O τριπλός διάλογος Πακιστάν - Αφγανιστάν - Κίνας φέρνει σε δύσκολη θέση τις ΗΠΑ
O τριπλός διάλογος Πακιστάν-Αφγανιστάν-Κίνας υποστηρίζει τον οικονομικό διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC, μέρος του μεγαλεπήβολου σχεδίου Belt & Road) ως βασικό παράγοντα για την ειρήνη και την περιφερειακή συνεργασία.
Είναι σύμπτωση το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει παράλληλα με την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των επιθέσεων Taliban στο Αφγανιστάν;
Μέσα σε λίγες μέρες, η Jaghori - που θεωρείται από καιρό μια ασφαλή περιοχή – δέχθηκε επίθεση από 1.000 Taliban, ενώ άλλη ομάδα Taliban σκότωσε τουλάχιστον δώδεκα Αφγανούς στρατιώτες και τέσσερις φύλαρχους κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης σε στρατιωτική βάση στη βόρεια επαρχία Baghlan του Αφγανιστάν.
Και οι βόμβες συνεχίζουν να εκρήγνυνται στην Καμπούλ.
Σε μια προσπάθεια να δελεάσουν τους Taliban να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση Trump μπορεί να ζητήσει από την κυβέρνηση του Αφγανιστάν να αναβάλει τις προεδρικές εκλογές - μια κίνηση που οι Taliban θα ερμηνεύσουν αναμφισβήτητα ως ένδειξη αμερικανικής αδυναμίας επειδή ανέκαθεν θεωρούσαν την κυβέρνηση της Καμπούλ παράνομη.
Εκτός από την «παρουσία» τους στο Αφγανιστάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν άλλες στρατηγικές κάρτες για να παίξουν στην περιοχή.
Μετά από μια αρχική νίκη μικρού αποτυπώματος στα τέλη του 2001, που οδήγησε τους Taliban έξω από το Αφγανιστάν, οι ΗΠ. επέλεξαν να προβούν σε μια εξαντλητική και δαπανηρή εκστρατεία αντιπολίτευσης με τη συνιστώσα της οικοδόμησης του έθνους.
Ταυτόχρονα, το Πακιστάν, υποστηρίζοντας τους Taliban, διεξήγαγε έναν πόλεμο με πληρεξούσιους στο Αφγανιστάν, όπως και η Πακιστάν και, έμμεσα, η Κίνα ανέφερε την υποστήριξη και τη χρήση του ισλαμικού εξτρεμιστικού κόμματος Lashkar-e-Taiba και των θυγατρικών του κατά της Ινδίας.
Το Πακιστάν ανέκαθεν ελέγχει τον ρυθμό λειτουργίας του πολέμου καθώς και την προσφορά των στρατευμάτων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν με ηπειρωτική χώρα.
Η αδυναμία ή η απροθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να επιτεθούν σε ασφαλείς καταφύγια των Taliban στο Πακιστάν ή να αναγκάσουν το Ισλαμαμπάντ να αποσύρει την υποστήριξή του, κατέστησε κατ 'ουσίαν άθικτη τη νίκη της αντιπολίτευσης.
Μετά από 17 χρόνια στρατηγικής κακοδιαχείρισης των ΗΠΑ, η διοίκηση του Trump έχει απομείνει μόνο με κακές επιλογές.
Η αποχώρηση από το Αφγανιστάν είναι αναπόφευκτη.
Οι ΗΠΑ πρέπει να αφήσουν το Πακιστάν και την Κίνα να «νικήσουν» και στη συνέχεια να τους βοηθήσουν για να «καταστραφεί» η νίκη τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι το CPEC είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο η Κίνα και το Πακιστάν σκοπεύουν να αξιοποιήσουν τον θρίαμβό τους, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στην ίδια την αστάθεια που προκάλεσαν στο Αφγανιστάν.
Πριν από σαράντα χρόνια, ο πακιστανός πρόεδρος Zia ul Haq δήλωσε ότι για να ελέγξει το Αφγανιστάν, η χώρα θα πρέπει να διατηρείται «βρασμένη στη σωστή θερμοκρασία».
Όπως ένας βάτραχος, το CPEC θα βράσει αργά το «δοχείο» αστάθειας της Νότιας Ασίας.
Το CPEC είναι η ναυαρχίδα της πρωτοβουλίας Belt and Road, το σχέδιο της Κίνας για παγκόσμια κυριαρχία.
Όπως έλεγε ο Καθώς το μέγιστο, που αποδίδεται ευρέως στον Ναπολέοντα, λέει «ποτέ μην παρεμβαίνετε στον εχθρό όταν βρίσκεται σε διαδικασία καταστροφής του εαυτού του».
Δηλαδή, εκμεταλλευόμενοι την πιθανή δύναμη των ιδεολογικών ρωγμών, των εθνοτικών φαινομένων και των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων, στην ουσία, την ικανότητα να διαχειρίζονται την αστάθεια, οι ΗΠΑ μπορούν να μετατρέψουν μια αστήρικτη «παρουσία» σε μακροπρόθεσμη περιφερειακή επιρροή.
www.bankingnews.gr
Είναι σύμπτωση το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει παράλληλα με την αύξηση της συχνότητας και της έντασης των επιθέσεων Taliban στο Αφγανιστάν;
Μέσα σε λίγες μέρες, η Jaghori - που θεωρείται από καιρό μια ασφαλή περιοχή – δέχθηκε επίθεση από 1.000 Taliban, ενώ άλλη ομάδα Taliban σκότωσε τουλάχιστον δώδεκα Αφγανούς στρατιώτες και τέσσερις φύλαρχους κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης σε στρατιωτική βάση στη βόρεια επαρχία Baghlan του Αφγανιστάν.
Και οι βόμβες συνεχίζουν να εκρήγνυνται στην Καμπούλ.
Σε μια προσπάθεια να δελεάσουν τους Taliban να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση Trump μπορεί να ζητήσει από την κυβέρνηση του Αφγανιστάν να αναβάλει τις προεδρικές εκλογές - μια κίνηση που οι Taliban θα ερμηνεύσουν αναμφισβήτητα ως ένδειξη αμερικανικής αδυναμίας επειδή ανέκαθεν θεωρούσαν την κυβέρνηση της Καμπούλ παράνομη.
Εκτός από την «παρουσία» τους στο Αφγανιστάν, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν άλλες στρατηγικές κάρτες για να παίξουν στην περιοχή.
Μετά από μια αρχική νίκη μικρού αποτυπώματος στα τέλη του 2001, που οδήγησε τους Taliban έξω από το Αφγανιστάν, οι ΗΠ. επέλεξαν να προβούν σε μια εξαντλητική και δαπανηρή εκστρατεία αντιπολίτευσης με τη συνιστώσα της οικοδόμησης του έθνους.
Ταυτόχρονα, το Πακιστάν, υποστηρίζοντας τους Taliban, διεξήγαγε έναν πόλεμο με πληρεξούσιους στο Αφγανιστάν, όπως και η Πακιστάν και, έμμεσα, η Κίνα ανέφερε την υποστήριξη και τη χρήση του ισλαμικού εξτρεμιστικού κόμματος Lashkar-e-Taiba και των θυγατρικών του κατά της Ινδίας.
Το Πακιστάν ανέκαθεν ελέγχει τον ρυθμό λειτουργίας του πολέμου καθώς και την προσφορά των στρατευμάτων των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν με ηπειρωτική χώρα.
Η αδυναμία ή η απροθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να επιτεθούν σε ασφαλείς καταφύγια των Taliban στο Πακιστάν ή να αναγκάσουν το Ισλαμαμπάντ να αποσύρει την υποστήριξή του, κατέστησε κατ 'ουσίαν άθικτη τη νίκη της αντιπολίτευσης.
Μετά από 17 χρόνια στρατηγικής κακοδιαχείρισης των ΗΠΑ, η διοίκηση του Trump έχει απομείνει μόνο με κακές επιλογές.
Η αποχώρηση από το Αφγανιστάν είναι αναπόφευκτη.
Οι ΗΠΑ πρέπει να αφήσουν το Πακιστάν και την Κίνα να «νικήσουν» και στη συνέχεια να τους βοηθήσουν για να «καταστραφεί» η νίκη τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι το CPEC είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο η Κίνα και το Πακιστάν σκοπεύουν να αξιοποιήσουν τον θρίαμβό τους, ο οποίος είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στην ίδια την αστάθεια που προκάλεσαν στο Αφγανιστάν.
Πριν από σαράντα χρόνια, ο πακιστανός πρόεδρος Zia ul Haq δήλωσε ότι για να ελέγξει το Αφγανιστάν, η χώρα θα πρέπει να διατηρείται «βρασμένη στη σωστή θερμοκρασία».
Όπως ένας βάτραχος, το CPEC θα βράσει αργά το «δοχείο» αστάθειας της Νότιας Ασίας.
Το CPEC είναι η ναυαρχίδα της πρωτοβουλίας Belt and Road, το σχέδιο της Κίνας για παγκόσμια κυριαρχία.
Όπως έλεγε ο Καθώς το μέγιστο, που αποδίδεται ευρέως στον Ναπολέοντα, λέει «ποτέ μην παρεμβαίνετε στον εχθρό όταν βρίσκεται σε διαδικασία καταστροφής του εαυτού του».
Δηλαδή, εκμεταλλευόμενοι την πιθανή δύναμη των ιδεολογικών ρωγμών, των εθνοτικών φαινομένων και των διαφορετικών εθνικών συμφερόντων, στην ουσία, την ικανότητα να διαχειρίζονται την αστάθεια, οι ΗΠΑ μπορούν να μετατρέψουν μια αστήρικτη «παρουσία» σε μακροπρόθεσμη περιφερειακή επιρροή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών