Σήμερα στις ΗΠΑ εντοπίζονται φούσκες στις πιστωτικές κάρτες, στα φοιτητικά δάνεια, στα δάνεια αυτοκινήτων, αλλά και στο ομοσπονδιακό χρέος
Το Σεπτέμβριο κλείσαμε μια δεκαετία από το κραχ της φούσκας των subprimes, η οποία προκάλεσε την κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς και τη διάσωση των μεγάλων τραπεζών από την κυβέρνηση.
Το ξέφρενο sell off μετοχών της περασμένης εβδομάδας δείχνει ότι η Wall Street απέτυχε να μάθει το μάθημα του 2008, καθιστώντας αναπόφευκτη μια άλλη κατάρρευση, αναφέρει ο Ron Paul, του Ron Paul Institute for Peace & Prosperity.
Το 2001-2002, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) ανταποκρίθηκε στην οικονομική ύφεση που προκάλεσε η έκρηξη της τεχνολογικής φούσκας με τη διοχέτευση χρημάτων στην οικονομία.
Αυτά τα νέα χρήματα κατέληξαν στην αγορά κατοικιών.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η επονομαζόμενη συντηρητική κυβέρνηση Bush, όπως και η "φιλελεύθερη" κυβέρνηση Clinton πριν από αυτήν, χρησιμοποίησε τον κοινοτικό νόμο επανεπένδυσης και τις Fannie Mae και Freddie Mac για να διαθέσουν πακέτο υποθηκών στην αγορά.
Οι τράπεζες και άλλοι επενδυτές αγκάλιασαν με ανυπομονησία αυτήν την ατζέντα "κοινωνία της ιδιοκτησίας" με μότο "πρώτα δανειοδοτείς και μετά οι ερωτήσεις".
Το αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου (subprimes), η βιασύνη για επενδύσεις σε στέγαση και εκατομμύρια Αμερικανών που βρίσκονταν σε σπίτια που δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά.
Όταν ξέσπασε η φούσκα των κατοικιών, η κυβέρνηση θα έπρεπε να αφήσει την ύφεση να εκδηλωθεί, προκειμένου να διορθώσει τις κακές επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της φαινομενικής έκρηξης που δημιούργησε η Fed.
Αυτό μπορεί να προκαλούσε κάποιο βραχυπρόθεσμο πόνο, αλλά θα εξασφάλιζε ότι η ανάκαμψη θα βασιζόταν σε μια ισχυρή βάση και όχι σε μια φούσκα.
Φυσικά το Κογκρέσο έκανε ακριβώς το αντίθετο, διασώζοντας τη Wall Street και τις μεγάλες τράπεζες.
Η Federal Reserve μείωσε τα επιτόκια στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα και ξεκίνησε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να διογκώσει την οικονομία μέσω των QE, τριών προγραμμάτων.
Τα χαμηλά επιτόκια και η ποσοτική χαλάρωση έχουν οδηγήσει όμως τη Fed σε δίλημμα.
Προκειμένου να αποφευχθεί η επιστροφή στον πληθωρισμό της δεκαετίας του 1970 - ή και χειρότερα, πρέπει να αυξήσει τα επιτόκια και να ανασυντάξει τον ισολογισμό της.
Εντούτοις, η αύξηση των επιτοκίων κινδυνεύει να προκαλέσει τις φούσκες που δημιουργήθηκαν.
Σήμερα το χρέος των πιστωτικών καρτών είναι πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το χρέος των φοιτητικών δανείων είναι 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ υπάρχει μια φούσκα στα δάνεια αυτοκινήτων.
Επίσης, υπάρχει ακόμη και μια νέα φούσκα στην αγορά κατοικιών.
Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κάθε φούσκας είναι η κυβερνητική φούσκα.
Το ομοσπονδιακό χρέος υπερβαίνει τα 21 τρισεκατομμύρια δολάρια και επεκτείνεται κατά δεκάδες χιλιάδες δολάρια το δευτερόλεπτο.
Η Fed είναι απίθανο να αυξήσει σημαντικά τα επιτόκια, διότι έτσι θα προκαλούσε μεγάλες αυξήσεις στις πληρωμές τόκων του δημοσίου.
Αντ 'αυτού, η Fed θα συνεχίσει να κάνει μικρές αυξήσεις ενώ θα κινείται σιγά-σιγά για να μειώσει τον ισολογισμό της, ελπίζοντας να επιστρέψει σταδιακά σε μια «κανονική» νομισματική πολιτική χωρίς να σπάσει την «φούσκα των πάντων».
Δυστυχώς, σύμφωνα με τον Ron Paul, η Fed θα αποτύχει στη διατήρηση αυτής της κατάστασης.
Όταν η φούσκα εκρήγνυται, η Αμερική θα αντιμετωπίσει μια οικονομική κρίση πολύ μεγαλύτερη από την κατάρρευση του 2008 ή τη Μεγάλη Ύφεση.
Αυτή η κρίση οφείλεται στην αποτυχία να μάθουν τα διδάγματα του 2008...
www.bankingnews.gr
Το ξέφρενο sell off μετοχών της περασμένης εβδομάδας δείχνει ότι η Wall Street απέτυχε να μάθει το μάθημα του 2008, καθιστώντας αναπόφευκτη μια άλλη κατάρρευση, αναφέρει ο Ron Paul, του Ron Paul Institute for Peace & Prosperity.
Το 2001-2002, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) ανταποκρίθηκε στην οικονομική ύφεση που προκάλεσε η έκρηξη της τεχνολογικής φούσκας με τη διοχέτευση χρημάτων στην οικονομία.
Αυτά τα νέα χρήματα κατέληξαν στην αγορά κατοικιών.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η επονομαζόμενη συντηρητική κυβέρνηση Bush, όπως και η "φιλελεύθερη" κυβέρνηση Clinton πριν από αυτήν, χρησιμοποίησε τον κοινοτικό νόμο επανεπένδυσης και τις Fannie Mae και Freddie Mac για να διαθέσουν πακέτο υποθηκών στην αγορά.
Οι τράπεζες και άλλοι επενδυτές αγκάλιασαν με ανυπομονησία αυτήν την ατζέντα "κοινωνία της ιδιοκτησίας" με μότο "πρώτα δανειοδοτείς και μετά οι ερωτήσεις".
Το αποτέλεσμα ήταν η ανάπτυξη στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου (subprimes), η βιασύνη για επενδύσεις σε στέγαση και εκατομμύρια Αμερικανών που βρίσκονταν σε σπίτια που δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά.
Όταν ξέσπασε η φούσκα των κατοικιών, η κυβέρνηση θα έπρεπε να αφήσει την ύφεση να εκδηλωθεί, προκειμένου να διορθώσει τις κακές επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της φαινομενικής έκρηξης που δημιούργησε η Fed.
Αυτό μπορεί να προκαλούσε κάποιο βραχυπρόθεσμο πόνο, αλλά θα εξασφάλιζε ότι η ανάκαμψη θα βασιζόταν σε μια ισχυρή βάση και όχι σε μια φούσκα.
Φυσικά το Κογκρέσο έκανε ακριβώς το αντίθετο, διασώζοντας τη Wall Street και τις μεγάλες τράπεζες.
Η Federal Reserve μείωσε τα επιτόκια στα ιστορικά χαμηλά επίπεδα και ξεκίνησε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να διογκώσει την οικονομία μέσω των QE, τριών προγραμμάτων.
Τα χαμηλά επιτόκια και η ποσοτική χαλάρωση έχουν οδηγήσει όμως τη Fed σε δίλημμα.
Προκειμένου να αποφευχθεί η επιστροφή στον πληθωρισμό της δεκαετίας του 1970 - ή και χειρότερα, πρέπει να αυξήσει τα επιτόκια και να ανασυντάξει τον ισολογισμό της.
Εντούτοις, η αύξηση των επιτοκίων κινδυνεύει να προκαλέσει τις φούσκες που δημιουργήθηκαν.
Σήμερα το χρέος των πιστωτικών καρτών είναι πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, το χρέος των φοιτητικών δανείων είναι 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ υπάρχει μια φούσκα στα δάνεια αυτοκινήτων.
Επίσης, υπάρχει ακόμη και μια νέα φούσκα στην αγορά κατοικιών.
Αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κάθε φούσκας είναι η κυβερνητική φούσκα.
Το ομοσπονδιακό χρέος υπερβαίνει τα 21 τρισεκατομμύρια δολάρια και επεκτείνεται κατά δεκάδες χιλιάδες δολάρια το δευτερόλεπτο.
Η Fed είναι απίθανο να αυξήσει σημαντικά τα επιτόκια, διότι έτσι θα προκαλούσε μεγάλες αυξήσεις στις πληρωμές τόκων του δημοσίου.
Αντ 'αυτού, η Fed θα συνεχίσει να κάνει μικρές αυξήσεις ενώ θα κινείται σιγά-σιγά για να μειώσει τον ισολογισμό της, ελπίζοντας να επιστρέψει σταδιακά σε μια «κανονική» νομισματική πολιτική χωρίς να σπάσει την «φούσκα των πάντων».
Δυστυχώς, σύμφωνα με τον Ron Paul, η Fed θα αποτύχει στη διατήρηση αυτής της κατάστασης.
Όταν η φούσκα εκρήγνυται, η Αμερική θα αντιμετωπίσει μια οικονομική κρίση πολύ μεγαλύτερη από την κατάρρευση του 2008 ή τη Μεγάλη Ύφεση.
Αυτή η κρίση οφείλεται στην αποτυχία να μάθουν τα διδάγματα του 2008...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών