Πόσο πιθανή είναι μια νέα αρχή στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας μετά την απελευθέρωση του πάστορα Brunson
Όπως όλα δείχνουν ωριμάζουν οι συνθήκες για επαναπροσέγγιση Ουάσιγκτον και Άγκυρας μετά την απελευθέρωση του πάστορα Andrew Brunson από την Τουρκία μετά από δύο χρόνια που έμεινε στις τουρκικές φυλακές.
Είναι καιρός για μια "νέα αρχή" όπως προτείνουν οι Financial Times.
Η απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα, ο οποίος κατηγορήθηκε για κατασκοπεία, παρέχει επίσης μια σημαντική ευκαιρία για να υπάρξει αναθέρμανση της κρίσιμης σχέσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας.
Η Τουρκία και οι ΗΠΑ. διαφωνούν μεταξύ τους.
Για την Ουάσιγκτον, η Τουρκία είναι ένα σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ και ένας γείτονας της Συρίας.
Είναι ένας παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ και έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην απορρόφηση εκατομμυρίων συριακών προσφύγων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία θα έβλεπε θετικά την αναθέρμανση της σχέσης της με τις ΗΠΑ, καθώς η οικονομία βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς εκτός των δομικών της προβλημάτων η επιδείνωση των σχέσεων μςε την Ουάσισκτον οδήγησε την τουρκική λίρα σε ελεύθερη πτώση.
Η Τουρκία έχει διαδραματίσει πράγματι έναν «ζωτικό ρόλο» στην προσφυγική, όπως αναφέρουν οι, αλλά περισσότερο με τον τρόπο να είναι τόσο "εμπρηστής" όσο και "πυροσβέστης" καθώς κατά τη διάρκεια του περισσότερου από τον επταετή συριακό πόλεμο χρησιμοποιούσε τα σύνορά της ως το μεγαλύτερο "αυτοκινητόδρομο του τζιχάντ" στη σύγχρονη ιστορία, διευκολύνοντας το κίνημα των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα και του ISIS στη Συρία για την καταπολέμηση της κυβέρνησης Assad.
Και βέβαια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ένας βασικός συνεργάτης σε αυτό - όπως ο Joe Biden ανέφερε σε ομιλία του στο Χάρβαρντ το 2015 - όταν κατηγόρησε «συμμάχους των ΗΠΑ» συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας για την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους.
Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο ο Λευκός Οίκος ποτέ δεν κάλεσε πλήρως και επαρκώς τον Πρόεδρο Erdogan να λογοδοτήσει ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας.
Για το συντακτικό συμβούλιο των FT, αυτά τα αποδεδειγμένα γεγονότα έχουν αγνοηθεί και παραμεριστεί από καιρό, αν και τώρα αναγνωρίζονται πλήρως ακόμη και μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
Αλλά αν η Ουάσινγκτον αποκτήσει έναν «στενό περιφερειακό σύμμαχο» σε μια περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου το καθεστώς της αλλαγής και οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες δεν έχουν αλλάξει, οι Τούρκοι παίρνουν επίσης μια «ασφάλεια» θεραπεύοντας τους δεσμούς με τις ΗΠΑ.
Οι FT συνεχίζουν τονίζοντας πως για τους ίδιους τους Τούρκους, μια στενή σχέση με τις ΗΠΑ είναι μια σημαντική στρατηγική ασφαλούς πολιτικής σε μια ευμετάβλητη περιοχή.
Ωστόσο, το απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το 2016 προκάλεσε μια σειρά γεγονότων που απείλησαν την αμερικανο-τουρκική συμμαχία.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Τ. Erdogan κατηγόρησε για την απόπειρα πραξικοπήματος για τους οπαδούς του Fethullah Gulen, ενός Τούρκου θρησκευτικού ηγέτη που εδρεύει στις ΗΠΑ.
Οι μαζικές συλλήψεις που ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος κατέστρεψαν τον κ. Brunson, ο οποίος κρατήθηκε για δύο χρόνια.
Η "πολιτική ασφάλειας" είναι πιθανότατα η μόνη ακριβής και κατάλληλη εικόνα που προσφέρουν οι FT στην ανάλυση τους.
Οι δύο χώρες πλευρές "χρειάζονται η μία την άλλη με τον τρόπο που οι συνωμότες σε ένα έγκλημα χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να παραμείνουν ήσυχοι, με την ανυποχώρητη ικανότητα καθένα από τους άλλους εκβιάζει τον άλλο.
Η απελευθέρωση του κ. Brunson δεν επιλύει όλα τα ζητήματα μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας.
Η κυβέρνηση του Erdogan παραμένει εξαγριωμένη για την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Κούρδους μαχητές στη Συρία, για τους οποίους οι Τούρκοι επιμένουν ότι είναι σύμμαχοι των Κούρδων τρομοκρατών στην Τουρκία.
Οι Αμερικανοί είναι ανήσυχοι από την προσέγγιση Erdogan - Putin και εξοργίστηκαν με την απόφασή της Τουρκίας να αγοράσει το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S- 300.
Η απόφαση αυτή θεωρείται από την Ουάσιγκτον ασυμβίβαστη με την ιδιότητα ενός μέλους του ΝΑΤΟ και θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω οικονομικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Οι τουρκικές εταιρείες θα μπορούσαν επίσης να υποβληθούν σε αμερικανικές δευτερεύουσες κυρώσεις, όταν οι ΗΠΑ σφίγγουν την οικονομική απομόνωσή τους από το Ιράν, τον επόμενο μήνα.
Εν τω μεταξύ, η ολοένα και πιο αυταρχική συμπεριφορά του Erdogan στο εσωτερικό της Τουρκίας, που περιλαμβάνει μαζικές εκκαθαρίσεις στις δημόσιες υπηρεσίες και συλλήψεις δημοσιογράφων - έχει προκλαέσει δυσμενή προσοχή στις ΗΠΑ.
Πρόκειται για μια τρομερή λίστα με προβλήματα.
Η υπέρβαση όλων μπορεί να μην είναι δυνατή.
Αλλά υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για ελπίδα.
Η απελευθέρωση του πάστορα Brunson βάζει τέλος σε μια αδικία.
Ο πόλεμος στη Συρία μπορεί τελικά να τελειώσει, γεγονός που θα μπορούσε να καταστήσει αμελητέο ένα ζήτημα την αμερικανική υποστήριξη για τους Κούρδους.
Η απειλή μιας κρίσης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει να δώσει στην κυβέρνηση Trump κίνητρο να διατηρήσει τους δεσμούς της με την Τουρκία - μια άλλη σημαντική περιφερειακή δύναμη.
Η κυβέρνηση Erdogan, εν τω μεταξύ, πρέπει να αντιμετωπίσει μια επικείμενη κρίση χρέους.
Χρειάζεται την καλή θέληση της Ουάσινγκτον.
Ωστόσο, εάν οι ΗΠΑ και η Τουρκία πρόκειται να ανοικοδομήσουν τη σχέση τους, οι δύο πλευρές θα πρέπει να επιδείξουν συγκράτηση.
Ιδανικά η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει την απόφασή της να αγοράσει ρωσικά όπλα.
Ακόμη και αν η Τουρκία επιμείνει στην απόφασή της, η κυβέρνηση Trump θα πρέπει να προσπαθήσει να αποφύγει έναν νέο γύρο οικονομικών κυρώσεων.
Η κυβέρνηση Erdogan, από την πλευρά της, θα έκανε καλά να υιοθετήσει μια πιο κατανοητή στάση απέναντι στην αμερικανική βοήθεια για τους Κούρδους στη Συρία, ιδιαίτερα αν οι ΗΠΑ συνεχίσουν να παρέχουν συνεργασία σε θέματα πληροφοριών σχετικά με τις τρομοκρατικές απειλές που αντιμετωπίζει η Τουρκία.
Αυτό το είδος συγκράτησης δεν θα είναι εύκολο ούτε για τον κ. Erdogan ούτε για τον κ. Trump - είναι ασταθείς και συναισθηματικοί ηγέτες.
Αλλά προς το συμφέρον των δύο εθνών τους, είναι καιρός για κάποιο ρεαλισμό και προσεκτική διπλωματία.
www.bankingnews.gr
Είναι καιρός για μια "νέα αρχή" όπως προτείνουν οι Financial Times.
Η απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα, ο οποίος κατηγορήθηκε για κατασκοπεία, παρέχει επίσης μια σημαντική ευκαιρία για να υπάρξει αναθέρμανση της κρίσιμης σχέσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας.
Η Τουρκία και οι ΗΠΑ. διαφωνούν μεταξύ τους.
Για την Ουάσιγκτον, η Τουρκία είναι ένα σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ και ένας γείτονας της Συρίας.
Είναι ένας παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ και έχει διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην απορρόφηση εκατομμυρίων συριακών προσφύγων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία θα έβλεπε θετικά την αναθέρμανση της σχέσης της με τις ΗΠΑ, καθώς η οικονομία βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς εκτός των δομικών της προβλημάτων η επιδείνωση των σχέσεων μςε την Ουάσισκτον οδήγησε την τουρκική λίρα σε ελεύθερη πτώση.
Η Τουρκία έχει διαδραματίσει πράγματι έναν «ζωτικό ρόλο» στην προσφυγική, όπως αναφέρουν οι, αλλά περισσότερο με τον τρόπο να είναι τόσο "εμπρηστής" όσο και "πυροσβέστης" καθώς κατά τη διάρκεια του περισσότερου από τον επταετή συριακό πόλεμο χρησιμοποιούσε τα σύνορά της ως το μεγαλύτερο "αυτοκινητόδρομο του τζιχάντ" στη σύγχρονη ιστορία, διευκολύνοντας το κίνημα των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα και του ISIS στη Συρία για την καταπολέμηση της κυβέρνησης Assad.
Και βέβαια, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ένας βασικός συνεργάτης σε αυτό - όπως ο Joe Biden ανέφερε σε ομιλία του στο Χάρβαρντ το 2015 - όταν κατηγόρησε «συμμάχους των ΗΠΑ» συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας για την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους.
Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος για τον οποίο ο Λευκός Οίκος ποτέ δεν κάλεσε πλήρως και επαρκώς τον Πρόεδρο Erdogan να λογοδοτήσει ως κρατικός χορηγός τρομοκρατίας.
Για το συντακτικό συμβούλιο των FT, αυτά τα αποδεδειγμένα γεγονότα έχουν αγνοηθεί και παραμεριστεί από καιρό, αν και τώρα αναγνωρίζονται πλήρως ακόμη και μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
Αλλά αν η Ουάσινγκτον αποκτήσει έναν «στενό περιφερειακό σύμμαχο» σε μια περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου το καθεστώς της αλλαγής και οι ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες δεν έχουν αλλάξει, οι Τούρκοι παίρνουν επίσης μια «ασφάλεια» θεραπεύοντας τους δεσμούς με τις ΗΠΑ.
Οι FT συνεχίζουν τονίζοντας πως για τους ίδιους τους Τούρκους, μια στενή σχέση με τις ΗΠΑ είναι μια σημαντική στρατηγική ασφαλούς πολιτικής σε μια ευμετάβλητη περιοχή.
Ωστόσο, το απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία το 2016 προκάλεσε μια σειρά γεγονότων που απείλησαν την αμερικανο-τουρκική συμμαχία.
Η κυβέρνηση του Προέδρου Τ. Erdogan κατηγόρησε για την απόπειρα πραξικοπήματος για τους οπαδούς του Fethullah Gulen, ενός Τούρκου θρησκευτικού ηγέτη που εδρεύει στις ΗΠΑ.
Οι μαζικές συλλήψεις που ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος κατέστρεψαν τον κ. Brunson, ο οποίος κρατήθηκε για δύο χρόνια.
Η "πολιτική ασφάλειας" είναι πιθανότατα η μόνη ακριβής και κατάλληλη εικόνα που προσφέρουν οι FT στην ανάλυση τους.
Οι δύο χώρες πλευρές "χρειάζονται η μία την άλλη με τον τρόπο που οι συνωμότες σε ένα έγκλημα χρειάζονται ο ένας τον άλλο για να παραμείνουν ήσυχοι, με την ανυποχώρητη ικανότητα καθένα από τους άλλους εκβιάζει τον άλλο.
Η απελευθέρωση του κ. Brunson δεν επιλύει όλα τα ζητήματα μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας.
Η κυβέρνηση του Erdogan παραμένει εξαγριωμένη για την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Κούρδους μαχητές στη Συρία, για τους οποίους οι Τούρκοι επιμένουν ότι είναι σύμμαχοι των Κούρδων τρομοκρατών στην Τουρκία.
Οι Αμερικανοί είναι ανήσυχοι από την προσέγγιση Erdogan - Putin και εξοργίστηκαν με την απόφασή της Τουρκίας να αγοράσει το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S- 300.
Η απόφαση αυτή θεωρείται από την Ουάσιγκτον ασυμβίβαστη με την ιδιότητα ενός μέλους του ΝΑΤΟ και θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω οικονομικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Οι τουρκικές εταιρείες θα μπορούσαν επίσης να υποβληθούν σε αμερικανικές δευτερεύουσες κυρώσεις, όταν οι ΗΠΑ σφίγγουν την οικονομική απομόνωσή τους από το Ιράν, τον επόμενο μήνα.
Εν τω μεταξύ, η ολοένα και πιο αυταρχική συμπεριφορά του Erdogan στο εσωτερικό της Τουρκίας, που περιλαμβάνει μαζικές εκκαθαρίσεις στις δημόσιες υπηρεσίες και συλλήψεις δημοσιογράφων - έχει προκλαέσει δυσμενή προσοχή στις ΗΠΑ.
Πρόκειται για μια τρομερή λίστα με προβλήματα.
Η υπέρβαση όλων μπορεί να μην είναι δυνατή.
Αλλά υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για ελπίδα.
Η απελευθέρωση του πάστορα Brunson βάζει τέλος σε μια αδικία.
Ο πόλεμος στη Συρία μπορεί τελικά να τελειώσει, γεγονός που θα μπορούσε να καταστήσει αμελητέο ένα ζήτημα την αμερικανική υποστήριξη για τους Κούρδους.
Η απειλή μιας κρίσης στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Σαουδικής Αραβίας θα πρέπει να δώσει στην κυβέρνηση Trump κίνητρο να διατηρήσει τους δεσμούς της με την Τουρκία - μια άλλη σημαντική περιφερειακή δύναμη.
Η κυβέρνηση Erdogan, εν τω μεταξύ, πρέπει να αντιμετωπίσει μια επικείμενη κρίση χρέους.
Χρειάζεται την καλή θέληση της Ουάσινγκτον.
Ωστόσο, εάν οι ΗΠΑ και η Τουρκία πρόκειται να ανοικοδομήσουν τη σχέση τους, οι δύο πλευρές θα πρέπει να επιδείξουν συγκράτηση.
Ιδανικά η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να επανεξετάσει την απόφασή της να αγοράσει ρωσικά όπλα.
Ακόμη και αν η Τουρκία επιμείνει στην απόφασή της, η κυβέρνηση Trump θα πρέπει να προσπαθήσει να αποφύγει έναν νέο γύρο οικονομικών κυρώσεων.
Η κυβέρνηση Erdogan, από την πλευρά της, θα έκανε καλά να υιοθετήσει μια πιο κατανοητή στάση απέναντι στην αμερικανική βοήθεια για τους Κούρδους στη Συρία, ιδιαίτερα αν οι ΗΠΑ συνεχίσουν να παρέχουν συνεργασία σε θέματα πληροφοριών σχετικά με τις τρομοκρατικές απειλές που αντιμετωπίζει η Τουρκία.
Αυτό το είδος συγκράτησης δεν θα είναι εύκολο ούτε για τον κ. Erdogan ούτε για τον κ. Trump - είναι ασταθείς και συναισθηματικοί ηγέτες.
Αλλά προς το συμφέρον των δύο εθνών τους, είναι καιρός για κάποιο ρεαλισμό και προσεκτική διπλωματία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών