Με το Ιταλικό χρέος στα 2,44 τρισεκ. ευρώ το 32,5% αντιστοιχεί σε 790 δισεκ. ευρώ που κατέχουν οι ξένες τράπεζες και ξένοι θεσμικοί επενδυτές
Μετά την υποβάθμιση της Ιταλίας από την Moody’s σε Baa3 μόλις μια βαθμίδα υψηλότερα από την κατηγορία junk bond στις 26 Οκτωβρίου είναι πολύ πιθανό να υποβαθμίσει την Ιταλία και ο αμερικανικός οίκος Standard and Poor’s.
Η Standard and Poor’s θα υποβαθμίσει την Ιταλία από ΒΒΒ σε ΒΒΒ- με σταθερές προοπτικές.
Η Ιταλία πλησιάζει το σημείο μηδέν αλλά ακόμη αντέχει.
Το σημείο μηδέν είναι η υποβάθμιση της Ιταλίας σε junk bond (ομόλογα σκουπίδια) δηλαδή να χάσει την επενδυτική βαθμίδα η investment grade.
Αν και με όρους ΕΚΤ μετράει πάν τα η υψηλότερη βαθμολογία θα πρέπει τους επόμενους μήνες να πάνε όλα στραβά στην Ιταλία ώστε να υποβαθμιστεί από όλους τους οίκους αξιολόγησης σε junk bond.
Αν και είναι στα όρια η Ιταλία ακόμη δεν κινδυνεύει.
Το βασικό πρόβλημα εάν η Ιταλία χάσει την επενδυτικής της βαθμίδα είναι ότι πολλά διεθνή funds υποχρεωτικά θα πωλήσουν ιταλικά ομόλογα.
Π.χ. το Norges bank asset management το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Νορβηγίας, το μεγαλύτερο pension fund παγκοσμίως έχει δηλώσει ότι θα πουλήσει τα ιταλικά ομόλογα εάν χάσει η Ιταλία την επενδυτική βαθμίδα.
Πολλά funds απαγορεύεται εκ του καταστατικού τους να επενδύσουν σε junk bond αλλά μόνο σε κρατικά ομόλογα επενδυτικής βαθμίδας, είναι τα ομόλογα που είναι επιλέξιμα για πράξεις νομισματικής πολιτικής από τις κεντρικές τράπεζες.
Το αποτέλεσμα της έντασης μεταξύ Ιταλίας και ΕΕ είχε άμεση επίδραση στα ιταλικά ομόλογα με το 10ετές να εκτινάσσεται στο 3,78% για να υποχωρήσει στο 3,57%
Τι επισήμανε η Moody’s;
Η Moody’s όπως αναμενόταν στις 19 Οκτωβρίου υποβάθμισε την Ιταλία σε Baa3 από Baa2 δηλαδή κατά μια κλίμακα.
Η επόμενη κατηγορία για την Moody’s είναι το Baa1 δηλαδή junk bond.
Κατά την Moody’s η Ιταλία εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα που εξισορροπούν τις δημοσιονομικές προοπτικές. Αυτές οι δυνάμεις περιλαμβάνουν μια πολύ μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, μια ισχυρή εξωτερική θέση με σημαντικά πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και μια σχεδόν ισορροπημένη διεθνή επενδυτική θέση.
Τα ιταλικά νοικοκυριά έχουν υψηλά επίπεδα πλούτου, ένα σημαντικό αποθεματικό ενάντια στους μελλοντικούς κραδασμούς και επίσης μια δυνητικά σημαντική πηγή χρηματοδότησης για την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση στοχεύει σε δημοσιονομικό έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ για το 2019, υψηλότερο από το πιθανό αποτέλεσμα του 2018, το οποίο είναι περίπου 1,9% και είναι σημαντικά υψηλότερο από τις δεσμεύσεις της Ιταλίας βάσει των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ.
Προβλέπει δημοσιονομικά ελλείμματα για το 2020 και το 2021 από 2,1% και 1,8% του ΑΕΠ.
Η Moody’s αναγνωρίζει ότι τα σχέδια της κυβέρνησης περιέχουν θετικά στοιχεία - το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων έχει τη δυνατότητα να στηρίξει την αύξηση της παραγωγικότητας στην οικονομία.
Ωστόσο, πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον τα προγραμματισμένα νέα εργαλεία και διαδικασίες για την επιτάχυνση της επιλογής των έργων και την εξασφάλιση κατάλληλου σχεδιασμού, αξιολόγησης και εφαρμογής θα αρκούν για να βελτιώσουν ουσιαστικά την αδυναμία της Ιταλίας όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις.
Η φορολογική μεταρρύθμιση θα μπορούσε να είναι θετική για την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Κατά την Moody’s η Ιταλία δεν θα καταφέρει τα επόμενα χρόνια να μειώσει την σχέση χρέους προς ΑΕΠ κάτω από 130%.
Σημειώνεται ότι η Ιταλική κυβέρνηση έχει μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης περίπου 200 δισ. ευρώ μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα που λήγουν το 2019 και ως εκ τούτου και θα πρέπει να διατηρήσει την εμπιστοσύνη τόσο των ξένων όσο και των εγχώριων επενδυτών για την αναχρηματοδότηση αυτών των ομολόγων.
Γιατί η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα;
Όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση χρέους οι διεθνείς τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία κατείχαν περίπου 170 δισεκ. ελληνικών ομολόγων.
Οι ελληνικές τράπεζες κατείχαν σχεδόν 52 δισεκ. ελληνικών ομολόγων.
Η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης σχεδίασαν την στρατηγική τους ώστε οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα.
Έτσι βρέθηκε αρχικά με 44 δισεκ. ελληνικών ομολόγων η ΕΚΤ τα οποία έχουν μειωθεί στα 18 δισεκ.
Οι ξένες τράπεζες είχαν τον χρόνο να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα και έτσι κατά το PSI+ το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 74% οι ξένες τράπεζες να υποστούν ζημίες απορροφήσιμες.
Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα.
Η Ιταλία έχει 2,44 τρισεκ. ευρώ χρέος και 1,78 τρισεκ. ευρώ ΑΕΠ με την σχέση χρέους προς ΑΕΠ να διαμορφώνεται στο 131%.
Αποτελεί την δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά την Ελλάδα.
Η Ελλάδα έχει 180% σχέση χρέους προς ΑΕΠ, με 181 δισεκ. ενεργητικό και 343 δισεκ. χρέος εκ των οποίων πλέον τα 245 δισεκ. το κατέχουν ESM, EFSF, διακρατικά δάνεια.
Η Ιταλία δεν μπορεί να πιεστεί όπως η Ελλάδα γιατί τότε η ΕΚΤ θα χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα στήριξης που δεν μπορεί να αντέξει η Ευρώπη.
Η Ιταλία γνωρίζει την δύναμη της, κρατάει την Ευρώπη από τα ιταλικά ομόλογα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και άλλες διεθνείς τράπεζες κατέχουν μεγάλο μέρος του Ιταλικού χρέους.
Όμως η αδυναμία της Ιταλίας είναι ότι το 2019 πρέπει να αναχρηματοδοτήσει 200 δισεκ. χρέους κρατικού και ιδιωτικού.
Η αύξηση των επιτοκίων στα Ιταλικά ομόλογα πλήγμα για τις τράπεζες αλλά και την ΕΚΤ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ιταλίας θα είναι η επιβάρυνση των τραπεζών.
Με 355 δισεκ. ιταλικού χρέους που κατέχουν οι ιταλικές τράπεζες η αύξηση των επιτοκίων θα προκαλέσει σοβαρά κεφαλαιακά προβλήματα.
Είναι ενδεικτικό ότι εάν το 10ετές ομόλογο φθάσει στο 4,5% αυτό θα σημαίνει 1,8% μέση επιβάρυνση στο χρέος της Ιταλίας ή 6,4 δισεκ. στην αποτίμηση των χαρτοφυλακίων ομολόγων.
Όμως δεν κατέχουν μόνο οι Ιταλικές τράπεζες…ιταλικό χρέος αλλά και πολλές – πάρα πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες –
Εκτιμάται ότι το 32,5% του Ιταλικού χρέους το κατέχουν ξένες τράπεζες και ξένοι επενδυτές.
Με το Ιταλικό χρέος στα 2,44 τρισεκ. ευρώ το 32,5% αντιστοιχεί σε 790 δισεκ. ευρώ που κατέχουν οι ξένες τράπεζες και ξένοι θεσμικοί επενδυτές
Οι ξένες τράπεζες, pension funds και άλλοι θεσμικοί εμφανίζουν λογιστικές ζημίες 14 δισεκ. ευρώ.
Όμως κάτοχος ιταλικού χρέους δεν είναι μόνο οι ιδιώτες αλλά και η ΕΚΤ μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης.
Η ΕΚΤ κατέχει το 17% του Ιταλικού χρέους που αυτό μεταφράζεται σε 380 δισεκ. ευρώ.
Με βάση τις αγορές την περίοδο 2015 και 2016 αλλά και έως σήμερα, η πρόσφατη μεσοσταθμική άνοδος των αποδόσεων των ιταλικών ομολόγων με αντίστοιχη πτώση τιμών προκαλεί λογιστικές ζημίες 6,8 δισεκ. ευρώ για την ΕΚΤ.
Είναι προφανές ότι η ΕΚΤ, οι ξένες τράπεζες αλλά και οι Ιταλικές τράπεζες έχουν μεγάλη έκθεση στην Ιταλία.
Οι τράπεζες όσο αύξανε η ΕΚΤ, μείωναν την συμμετοχή τους στα Ιταλικά ομόλογα αλλά η ουσία είναι ότι οι ζημίες που έχουν προκληθεί με όρους αποτίμησης είναι πολύ μεγάλες.
Οι λογιστικές ζημίες σε Ιταλικές τράπεζες, διεθνείς τράπεζες και θεσμικούς καθώς και στην ΕΚΤ θα είναι συνολικά 27 δισεκ. ευρώ.
Το πρόβλημα αρχίζει να γίνεται σοβαρό, όχι μόνο για την Ιταλία αλλά και για τις διεθνείς τράπεζες αλλά και για την ΕΚΤ.
Τι δείχνει το ΕΟΝΙΑ;
Το Eonia (Euro Overnight Index Average) είναι το άθροισμα των διατραπεζικών επιτοκίων overnight δηλαδή μιας ημέρας.
Το ΕΟΝΙΑ θεωρείται επιτόκιο βαρόμετρο ειδικά μια περίοδο όπου η ποσοτική χαλάρωση μειώνεται
Υπήρχε ένας σχεδιασμός η πρώτη αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ να πραγματοποιηθεί πριν από την αποχώρηση του Draghi από την ΕΚΤ δηλαδή τον Οκτώβριο του 2019.
Η διαφορά μεταξύ του διατραπεζικού επιτοκίου μίας ημέρας και της ευρωζώνης (Eonia) και των προθεσμιακών επιτοκίων εμφανίζει 75% πιθανότητα ότι η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο καταθέσεων κατά 10 μονάδες βάσης το Σεπτέμβριο του 2019.
Οι αγορές προέβλεπαν ότι η αύξηση θα πραγματοποιηθεί σε ποσοστό 100%.
Η Ιταλία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ακυρώσει τα σχέδια της ΕΚΤ να προχωρήσει μέσα στο 2019 σε αύξηση των επιτοκίων και να μειώσει σταδιακά και τα αρνητικά επιτόκια αποδοχής καταθέσεων.
www.bankingnews.gr
Η Standard and Poor’s θα υποβαθμίσει την Ιταλία από ΒΒΒ σε ΒΒΒ- με σταθερές προοπτικές.
Η Ιταλία πλησιάζει το σημείο μηδέν αλλά ακόμη αντέχει.
Το σημείο μηδέν είναι η υποβάθμιση της Ιταλίας σε junk bond (ομόλογα σκουπίδια) δηλαδή να χάσει την επενδυτική βαθμίδα η investment grade.
Αν και με όρους ΕΚΤ μετράει πάν τα η υψηλότερη βαθμολογία θα πρέπει τους επόμενους μήνες να πάνε όλα στραβά στην Ιταλία ώστε να υποβαθμιστεί από όλους τους οίκους αξιολόγησης σε junk bond.
Αν και είναι στα όρια η Ιταλία ακόμη δεν κινδυνεύει.
Το βασικό πρόβλημα εάν η Ιταλία χάσει την επενδυτικής της βαθμίδα είναι ότι πολλά διεθνή funds υποχρεωτικά θα πωλήσουν ιταλικά ομόλογα.
Π.χ. το Norges bank asset management το κρατικό επενδυτικό ταμείο της Νορβηγίας, το μεγαλύτερο pension fund παγκοσμίως έχει δηλώσει ότι θα πουλήσει τα ιταλικά ομόλογα εάν χάσει η Ιταλία την επενδυτική βαθμίδα.
Πολλά funds απαγορεύεται εκ του καταστατικού τους να επενδύσουν σε junk bond αλλά μόνο σε κρατικά ομόλογα επενδυτικής βαθμίδας, είναι τα ομόλογα που είναι επιλέξιμα για πράξεις νομισματικής πολιτικής από τις κεντρικές τράπεζες.
Το αποτέλεσμα της έντασης μεταξύ Ιταλίας και ΕΕ είχε άμεση επίδραση στα ιταλικά ομόλογα με το 10ετές να εκτινάσσεται στο 3,78% για να υποχωρήσει στο 3,57%
Τι επισήμανε η Moody’s;
Η Moody’s όπως αναμενόταν στις 19 Οκτωβρίου υποβάθμισε την Ιταλία σε Baa3 από Baa2 δηλαδή κατά μια κλίμακα.
Η επόμενη κατηγορία για την Moody’s είναι το Baa1 δηλαδή junk bond.
Κατά την Moody’s η Ιταλία εξακολουθεί να παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα που εξισορροπούν τις δημοσιονομικές προοπτικές. Αυτές οι δυνάμεις περιλαμβάνουν μια πολύ μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, μια ισχυρή εξωτερική θέση με σημαντικά πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και μια σχεδόν ισορροπημένη διεθνή επενδυτική θέση.
Τα ιταλικά νοικοκυριά έχουν υψηλά επίπεδα πλούτου, ένα σημαντικό αποθεματικό ενάντια στους μελλοντικούς κραδασμούς και επίσης μια δυνητικά σημαντική πηγή χρηματοδότησης για την κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση στοχεύει σε δημοσιονομικό έλλειμμα 2,4% του ΑΕΠ για το 2019, υψηλότερο από το πιθανό αποτέλεσμα του 2018, το οποίο είναι περίπου 1,9% και είναι σημαντικά υψηλότερο από τις δεσμεύσεις της Ιταλίας βάσει των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ.
Προβλέπει δημοσιονομικά ελλείμματα για το 2020 και το 2021 από 2,1% και 1,8% του ΑΕΠ.
Η Moody’s αναγνωρίζει ότι τα σχέδια της κυβέρνησης περιέχουν θετικά στοιχεία - το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων έχει τη δυνατότητα να στηρίξει την αύξηση της παραγωγικότητας στην οικονομία.
Ωστόσο, πρέπει να εξεταστεί κατά πόσον τα προγραμματισμένα νέα εργαλεία και διαδικασίες για την επιτάχυνση της επιλογής των έργων και την εξασφάλιση κατάλληλου σχεδιασμού, αξιολόγησης και εφαρμογής θα αρκούν για να βελτιώσουν ουσιαστικά την αδυναμία της Ιταλίας όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις.
Η φορολογική μεταρρύθμιση θα μπορούσε να είναι θετική για την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Κατά την Moody’s η Ιταλία δεν θα καταφέρει τα επόμενα χρόνια να μειώσει την σχέση χρέους προς ΑΕΠ κάτω από 130%.
Σημειώνεται ότι η Ιταλική κυβέρνηση έχει μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης περίπου 200 δισ. ευρώ μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ομόλογα που λήγουν το 2019 και ως εκ τούτου και θα πρέπει να διατηρήσει την εμπιστοσύνη τόσο των ξένων όσο και των εγχώριων επενδυτών για την αναχρηματοδότηση αυτών των ομολόγων.
Γιατί η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα;
Όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση χρέους οι διεθνείς τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία κατείχαν περίπου 170 δισεκ. ελληνικών ομολόγων.
Οι ελληνικές τράπεζες κατείχαν σχεδόν 52 δισεκ. ελληνικών ομολόγων.
Η ΕΚΤ και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης σχεδίασαν την στρατηγική τους ώστε οι μεγάλες τράπεζες της Ευρώπης να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα.
Έτσι βρέθηκε αρχικά με 44 δισεκ. ελληνικών ομολόγων η ΕΚΤ τα οποία έχουν μειωθεί στα 18 δισεκ.
Οι ξένες τράπεζες είχαν τον χρόνο να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα και έτσι κατά το PSI+ το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 74% οι ξένες τράπεζες να υποστούν ζημίες απορροφήσιμες.
Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα.
Η Ιταλία έχει 2,44 τρισεκ. ευρώ χρέος και 1,78 τρισεκ. ευρώ ΑΕΠ με την σχέση χρέους προς ΑΕΠ να διαμορφώνεται στο 131%.
Αποτελεί την δεύτερη χειρότερη επίδοση μετά την Ελλάδα.
Η Ελλάδα έχει 180% σχέση χρέους προς ΑΕΠ, με 181 δισεκ. ενεργητικό και 343 δισεκ. χρέος εκ των οποίων πλέον τα 245 δισεκ. το κατέχουν ESM, EFSF, διακρατικά δάνεια.
Η Ιταλία δεν μπορεί να πιεστεί όπως η Ελλάδα γιατί τότε η ΕΚΤ θα χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα στήριξης που δεν μπορεί να αντέξει η Ευρώπη.
Η Ιταλία γνωρίζει την δύναμη της, κρατάει την Ευρώπη από τα ιταλικά ομόλογα, οι ευρωπαϊκές τράπεζες και άλλες διεθνείς τράπεζες κατέχουν μεγάλο μέρος του Ιταλικού χρέους.
Όμως η αδυναμία της Ιταλίας είναι ότι το 2019 πρέπει να αναχρηματοδοτήσει 200 δισεκ. χρέους κρατικού και ιδιωτικού.
Η αύξηση των επιτοκίων στα Ιταλικά ομόλογα πλήγμα για τις τράπεζες αλλά και την ΕΚΤ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ιταλίας θα είναι η επιβάρυνση των τραπεζών.
Με 355 δισεκ. ιταλικού χρέους που κατέχουν οι ιταλικές τράπεζες η αύξηση των επιτοκίων θα προκαλέσει σοβαρά κεφαλαιακά προβλήματα.
Είναι ενδεικτικό ότι εάν το 10ετές ομόλογο φθάσει στο 4,5% αυτό θα σημαίνει 1,8% μέση επιβάρυνση στο χρέος της Ιταλίας ή 6,4 δισεκ. στην αποτίμηση των χαρτοφυλακίων ομολόγων.
Όμως δεν κατέχουν μόνο οι Ιταλικές τράπεζες…ιταλικό χρέος αλλά και πολλές – πάρα πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες –
Εκτιμάται ότι το 32,5% του Ιταλικού χρέους το κατέχουν ξένες τράπεζες και ξένοι επενδυτές.
Με το Ιταλικό χρέος στα 2,44 τρισεκ. ευρώ το 32,5% αντιστοιχεί σε 790 δισεκ. ευρώ που κατέχουν οι ξένες τράπεζες και ξένοι θεσμικοί επενδυτές
Οι ξένες τράπεζες, pension funds και άλλοι θεσμικοί εμφανίζουν λογιστικές ζημίες 14 δισεκ. ευρώ.
Όμως κάτοχος ιταλικού χρέους δεν είναι μόνο οι ιδιώτες αλλά και η ΕΚΤ μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης.
Η ΕΚΤ κατέχει το 17% του Ιταλικού χρέους που αυτό μεταφράζεται σε 380 δισεκ. ευρώ.
Με βάση τις αγορές την περίοδο 2015 και 2016 αλλά και έως σήμερα, η πρόσφατη μεσοσταθμική άνοδος των αποδόσεων των ιταλικών ομολόγων με αντίστοιχη πτώση τιμών προκαλεί λογιστικές ζημίες 6,8 δισεκ. ευρώ για την ΕΚΤ.
Είναι προφανές ότι η ΕΚΤ, οι ξένες τράπεζες αλλά και οι Ιταλικές τράπεζες έχουν μεγάλη έκθεση στην Ιταλία.
Οι τράπεζες όσο αύξανε η ΕΚΤ, μείωναν την συμμετοχή τους στα Ιταλικά ομόλογα αλλά η ουσία είναι ότι οι ζημίες που έχουν προκληθεί με όρους αποτίμησης είναι πολύ μεγάλες.
Οι λογιστικές ζημίες σε Ιταλικές τράπεζες, διεθνείς τράπεζες και θεσμικούς καθώς και στην ΕΚΤ θα είναι συνολικά 27 δισεκ. ευρώ.
Το πρόβλημα αρχίζει να γίνεται σοβαρό, όχι μόνο για την Ιταλία αλλά και για τις διεθνείς τράπεζες αλλά και για την ΕΚΤ.
Τι δείχνει το ΕΟΝΙΑ;
Το Eonia (Euro Overnight Index Average) είναι το άθροισμα των διατραπεζικών επιτοκίων overnight δηλαδή μιας ημέρας.
Το ΕΟΝΙΑ θεωρείται επιτόκιο βαρόμετρο ειδικά μια περίοδο όπου η ποσοτική χαλάρωση μειώνεται
Υπήρχε ένας σχεδιασμός η πρώτη αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ να πραγματοποιηθεί πριν από την αποχώρηση του Draghi από την ΕΚΤ δηλαδή τον Οκτώβριο του 2019.
Η διαφορά μεταξύ του διατραπεζικού επιτοκίου μίας ημέρας και της ευρωζώνης (Eonia) και των προθεσμιακών επιτοκίων εμφανίζει 75% πιθανότητα ότι η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο καταθέσεων κατά 10 μονάδες βάσης το Σεπτέμβριο του 2019.
Οι αγορές προέβλεπαν ότι η αύξηση θα πραγματοποιηθεί σε ποσοστό 100%.
Η Ιταλία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ακυρώσει τα σχέδια της ΕΚΤ να προχωρήσει μέσα στο 2019 σε αύξηση των επιτοκίων και να μειώσει σταδιακά και τα αρνητικά επιτόκια αποδοχής καταθέσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών