γράφει : Ελένη Μπότα
Η συνολική επενδυτική δαπάνη για τα κατασκευαστικά έργα μειώθηκε στα 33,6 δισ. το 2017, βρίσκεται δηλαδή στο 1/4 του επιπέδου του 2007.
Tην υψηλότερη πτώση εγχώριας ζήτησης (-61,6%) σε σχέση με τους υπόλοιπου κλάδους της ελληνικής οικονομίας καταγράφει αυτός των κατασκευών.
Ειδικότερα η συνολική επενδυτική δαπάνη για τα κατασκευαστικά έργα μειώθηκε στα 33,6 δισ. το 2017, βρίσκεται δηλαδή στο 1/4 του επιπέδου του 2007. Όσον αφορά το διάστημα 2008 -2016 οι δημόσιες επενδύσεις παρουσίασαν μείωση με το μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής -4,3%.
Αυτό πρκύπτει από την πρώτη ημερίδα, που πραγματοποιήθηκε χτες, με τίτλο «Στρατηγική Μεταρρυθμίσεων στον κατασκευαστικό κλάδο: Μνημόνιο συναντίληψης φορέων» και διοργάνωσαν ο ΣΑΤΕ, ο ΣΕΓΜ και ο ΣΤΕΑΤ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, βαρύ ήταν το πλήγμα και στη μείωση της απασχόλησης στον κλάδο που υποχώρησε κατά 48,8%. Ειδικότερα από το 2007 ο κατασκευαστικός κλάδος έχει απολέσει 190.000 θέσεις εργασίας και έχει σημαντικό μερίδιο στο φαινόμενο τη φυγής επιστημόνων.
Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Τ.Μ.Ε.Δ.Ε. Κωνσταντίνος Μακέδος «η θεσμοθέτηση Εθνικού Συμβουλίου Στρατηγικής για τις Υποδομές - Κατασκευές, η σύσταση φορέα ανάπτυξης και λειτουργίας Εθνικού Συστήματος Τεχνικών Προδιαγραφών και Τιμολόγησης Τεχνικών Έργων, καθώς και η υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης των Φορέων είναι μία σπουδαία αρχή και μια νέα γραφή από τον κλάδο μας, που μπορεί να εγγυηθεί το επιτυχές γύρισμα της σελίδας».
Σύμφωνα με τον ίδιο «ο διαρκής περιορισμός των εξόδων των υγιών επιχειρήσεων του κλάδου, που παρατηρείται ως κοινή πρακτική στα χρόνια της κρίσης, δεν μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους, μακροπρόθεσμα. Με μαθηματική ακρίβεια, οι υγιείς επιχειρήσεις θα νικηθούν από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των καιροσκόπων του κλάδου. Θα νικηθούν από τις ανεξέλεγκτες εκπτώσεις, τις φωτογραφικές διατάξεις των εκλεκτών, την καταστρατήγηση των χρονοδιαγραμμάτων, την άναρχη ή και ατελή υλοποίηση των έργων, και τελικά τις καταπτώσεις».
Την ανάγκη να υπάρξει διατησία για την επιτάχυσνη ολοκλήρωση των οδικών έργων επεσήμανε ο Αντιπρόεδρος του ΣΤΕΑΤ και Ταμίας του ΣΑΤΕ, Εμμανουήλ Βράιλας τονίζοντας ότι «η διάρκεια της πολιτική δίκης είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή της διαιτησίας, λόγω κυρίως τηςδυνατότητας προσβολής των δικαστικών αποφάσεων με ένδικα μέσα. Στη χώρας μας οι χρόνοι που απαιτούνται για την έκδοση απόφασης, από την κατάθεση της προσφυγής είναι πολύ μεγάλοι και εξαρτώνται από το δικαστήριο, στο οποίο εισάγεται η διαφορά. Για παράδειγμα, στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η δικάσιμος των Προσφυγών στις υποθέσεις Δημοσίων Έργων ορίζεται περίπου σε 1,5 με 2 χρόνια από την κατάθεση της προσφυγής. Στα περιφερειακά δικαστήρια οι χρόνοι είναι πολύ μεγαλύτεροι όπως πχ στην Πάτρα (2,5 χρόνια από την κατάθεση), στη Λάρισα (3 χρόνια από την κατάθεση), στα Ιωάννινα και στη Κομοτηνή έως και 4 χρόνια από την κατάθεση.
Από την ημερομηνία δε της συζήτησης θα πρέπει να υπολογιστεί επιπλέον χρόνος περίπου ενός ακόμη έτους για την έκδοση της απόφασης, ενώ είχαμε και περιπτώσεις (κυρίως από περιφερειακά δικαστήρια) όπου η απόφαση εκδόθηκε μετά από 3 χρόνια».
Γ. Συριανός (πρόεδρος του ΣΤΕΑΤ): Το φθηνό κρέας το τρώνε τα σκυλιά
Με τον χαρακτηριστικό τίτλο “το Φθηνό είναι και ακριβό” ή αλλιώ «το φθηνό κάς το τρώνε τα σκρυλιά, ο Πρόεδρος του ΣΤΕΑΤ αναφέρθηκε στις μεγάλες εκπτώσεις πο δίνονται στα δημόσια έργα και αποτελούν την μάστιγα του κλάδου.
Να σημειωθεί ότι πρόσφατα ο ΣΤΕΑΤ εκπόνησε μία μελέτη για πως οι υπερβολικές εκπτώσεις οδηγούν σε εκτόξευση των κόστους των έργων και σε πολύμηνες καθυστερήσεις στην παράδοση τους. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα ομάδας τεσσάρων οδικών έργων προϋπολογισμού δημοπράτησης 526 εκατ. ευρώ τα οποία ανατέθηκαν με κόστος 384,2 εκατ. ευρώ. Ωστόσο μέσω δύο εργολαβιών – «σκούπα», το τελικό κόστος για το δημόσιο εκτοξεύθηκε στα 555,7 εκατ. ευρώ. Αν προστεθεί και το επιπλέον χρηματοδοτικό κόστος για το δημόσιο τότε η συνολική δαπάνη αγγίζει τα 593 εκατομμύρια, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το έργο. Το ξεχείλωμα του κόστος συνοδεύεται απαραιτήτως και με ξεχείλωμα του χρονοδιαγράμματος. Σε άλλη περίπτωση σιδηροδρομικού έργου ύψους 250 εκατ. ευρώ, το αρχικό συμβατικό κόστος ήταν 110 εκατ. ευρώ με έκπτωση 56%. Το έργο χωρίς να έχει ολοκληρωθεί έχει κοστίσει μέχρι σήμερα 348 εκατ. Ευρώ και από 44 μήνες που ήταν ο εκτιμώμενος χρόνος υλοποίησης έχει φτάσει τους 171 μήνες.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα η συνολική επενδυτική δαπάνη για τα κατασκευαστικά έργα μειώθηκε στα 33,6 δισ. το 2017, βρίσκεται δηλαδή στο 1/4 του επιπέδου του 2007. Όσον αφορά το διάστημα 2008 -2016 οι δημόσιες επενδύσεις παρουσίασαν μείωση με το μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής -4,3%.
Αυτό πρκύπτει από την πρώτη ημερίδα, που πραγματοποιήθηκε χτες, με τίτλο «Στρατηγική Μεταρρυθμίσεων στον κατασκευαστικό κλάδο: Μνημόνιο συναντίληψης φορέων» και διοργάνωσαν ο ΣΑΤΕ, ο ΣΕΓΜ και ο ΣΤΕΑΤ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, βαρύ ήταν το πλήγμα και στη μείωση της απασχόλησης στον κλάδο που υποχώρησε κατά 48,8%. Ειδικότερα από το 2007 ο κατασκευαστικός κλάδος έχει απολέσει 190.000 θέσεις εργασίας και έχει σημαντικό μερίδιο στο φαινόμενο τη φυγής επιστημόνων.
Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Τ.Μ.Ε.Δ.Ε. Κωνσταντίνος Μακέδος «η θεσμοθέτηση Εθνικού Συμβουλίου Στρατηγικής για τις Υποδομές - Κατασκευές, η σύσταση φορέα ανάπτυξης και λειτουργίας Εθνικού Συστήματος Τεχνικών Προδιαγραφών και Τιμολόγησης Τεχνικών Έργων, καθώς και η υπογραφή του Μνημονίου Συναντίληψης των Φορέων είναι μία σπουδαία αρχή και μια νέα γραφή από τον κλάδο μας, που μπορεί να εγγυηθεί το επιτυχές γύρισμα της σελίδας».
Σύμφωνα με τον ίδιο «ο διαρκής περιορισμός των εξόδων των υγιών επιχειρήσεων του κλάδου, που παρατηρείται ως κοινή πρακτική στα χρόνια της κρίσης, δεν μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητά τους, μακροπρόθεσμα. Με μαθηματική ακρίβεια, οι υγιείς επιχειρήσεις θα νικηθούν από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των καιροσκόπων του κλάδου. Θα νικηθούν από τις ανεξέλεγκτες εκπτώσεις, τις φωτογραφικές διατάξεις των εκλεκτών, την καταστρατήγηση των χρονοδιαγραμμάτων, την άναρχη ή και ατελή υλοποίηση των έργων, και τελικά τις καταπτώσεις».
Την ανάγκη να υπάρξει διατησία για την επιτάχυσνη ολοκλήρωση των οδικών έργων επεσήμανε ο Αντιπρόεδρος του ΣΤΕΑΤ και Ταμίας του ΣΑΤΕ, Εμμανουήλ Βράιλας τονίζοντας ότι «η διάρκεια της πολιτική δίκης είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή της διαιτησίας, λόγω κυρίως τηςδυνατότητας προσβολής των δικαστικών αποφάσεων με ένδικα μέσα. Στη χώρας μας οι χρόνοι που απαιτούνται για την έκδοση απόφασης, από την κατάθεση της προσφυγής είναι πολύ μεγάλοι και εξαρτώνται από το δικαστήριο, στο οποίο εισάγεται η διαφορά. Για παράδειγμα, στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, η δικάσιμος των Προσφυγών στις υποθέσεις Δημοσίων Έργων ορίζεται περίπου σε 1,5 με 2 χρόνια από την κατάθεση της προσφυγής. Στα περιφερειακά δικαστήρια οι χρόνοι είναι πολύ μεγαλύτεροι όπως πχ στην Πάτρα (2,5 χρόνια από την κατάθεση), στη Λάρισα (3 χρόνια από την κατάθεση), στα Ιωάννινα και στη Κομοτηνή έως και 4 χρόνια από την κατάθεση.
Από την ημερομηνία δε της συζήτησης θα πρέπει να υπολογιστεί επιπλέον χρόνος περίπου ενός ακόμη έτους για την έκδοση της απόφασης, ενώ είχαμε και περιπτώσεις (κυρίως από περιφερειακά δικαστήρια) όπου η απόφαση εκδόθηκε μετά από 3 χρόνια».
Γ. Συριανός (πρόεδρος του ΣΤΕΑΤ): Το φθηνό κρέας το τρώνε τα σκυλιά
Με τον χαρακτηριστικό τίτλο “το Φθηνό είναι και ακριβό” ή αλλιώ «το φθηνό κάς το τρώνε τα σκρυλιά, ο Πρόεδρος του ΣΤΕΑΤ αναφέρθηκε στις μεγάλες εκπτώσεις πο δίνονται στα δημόσια έργα και αποτελούν την μάστιγα του κλάδου.
Να σημειωθεί ότι πρόσφατα ο ΣΤΕΑΤ εκπόνησε μία μελέτη για πως οι υπερβολικές εκπτώσεις οδηγούν σε εκτόξευση των κόστους των έργων και σε πολύμηνες καθυστερήσεις στην παράδοση τους. Είναι ενδεικτικό το παράδειγμα ομάδας τεσσάρων οδικών έργων προϋπολογισμού δημοπράτησης 526 εκατ. ευρώ τα οποία ανατέθηκαν με κόστος 384,2 εκατ. ευρώ. Ωστόσο μέσω δύο εργολαβιών – «σκούπα», το τελικό κόστος για το δημόσιο εκτοξεύθηκε στα 555,7 εκατ. ευρώ. Αν προστεθεί και το επιπλέον χρηματοδοτικό κόστος για το δημόσιο τότε η συνολική δαπάνη αγγίζει τα 593 εκατομμύρια, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το έργο. Το ξεχείλωμα του κόστος συνοδεύεται απαραιτήτως και με ξεχείλωμα του χρονοδιαγράμματος. Σε άλλη περίπτωση σιδηροδρομικού έργου ύψους 250 εκατ. ευρώ, το αρχικό συμβατικό κόστος ήταν 110 εκατ. ευρώ με έκπτωση 56%. Το έργο χωρίς να έχει ολοκληρωθεί έχει κοστίσει μέχρι σήμερα 348 εκατ. Ευρώ και από 44 μήνες που ήταν ο εκτιμώμενος χρόνος υλοποίησης έχει φτάσει τους 171 μήνες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών