Κανείς διεθνής επενδυτής δεν έχει πιστέψει ότι η Ελλάδα έχει βγει πραγματικά από το μνημόνιο και κανείς διεθνείς επενδυτής δεν πιστεύει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Όταν ξέσπασε η ιταλική κρίση η ιταλική αγορά ομολόγων δέχθηκε ισχυρό πλήγμα, το 10ετές ομόλογο αναφοράς λόγω των ανησυχιών για το χρέος και την παρουσία της χώρας στο ευρώ εκτινάχθηκε έως το 3,74%...
Το 3,74% ήταν ένα πολύ κακό επιτόκιο για την Ιταλία όταν η Πορτογαλία για το ίδιο διάστημα δανείζεται στο 1,74% δηλαδή 200 μονάδες βάσης φθηνότερα.
Η Ελλάδα και τα ελληνικά ομόλογα με το ξέσπασμα της κρίσης δέχθηκαν αναλογικά ισχυρό πλήγμα όπως στην Ιταλία, υπήρξε επιδείνωση έφθασε η απόδοση του 10ετούς έως το 4,73%...
Κάποια στιγμή το spread δηλαδή η διαφορά ενός ομολόγου από ένα άλλο – στην προκειμένη περίπτωση Ιταλίας και Ελλάδος – είχε μειωθεί στις 74 μονάδες βάσης ή 0,74% η μικρότερη διαφορά που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία.
Όλοι συνέδεσαν την μεγάλη επιδείνωση στην Ελλάδα….στην Ιταλία.
Η κρίση στην Ιταλία επειδή συνδέεται με το χρέος είχε επίδραση και στην Ελλάδα μια χώρα με διαχρονικό πρόβλημα στο χρέος.
Αυτή ήταν η αιτιολογία.
Όμως στην πορεία μετά τους σωστούς όπως αποδείχθηκαν χειρισμούς της ιταλικής κυβέρνησης και της συμφωνίας με τις Βρυξέλλες για το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 2,04% συνέβησαν τα εξής.
Τα ιταλικά ομόλογα βελτιώθηκαν αισθητά σχεδόν 1% σε σχέση με τα υψηλά ετών και αντιθέτως η βελτίωση στην Ελλάδα ήταν δυσανάλογα μικρή.
Έτσι το spread από τις 74 μονάδες βάσης μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδος στα 10 χρόνια έχει εκτιναχθεί στις 168 μονάδες βάσης με το ιταλικό 10ετές στο 2,70% και το ελληνικό στο 4,38%.
Γιατί ενώ η Ιταλία βελτιώθηκε η Ελλάδα δεν ακολούθησε;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι κρίσιμη, ωστόσο δεν είναι μονοδιάστατη.
1)Το πρώτο πράγμα που μας δίδαξε η ιταλική κρίση ήταν ότι η Ιταλία και τα ιταλικά ομόλογα επιδεινώθηκαν….δεν βελτιώθηκε η Ελλάδα.
2)Για τους ξένους η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί μια ξεκάθαρα μη επενδύσιμη αγορά.
3)Όταν τα επιτόκια παγκοσμίως θα αυξηθούν, τα περιθώρια βελτίωσης στην Ελλάδα είναι μικρά και χωρίς ποσοτική χαλάρωση.
4)Η Ελλάδα βαρύνεται με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που κατατρώγουν την ανάπτυξη ενώ ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ το 2019 θα κινηθεί κάτω από 2%.
5)Συνολικά ο ρυθμός αύξησης της οικονομίας τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα – έως το 2022 – θα είναι χαμηλός –
6)Η Ιταλία παραμένει σε βαθμολογική κλίμακα investment grade δηλαδή έχει πιστοληπτική διαβάθμιση πάνω από ΒΒΒ-.
Η Ελλάδα ακόμη παραμένει στην ζώνη των junk bond και θα παραμείνει όλο το 2019.
7)Κανείς διεθνής επενδυτής δεν έχει πιστέψει ότι η Ελλάδα έχει βγει πραγματικά από το μνημόνιο και κανείς διεθνείς επενδυτής δεν πιστεύει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Συνεχίζει η Ελλάδα να αποτελεί τον επενδυτικό παρία διεθνώς.
8)Η Ελλάδα δύσκολα θα καταφέρει να δανειστεί με επιτόκια κάτω από 4% στις μακροπρόθεσμες περιόδους ειδικά στην 10ετία και για τον λόγο αυτό επιλέγει 5ετία, είναι έκδοση εντυπώσεων και ανάγκης κάποια στιγμή στο α΄ δίμηνο του 2019.
www.bankingnews.gr
Το 3,74% ήταν ένα πολύ κακό επιτόκιο για την Ιταλία όταν η Πορτογαλία για το ίδιο διάστημα δανείζεται στο 1,74% δηλαδή 200 μονάδες βάσης φθηνότερα.
Η Ελλάδα και τα ελληνικά ομόλογα με το ξέσπασμα της κρίσης δέχθηκαν αναλογικά ισχυρό πλήγμα όπως στην Ιταλία, υπήρξε επιδείνωση έφθασε η απόδοση του 10ετούς έως το 4,73%...
Κάποια στιγμή το spread δηλαδή η διαφορά ενός ομολόγου από ένα άλλο – στην προκειμένη περίπτωση Ιταλίας και Ελλάδος – είχε μειωθεί στις 74 μονάδες βάσης ή 0,74% η μικρότερη διαφορά που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία.
Όλοι συνέδεσαν την μεγάλη επιδείνωση στην Ελλάδα….στην Ιταλία.
Η κρίση στην Ιταλία επειδή συνδέεται με το χρέος είχε επίδραση και στην Ελλάδα μια χώρα με διαχρονικό πρόβλημα στο χρέος.
Αυτή ήταν η αιτιολογία.
Όμως στην πορεία μετά τους σωστούς όπως αποδείχθηκαν χειρισμούς της ιταλικής κυβέρνησης και της συμφωνίας με τις Βρυξέλλες για το δημοσιονομικό έλλειμμα στο 2,04% συνέβησαν τα εξής.
Τα ιταλικά ομόλογα βελτιώθηκαν αισθητά σχεδόν 1% σε σχέση με τα υψηλά ετών και αντιθέτως η βελτίωση στην Ελλάδα ήταν δυσανάλογα μικρή.
Έτσι το spread από τις 74 μονάδες βάσης μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδος στα 10 χρόνια έχει εκτιναχθεί στις 168 μονάδες βάσης με το ιταλικό 10ετές στο 2,70% και το ελληνικό στο 4,38%.
Γιατί ενώ η Ιταλία βελτιώθηκε η Ελλάδα δεν ακολούθησε;
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι κρίσιμη, ωστόσο δεν είναι μονοδιάστατη.
1)Το πρώτο πράγμα που μας δίδαξε η ιταλική κρίση ήταν ότι η Ιταλία και τα ιταλικά ομόλογα επιδεινώθηκαν….δεν βελτιώθηκε η Ελλάδα.
2)Για τους ξένους η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί μια ξεκάθαρα μη επενδύσιμη αγορά.
3)Όταν τα επιτόκια παγκοσμίως θα αυξηθούν, τα περιθώρια βελτίωσης στην Ελλάδα είναι μικρά και χωρίς ποσοτική χαλάρωση.
4)Η Ελλάδα βαρύνεται με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που κατατρώγουν την ανάπτυξη ενώ ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ το 2019 θα κινηθεί κάτω από 2%.
5)Συνολικά ο ρυθμός αύξησης της οικονομίας τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα – έως το 2022 – θα είναι χαμηλός –
6)Η Ιταλία παραμένει σε βαθμολογική κλίμακα investment grade δηλαδή έχει πιστοληπτική διαβάθμιση πάνω από ΒΒΒ-.
Η Ελλάδα ακόμη παραμένει στην ζώνη των junk bond και θα παραμείνει όλο το 2019.
7)Κανείς διεθνής επενδυτής δεν έχει πιστέψει ότι η Ελλάδα έχει βγει πραγματικά από το μνημόνιο και κανείς διεθνείς επενδυτής δεν πιστεύει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Συνεχίζει η Ελλάδα να αποτελεί τον επενδυτικό παρία διεθνώς.
8)Η Ελλάδα δύσκολα θα καταφέρει να δανειστεί με επιτόκια κάτω από 4% στις μακροπρόθεσμες περιόδους ειδικά στην 10ετία και για τον λόγο αυτό επιλέγει 5ετία, είναι έκδοση εντυπώσεων και ανάγκης κάποια στιγμή στο α΄ δίμηνο του 2019.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών