Ένα επιπλέον ήταν ότι η ΕΚΤ συνειδητοποίησε με μεγάλη καθυστέρηση πόσο βαθιά ήταν η κρίση.
Κάνοντας τον απολογισμό της ευρωζώνης, 20 χρόνια μετά τη γέννηση του κοινού νομίσματος το 1999, ο περίφημος «σοφός» της γερμανικής οικονομίας Peter Bofinger παραδέχεται ότι «το ελληνικό success story δεν έχει ολοκληρωθεί» ενώ παραδέχεται ότι «έγιναν λάθη σε βάρος ασθενέστερων οικονομικά χωρών, όπως η Ελλάδα».
Ο Bofinger, ένας από τους πέντε «σοφούς» της γερμανικής οικονομίας που συμβουλεύουν την κυβέρνηση του Βερολίνου σε συνέντευξη στον κρατικό ραδιοσταθμό DLF o γερμανός οικονομολόγος αναφερόμενος στο ευρώ κάνει λόγο για μια «όχι και τόσο ολοκληρωμένη ιστορία επιτυχίας».
Παράλληλα επισημαίνει ότι έγιναν λάθη, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Ελλάδας:
«Στην οικονομική κρίση του 2008 έγιναν πολλά λάθη. Ένα από αυτά ήταν ότι η ΕΚΤ συνειδητοποίησε με μεγάλη καθυστέρηση πόσο βαθιά ήταν η κρίση.
Με αποτέλεσμα να αντιδράσει καθυστερημένα και υποτονικά.
Ένα άλλο λάθος ήταν η εφαρμογή πολιτική λιτότητας στην Ευρωζώνη με συνέπεια να υπάρχουν χώρες-μέλη που βρίσκονται σήμερα σε πολύ δεινή θέση».
Ο «σοφός» της γερμανικής οικονομίας θεωρεί ότι η ΕΚΤ ξεκίνησε μόλις το 2015 το πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων.
Ενώ σε αντίθεση άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως η αμερικανική ή η ιαπωνική είχαν θέσει σε εφαρμογή αντίστοιχα προγράμματα ήδη από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 ή το 2009.
Κατά την άποψη του Peter Bofinger , μπορούν στην Ευρωζώνη να συνυπάρξουν χώρες με διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αρκεί να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις:
«Συχνά επικρατεί η άποψη ότι χώρες με διαφορετική ανταγωνιστικότητα δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μια νομισματική ένωση.
Το καθοριστικό στοιχείο είναι ωστόσο ότι οι μισθοί χωρών με διαφορετική ανταγωνιστικότητα θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν αυτή την ανισότητα.
Το ίδιο ισχύει και για την παραγωγικότητα.
Στα λάθη της νομισματικής ένωσης συγκαταλέγεται ότι η Γερμανία, παρά την υψηλή ανταγωνιστικότητα στη δεκαετία του 2000 κράτησε τους μισθούς χαμηλά σαν να είχε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας.
Ως αποτέλεσμα προκάλεσε ανισότητες στον ανταγωνισμό εντός Ευρωζώνης που ήταν προς όφελος της, αλλά εις βάρος των άλλων χωρών».
Ο «σοφός» της γερμανικής οικονομίας προβλέπει ότι το 2019 δεν θα είναι εύκολη χρονιά παρά το θετικό γεγονός ότι η Ιταλία εγκαταλείπει το δρόμο της σύγκρουσης με την Κομισιόν και επιλέγει τον συμβιβασμό.
Κατά την εκτίμηση του Peter Bofinger ωστόσο η Γερμανία θα πρέπει να διερωτηθεί τι μπορεί να κάνει για να αυξηθούν οι επενδύσεις στην ζώνη του ευρώ, αλλά και να διευρυνθούν τα περιθώρια επενδύσεων στο μέλλον της νομισματικής ένωσης, έτσι ώστε, όπως τονίζει, «να διασφαλιστεί η ευημερία στην Ευρωζώνη».
Ο Bofinger, ένας από τους πέντε «σοφούς» της γερμανικής οικονομίας που συμβουλεύουν την κυβέρνηση του Βερολίνου σε συνέντευξη στον κρατικό ραδιοσταθμό DLF o γερμανός οικονομολόγος αναφερόμενος στο ευρώ κάνει λόγο για μια «όχι και τόσο ολοκληρωμένη ιστορία επιτυχίας».
Παράλληλα επισημαίνει ότι έγιναν λάθη, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της Ελλάδας:
«Στην οικονομική κρίση του 2008 έγιναν πολλά λάθη. Ένα από αυτά ήταν ότι η ΕΚΤ συνειδητοποίησε με μεγάλη καθυστέρηση πόσο βαθιά ήταν η κρίση.
Με αποτέλεσμα να αντιδράσει καθυστερημένα και υποτονικά.
Ένα άλλο λάθος ήταν η εφαρμογή πολιτική λιτότητας στην Ευρωζώνη με συνέπεια να υπάρχουν χώρες-μέλη που βρίσκονται σήμερα σε πολύ δεινή θέση».
Ο «σοφός» της γερμανικής οικονομίας θεωρεί ότι η ΕΚΤ ξεκίνησε μόλις το 2015 το πρόγραμμα μαζικής αγοράς ομολόγων.
Ενώ σε αντίθεση άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως η αμερικανική ή η ιαπωνική είχαν θέσει σε εφαρμογή αντίστοιχα προγράμματα ήδη από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 ή το 2009.
Κατά την άποψη του Peter Bofinger , μπορούν στην Ευρωζώνη να συνυπάρξουν χώρες με διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αρκεί να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις:
«Συχνά επικρατεί η άποψη ότι χώρες με διαφορετική ανταγωνιστικότητα δεν μπορούν να συνυπάρξουν σε μια νομισματική ένωση.
Το καθοριστικό στοιχείο είναι ωστόσο ότι οι μισθοί χωρών με διαφορετική ανταγωνιστικότητα θα πρέπει να αντικατοπτρίζουν αυτή την ανισότητα.
Το ίδιο ισχύει και για την παραγωγικότητα.
Στα λάθη της νομισματικής ένωσης συγκαταλέγεται ότι η Γερμανία, παρά την υψηλή ανταγωνιστικότητα στη δεκαετία του 2000 κράτησε τους μισθούς χαμηλά σαν να είχε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας.
Ως αποτέλεσμα προκάλεσε ανισότητες στον ανταγωνισμό εντός Ευρωζώνης που ήταν προς όφελος της, αλλά εις βάρος των άλλων χωρών».
Ο «σοφός» της γερμανικής οικονομίας προβλέπει ότι το 2019 δεν θα είναι εύκολη χρονιά παρά το θετικό γεγονός ότι η Ιταλία εγκαταλείπει το δρόμο της σύγκρουσης με την Κομισιόν και επιλέγει τον συμβιβασμό.
Κατά την εκτίμηση του Peter Bofinger ωστόσο η Γερμανία θα πρέπει να διερωτηθεί τι μπορεί να κάνει για να αυξηθούν οι επενδύσεις στην ζώνη του ευρώ, αλλά και να διευρυνθούν τα περιθώρια επενδύσεων στο μέλλον της νομισματικής ένωσης, έτσι ώστε, όπως τονίζει, «να διασφαλιστεί η ευημερία στην Ευρωζώνη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών