Η έκθεση αποτίμησης δείχνει πως δίνεται διαφορά 12% λόγω χαμηλότερης κίνησης του προνομίου στο ταμπλό του ΧΑ
Το παράδειγμα του προνομίου της Τιτάν αποτελεί μία φωτεινή εξαίρεση στο ΧΑ που τονίζει τη σημασία της επένδυσης και όχι του τζόγου.
Φαίνεται όμως πως στην αξία μίας επιχείρησης, το αν μία μετοχή πηγαίνει πάνω-κάτω, γίνονται ξεφορτώματα ή φορτώματα και γενικά κάνει όγκο γιατί μπορεί να έχει κάποιους που να την προσέχουν ή απλά να συγκεντρώνει επενδυτικό ενδιαφέρον έχει περισσότερη σημασία.
Η ιστορία του προνομιούχου τίτλου της Τιτάν είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όσους ασχολούνται με το ΧΑ.
Ο Ιωάννης Τζιβέλης δεν αγόραζε επί χρόνια το προνόμιο για να κάνει trading αλλά γιατί είχε δει το discount και ήθελε να επενδύσει σε ένα μεγάλο όμιλο.
Άλλωστε δεν αγόραζε μόνο προνόμια.
Επίσης δεν είχε φροντίσει να κάνει κάποιο κόλπο από αυτά που είναι γνωστά στο ΧΑ για να ανεβάσει τη μετοχή ή να βελτιώσει την εμπορευσιμότητα.
Αγόραζε και περίμενε.
Βέβαια ο τρόπος που αναρριχήθηκε η μετοχή όταν η τράπεζα πούλησε τα κομμάτια του κ. Τζιβέλη δείχνει πολλά.
Τώρα, διαβάζουμε στην έκθεση αποτίμησης για τη διαφοροποίηση μεταξύ κοινών και προνομιούχων μετοχών, και η Axia κατέληξε μέσω της ανάλυσής της ότι έγκειται στη διαφορά ρευστότητας που έχουν, διαπραγματευόμενες στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Ενδεικτικά, τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ο μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών των κοινών μετοχών ισούται με 1,157 εκατ. ευρώ., έναντι 25,8 χιλ. ευρώ για τις προνομιούχες. Λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των μετοχών ανά κατηγορία, ο προσαρμοσμένος μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών των κοινών μετοχών είναι 4,4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν των προνομιούχων, λέει η Axia.
Τα δικαιώματα ψήφου δε, που παρέχονται στους κατόχους των κοινών και προνομιούχων μετοχών δε διαφέρουν σημαντικά, ενώ η αξία των προνομιούχων μετοχών λόγω της προνομιακής απόδοσης του καταβεβλημένου κεφαλαίου στους μετόχους σε περίπτωση λύσης ή εκκαθάρισης της Εταιρίας θεωρείται αμελητέα, δεδομένου του υψηλού επιπέδου φερεγγυότητας της Εταιρίας.
Προκειμένου λοιπόν να ενσωματώσουμε τη διαφορά ρευστότητας στις τιμές των κοινών και προνομιούχων μετοχών, εμφανίζουμε την τιμή της κάθε προνομιούχου μετοχής μειωμένη κατά 12,5% έναντι της τιμής κάθε κοινής μετοχής (liquidity discount, σύμφωνα με τη μελέτη των Rui Albuqueruqe και Enrique Schroth, “The Marketability Discount of Controlling Blocks of Shares”, Ιούνιος 2013).
Με άλλα λόγια δεν υπάρχει διαφορά και η μόνη είναι στη ρευστότητα.
Δηλαδή αν έκανε ακόμα μικρότερο όγκο η μετοχή θα έδιναν ακόμα λιγότερα.
Ωραία αποτίμηση.
Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος που γνώριζε να κάνει market making στο προνόμιο να βελτιώσει την εμπορευσιμότητα και να βγει υψηλότερη η αποτίμηση.
Καταλήγοντας, τι σημαίνει αυτό;
Αν δεν δώσει κάποιος τις μετοχές του θα λάβει άλλη τιμή για το προνόμιο και άλλη για τον κοινό τίτλο.
Αν όμως τις δώσει θα λάβει την ίδια μετοχή (τη νέα που θα είναι εισηγμένη στο Βέλγιο).
www.bankingnews.gr
Φαίνεται όμως πως στην αξία μίας επιχείρησης, το αν μία μετοχή πηγαίνει πάνω-κάτω, γίνονται ξεφορτώματα ή φορτώματα και γενικά κάνει όγκο γιατί μπορεί να έχει κάποιους που να την προσέχουν ή απλά να συγκεντρώνει επενδυτικό ενδιαφέρον έχει περισσότερη σημασία.
Η ιστορία του προνομιούχου τίτλου της Τιτάν είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όσους ασχολούνται με το ΧΑ.
Ο Ιωάννης Τζιβέλης δεν αγόραζε επί χρόνια το προνόμιο για να κάνει trading αλλά γιατί είχε δει το discount και ήθελε να επενδύσει σε ένα μεγάλο όμιλο.
Άλλωστε δεν αγόραζε μόνο προνόμια.
Επίσης δεν είχε φροντίσει να κάνει κάποιο κόλπο από αυτά που είναι γνωστά στο ΧΑ για να ανεβάσει τη μετοχή ή να βελτιώσει την εμπορευσιμότητα.
Αγόραζε και περίμενε.
Βέβαια ο τρόπος που αναρριχήθηκε η μετοχή όταν η τράπεζα πούλησε τα κομμάτια του κ. Τζιβέλη δείχνει πολλά.
Τώρα, διαβάζουμε στην έκθεση αποτίμησης για τη διαφοροποίηση μεταξύ κοινών και προνομιούχων μετοχών, και η Axia κατέληξε μέσω της ανάλυσής της ότι έγκειται στη διαφορά ρευστότητας που έχουν, διαπραγματευόμενες στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Ενδεικτικά, τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ο μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών των κοινών μετοχών ισούται με 1,157 εκατ. ευρώ., έναντι 25,8 χιλ. ευρώ για τις προνομιούχες. Λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των μετοχών ανά κατηγορία, ο προσαρμοσμένος μέσος ημερήσιος όγκος συναλλαγών των κοινών μετοχών είναι 4,4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν των προνομιούχων, λέει η Axia.
Τα δικαιώματα ψήφου δε, που παρέχονται στους κατόχους των κοινών και προνομιούχων μετοχών δε διαφέρουν σημαντικά, ενώ η αξία των προνομιούχων μετοχών λόγω της προνομιακής απόδοσης του καταβεβλημένου κεφαλαίου στους μετόχους σε περίπτωση λύσης ή εκκαθάρισης της Εταιρίας θεωρείται αμελητέα, δεδομένου του υψηλού επιπέδου φερεγγυότητας της Εταιρίας.
Προκειμένου λοιπόν να ενσωματώσουμε τη διαφορά ρευστότητας στις τιμές των κοινών και προνομιούχων μετοχών, εμφανίζουμε την τιμή της κάθε προνομιούχου μετοχής μειωμένη κατά 12,5% έναντι της τιμής κάθε κοινής μετοχής (liquidity discount, σύμφωνα με τη μελέτη των Rui Albuqueruqe και Enrique Schroth, “The Marketability Discount of Controlling Blocks of Shares”, Ιούνιος 2013).
Με άλλα λόγια δεν υπάρχει διαφορά και η μόνη είναι στη ρευστότητα.
Δηλαδή αν έκανε ακόμα μικρότερο όγκο η μετοχή θα έδιναν ακόμα λιγότερα.
Ωραία αποτίμηση.
Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος που γνώριζε να κάνει market making στο προνόμιο να βελτιώσει την εμπορευσιμότητα και να βγει υψηλότερη η αποτίμηση.
Καταλήγοντας, τι σημαίνει αυτό;
Αν δεν δώσει κάποιος τις μετοχές του θα λάβει άλλη τιμή για το προνόμιο και άλλη για τον κοινό τίτλο.
Αν όμως τις δώσει θα λάβει την ίδια μετοχή (τη νέα που θα είναι εισηγμένη στο Βέλγιο).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών