Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η επενδυτική δυνατότητα των Ελλήνων είναι μηδενική
Η αναβλητικότητα στα Αγγλικά λέγεται procrastination και θεωρείται αρρώστια.
Συγκεκριμένα θεωρείται ψυχική ασθένεια, που πρέπει να αντιμετωπιστεί γιατί αλλιώς ο ασθενής βυθίζεται σε ένα τέλμα απραξίας, που τον καταστρέφει.
Οι λόγοι της αναβλητικότητας είναι πολλοί και κυρίως έχουν να κάνουν με το φόβο της κριτικής και το φόβο της αποτυχίας, αλλά και την εγγενή τάση του ανθρώπου να ελπίζει πως τα πράγματα θα βελτιωθούν με την παρέμβαση μιας ανώτερης δύναμης.
Στην Ελλάδα, το βασικό χαρακτηριστικό όλων των κυβερνήσεων της κρίσης, είναι η αναβλητικότητα.
Όποτε πάρθηκαν αποφάσεις, τα πράγματα βελτιώθηκαν, τουλάχιστον προσωρινά.
Όμως στις δύσκολες περιστάσεις, η λογική που πρυτανεύει είναι η αναβολή, περιμένοντας ή το πρόβλημα να λυθεί μόνο του ή να το λύσει (φορτωθεί) ο επόμενος.
Η «έξοδος από τα μνημόνια» είναι χαρακτηριστική περίπτωση.
Συμφωνήσαμε και βάλαμε την υπογραφή μας σε ότι ζητήθηκε σε οικονομικά και εθνικά θέματα.
Δηλώσαμε ακόμα και ότι υιοθετούμε το πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες. Με βάση αυτά πήραμε πολλά από όσα ζητούσαμε.
Όταν όμως ήρθε η ώρα της εφαρμογής, ενεργοποιήθηκε η αναβλητικότητα.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η επενδυτική δυνατότητα των Ελλήνων είναι μηδενική (τουλάχιστον με τα κεφάλαια που έχουν στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα).
Οπότε οι επενδύσεις και η συνεπακόλουθη ανάπτυξη πρέπει να στηριχθούν με ξένα κεφάλαια. Αυτά μπορεί να είναι επαναπατρισμός κεφαλαίων, επενδύσεις ξένων ή επιδοτήσεις και μπορεί να έχουν τη μορφή δανεισμού ή επενδύσεων κεφαλαίου σε επιχειρήσεις.
Κάτι τέτοιο σε μια οικονομία που πεινάει για κεφάλαιο, μπορεί να πυροδοτήσει ανάπτυξη μεγαλύτερη των προσδοκιών, τουλάχιστον στα πρώτα βήματα.
Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει για πολλοστή φορά η Ελλάδα να πείσει, ότι τηρεί τις δεσμεύσεις της και άρα προσφέρει ένα σταθερό και προβλεπόμενο επενδυτικό προορισμό και επίσης να πείσει τους επενδυτές ότι οι επενδύσεις τους έχουν πιθανότητες να είναι κερδοφόρες.
Σε ένα κόσμο που εκτιμά τη σταθερότητα, το χειρότερο δείγμα γραφής είναι να νομοθετείς μέτρα και μετά να υπαναχωρείς.
Το χρηματιστήριο έχει σπάσει πολλαπλές στηρίξεις, ειδικά όσον αφορά τις τραπεζικές μετοχές και βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Θα πρέπει πρώτα να δοκιμαστούν στηρίξεις όπως οι 675 και μετά οι 650 μονάδες του Γενικού Δείκτη και μετά να συζητήσουμε για καλύτερες μέρες.
Το χρηματιστήριο κινείται σε υπερπουλημένη ζώνη, οπότε απότομες ανοδικές αντιδράσεις είναι αναμενόμενες, αλλά μέχρι στιγμής ακόμη ψάχνουμε τον καταλύτη που θα ξαναφέρει τα πράγματα σε κανονικότητα.
Το μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων θα μπορούσε να φέρει θετικές ειδήσεις που θα επηρεάσουν, όπως και το μέτωπο των κόκκινων δανείων.
Κωνσταντίνος Φέγγος
Πρόεδρος VERSAL Α.Ε.Π.Ε.Υ.
www.bankingnews.gr
Συγκεκριμένα θεωρείται ψυχική ασθένεια, που πρέπει να αντιμετωπιστεί γιατί αλλιώς ο ασθενής βυθίζεται σε ένα τέλμα απραξίας, που τον καταστρέφει.
Οι λόγοι της αναβλητικότητας είναι πολλοί και κυρίως έχουν να κάνουν με το φόβο της κριτικής και το φόβο της αποτυχίας, αλλά και την εγγενή τάση του ανθρώπου να ελπίζει πως τα πράγματα θα βελτιωθούν με την παρέμβαση μιας ανώτερης δύναμης.
Στην Ελλάδα, το βασικό χαρακτηριστικό όλων των κυβερνήσεων της κρίσης, είναι η αναβλητικότητα.
Όποτε πάρθηκαν αποφάσεις, τα πράγματα βελτιώθηκαν, τουλάχιστον προσωρινά.
Όμως στις δύσκολες περιστάσεις, η λογική που πρυτανεύει είναι η αναβολή, περιμένοντας ή το πρόβλημα να λυθεί μόνο του ή να το λύσει (φορτωθεί) ο επόμενος.
Η «έξοδος από τα μνημόνια» είναι χαρακτηριστική περίπτωση.
Συμφωνήσαμε και βάλαμε την υπογραφή μας σε ότι ζητήθηκε σε οικονομικά και εθνικά θέματα.
Δηλώσαμε ακόμα και ότι υιοθετούμε το πρόγραμμα και οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες. Με βάση αυτά πήραμε πολλά από όσα ζητούσαμε.
Όταν όμως ήρθε η ώρα της εφαρμογής, ενεργοποιήθηκε η αναβλητικότητα.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η επενδυτική δυνατότητα των Ελλήνων είναι μηδενική (τουλάχιστον με τα κεφάλαια που έχουν στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα).
Οπότε οι επενδύσεις και η συνεπακόλουθη ανάπτυξη πρέπει να στηριχθούν με ξένα κεφάλαια. Αυτά μπορεί να είναι επαναπατρισμός κεφαλαίων, επενδύσεις ξένων ή επιδοτήσεις και μπορεί να έχουν τη μορφή δανεισμού ή επενδύσεων κεφαλαίου σε επιχειρήσεις.
Κάτι τέτοιο σε μια οικονομία που πεινάει για κεφάλαιο, μπορεί να πυροδοτήσει ανάπτυξη μεγαλύτερη των προσδοκιών, τουλάχιστον στα πρώτα βήματα.
Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει για πολλοστή φορά η Ελλάδα να πείσει, ότι τηρεί τις δεσμεύσεις της και άρα προσφέρει ένα σταθερό και προβλεπόμενο επενδυτικό προορισμό και επίσης να πείσει τους επενδυτές ότι οι επενδύσεις τους έχουν πιθανότητες να είναι κερδοφόρες.
Σε ένα κόσμο που εκτιμά τη σταθερότητα, το χειρότερο δείγμα γραφής είναι να νομοθετείς μέτρα και μετά να υπαναχωρείς.
Το χρηματιστήριο έχει σπάσει πολλαπλές στηρίξεις, ειδικά όσον αφορά τις τραπεζικές μετοχές και βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Θα πρέπει πρώτα να δοκιμαστούν στηρίξεις όπως οι 675 και μετά οι 650 μονάδες του Γενικού Δείκτη και μετά να συζητήσουμε για καλύτερες μέρες.
Το χρηματιστήριο κινείται σε υπερπουλημένη ζώνη, οπότε απότομες ανοδικές αντιδράσεις είναι αναμενόμενες, αλλά μέχρι στιγμής ακόμη ψάχνουμε τον καταλύτη που θα ξαναφέρει τα πράγματα σε κανονικότητα.
Το μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων θα μπορούσε να φέρει θετικές ειδήσεις που θα επηρεάσουν, όπως και το μέτωπο των κόκκινων δανείων.
Κωνσταντίνος Φέγγος
Πρόεδρος VERSAL Α.Ε.Π.Ε.Υ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών