Οι τράπεζες από τα πρώτα χρόνια της κρίσης ακόμη και σήμερα ακολουθούν την τακτική της ρύθμισης και της επαναρύθμισης ενός υπερήμερου δανείου
Οι τράπεζες ασφυκτιούν χρηματιστηριακά με την λύση για τα κόκκινα δάνεια να είναι ακόμα στην αρχή της αφού από το τέλος του 2019 και αρχές του 2020 θα μπορέσουν οι ίδιες να την υιοθετήσουν.
Η αίσθηση της αγοράς και των επενδυτών είναι πως τα κεφάλαια των τραπεζών δεν επαρκούν για να αντιμετωπιστούν τα προβληματικά τους ανοίγματα καθώς αμφισβητούν και το ποσό των προβλέψεων που έχουν σχηματίσει εάν είναι αρκετό.
Με την αγορά να πιέζει και την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο ο κίνδυνος για τις τράπεζες αρχίζει και μεγαλώνει.
Μήπως όμως δεν είναι απλά φόβος των αγορών;
Οι τράπεζες έχουν σχηματίσει προβλέψεις ύψους 43 δις για μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα της τάξεως των 88 δις περίπου από το σύνολο των 185 δις του δανειακού τους χαρτοφυλακίου.
Τα υπόλοιπα περίπου 97 δις είναι εξυπηρετούμενα δάνεια.
Από αυτά τα 16 δις είναι ρυθμίσεις οι οποίες προς το παρόν εξυπηρετούνται.
Δηλαδή αυτά τα 16 δις πέρασαν την πόρτα των κόκκινων δάνειων και ξαναγύρισαν πίσω.
Δεν είναι όμως κάτι τόσο απλό.
Τα δάνεια αυτά αποτελούν ίσως και μια νέα νάρκη αφού μπορούν να ¨ξανακοκκινίσουν¨ εάν λάβουμε υπόψη πως 33 δισ. ευρώ πήραν αυτό το δρόμο παρόλο που είχαν ρυθμιστεί.
Οι ατελέσφορες λύσεις των τραπεζών όλα αυτά τα χρόνια αφού δεν έδιναν πραγματικές προτάσεις βάσει των νεών συνθήκων των δανειοληπτών έκαναν πολλές από αυτές να ναυαγήσουν και να περάσουν στην απέναντι όχθη.
Από την άλλη τα δάνεια αυτά που ρυθμίστηκαν και ξαναρυθμίστηκαν και εντέλει κατέληξαν στον κουβά των κόκκινων δανείων κρύβουν και ένα ποσοστό στρατηγικών κακοπληρωτών οι οποίοι ακολούθησαν κατά κόρον τη στρατηγική αυτή.
Η τακτική της ρύθμισης και της ξανά-ρύθμισης
Οι τράπεζες από τα πρώτα χρόνια της κρίσης ακόμη και σήμερα ακολουθούν την τακτική της ρύθμισης και της επαναρύθμισης ενός υπερήμερου δανείου.
Αγνοώντας το πραγματικό πρόβλημα τόσο για τις ίδιες όσο και για τους δανειολήπτες και της κατάλληλης πρότασης για την οριστική επίλυση του, με αυτό τον τρόπο το μόνο που καταφέρνουν είναι να κερδίζουν χρόνο και να κρύβουν καλά ένα δάνειο που στη πραγματικότητα είναι κόκκινο στους ισολογισμούς τους.
Από την άλλη οι δανειολήπτες ρυθμίζουν προς το παρόν μια υπερήμερη οφειλή η οποία τους είναι βάρος χωρίς τις καταλληλότερες λύσεις για εκείνους κερδίζοντας χρόνο για τον σχεδιασμό των οικονομικών τους ώστε να μπορέσουν να βρουν από την πλευρά τους να τη λύση.
Έτσι πάνω κάτω με ένα μέγιστο αριθμό περίπου των τριών ρυθμίσεων και οι δυο πλευρές έχουν κερδίσει περίπου ένα ενιάμηνο.
Μια νάρκη των 16 δισ.
Προφανώς και ποσό των 16 δις μπορεί να περάσει ανά πάσα στιγμή στο στρατόπεδο των κόκκινων δανείων.
Τα δάνεια αυτά αποτελούν μια ενεργή νάρκη στους ισολογισμούς των τράπεζων η οποία μπορεί να τις τινάξει στον αέρα και να βρεθούν εκτός επιχειρησιακών στόχων για την μείωση των NPEs γεγονός που θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου περί ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας και με ενδεχόμενες πιέσεις σε αυτή τη περίπτωση και από τον SSM, o οποίος όσο τηρούνται ο ενδιάμεσοι στόχοι έχει απλώσει ένα πέπλο προστασίας πάνω από τις ελληνικές τράπεζες.
Πονοκέφαλο όμως έχει δημιουργήσει στις τράπεζες και το γεγονός πως έχει επιδεινωθεί ο λόγος των ανοιγμάτων τα οποία είναι σε καθυστέρηση από 1 έως 90 ημέρες προς το σύνολο των εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (πρώιμες ληξιπρόθεσμες οφειλές), ο οποίος αποτελεί σημαντικό δείκτη για την περαιτέρω πορεία του πιστωτικού κινδύνου.
Η αίσθηση της αγοράς και των επενδυτών είναι πως τα κεφάλαια των τραπεζών δεν επαρκούν για να αντιμετωπιστούν τα προβληματικά τους ανοίγματα καθώς αμφισβητούν και το ποσό των προβλέψεων που έχουν σχηματίσει εάν είναι αρκετό.
Με την αγορά να πιέζει και την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο ο κίνδυνος για τις τράπεζες αρχίζει και μεγαλώνει.
Μήπως όμως δεν είναι απλά φόβος των αγορών;
Οι τράπεζες έχουν σχηματίσει προβλέψεις ύψους 43 δις για μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα της τάξεως των 88 δις περίπου από το σύνολο των 185 δις του δανειακού τους χαρτοφυλακίου.
Τα υπόλοιπα περίπου 97 δις είναι εξυπηρετούμενα δάνεια.
Από αυτά τα 16 δις είναι ρυθμίσεις οι οποίες προς το παρόν εξυπηρετούνται.
Δηλαδή αυτά τα 16 δις πέρασαν την πόρτα των κόκκινων δάνειων και ξαναγύρισαν πίσω.
Δεν είναι όμως κάτι τόσο απλό.
Τα δάνεια αυτά αποτελούν ίσως και μια νέα νάρκη αφού μπορούν να ¨ξανακοκκινίσουν¨ εάν λάβουμε υπόψη πως 33 δισ. ευρώ πήραν αυτό το δρόμο παρόλο που είχαν ρυθμιστεί.
Οι ατελέσφορες λύσεις των τραπεζών όλα αυτά τα χρόνια αφού δεν έδιναν πραγματικές προτάσεις βάσει των νεών συνθήκων των δανειοληπτών έκαναν πολλές από αυτές να ναυαγήσουν και να περάσουν στην απέναντι όχθη.
Από την άλλη τα δάνεια αυτά που ρυθμίστηκαν και ξαναρυθμίστηκαν και εντέλει κατέληξαν στον κουβά των κόκκινων δανείων κρύβουν και ένα ποσοστό στρατηγικών κακοπληρωτών οι οποίοι ακολούθησαν κατά κόρον τη στρατηγική αυτή.
Η τακτική της ρύθμισης και της ξανά-ρύθμισης
Οι τράπεζες από τα πρώτα χρόνια της κρίσης ακόμη και σήμερα ακολουθούν την τακτική της ρύθμισης και της επαναρύθμισης ενός υπερήμερου δανείου.
Αγνοώντας το πραγματικό πρόβλημα τόσο για τις ίδιες όσο και για τους δανειολήπτες και της κατάλληλης πρότασης για την οριστική επίλυση του, με αυτό τον τρόπο το μόνο που καταφέρνουν είναι να κερδίζουν χρόνο και να κρύβουν καλά ένα δάνειο που στη πραγματικότητα είναι κόκκινο στους ισολογισμούς τους.
Από την άλλη οι δανειολήπτες ρυθμίζουν προς το παρόν μια υπερήμερη οφειλή η οποία τους είναι βάρος χωρίς τις καταλληλότερες λύσεις για εκείνους κερδίζοντας χρόνο για τον σχεδιασμό των οικονομικών τους ώστε να μπορέσουν να βρουν από την πλευρά τους να τη λύση.
Έτσι πάνω κάτω με ένα μέγιστο αριθμό περίπου των τριών ρυθμίσεων και οι δυο πλευρές έχουν κερδίσει περίπου ένα ενιάμηνο.
Μια νάρκη των 16 δισ.
Προφανώς και ποσό των 16 δις μπορεί να περάσει ανά πάσα στιγμή στο στρατόπεδο των κόκκινων δανείων.
Τα δάνεια αυτά αποτελούν μια ενεργή νάρκη στους ισολογισμούς των τράπεζων η οποία μπορεί να τις τινάξει στον αέρα και να βρεθούν εκτός επιχειρησιακών στόχων για την μείωση των NPEs γεγονός που θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου περί ενίσχυσης της κεφαλαιακής τους επάρκειας και με ενδεχόμενες πιέσεις σε αυτή τη περίπτωση και από τον SSM, o οποίος όσο τηρούνται ο ενδιάμεσοι στόχοι έχει απλώσει ένα πέπλο προστασίας πάνω από τις ελληνικές τράπεζες.
Πονοκέφαλο όμως έχει δημιουργήσει στις τράπεζες και το γεγονός πως έχει επιδεινωθεί ο λόγος των ανοιγμάτων τα οποία είναι σε καθυστέρηση από 1 έως 90 ημέρες προς το σύνολο των εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (πρώιμες ληξιπρόθεσμες οφειλές), ο οποίος αποτελεί σημαντικό δείκτη για την περαιτέρω πορεία του πιστωτικού κινδύνου.
Αθανασία Ακρίβου
akribouathanasia@gmail.com
www.bankingnews.gr
akribouathanasia@gmail.com
Σχόλια αναγνωστών