γράφει : Νίκος Κονδυλόπουλος
Μια πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Trump θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην άμυνα και την ασφάλεια στην Ασία
Μια πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Trump θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην άμυνα και την ασφάλεια στην Ασία.
Η απόφαση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Trump ήταν ότι οι ΗΠΑ θα αποσυρθούν από τη συνθήκη των ενδιάμεσων πυρηνικών δυνάμεων (INF) του 1987 σε 60 ημέρες, εκτός αν η Ρωσία σταματήσει να παραβιάζει τη συμφωνία.
Η συνθήκη INF ήταν η αιχμή των προσπαθειών ελέγχου πυρηνικών όπλων η οποία έλαβε χώρα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, μια συμφωνία που υπογράφηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ronald Reagan και τον σοβιετικό ηγέτη Mikhail Gorbachev για την απαγόρευση της ανάπτυξης, παραγωγής πυραύλων «cruise» με εμβέλεια μεγαλύτερη από 500 χιλιόμετρα και λιγότερο από 5.500 χιλιόμετρα.
Η συμφωνία προέκυψε αφού οι Σοβιετικοί άρχισαν να αναπτύσσουν πυραύλους ενδιάμεσης εμβέλειας όπως οι SS-20 στην Ανατολική Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Δεδομένης της εύκολης μετακίνησής τους και της ακρίβειάς του, οι πύραυλοι SS-20 θεωρήθηκαν ως ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο που απειλούσε όλο το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη.
Μετά από μια σημαντική και συχνά επίπονη συζήτηση, το ΝΑΤΟ ανταποκρίθηκε εγκαθιστώντας το δικό του INF στη Δυτική Ευρώπη, κυρίως τον βαλλιστικό πύραυλο Pershing II και τον πύραυλο «Ground-Launched Cruise Missile» (GLCM).
Ήταν μια κίνηση που προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες στη Δυτική Ευρώπη, με αντι-πυρηνικές πορείες, διαδηλώσεις σε αμερικανικές βάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως, η κίνηση αυτή του ΝΑΤΟ είχε το πολιτικό της αποτέλεσμα καθώς έφερε το καθεστώς του Gorbachev στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και η συνθήκη INF ήταν η πρώτη συμφωνία που απαγόρευε αποτελεσματικά μια ολόκληρη τάξη πυρηνικών όπλων, τουλάχιστον από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Μέσα σε τρία χρόνια από την έναρξη ισχύος της, απομακρύνθηκαν και καταστράφηκαν 2.700 πυρηνικά βλήματα.
Γιατί ο Trump θέλει να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη συνθήκη
Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Trump, με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών Michael Pompeo και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας John Bolton - ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ήταν οπαδός συμφωνιών για τον έλεγχο όπλων - κατηγόρησε τη Ρωσία για παραβίαση της Συνθήκης INF, αναφέροντας ότι η Μόσχα συνεχίζει να δοκιμάζει δύο τύπους πυραύλων.
O πρώτος είναι ο πύραυλος cruise SSC-8, σύμφωνα με πληροφορίες μια έκδοση εδάφους του πυραυλικού συστήματος Kalibr τα οποία έχουν βάση πλοία και υποβρύχια.
Η συνθήκη INF δεν ισχύει για πυραύλους με μεσαία εμβέλεια που εκτοξεύονται από τη θάλασσα.
Η Ρωσία δοκιμάζει το SSC-8 την τελευταία δεκαετία και υποτίθεται ότι έχει εμβέλεια 2.500 χιλιομέτρων, τοποθετώντας τον σαφώς μέσα στην απαγορευμένη ζώνη.
Δεύτερον, η Μόσχα εργάζεται επίσης σε ένα βαλλιστικό πύραυλο που ονομάζεται RS-26.
Αν και τεχνικά ένα διηπειρωτικό βαλλιστικό βλήμα (ICBM), δηλαδή με εύρος μεγαλύτερη των 5.500 χιλιομέτρων, το RS-26 έχει τεθεί σε δοκιμή σε αποστάσεις περίπου 2.000 χιλιομέτρων, ενδεχομένως καθιστώντας το όπλο που έγκειται στη συνθήκη INF.
Η απειλή της Ουάσινγκτον να εγκαταλείψει τη συμφωνία έχει υποστηρικτές εκτός της κυβέρνησης.
Η εικαζόμενη μη συμμόρφωση καταγράφηκε για πρώτη φορά από τη διοίκηση του Obama και αρκετοί κριτικοί κατά του Trump, συμπεριλαμβανομένου και του νεοσυντηρητικού Max Boot, εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συνθήκη INF.
Αυτό είναι μια επικίνδυνη μπλόφα.
Εάν η Ουάσιγκτον είναι δυσαρεστημένη από τις απαντήσεις της Μόσχας και αποσυρθεί από τη συμφωνία, απλώς αφήνει το πεδίο ελεύθερο για τη Ρωσία να προχωρήσει γρήγορα στην εγκατάσταση πυραυλικών συστημάτων στ ο ευρωπαϊκό έδαφος.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ δεν έχουν ούτε σχέδια ούτε προγράμματα που να εξετάζονται ακόμη για την επανεισαγωγή τέτοιων πυρηνικών δυνάμεων στη ΝΑ Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά απίθανο η Δυτική Ευρώπη να συμφωνήσει να επαναφέρει πυρηνικά όπλα στην επικράτειά της, ειδικά δεδομένης της τρέχουσας κατάψυξης στις διατλαντικές σχέσεις - οι οποίες κατά κύριο λόγο είναι αποτέλεσμα της ίδιας της πολιτικής Trump.
Ο ρόλος της Κίνας
Περισσότερο στο σημείο αυτό, είναι πιθανό η κυβέρνηση Trump να ανησυχεί περισσότερο για την κατασκευή κινεζικών πυρηνικών δυνάμεων απ 'ό, τι για τη Ρωσία.
Η Συνθήκη INF ισχύει μόνο για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία και η Κίνα επεκτείνει σταθερά τις σταθερές πυρηνικές δυνάμεις μέσης και μεσαίας εμβέλειας εδώ δεκαετίες.
Το σημαντικότερο είναι ότι έχει αναπτύξει σημαντικά τις στρατηγικές πυρηνικές τις δυνάμεις, οι οποίες σήμερα ανέρχονται σε περίπου 50-60 βαλλιστικούς ICBMs.
Η Ουάσιγκτον δεν έχει την ικανότητα να αναπτύξει πυρηνικά όπλα πλησιέστερα προς την Κίνα και ότι, ως εκ τούτου, χρειάζεται έδαφος στην Ασία για να τα εγκαταστήσει.
Υπάρχουν δύο λάθη στραβά με αυτή τη λογική.
Πρώτον, οι ΗΠΑ διαθέτουν ήδη σημαντικό αριθμό συστημάτων INF στην Ασία.
Αυτά περιλαμβάνουν το πυραύλων Tomahawk Land-Attack (TLAM) που μπορούν να εκτοξευθούν από τα πλοία και υποβρύχια και το AGM-86 Air-Launched Cruise Missile (ALCM), το οποίο σύντομα θα αντικατασταθεί από νέο Stand (LRSO).
Λίγα περισσότερα χερσαία όπλα GLCMs δεν πρόκειται να κάνουν τόσο μεγάλη διαφορά.
Δεύτερον, όπως και η Δυτική Ευρώπη, είναι δύσκολο να υπάρξει κάποιος σύμμαχος ή εταίρος των ΗΠΑ που να συμφωνήσει να επιτρέψει την εγκατάσταση INF στην επικράτειά του.
Σίγουρα δεν είναι η Ιαπωνία.
Και σίγουρα όχι η Νότια Κορέα, η Αυστραλία, οι Φιλιππίνες ή η Σιγκαπούρη - οι πιθανές πολιτικές συνέπειες της οργής της Κίνας θα είναι απλά πάρα πολύ μεγάλες, σε σύγκριση με οποιοδήποτε πιθανό στρατηγικό κέρδος.
Εν ολίγοις, κάθε είδος όπλων INF στην Ασία δεν είναι επιλογή.
www.bankingnews.gr
Η απόφαση που ανακοίνωσε η κυβέρνηση Trump ήταν ότι οι ΗΠΑ θα αποσυρθούν από τη συνθήκη των ενδιάμεσων πυρηνικών δυνάμεων (INF) του 1987 σε 60 ημέρες, εκτός αν η Ρωσία σταματήσει να παραβιάζει τη συμφωνία.
Η συνθήκη INF ήταν η αιχμή των προσπαθειών ελέγχου πυρηνικών όπλων η οποία έλαβε χώρα στα τέλη της δεκαετίας του 1980, μια συμφωνία που υπογράφηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ronald Reagan και τον σοβιετικό ηγέτη Mikhail Gorbachev για την απαγόρευση της ανάπτυξης, παραγωγής πυραύλων «cruise» με εμβέλεια μεγαλύτερη από 500 χιλιόμετρα και λιγότερο από 5.500 χιλιόμετρα.
Η συμφωνία προέκυψε αφού οι Σοβιετικοί άρχισαν να αναπτύσσουν πυραύλους ενδιάμεσης εμβέλειας όπως οι SS-20 στην Ανατολική Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Δεδομένης της εύκολης μετακίνησής τους και της ακρίβειάς του, οι πύραυλοι SS-20 θεωρήθηκαν ως ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο που απειλούσε όλο το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη.
Μετά από μια σημαντική και συχνά επίπονη συζήτηση, το ΝΑΤΟ ανταποκρίθηκε εγκαθιστώντας το δικό του INF στη Δυτική Ευρώπη, κυρίως τον βαλλιστικό πύραυλο Pershing II και τον πύραυλο «Ground-Launched Cruise Missile» (GLCM).
Ήταν μια κίνηση που προκάλεσε έντονες διαμαρτυρίες στη Δυτική Ευρώπη, με αντι-πυρηνικές πορείες, διαδηλώσεις σε αμερικανικές βάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όμως, η κίνηση αυτή του ΝΑΤΟ είχε το πολιτικό της αποτέλεσμα καθώς έφερε το καθεστώς του Gorbachev στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και η συνθήκη INF ήταν η πρώτη συμφωνία που απαγόρευε αποτελεσματικά μια ολόκληρη τάξη πυρηνικών όπλων, τουλάχιστον από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
Μέσα σε τρία χρόνια από την έναρξη ισχύος της, απομακρύνθηκαν και καταστράφηκαν 2.700 πυρηνικά βλήματα.
Γιατί ο Trump θέλει να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη συνθήκη
Η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Trump, με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών Michael Pompeo και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας John Bolton - ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ήταν οπαδός συμφωνιών για τον έλεγχο όπλων - κατηγόρησε τη Ρωσία για παραβίαση της Συνθήκης INF, αναφέροντας ότι η Μόσχα συνεχίζει να δοκιμάζει δύο τύπους πυραύλων.
O πρώτος είναι ο πύραυλος cruise SSC-8, σύμφωνα με πληροφορίες μια έκδοση εδάφους του πυραυλικού συστήματος Kalibr τα οποία έχουν βάση πλοία και υποβρύχια.
Η συνθήκη INF δεν ισχύει για πυραύλους με μεσαία εμβέλεια που εκτοξεύονται από τη θάλασσα.
Η Ρωσία δοκιμάζει το SSC-8 την τελευταία δεκαετία και υποτίθεται ότι έχει εμβέλεια 2.500 χιλιομέτρων, τοποθετώντας τον σαφώς μέσα στην απαγορευμένη ζώνη.
Δεύτερον, η Μόσχα εργάζεται επίσης σε ένα βαλλιστικό πύραυλο που ονομάζεται RS-26.
Αν και τεχνικά ένα διηπειρωτικό βαλλιστικό βλήμα (ICBM), δηλαδή με εύρος μεγαλύτερη των 5.500 χιλιομέτρων, το RS-26 έχει τεθεί σε δοκιμή σε αποστάσεις περίπου 2.000 χιλιομέτρων, ενδεχομένως καθιστώντας το όπλο που έγκειται στη συνθήκη INF.
Η απειλή της Ουάσινγκτον να εγκαταλείψει τη συμφωνία έχει υποστηρικτές εκτός της κυβέρνησης.
Η εικαζόμενη μη συμμόρφωση καταγράφηκε για πρώτη φορά από τη διοίκηση του Obama και αρκετοί κριτικοί κατά του Trump, συμπεριλαμβανομένου και του νεοσυντηρητικού Max Boot, εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συνθήκη INF.
Αυτό είναι μια επικίνδυνη μπλόφα.
Εάν η Ουάσιγκτον είναι δυσαρεστημένη από τις απαντήσεις της Μόσχας και αποσυρθεί από τη συμφωνία, απλώς αφήνει το πεδίο ελεύθερο για τη Ρωσία να προχωρήσει γρήγορα στην εγκατάσταση πυραυλικών συστημάτων στ ο ευρωπαϊκό έδαφος.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ δεν έχουν ούτε σχέδια ούτε προγράμματα που να εξετάζονται ακόμη για την επανεισαγωγή τέτοιων πυρηνικών δυνάμεων στη ΝΑ Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά απίθανο η Δυτική Ευρώπη να συμφωνήσει να επαναφέρει πυρηνικά όπλα στην επικράτειά της, ειδικά δεδομένης της τρέχουσας κατάψυξης στις διατλαντικές σχέσεις - οι οποίες κατά κύριο λόγο είναι αποτέλεσμα της ίδιας της πολιτικής Trump.
Ο ρόλος της Κίνας
Περισσότερο στο σημείο αυτό, είναι πιθανό η κυβέρνηση Trump να ανησυχεί περισσότερο για την κατασκευή κινεζικών πυρηνικών δυνάμεων απ 'ό, τι για τη Ρωσία.
Η Συνθήκη INF ισχύει μόνο για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία και η Κίνα επεκτείνει σταθερά τις σταθερές πυρηνικές δυνάμεις μέσης και μεσαίας εμβέλειας εδώ δεκαετίες.
Το σημαντικότερο είναι ότι έχει αναπτύξει σημαντικά τις στρατηγικές πυρηνικές τις δυνάμεις, οι οποίες σήμερα ανέρχονται σε περίπου 50-60 βαλλιστικούς ICBMs.
Η Ουάσιγκτον δεν έχει την ικανότητα να αναπτύξει πυρηνικά όπλα πλησιέστερα προς την Κίνα και ότι, ως εκ τούτου, χρειάζεται έδαφος στην Ασία για να τα εγκαταστήσει.
Υπάρχουν δύο λάθη στραβά με αυτή τη λογική.
Πρώτον, οι ΗΠΑ διαθέτουν ήδη σημαντικό αριθμό συστημάτων INF στην Ασία.
Αυτά περιλαμβάνουν το πυραύλων Tomahawk Land-Attack (TLAM) που μπορούν να εκτοξευθούν από τα πλοία και υποβρύχια και το AGM-86 Air-Launched Cruise Missile (ALCM), το οποίο σύντομα θα αντικατασταθεί από νέο Stand (LRSO).
Λίγα περισσότερα χερσαία όπλα GLCMs δεν πρόκειται να κάνουν τόσο μεγάλη διαφορά.
Δεύτερον, όπως και η Δυτική Ευρώπη, είναι δύσκολο να υπάρξει κάποιος σύμμαχος ή εταίρος των ΗΠΑ που να συμφωνήσει να επιτρέψει την εγκατάσταση INF στην επικράτειά του.
Σίγουρα δεν είναι η Ιαπωνία.
Και σίγουρα όχι η Νότια Κορέα, η Αυστραλία, οι Φιλιππίνες ή η Σιγκαπούρη - οι πιθανές πολιτικές συνέπειες της οργής της Κίνας θα είναι απλά πάρα πολύ μεγάλες, σε σύγκριση με οποιοδήποτε πιθανό στρατηγικό κέρδος.
Εν ολίγοις, κάθε είδος όπλων INF στην Ασία δεν είναι επιλογή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών