Τελευταία Νέα
Διεθνή

FT: Το βασικό χαρακτηριστικό της εποχής Trump είναι ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων

tags :
FT: Το βασικό χαρακτηριστικό της εποχής Trump είναι ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων
FT: Το βασικό χαρακτηριστικό της εποχής Trump είναι ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων
Ο καιρός στο Νταβός τον Ιανουάριο έχει συνήθως λαμπρό ουρανό, κρύο και μεγάλες πιθανότητες χιονιού.
To πολιτικό κλίμα, πάλι, είναι πιο απρόβλεπτο όπως αναφέρουν οι Financial Times.
Από τότε που συνεκλήθη για πρώτη φορά το φόρουμ, το 1971, έχουν υπάρξει δραματικές μετατοπίσεις στο γεωπολιτικό κλίμα.
Οι πρώτες δύο δεκαετίες ήταν σε κλίμα ψυχρού πολέμου.
Η περίοδος από το 1989 ως το 2001 σημαδεύτηκε από την πτώση του τείχους και την ένταξη των πρώην κομμουνιστικών χωρών στην παγκόσμια οικονομία.
Μετά την 11ηΣεπτεμβρίου, στην ατζέντα κυριάρχησαν ο «πόλεμος κατά του τρόμου», η εισβολή στο Ιράκ και τα παρεπόμενά της.
Από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 κι ύστερα, το πολιτικό σκηνικό χαρακτηρίζεται από τις αντιδράσεις κατά της παγκοσμιοποίησης και την άνοδο του λαϊκισμού.
Η σημερινή αμερικανική κυβέρνηση αναδεικνύει ένα νέο θέμα.
Η στρατηγική εθνικής ασφαλείας της κυβέρνησης Trump θέτει τον «ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων» στο επίκεντρο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ο Λευκός Οίκος υποστηρίζει ότι είναι υποχρεωμένος να απαντά στις αποσταθεροποιητικές ενέργειες αυταρχικών δυνάμεων, και ιδιαίτερα της Ρωσίας και της Κίνας.
Ανάμεσα σε τέτοιες ενέργειες είναι η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και οι κινεζικές βλέψεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Στην εποχή του Trump, οι σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων έχουν επιδεινωθεί σημαντικά.
Πέρυσι, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, στη βάση του οποίου βρίσκονται οι αμερικανικές ανησυχίες ότι η Κίνα θέλει να γίνει η κυρίαρχη δύναμη του 21ου αιώνα.
Η σχέση ανάμεσα στο Κρεμλίνο και την προεκλογική εκστρατεία του Trump το 2016 παραμένει αμφιλεγόμενη.
Αν όμως οι Ρώσοι ήλπιζαν σε μια ταχεία βελτίωση των αμερικανορωσικών σχέσεων μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Trump, σίγουρα απογοητεύτηκαν.
Οι αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας ενισχύθηκαν επί διακυβέρνησης Trump, αποτέλεσμα και των πιέσεων του Κογκρέσου. Και η ένταση εξακολουθεί να ανεβαίνει μετά τη ρωσική επιθετικότητα στην Αζοφική Θάλασσα.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση του V. Putin έχει λόγους να είναι ευχαριστημένη από την αμερικανική εξωτερική πολιτική επί κυβέρνησης Trump.
Η εχθρική στάση του τελευταίου απέναντι στην ΕΕ, και ιδιαίτερα τη Γερμανία, έχει ανοίξει ένα ρήγμα στις αμερικανοευρωπαϊκές σχέσεις.
Ο Trump έχει εκφράσει επανειλημμένα αμφιβολίες για το ΝΑΤΟ, το οποίο κατηγορείται από τη Ρωσία για επιθετική στάση απέναντί της.
Οτιδήποτε αποδυναμώνει το ΝΑΤΟ ικανοποιεί τον Putin.
Οι ενδείξεις αναταραχής στην ΕΕ αυξάνονται.
Αν και όταν συμβεί το Brexit, το πλήγμα για την ευρωπαϊκή συνοχή θα είναι μεγάλο.
Ο γάλλος πρόεδρος E. Macron, που μέχρι πρόσφατα έμοιαζε να είναι ο πιο δυναμικός ηγέτης στην ΕΕ, έχει εγχώρια προβλήματα.
Η Ισπανία αντιμετωπίζει μια εντεινόμενη πρόκληση από το κίνημα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας και η Ιταλία κυβερνάται από μια συμμαχία λαϊκιστών και ευρωσκεπτικιστών που θέλουν μια πιο φιλορωσική ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική.
Στο μεταξύ, η αμερικανική επιρροή στη Μέση Ανατολή καταρρέει, ενώ η Ρωσία αναδεικνύεται και πάλι σε βασικό παίκτη.
Η ανακοίνωση του Trump ότι θα αποσύρει τα στρατεύματά του από την περιοχή δείχνει ότι οι ΗΠΑ αποτελούν έναν αναξιόπιστο σύμμαχο, έτοιμο να εγκαταλείψει τους Κούρδους στην τύχη τους.
Το επιτελείο του Trump επιχειρεί να μετριάσει τις συνέπειες της απόφασής του, γεγονός που δείχνει από μόνο του ότι η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι πλέον δυσανάγνωστη.
Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή δείχνει ότι το 2019 δεν μπορεί να αποκλειστεί η ανάληψη στρατιωτικής δράσης.
Η απόρριψη της πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν έχει αυξήσει την ένταση με την Τεχεράνη.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας J. Bolton Μπόλτον ήταν υποστηρικτής της στρατιωτικής δράσης εναντίον του Ιράν προτού αναλάβει αυτή τη θέση.
Η δολοφονία του J. Khashoggi προσθέτει άλλο ένα στοιχείο αβεβαιότητας, λαμβανομένης υπόψη της ειδικής σχέσης ανάμεσα στον Λευκό Οίκο και το σαουδαραβικό καθεστώς.
Αν το Ιράν είναι ένα πιθανό σημείο ανάφλεξης το 2019, ένα άλλο είναι η κορεατική χερσόνησος.
Η περυσινή συνάντηση του προέδρου Trump με τον Kim Jong Un είχε ως αποτέλεσμα να χαλαρώσουν πρόσκαιρα οι εντάσεις.
Έκτοτε, όμως, η «αποπυρηνικοποίηση» της κορεατικής χερσονήσου έχει προχωρήσει ελάχιστα.
Αν αυτό οδηγήσει στην εγκατάλειψη των συνομιλιών, οι στρατιωτικές εντάσεις μπορεί και πάλι να αυξηθούν.
Το μεγαλύτερο γεωπολιτικό ζήτημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης είναι ο χαρακτήρας της σχέσης ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες οικονομίες, τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Αν η κυβέρνηση Trump επιμείνει στην αύξηση των δασμών, οι συνέπειες θα γίνουν αισθητές πέρα από τους τομείς της οικονομίας και του εμπορίου.
Τυχόν χαλάρωση του αμερικανοκινεζικού εμπορικού πολέμου, πάλι, θα οδηγήσει σε εκτόνωση της γεωπολιτικής έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες.
Μακροπρόθεσμα, πάντως, ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας πιθανότατα θα μεγαλώσει.
Απειλητικά σύννεφα μαζεύονται στον λαμπρό ουρανό του Νταβός.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης