουν το ΝΑΤΟ, του οποίου η Τουρκία είναι μέλος.
Όπως πρόσφατα έγραψε ο Lawrence A. Franklin για το Gatestone:«Αν επιταχυνθούν οι ελληνοτουρκικές εντάσεις, θα μπορούσε να επιταχυνθεί η πιθανότητα μιας άλλης στρατιωτικής πρόκλησης με κακό χρονοδιάγραμμα. Θα μπορούσε να επηρεαστεί η ικανότητα του ΝΑΤΟ να ανταποκρίνεται σε άλλες συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς και τα αεροπορικά και ναυτικά περιουσιακά στοιχεία του ΝΑΤΟ που βασίζονται και στις δύο χώρες Επιπλέον, μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να ανοίξει ακόμη μεγαλύτερη ευκαιρία για ρωσική παρέμβαση».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών