γράφει : Μαρία Παπαδάτου
Το τέλος εποχής Merkel σηματοδοτεί και το τέλος των ηγετών για την Ευρώπη
Σε αχαρτογράφητα νερά εισέρχονται Γερμανία και Ευρώπη, μετά την απόφαση της Angela Merkel να μη διεκδικήσει νέα θητεία στην ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος.
Έχοντας κυριαρχήσει απόλυτα τα τελευταία είκοσι χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η «Μούτι», όπως την αποκαλούν οι υποστηρικτές της, έλαβε κατά γενική ομολογία τη σωστή απόφαση, καθώς ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Σε ένα πολιτικό σκηνικό που μετασχηματίζεται ραγδαία, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά διεθνώς, οι πολιτικές της Merkel αποδοκιμάστηκαν τα τελευταία χρόνια, με φόντο την άνοδο της αντιμεταναστευτικής και ευρωσκεπτικιστικής ρητορικής.
Προηγήθηκαν βέβαια οι πολιτικές λιτότητας, οι ποίες επέφεραν βαρύ πλήγμα στην Ευρωζώνη, ανοίγοντας τον δρόμο για τη γιγάντωση του λαϊκισμού, με ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης να βαραίνει το Βερολίνο, όπως εκφράστηκε από το δίδυμο Merkel - Schaeuble.
Ωστόσο, ακόμη και οι μεγαλύτεροι πολέμιοι της Angela Merkel, αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μια πολιτικό με τη στόφα του ηγέτη, η οποία στις μέρες μας είναι εξαιρετικά σπάνια.
Το μεγάλο ζητούμενο για τους Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι παρά τη μεγάλη φθορά που έχουν υποστεί παραμένουν η πρώτη δύναμη στη Γερμανία, είναι ποιος θα διαδεχθεί την Angela Merkel στην ηγεσία του κόμματος.
Οι υποψήφιοι είναι ήδη πολλοί, αλλά ποιος έχει στην πραγματικότητα το πολιτικό εκτόπισμα να τη διαδεχθεί;
Μεταξύ των υποψηφίων, συναντάμε την Annegret Kramp-Karrenbauer, εκλεκτή της καγκελάριου, γνωστή με το παρατσούκλι «μίνι Merkel».
H Karrenbauer είναι καθολική, έχει σπουδάσει πολιτικές και νομικές επιστήμες και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της Merkel.
Την ηγεσία του CDU θα διεκδικήσει και ο νυν υπουργός Υγείας Jens Spahn, αλλά και ο Friedrich Merz, πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας την περίοδο 2000-2002, τον οποίο η Merkel φρόντισε να...εξουδετερώσει.
Κοινό χαρακτηριστικό των επίδοξων διαδόχων είναι το γεγονός ότι θα επιχειρήσουν να μετατοπίσουν το CDU δεξιότερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Merz είχε κατηγορήσει τη Merkel για "σοσιαλδημοκρατοποίηση" του CDU.
Ωστόσο, όπως παρατηρεί και η Deutsche Welle, στις τάξεις των επίδοξων διεκδικητών δεν υπάρχει κάποιο στέλεχος με το αναγκαίο για τη θέση πολιτικό εκτόπισμα.
Πολλοί αναλυτές συμφωνούν ότι ο μόνος που διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρία, είναι αρκετά δημοφιλής και, κυρίως, έχει τη στήριξη απ' όλες τις πτέρυγες του κόμματος, είναι ο νυν πρόεδρος της Bundestag και γνώριμος της Ελλάδας, Wolfang Schaeuble, ο οποίος ωστόσο είναι εκτός κούρσας, κυρίως λόγω ηλικίας.
Από την άλλη πλευρά και παρότι ο τέως υπουργός Οικονομικών χαίρει της εκτίμησης των συμπατριωτών του, οι πολιτικές λιτότητας τις οποίες επέβαλε στην Ευρώπη τον έχουν μετατρέψει σε «μαύρο πρόβατο» εκτός γερμανικών συνόρων.
Το βέβαιο είναι ότι η κούρσα της διαδοχής θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα, όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το τέλος εποχής της Merkel θα σηματοδοτήσει και το τέλος των ηγετών για την Ευρώπη, η οποία από γερμανοκρατούμενη έχει την ευκαιρία να μετατραπεί σε μια πραγματική ένωση με γερά θεμέλια που δεν θα έχει ανάγκη από ένα ισχυρό καγκελάριο για να λύνει τους γόρδιους δεσμούς.
Ωστόσο η μάχη για αυτή την τεκτονική αλλαγή θα είναι σκληρή και θα περάσει μέσα από τις συμπληγάδες του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς.
www.bankingnews.gr
Έχοντας κυριαρχήσει απόλυτα τα τελευταία είκοσι χρόνια στην κεντρική πολιτική σκηνή της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η «Μούτι», όπως την αποκαλούν οι υποστηρικτές της, έλαβε κατά γενική ομολογία τη σωστή απόφαση, καθώς ο χρόνος είχε ήδη αρχίσει να μετρά αντίστροφα.
Σε ένα πολιτικό σκηνικό που μετασχηματίζεται ραγδαία, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά διεθνώς, οι πολιτικές της Merkel αποδοκιμάστηκαν τα τελευταία χρόνια, με φόντο την άνοδο της αντιμεταναστευτικής και ευρωσκεπτικιστικής ρητορικής.
Προηγήθηκαν βέβαια οι πολιτικές λιτότητας, οι ποίες επέφεραν βαρύ πλήγμα στην Ευρωζώνη, ανοίγοντας τον δρόμο για τη γιγάντωση του λαϊκισμού, με ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης να βαραίνει το Βερολίνο, όπως εκφράστηκε από το δίδυμο Merkel - Schaeuble.
Ωστόσο, ακόμη και οι μεγαλύτεροι πολέμιοι της Angela Merkel, αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για μια πολιτικό με τη στόφα του ηγέτη, η οποία στις μέρες μας είναι εξαιρετικά σπάνια.
Το μεγάλο ζητούμενο για τους Χριστιανοδημοκράτες, οι οποίοι παρά τη μεγάλη φθορά που έχουν υποστεί παραμένουν η πρώτη δύναμη στη Γερμανία, είναι ποιος θα διαδεχθεί την Angela Merkel στην ηγεσία του κόμματος.
Οι υποψήφιοι είναι ήδη πολλοί, αλλά ποιος έχει στην πραγματικότητα το πολιτικό εκτόπισμα να τη διαδεχθεί;
Μεταξύ των υποψηφίων, συναντάμε την Annegret Kramp-Karrenbauer, εκλεκτή της καγκελάριου, γνωστή με το παρατσούκλι «μίνι Merkel».
H Karrenbauer είναι καθολική, έχει σπουδάσει πολιτικές και νομικές επιστήμες και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της Merkel.
Την ηγεσία του CDU θα διεκδικήσει και ο νυν υπουργός Υγείας Jens Spahn, αλλά και ο Friedrich Merz, πρώην επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας την περίοδο 2000-2002, τον οποίο η Merkel φρόντισε να...εξουδετερώσει.
Κοινό χαρακτηριστικό των επίδοξων διαδόχων είναι το γεγονός ότι θα επιχειρήσουν να μετατοπίσουν το CDU δεξιότερα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Merz είχε κατηγορήσει τη Merkel για "σοσιαλδημοκρατοποίηση" του CDU.
Ωστόσο, όπως παρατηρεί και η Deutsche Welle, στις τάξεις των επίδοξων διεκδικητών δεν υπάρχει κάποιο στέλεχος με το αναγκαίο για τη θέση πολιτικό εκτόπισμα.
Πολλοί αναλυτές συμφωνούν ότι ο μόνος που διαθέτει την απαιτούμενη εμπειρία, είναι αρκετά δημοφιλής και, κυρίως, έχει τη στήριξη απ' όλες τις πτέρυγες του κόμματος, είναι ο νυν πρόεδρος της Bundestag και γνώριμος της Ελλάδας, Wolfang Schaeuble, ο οποίος ωστόσο είναι εκτός κούρσας, κυρίως λόγω ηλικίας.
Από την άλλη πλευρά και παρότι ο τέως υπουργός Οικονομικών χαίρει της εκτίμησης των συμπατριωτών του, οι πολιτικές λιτότητας τις οποίες επέβαλε στην Ευρώπη τον έχουν μετατρέψει σε «μαύρο πρόβατο» εκτός γερμανικών συνόρων.
Το βέβαιο είναι ότι η κούρσα της διαδοχής θα είναι άκρως ενδιαφέρουσα, όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το τέλος εποχής της Merkel θα σηματοδοτήσει και το τέλος των ηγετών για την Ευρώπη, η οποία από γερμανοκρατούμενη έχει την ευκαιρία να μετατραπεί σε μια πραγματική ένωση με γερά θεμέλια που δεν θα έχει ανάγκη από ένα ισχυρό καγκελάριο για να λύνει τους γόρδιους δεσμούς.
Ωστόσο η μάχη για αυτή την τεκτονική αλλαγή θα είναι σκληρή και θα περάσει μέσα από τις συμπληγάδες του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών