Η γαλλική εφημερίδα κάνει λόγο για «ένα νέο στοίχημα στη σταδιοδρομία ενός πρώην κομμουνιστή, ο οποίος συνεχίζει να πλησιάζει στο κέντρο»
«Η νέα παρτίδα πόκερ του Αλέξη Τσίπρα» είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος της γαλλικής εφημερίδας, Liberation, σχετικά με την απόφαση του πρωθυπουργού να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση του.
Μάλιστα, ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει τον κ. Τσίπρα ως ένα πρώην κομμουνιστή που συνεχίζει να προσεγγίζει το κέντρο.
«Τίποτα δεν θα τον υποχρέωνε να τη ζητήσει (σσ. την ψήφο εμπιστοσύνης).
Για άλλη μια φορά, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να παίζει μία παρτίδα πόκερ για να ξεφύγει από την πολιτική αναταραχή στην οποία βρίσκεται», γράφει η γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: «Ο Τσίπρας, είναι καλλιτέχνης στον κίνδυνο!».
Η άνοδος
Η γαλλική εφημερίδα κάνει ειδική αναφορά και στην πολιτική σταδιοδρομία το Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ξεκίνησε από το ΚΚΕ και κατέληξε πρωθυπουργός της Ελλάδας και να συνεργάζεται με τους ΑΝΕΛ.
«Η πολιτική καριέρα αυτού του Αθηναίου, που γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1974, χαρακτηρίζεται από εκλάμψεις.
Ο Τσίπρας θήτευσε στην ΚΝΕ, τη νεολαία του πολύ δογματικού ΚΚΕ.
Συνέχισε τη σταδιοδρομία του στον Συνασπισμό, ένα μειοψηφικό ευρωκομμουνιστικό κόμμα.
Αλλά γρήγορα, εμφανίζεται σε διαδηλώσεις και στις τηλεοπτικές οθόνες ως νεαρός ηγέτης αυτού του κινήματος.
Προβάλλεται το 2006, όταν θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος της Αθήνας και πετυχαίνει το 10,51% των ψήφων.
Η άνοδος του είναι αστραπιαία με την κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα το 2010.
Δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που διαθέτει λιγότερο από 5% στις εκλογές του 2009, πάνω από 25% στις εκλογές του Ιούνιου 2012.
Τρία χρόνια αργότερα, με την εκστρατεία εναντίον της λιτότητας που εφαρμόζουν στη χώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Αλ. Τσίπρας δίνει στο συνασπισμό του το καλύτερο ιστορικό του αποτέλεσμα, πετυχαίνοντας 36,3% των ψήφων.
Γίνεται πρωθυπουργός και συμμαχεί με τους ΑΝΕΛ για να κυβερνήσει τη χώρα.
Είναι ο πρώτος επικεφαλής κυβέρνησης που δεν ορκίσθηκε στο Ευαγγέλιο κατά τη τελετή της ανάληψης των καθηκόντων του.
Μία άλλη παράδοση την οποία δεν εφαρμόζει, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 είναι να συμμορφωθεί στις διαταγές των Βρυξελλών.
Όταν οι διαπραγματεύσεις είναι ολοκληρωτικά μπλοκαρισμένες τελικά τον Ιούνιο, μόλις έξι μήνες από την άνοδο στην εξουσία του κυβερνητικού σχηματισμού του, ο Τσίπρας εκπλήσσει τους πάντες διοργανώνοντας δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου. Περισσότερο από το 60% των πολιτών ψηφίζουν κατά των νέων μέτρων λιτότητας.
Μία εβδομάδα αργότερα ο Τσίπρας υπογράφει, με το πιστόλι στον κρόταφο ένα νέο δανειακό πρόγραμμα με την ΕΕ και δεσμεύεται να εφαρμόσει μια νέα δόση λιτότητας.
Με το που το νέο πρόγραμμα επικυρώθηκε από το κοινοβούλιο του, οργανώνει νέες βουλευτικές εκλογές και τις κερδίζει με περισσότερο από 35% παρά τη ρήξη με την αριστερά πλευρά του κόμματός του», σημειώνει η Liberation.
«Αυτή τη φορά, ο παίκτης Τσίπρας θέλησε να απαλλαγεί από τον ενοχλητικό σύμμαχο ΑΝΕΛ;» αναρωτιέται ο Γάλλος αρθρογράφος.
«Σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα, έχουμε ασυμβίβαστες σχεδόν θέσεις» λέει ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει: «Έτσι κι αλλιώς, θα πετύχουμε την ψήφο εμπιστοσύνης, έχουμε τουλάχιστον τις 151 ψήφους που χρειάζονται.
Κατανοούμε καλύτερα τον όρο "ελεγχόμενος κίνδυνος"».
Μάλιστα, ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει τον κ. Τσίπρα ως ένα πρώην κομμουνιστή που συνεχίζει να προσεγγίζει το κέντρο.
«Τίποτα δεν θα τον υποχρέωνε να τη ζητήσει (σσ. την ψήφο εμπιστοσύνης).
Για άλλη μια φορά, ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να παίζει μία παρτίδα πόκερ για να ξεφύγει από την πολιτική αναταραχή στην οποία βρίσκεται», γράφει η γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: «Ο Τσίπρας, είναι καλλιτέχνης στον κίνδυνο!».
Η άνοδος
Η γαλλική εφημερίδα κάνει ειδική αναφορά και στην πολιτική σταδιοδρομία το Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ξεκίνησε από το ΚΚΕ και κατέληξε πρωθυπουργός της Ελλάδας και να συνεργάζεται με τους ΑΝΕΛ.
«Η πολιτική καριέρα αυτού του Αθηναίου, που γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1974, χαρακτηρίζεται από εκλάμψεις.
Ο Τσίπρας θήτευσε στην ΚΝΕ, τη νεολαία του πολύ δογματικού ΚΚΕ.
Συνέχισε τη σταδιοδρομία του στον Συνασπισμό, ένα μειοψηφικό ευρωκομμουνιστικό κόμμα.
Αλλά γρήγορα, εμφανίζεται σε διαδηλώσεις και στις τηλεοπτικές οθόνες ως νεαρός ηγέτης αυτού του κινήματος.
Προβάλλεται το 2006, όταν θέτει υποψηφιότητα για δήμαρχος της Αθήνας και πετυχαίνει το 10,51% των ψήφων.
Η άνοδος του είναι αστραπιαία με την κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα το 2010.
Δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ, Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που διαθέτει λιγότερο από 5% στις εκλογές του 2009, πάνω από 25% στις εκλογές του Ιούνιου 2012.
Τρία χρόνια αργότερα, με την εκστρατεία εναντίον της λιτότητας που εφαρμόζουν στη χώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Αλ. Τσίπρας δίνει στο συνασπισμό του το καλύτερο ιστορικό του αποτέλεσμα, πετυχαίνοντας 36,3% των ψήφων.
Γίνεται πρωθυπουργός και συμμαχεί με τους ΑΝΕΛ για να κυβερνήσει τη χώρα.
Είναι ο πρώτος επικεφαλής κυβέρνησης που δεν ορκίσθηκε στο Ευαγγέλιο κατά τη τελετή της ανάληψης των καθηκόντων του.
Μία άλλη παράδοση την οποία δεν εφαρμόζει, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015 είναι να συμμορφωθεί στις διαταγές των Βρυξελλών.
Όταν οι διαπραγματεύσεις είναι ολοκληρωτικά μπλοκαρισμένες τελικά τον Ιούνιο, μόλις έξι μήνες από την άνοδο στην εξουσία του κυβερνητικού σχηματισμού του, ο Τσίπρας εκπλήσσει τους πάντες διοργανώνοντας δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου. Περισσότερο από το 60% των πολιτών ψηφίζουν κατά των νέων μέτρων λιτότητας.
Μία εβδομάδα αργότερα ο Τσίπρας υπογράφει, με το πιστόλι στον κρόταφο ένα νέο δανειακό πρόγραμμα με την ΕΕ και δεσμεύεται να εφαρμόσει μια νέα δόση λιτότητας.
Με το που το νέο πρόγραμμα επικυρώθηκε από το κοινοβούλιο του, οργανώνει νέες βουλευτικές εκλογές και τις κερδίζει με περισσότερο από 35% παρά τη ρήξη με την αριστερά πλευρά του κόμματός του», σημειώνει η Liberation.
«Αυτή τη φορά, ο παίκτης Τσίπρας θέλησε να απαλλαγεί από τον ενοχλητικό σύμμαχο ΑΝΕΛ;» αναρωτιέται ο Γάλλος αρθρογράφος.
«Σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα, έχουμε ασυμβίβαστες σχεδόν θέσεις» λέει ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει: «Έτσι κι αλλιώς, θα πετύχουμε την ψήφο εμπιστοσύνης, έχουμε τουλάχιστον τις 151 ψήφους που χρειάζονται.
Κατανοούμε καλύτερα τον όρο "ελεγχόμενος κίνδυνος"».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών