Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Πώς ο έλεγχος πυροβόλων όπλων έγινε όργανο τυραννίας στη Βενεζουέλα

tags :
Mises Institute: Πώς ο έλεγχος πυροβόλων όπλων έγινε όργανο τυραννίας στη Βενεζουέλα
Mises Institute: Πώς ο έλεγχος πυροβόλων όπλων έγινε όργανο τυραννίας στη Βενεζουέλα
Ο συγκλονιστικός χαρακτήρας της οικονομικής κατάρρευσης της Βενεζουέλας έχει καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο, μια πτυχή της κρίσης της Βενεζουέλας που δεν έχει λάβει  μεγάλη κάλυψη είναι το καθεστώς οπλοκατοχής στη χώρα αναφέρει σε ανάλυσή του το think tank Mises Institute.
Σύμφωνα με το Mises Institute το Fox News δημοσίευσε πρόσφατα ένα εξαιρετικό άρθρο που υπογραμμίζει την μετάνοια των πολιτών της Βενεζουέλας για τις πολιτικές ελέγχου των όπλων που εφαρμόζει η κυβέρνηση της χώρας από το 2012.
Φυσικά, αυτή η μετάνοια είναι δικαιολογημένη.
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είναι από τις πιο τυραννικές στον κόσμο, με αποδεδειγμένο ιστορικό παραβιάσεων των βασικών πολιτικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία του λόγου, η κατάργηση του εθνικού νομίσματος, η κατάσχεση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και η δημιουργία οικονομικών ελέγχων που καταστρέφουν την παραγωγικότητα της χώρας.
Οι εκλογές έχουν αποδειχθεί άχρηστες, καθώς έχουν «βυθιστεί» στη διαφθορά με κατηγορίες για παραβίαση τους από την κυβέρνηση.
Για πολλούς, η κατοχή  όπλων είναι η μόνη επιλογή που έχει αφήσει η χώρα για να αποπέμψει τη τυραννική κυβέρνησή της.
Ωστόσο, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας έχει προετοιμαστεί άριστα για να αποτρέψει μια εξέγερση περνώντας από δρακόντειο έλεγχο την κατοχή όπλων.
Η Βενεζουέλα δεν είχε ποτέ μια ισχυρή ιστορία ιδιωτικής ιδιοκτησίας όπλων όπως αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η απουσία ελέγχου του μονοπωλίου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τη χρήση πυροβόλων όπλων είναι ένα απομεινάρι της αποικιακής κληρονομιάς της.
Οι Ισπανοί αποικιοκράτες δεν διέθεταν πολιτική κουλτούρα ιδιοκτησίας πολιτικών πυροβόλων όπλων.
Ήταν ως επί το πλείστον ο στρατός και οι ιδιωτικοί φύλακες των ευγενών που είχαν πυροβόλα όπλα σε όλη την αποικιακή εποχή.
Αυτή η παράδοση συνεχίζεται ακόμα και μετά την απομάκρυνση των χωρών της Λατινικής Αμερικής από την επιρροή – κατοχή Ισπανία στη δεκαετία του 1820.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η Βενεζουέλα ξεκίνησε τις πρώτες προσπάθειές της να εκσυγχρονίσει την πολιτική της για την οπλοκατοχή.
Το 1939, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας θέσπισε το νόμο περί όπλων και εκρηκτικών (Ley de Armas y Explosivos), με τον οποίο καθιέρωσε το μονοπώλιο του κράτους της στην κατοχή και χρήση πυροβόλων όπλων.
Το κράτος ήταν η μόνη οντότητα που μπορούσε να κατέχει «όπλα πολέμου», στα οποία συμπεριλαμβάνονται τουφέκια, πολυβόλα, καραμπίνες, πιστόλια και περίστροφα.
Οι πολίτες μπορούσαν να έχουν μόνο καραμπίνες, και σε ορισμένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να κατέχουν πιστόλια όπλα, υπό την προϋπόθεση ότι θα έπαιρναν άδεια από το κράτος.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Βενεζουέλα ξεκίνησε την «περιπέτεια» ελέγχου των όπλων κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1930.
Αυτή ήταν μια περίοδος όπου ο κρατισμός υπήρξε στη μόδα σε όλο τον κόσμο όπως διαπιστώθηκε με την άνοδο του φασισμού και του κομμουνισμού στην Ευρώπη.
Ακόμη και κατά την εποχή του New Deal, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την πρώτη τους «εισβολή» στον ομοσπονδιακό έλεγχο πυροβόλων όπλων με το πέρασμα του εθνικού νόμου περί πυροβόλων όπλων (NFA) του 1934.
Παρά τις πολιτικές κατά των πυροβόλων όπλων, η Βενεζουέλα τουλάχιστον διατηρούσε κάποιες ομοιότητες περιορισμένης κυβερνητικής παρέμβασης στις οικονομικές υποθέσεις μέχρι τη δεκαετία του 1970.
Ωστόσο, η εθνικοποίηση της πετρελαϊκής της βιομηχανίας στη δεκαετία του 1970 και η επακόλουθη οικονομική ύφεση της δεκαετίας του 1980 και της δεκαετίας του 1990 κλόνισαν τα θεσμικά θεμέλια της Βενεζουέλας.
Η χώρα ήταν τότε ώριμη για μια δημαγωγική εξαγορά.

Η ατζέντα του Hugo Chavez για την καταπολέμηση των πυροβόλων όπλων

Όταν ο σοσιαλιστής Hugo Chavez ανέλαβε την εξουσία, όχι μόνο η νομοθεσία περί οπλοκατοχής διατηρήθηκε άθικτη, αλλά επεκτάθηκε επίσης.
Το άρθρο 324 του ισχύοντος Συντάγματος της Βενεζουέλας (το 26ο στην ιστορία του) διατήρησε το προηγούμενο μονοπώλιο του κράτους στα πυροβόλα όπλα και έθεσε τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας ως την οντότητα που είναι επιφορτισμένη με τη ρύθμιση όλων των πυροβόλων όπλων στη Βενεζουέλα.
Το 2002, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας πέρασε την πρώτη έκδοση του νόμου για τον έλεγχο των όπλων, των πυρομαχικών και του αφοπλισμού, ενισχύοντας τo νόμο περί οπλοκατοχής για τα πυροβόλα όπλα στη χώρα.
Μια δεκαετία αργότερα, ο νόμος τροποποιήθηκε για να ενισχυθεί το πεδίο εφαρμογής του ελέγχου των όπλων και έδωσε στις ένοπλες δυνάμεις της Βενεζουέλας αποκλειστική εξουσία ελέγχου, καταχώρησης και ενδεχομένως κατάσχεσης πυροβόλων όπλων.
Κάτω από το έμβλημα της καταπολέμησης του εγκλήματος, η Βενεζουέλα εφάρμοσε την απαγόρευση πώλησης πυροβόλων όπλων και πυρομαχικών το 2012.
Όπως και άλλες απαγορεύσεις πυροβόλων όπλων, αυτό αποδείχθηκε μάταιο στην καταπολέμηση του εγκλήματος
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του Παρατηρητηρίου Βίας της Βενεζουέλας, το ποσοστό δολοφονιών στη Βενεζουέλας αυξήθηκε από 73 φόνους ανά 100.000 ανθρώπους το 2012 σε 91,8 δολοφονίες ανά 100.000 άτομα το 2016.
Οι πολίτες της Βενεζουέλας είναι πλέον ανυπεράσπιστοι εναντίον μιας κυβέρνησης που παραβιάζει τις πολιτικές ελευθερίες τους, καταστρέφοντας επίσης το οικονομικό τους βιοπορισμό.
Σαν να μην είναι αρκετό, οι πολίτες της πολύπαθης χώρας πρέπει να αντιμετωπίσουν την αχαλίνωτη εγκληματικότητα και τη συνεχή απειλή των «colectivos», των περίφημων παραστρατιωτικών μονάδων της Βενεζουέλας.
Αν και ο έλεγχος των πυροβόλων όπλων δεν οδηγεί αυτομάτως σε τυραννία, τα ιστορικά γεγονότα μας υπενθυμίζουν ότι οι καλοπροαίρετες παρεμβάσεις από προηγούμενες κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον επόμενο γύρο πολιτικών λειτουργών για κακόβουλους σκοπούς.
Οι απαγορεύσεις των πυροβόλων όπλων, η κατάσχεση και η καταχώρηση παρέχουν στο κράτος ένα εικονικό μονοπώλιο στη βία, μετατρέποντας έτσι τους πολίτες του σε ανυπεράσπιστα θύματα.
Η πολιτική αναταραχή μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή και οι πολίτες πρέπει να έχουν ένα τελικό μέσο για να προστατευθούν στην περίπτωση που έχουν εξαντληθεί όλες οι θεσμικές επιλογές.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης