Βερναρδάκης: Προδιαγεγραμμένο το διαζύγιο με τον Καμμένο - Έχει κάνει ένα βαρύτατο πολιτικό λάθος

Προδιαγεγραμμένο χαρακτήρισε ο υπουργός Επικρατείας, Χριστόφορος Βερναρδάκης, διαζύγιο με τον Πάνο Καμμένο εν αναμονή του αποτελέσματος των συζητήσεων στην ΚΟ των ΑΝΕΛ.
Παρά την αναβολή της συνάντησης Τσίπρα - Καμμένου, το «διαζύγιο» φαίνεται ότι είναι προδιαγεγραμμένο, όπως είπε ο κ. Βερναρδάκης -μιλώντας στο Κόκκινο- «παρά το γεγονός ότι δεν ήταν στις δικές μας τουλάχιστον επιδιώξεις.
Από ό,τι φαίνεται ο κ. Καμμένος έχει πάρει τις αποφάσεις του.
Κατά την γνώμη μας βρίσκεται εγκλωβισμένος, έχει κάνει ένα βαρύτατο πολιτικό λάθος στην εκτίμηση της πορείας των γεγονότων, αλλά αυτό αφορά το κόμμα του και τον ίδιο... αναγκαστικά πυροδοτεί κάποιες εξελίξεις, το ενδιαφέρον πλέον μετατοπίζεται στο εσωτερικό του κόμματός του».
«Εμείς παρακολουθούμε αυτή την διαδικασία.
Είναι σαφές ότι τιμούμε αυτή την συνεργασία -και αυτό είναι και το ακατανόητο στην στάση του Πάνου», όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βερναρδάκης, «το γεγονός ότι μετά από τέσσερα χρόνια μιας απρόσκοπτης κυβερνητικής συνεργασίας στην καθημερινότητα της διαχείρισης, με πετυχημένους υπουργούς στην κυβέρνηση που αντικειμενικά έχουν δουλέψει στον τομέα τους, επιχειρεί να διακόψει αυτή την συνεργασία και ό,τι αυτό συνεπάγεται, γιατί είναι μία βαριά πολιτική απόφαση, ταυτιζόμενος με την ομάδα των Μακεδονομάχων και μη αφήνοντας περιθώριο ελαστικής διαχείρισης».
Πρόκειται για έναν «μη πολιτικό τρόπο διαχείρισης του προβλήματος», όπως σημείωσε.
«Την ευθύνη την έχει ο ίδιος, περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις».
«Εμείς σε κάθε περίπτωση συνεχίζουμε, είμαστε πολύ ασφαλείς, η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία.
Το κλειδί των εξελίξεων, η Συνθήκη των Πρεσπών, θα επιβεβαιωθεί και από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Έτσι, δεν θα εκτεθεί και η χώρα σε μία πολύ μεγάλη περιπέτεια», συνέχισε ο κ. Βερναρδάκης.
«Προφανέστατα» θα υπήρχε ζήτημα αξιοπιστίας, «και μίας τεράστιας ήττας σε ένα θέμα που χρονίζει, βαλτώνει 27 χρόνων με ευθύνη διάφορων εθνικιστών και από τις δύο πλευρές, που έχει κακοφορμίσει και αποτελεί «αγκάθι» στα Βαλκάνια και την εξωτερική πολιτική».