Επειγόντως δράση ζητά ο SSM αλλά και η Κομισιόν
Το ιταλικό «παράδειγμα» έχει προκαλέσει ανησυχία στα αρμόδια θεσμικά όργανα και βασικοί υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής ζητούν να τερματιστεί η πεποίθηση στην Ευρωζώνη, πως όλα τα κρατικά ομόλογα δεν ενέχουν κινδύνους
Μετά την ανάδειξη μιας «ευρωσκεπτικιστικής λαϊκίστικης κυβέρνησης που προκάλεσε την απότομη εκτόξευση του ιταλικού χρέους το καλοκαίρι του 2018» στην Ευρώπη ανησυχούν εκ νέου για το λεγόμενο «doom loop» μεταξύ των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και των στενά συνδεδεμένων τραπεζικών τους συστημάτων, όπως σημειώνουν οι Financial Times.
H επικεφαλής του SSM Danièle Nouy και ο Olivier Guersent, αρμόδιος για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητούν επείγουσα αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.
Οι τράπεζες μπορούν να κατέχουν απεριόριστο αριθμό κρατικών ομολόγων της ΕΕ στον ισολογισμό τους, επειδή τα περιουσιακά στοιχεία αυτά θεωρούνται ασφαλή .
Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες έχουν συσσωρεύσει μεγάλα αποθέματα του κρατικού χρέους και ιδιαίτερα των κρατών τους για πολιτικούς λόγους.
Ωστόσο, η διασύνδεση αυτή έχει επανειλημμένα αποδειχθεί επικίνδυνη και σε περιόδους κρίσης μπορεί να προκαλέσει αστάθεια όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα το 2015 και την Ιταλία αυτό το καλοκαίρι, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.
Η Nouy δήλωσε στους Financial Times ότι είναι ζωτικής σημασίας να αντικατοπτρίζονται στους ισολογισμούς των τραπεζών οι, κίνδυνοι που ανέλαβαν όταν κατείχαν κρατικά ομόλογα λιγότερο ασφαλών χωρών.
«Οι υπεύθυνοι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη και πρέπει να ενεργήσουν επειγόντως», δήλωσε στους Financial Times.
Παρόμοια δράση ζητά και ο Guersent λέγοντας πως όταν η κατάσταση στην αγορά είναι πιο τεταμένη σε εθνικό επίπεδο, τότε το «doom loop» επαναλαμβάνεται.
Οι ιταλικές τράπεζες είναι οι πιο εκτεθειμένες στην Ευρώπη, κατέχοντας 387 δισ. ευρώ εγχώριου κρατικού χρέους - που ισοδυναμεί με περίπου το 10% του συνολικού ενεργητικού τους, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ.
Η ανησυχία για την έκθεση των τραπεζών στο επίμονα αυξημένο δημόσιο χρέος της Ιταλίας - πάνω από το 130% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος - εξακολουθεί να ισχύει, παρότι οι επενδυτές χαιρέτισαν μια συμφωνία Ρώμης και Βρυξελλών την Τετάρτη (19/12) για τον ιταλικό προϋπολογισμό του 2019.
Δεν είναι όμως μόνο οι ιταλικές τράπεζες σε κίνδυνο.
Υπάρχουν φόβοι για «μεταναστευτική διάδοση» σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς και άλλες τράπεζες σε ολόκληρη την Ευρωζώνη διαθέτουν επίσης δεκάδες δισεκατομμύρια ιταλικών ομολόγων.
Η γερμανική Bundesbank προέτρεψε επανειλημμένα τους ρυθμιστικούς φορείς να επιβάλλουν όρια στο ποσό των ομολόγων της κυβέρνησής τους που μπορούν να κατέχουν οι τράπεζες στον ισολογισμό τους.
Η γερμανική κεντρική τράπεζα θεωρεί ότι η αποδυνάμωση της σχέσης κυβερνήσεων - τραπεζών είναι ζωτικής σημασίας για μια πιο σταθερή τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης και διστάζει να υποστηρίξει μέτρα όπως ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης για καταθέσεις χωρίς τέτοια όρια.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να ξεπεράσουν την πολιτική αντιπολίτευση.
Ο περιορισμός των κρατικών χρηματοδοτικών ανοιγμάτων δεν είναι δημοφιλής στις υπερχρεωμένες χώρες, επειδή οι κυβερνήσεις τους δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον σταθεροποιητικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εγχώριες τράπεζες αγοράζοντας τα ομόλογα τους σε περιόδους κρίσης, δήλωσε σε συνέντευξή του η Isabel Schnabel, μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.
Μετά την ανάδειξη μιας «ευρωσκεπτικιστικής λαϊκίστικης κυβέρνησης που προκάλεσε την απότομη εκτόξευση του ιταλικού χρέους το καλοκαίρι του 2018» στην Ευρώπη ανησυχούν εκ νέου για το λεγόμενο «doom loop» μεταξύ των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης και των στενά συνδεδεμένων τραπεζικών τους συστημάτων, όπως σημειώνουν οι Financial Times.
H επικεφαλής του SSM Danièle Nouy και ο Olivier Guersent, αρμόδιος για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητούν επείγουσα αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.
Οι τράπεζες μπορούν να κατέχουν απεριόριστο αριθμό κρατικών ομολόγων της ΕΕ στον ισολογισμό τους, επειδή τα περιουσιακά στοιχεία αυτά θεωρούνται ασφαλή .
Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες έχουν συσσωρεύσει μεγάλα αποθέματα του κρατικού χρέους και ιδιαίτερα των κρατών τους για πολιτικούς λόγους.
Ωστόσο, η διασύνδεση αυτή έχει επανειλημμένα αποδειχθεί επικίνδυνη και σε περιόδους κρίσης μπορεί να προκαλέσει αστάθεια όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα το 2015 και την Ιταλία αυτό το καλοκαίρι, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα.
Η Nouy δήλωσε στους Financial Times ότι είναι ζωτικής σημασίας να αντικατοπτρίζονται στους ισολογισμούς των τραπεζών οι, κίνδυνοι που ανέλαβαν όταν κατείχαν κρατικά ομόλογα λιγότερο ασφαλών χωρών.
«Οι υπεύθυνοι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη και πρέπει να ενεργήσουν επειγόντως», δήλωσε στους Financial Times.
Παρόμοια δράση ζητά και ο Guersent λέγοντας πως όταν η κατάσταση στην αγορά είναι πιο τεταμένη σε εθνικό επίπεδο, τότε το «doom loop» επαναλαμβάνεται.
Οι ιταλικές τράπεζες είναι οι πιο εκτεθειμένες στην Ευρώπη, κατέχοντας 387 δισ. ευρώ εγχώριου κρατικού χρέους - που ισοδυναμεί με περίπου το 10% του συνολικού ενεργητικού τους, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΚΤ.
Η ανησυχία για την έκθεση των τραπεζών στο επίμονα αυξημένο δημόσιο χρέος της Ιταλίας - πάνω από το 130% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος - εξακολουθεί να ισχύει, παρότι οι επενδυτές χαιρέτισαν μια συμφωνία Ρώμης και Βρυξελλών την Τετάρτη (19/12) για τον ιταλικό προϋπολογισμό του 2019.
Δεν είναι όμως μόνο οι ιταλικές τράπεζες σε κίνδυνο.
Υπάρχουν φόβοι για «μεταναστευτική διάδοση» σε ολόκληρη την Ευρώπη, καθώς και άλλες τράπεζες σε ολόκληρη την Ευρωζώνη διαθέτουν επίσης δεκάδες δισεκατομμύρια ιταλικών ομολόγων.
Η γερμανική Bundesbank προέτρεψε επανειλημμένα τους ρυθμιστικούς φορείς να επιβάλλουν όρια στο ποσό των ομολόγων της κυβέρνησής τους που μπορούν να κατέχουν οι τράπεζες στον ισολογισμό τους.
Η γερμανική κεντρική τράπεζα θεωρεί ότι η αποδυνάμωση της σχέσης κυβερνήσεων - τραπεζών είναι ζωτικής σημασίας για μια πιο σταθερή τραπεζική ένωση της Ευρωζώνης και διστάζει να υποστηρίξει μέτρα όπως ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης για καταθέσεις χωρίς τέτοια όρια.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα πρέπει να ξεπεράσουν την πολιτική αντιπολίτευση.
Ο περιορισμός των κρατικών χρηματοδοτικών ανοιγμάτων δεν είναι δημοφιλής στις υπερχρεωμένες χώρες, επειδή οι κυβερνήσεις τους δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον σταθεροποιητικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εγχώριες τράπεζες αγοράζοντας τα ομόλογα τους σε περιόδους κρίσης, δήλωσε σε συνέντευξή του η Isabel Schnabel, μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.
Σχόλια αναγνωστών