Τρεις χώρες αντιπροσωπεύουν σήμερα σχεδόν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής αργού πετρελαίου
Τρεις χώρες αντιπροσωπεύουν σήμερα σχεδόν το 40% της παγκόσμιας παραγωγής αργού πετρελαίου και μόνο μία από αυτές τις χώρες είναι μέλος του Οργανισμού των χωρών εξαγωγής πετρελαίου (ΟΠΕΚ).
Οι τρεις χώρες είναι η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία και καθώς η επιρροή τους στις αγορές πετρελαίου αυξάνεται με την αύξηση των συντελεστών παραγωγής, η επιρροή του ΟΠΕΚ προβλέπεται να μειωθεί, τουλάχιστον προσωρινά.
Το Reuters αναφέρει ότι η επιρροή της λεγόμενης, τρόικα είναι πιο ισχυρή από ποτέ.
Και οι τρεις χώρες μαζί παρήγαγαν 11 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου/.ημέρα τον Οκτώβριο του2018, παραγωγή – ρεκόρ, που ξεπερνά τη συνδυασμένη παραγωγή των υπολοίπων μελών του ΟΠΕΚ.
Και σύμφωνα με τον ΟΠΕΚ, αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να αναπτύσσεται προς μια κατεύθυνση δυσμενή για τον ΟΠΕΚ, αφού η συνδυασμένη παραγωγή της τρόικας θα φτάσει στο 40% του συνόλου για το 2018, ενώ το μερίδιο του ΟΠΕΚ μειώνεται κάτω από το 30%.
Κάθε μια από τις τρεις χώρες παραγωγούς έχει τη δική της πολιτική παραγωγής πετρελαίου που είναι σχετικά ανεξάρτητη από τους άλλους παραγωγούς.
Είναι αλήθεια ότι η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία παίζουν στην ίδια ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια σε μεγάλο βαθμό επειδή η στρατηγική του παιχνιδιού ήταν αμοιβαία επωφελής και για τις δύο χώρες.
Ωστόσο, υπάρχουν άφθονες ενδείξεις ότι από τη στιγμή που τα συμφέροντα των δύο αρχίζουν να αποκλίνουν, είναι πιθανό να αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού και Ρωσία και Σαουδική Αραβία θα ακολουθήσει τις δικές της προτεραιότητες.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν καταστεί ο μοναδικός μεγαλύτερος παραγωγός εκτός της λέσχης του ΟΠΕΚ+, με αμείωτη αύξηση της παραγωγής που θα μπορούσε να την ωθήσει στην πρώτη θέση παγκοσμίως το 2019.
Η παραγωγή αυτή θα συνεχίσει να αυξάνεται μόνο εάν ο ΟΠΕΚ αποφασίσει τώρα να αρχίσει να μειώνει την παραγωγή για άλλη μια φορά, προκειμένου να ωθήσει τις τιμές υψηλότερα, ενισχύοντας περαιτέρω τη σημασία των ΗΠΑ στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Ε
Επομένως, αυτό σημαίνει ότι ο ΟΠΕΚ είναι «νεκρός»;
Προς το παρόν, ναι.
Οι περισσότερες χώρες - μέλη τους, όπως σημειώνει το Reuters εμπίπτουν σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες κατηγορίες.
«Αγωνίζονται ενάντια σε κυρώσεις, αντιμετωπίζουν κακοδιαχείριση και αναταραχές, έχουν πολύ χαμηλή παραγωγή για να κάνουν τη διαφορά, μεγιστοποιούν ην παραγωγή αντί να συμμετέχουν στους ελέγχους παραγωγής. ή απλώς ευθυγραμμίζονται στις πολιτικές παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας».
Ωστόσο, το μέλλον παραμένει αβέβαιο.
Η Διοίκηση Ενεργειακών Πληροφοριών και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας είναι αισιόδοξοι για την αύξηση της ζήτησης πετρελαίου, αλλά οι επικρατούσες προβλέψεις έρχονται με όρους: ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) δήλωσε πρόσφατα ότι οι παραγωγοί θα πρέπει να επενδύσουν σε νέες η συμβατική παραγωγή να είναι ουσιαστικά για να ανταποκριθεί σε αυτή τη ζήτηση.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αυξήσουν την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου κατά 10 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα κατά τη διάρκεια των επτά ετών έως το 2025, πράγμα που αποτελεί ένα τολμηρό στόχο.
Τα μέλη του ΟΠΕΚ είναι προφανώς υποψήφια για να αναλάβουν κάποια από αυτή την αύξηση της παραγωγής.
Παρά τις πολλές ανησυχίες σχετικά με την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα του καρτέλ νωρίτερα μέσα στο 2018, όταν κατέστη σαφές ότι οι περικοπές πρέπει να αναστραφούν για να διατηρηθούν οι τιμές, ορισμένα από τα μέλη, όπως το Ιράκ και η Λιβύη, βρίσκονται σε καλό δρόμο για να αυξήσουν την παραγωγή τους.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η ανάπτυξη πιθανότατα δεν θα είναι κοντά στα πάνω από ένα εκατομμύριο βαρέλια/ημέρα που έχουν προσθέσει οι παραγωγοί των ΗΠΑ κατά το παρελθόν έτος, αλλά θα μπορούσε να είναι σημαντικό στην περίπτωση του Ιράκ, αν το επιτρέψουν οι πολιτικές συνθήκες και οι τιμές.
Επιπλέον, η Βενεζουέλα και το Ιράν είναι απίθανο να βρίσκονται επ’ άπειρον υπό καθεστώς κυρώσεων.
Υπάρχει, ωστόσο, η δυνατότητα αυτή τη στιγμή, ότι αυτές οι δύο χώρες, θα μπορούσαν σε κάποιο βαθμό να αντιστρέψουν τη μείωση της παραγωγής που βιώνουν τώρα.
Το Ιράν έχει ήδη αποδείξει ότι θα μπορούσε να αναβαθμίσει αρκετά γρήγορα την παραγωγή του εάν του δοθεί η ευκαιρία.
Με άλλα λόγια, η επιρροή του ΟΠΕΚ στις αγορές πετρελαίου μπορεί να μειώνεται, αλλά ίσως να είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς ότι ήρθε το τέλος του καρτέλ.
www.bankingnews.gr
Οι τρεις χώρες είναι η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία και καθώς η επιρροή τους στις αγορές πετρελαίου αυξάνεται με την αύξηση των συντελεστών παραγωγής, η επιρροή του ΟΠΕΚ προβλέπεται να μειωθεί, τουλάχιστον προσωρινά.
Το Reuters αναφέρει ότι η επιρροή της λεγόμενης, τρόικα είναι πιο ισχυρή από ποτέ.
Και οι τρεις χώρες μαζί παρήγαγαν 11 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου/.ημέρα τον Οκτώβριο του2018, παραγωγή – ρεκόρ, που ξεπερνά τη συνδυασμένη παραγωγή των υπολοίπων μελών του ΟΠΕΚ.
Και σύμφωνα με τον ΟΠΕΚ, αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να αναπτύσσεται προς μια κατεύθυνση δυσμενή για τον ΟΠΕΚ, αφού η συνδυασμένη παραγωγή της τρόικας θα φτάσει στο 40% του συνόλου για το 2018, ενώ το μερίδιο του ΟΠΕΚ μειώνεται κάτω από το 30%.
Κάθε μια από τις τρεις χώρες παραγωγούς έχει τη δική της πολιτική παραγωγής πετρελαίου που είναι σχετικά ανεξάρτητη από τους άλλους παραγωγούς.
Είναι αλήθεια ότι η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία παίζουν στην ίδια ομάδα τα τελευταία δύο χρόνια σε μεγάλο βαθμό επειδή η στρατηγική του παιχνιδιού ήταν αμοιβαία επωφελής και για τις δύο χώρες.
Ωστόσο, υπάρχουν άφθονες ενδείξεις ότι από τη στιγμή που τα συμφέροντα των δύο αρχίζουν να αποκλίνουν, είναι πιθανό να αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού και Ρωσία και Σαουδική Αραβία θα ακολουθήσει τις δικές της προτεραιότητες.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ έχουν καταστεί ο μοναδικός μεγαλύτερος παραγωγός εκτός της λέσχης του ΟΠΕΚ+, με αμείωτη αύξηση της παραγωγής που θα μπορούσε να την ωθήσει στην πρώτη θέση παγκοσμίως το 2019.
Η παραγωγή αυτή θα συνεχίσει να αυξάνεται μόνο εάν ο ΟΠΕΚ αποφασίσει τώρα να αρχίσει να μειώνει την παραγωγή για άλλη μια φορά, προκειμένου να ωθήσει τις τιμές υψηλότερα, ενισχύοντας περαιτέρω τη σημασία των ΗΠΑ στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου. Ε
Επομένως, αυτό σημαίνει ότι ο ΟΠΕΚ είναι «νεκρός»;
Προς το παρόν, ναι.
Οι περισσότερες χώρες - μέλη τους, όπως σημειώνει το Reuters εμπίπτουν σε μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες κατηγορίες.
«Αγωνίζονται ενάντια σε κυρώσεις, αντιμετωπίζουν κακοδιαχείριση και αναταραχές, έχουν πολύ χαμηλή παραγωγή για να κάνουν τη διαφορά, μεγιστοποιούν ην παραγωγή αντί να συμμετέχουν στους ελέγχους παραγωγής. ή απλώς ευθυγραμμίζονται στις πολιτικές παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας».
Ωστόσο, το μέλλον παραμένει αβέβαιο.
Η Διοίκηση Ενεργειακών Πληροφοριών και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας είναι αισιόδοξοι για την αύξηση της ζήτησης πετρελαίου, αλλά οι επικρατούσες προβλέψεις έρχονται με όρους: ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) δήλωσε πρόσφατα ότι οι παραγωγοί θα πρέπει να επενδύσουν σε νέες η συμβατική παραγωγή να είναι ουσιαστικά για να ανταποκριθεί σε αυτή τη ζήτηση.
Σε αντίθετη περίπτωση, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αυξήσουν την παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου κατά 10 εκατομμύρια βαρέλια/ημέρα κατά τη διάρκεια των επτά ετών έως το 2025, πράγμα που αποτελεί ένα τολμηρό στόχο.
Τα μέλη του ΟΠΕΚ είναι προφανώς υποψήφια για να αναλάβουν κάποια από αυτή την αύξηση της παραγωγής.
Παρά τις πολλές ανησυχίες σχετικά με την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα του καρτέλ νωρίτερα μέσα στο 2018, όταν κατέστη σαφές ότι οι περικοπές πρέπει να αναστραφούν για να διατηρηθούν οι τιμές, ορισμένα από τα μέλη, όπως το Ιράκ και η Λιβύη, βρίσκονται σε καλό δρόμο για να αυξήσουν την παραγωγή τους.
Είναι αλήθεια ότι αυτή η ανάπτυξη πιθανότατα δεν θα είναι κοντά στα πάνω από ένα εκατομμύριο βαρέλια/ημέρα που έχουν προσθέσει οι παραγωγοί των ΗΠΑ κατά το παρελθόν έτος, αλλά θα μπορούσε να είναι σημαντικό στην περίπτωση του Ιράκ, αν το επιτρέψουν οι πολιτικές συνθήκες και οι τιμές.
Επιπλέον, η Βενεζουέλα και το Ιράν είναι απίθανο να βρίσκονται επ’ άπειρον υπό καθεστώς κυρώσεων.
Υπάρχει, ωστόσο, η δυνατότητα αυτή τη στιγμή, ότι αυτές οι δύο χώρες, θα μπορούσαν σε κάποιο βαθμό να αντιστρέψουν τη μείωση της παραγωγής που βιώνουν τώρα.
Το Ιράν έχει ήδη αποδείξει ότι θα μπορούσε να αναβαθμίσει αρκετά γρήγορα την παραγωγή του εάν του δοθεί η ευκαιρία.
Με άλλα λόγια, η επιρροή του ΟΠΕΚ στις αγορές πετρελαίου μπορεί να μειώνεται, αλλά ίσως να είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς ότι ήρθε το τέλος του καρτέλ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών