Τελευταία Νέα
Διεθνή

Lautenschläger (SSM): Οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να θωρακιστούν έναντι ακόμη και ενός «σκληρού» Brexit

tags :
Lautenschläger (SSM): Οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να θωρακιστούν έναντι ακόμη και ενός «σκληρού» Brexit
Προς τη λάθος κατεύθυνση η στροφή των τραπεζών προς τα κεφάλαια χαμηλής ποιότητας
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες πρέπει να θωρακιστούν έναντι ακόμη και ενός «σκληρού» Brexit, δήλωσε η Sabine Lautenschläger, η οποία αυτόν τον μήνα ολοκληρώνει την πενταετή θητεία της ως Αντιπρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ.
Σε συνέντευξή της στο Ενημερωτικό Δελτίο Εποπτείας, η Lautenschläger  μιλά για τις εκπλήξεις που παρουσιάστηκαν κατά τη δημιουργία της ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας, για τις συνεχιζόμενες προκλήσεις όπως η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit) και η διακυβέρνηση, καθώς και για την ανάγκη μιας πιο εναρμονισμένης εφαρμογής των εποπτικών κανόνων.

Ως η πρώτη Αντιπρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, συμβάλατε στην οικοδόμηση της ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας. Ανατρέχοντας στην τελευταία πενταετία, έγιναν όλα όπως τα περιμένατε;

Θα μου προκαλούσε μεγάλη έκπληξη αν είχαν γίνει όλα όπως τα περιμέναμε! Γενικά, όμως, όλα κύλησαν ομαλά.
Κατά την τελευταία πενταετία οικοδομήσαμε την ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία από το μηδέν και τη θέσαμε σε σταθερή τροχιά. Όλες οι τράπεζες στη ζώνη του ευρώ εποπτεύονται σήμερα σύμφωνα με τα ίδια υψηλά πρότυπα.
Στην πορεία αντιμετωπίσαμε βέβαια πολλές εκπλήξεις, ορισμένες εκ των οποίων ήταν πολύ ευπρόσδεκτες.
Μία από αυτές ήταν η χαρά που μας προκάλεσε ο ενθουσιασμός για τη δημιουργία κάτι καινούργιου. Αυτός ο ενθουσιασμός, αυτή η ενέργεια δεν έχουν κοπάσει ακόμα, παρόλο που έχουμε πλέον εδραιώσει τη θέση μας ως εποπτική αρχή.
Αυτή η μεγάλη καινοτομία που ονομάζεται «ευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία» ακολουθείται καθημερινά από πολλές άλλες μικρότερες καινοτομίες, όπως νέες διαδικασίες, νέα εργαλεία και νέους τρόπους συνεργασίας.
Αυτό σημαίνει ότι τόσο τα νέα όσο και τα έμπειρα μέλη του προσωπικού μας αποκτούν γνώσεις και έχουν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις καθημερινά - το ίδιο και εγώ! Αυτή είναι μια πολύ εποικοδομητική διαδικασία και ένας από τους λόγους για τη διαρκή αφοσίωση όλων των μελών του προσωπικού.
Λιγότερο ευπρόσδεκτη ήταν μια άλλη έκπληξη.
Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι υπήρχαν τόσοι διαφορετικοί τρόποι για την άσκηση τραπεζικής εποπτείας!
Οι διαφορές μεταξύ των χωρών ήταν τεράστιες και συχνά άρρηκτα συνυφασμένες με τις εθνικές παραδόσεις.
Ο δρόμος προς μια εναρμονισμένη προσέγγιση είναι επομένως πολύ μακρύτερος και δυσκολότερος από ό,τι περίμενα.
Όλοι μας χρειάστηκε να αλλάξουμε τις απόψεις μας, να γίνουμε πιο ανοιχτοί, να ακούσουμε ο ένας τον άλλον και να θέσουμε υπό αμφισβήτηση παγιωμένες πεποιθήσεις.
Αυτό δεν ήταν εύκολο.
Επίσης έπρεπε να υπενθυμίζουμε καθημερινά στους εαυτούς μας να διατηρούμε ευρύτητα πνεύματος.

Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit) ήταν μάλλον άλλη μια έκπληξη. Πώς προετοιμάζεται η ΕΚΤ για αυτό το πολύπλοκο γεγονός, το οποίο ενδεχομένως να φέρει υπό την εποπτεία της άλλες 20 μεγάλες τράπεζες;

Ομολογώ ότι το Brexit ήταν όντως έκπληξη.
Πέραν τούτου, εμείς οι επόπτες πρέπει ανά πάσα στιγμή να είμαστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο: στην προκειμένη περίπτωση, για ένα σκληρό Brexit.
Επομένως, είμαστε καλά προετοιμασμένοι για μια αύξηση του αριθμού τραπεζών υπό την εποπτεία μας. Πριν από πέντε χρόνια, αναλάβαμε την εποπτεία περίπου 120 μεγάλων τραπεζών, επομένως αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα δεν φαίνεται και τόσο φοβερό.
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι πριν από πέντε χρόνια είχαμε πολύ λιγότερο προσωπικό και μικρότερη εμπειρία όσον αφορά την ενοποιημένη τραπεζική εποπτεία.
Σήμερα, όλα είναι έτοιμα για να αναλάβουμε απρόσκοπτα την εποπτεία μερικών ακόμη τραπεζών, αν κριθεί απαραίτητο.
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να υποτιμήσουμε τον ενδεχόμενο αντίκτυπο του Brexit.
Αν υλοποιηθεί τελικά, το Brexit θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή τραπεζική αγορά, αντίκτυπο για τον οποίο θα πρέπει να προετοιμαστούν τόσο οι τράπεζες όσο και οι εποπτικές αρχές.
Κατά την τελευταία διετία, καθορίσαμε με σαφήνεια τι αναμένουμε από τις τράπεζες που θα μετεγκατασταθούν στη ζώνη του ευρώ.
Παροτρύναμε και πιέσαμε τις τράπεζες να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα αποτελέσματα των πολιτικών διαπραγματεύσεων. Θα πρέπει λοιπόν όλες να έχουν κάνει τις σχετικές προετοιμασίες.
Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν τι επιτρέπεται και τι όχι σε ό,τι αφορά την οργάνωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους εντός της ζώνης του ευρώ. Είμαι πεπεισμένη ότι από την πλευρά μας, εμείς οι επόπτες, είμαστε προετοιμασμένοι στον υψηλότερο δυνατό βαθμό.

Το Brexit θα είναι περισσότερο επιβάρυνση ή ευκαιρία για τις τράπεζες;

Το Brexit θα απαιτήσει πολλή δουλειά από όλους μας, συμπεριλαμβανομένων των εποπτικών αρχών.
Εάν μια τράπεζα εγκατεστημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο θέλει να δραστηριοποιηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), ή το αντίθετο, μπορεί να χρειαστεί να συστήσει θυγατρική ή υποκατάστημα και να μετεγκαταστήσει ορισμένα μέλη του προσωπικού της ή να προσλάβει νέα.
Από αυτήν την άποψη, το Brexit αποτελεί όντως επιβάρυνση, όμως οι έξυπνες τράπεζες θα αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που θα δημιουργήσει.
Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να αναδιοργανώσουν τη δομή τους κατά τρόπο που να τους επιτρέπει να είναι πιο κοντά στους πελάτες τους.
Ή θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν ότι η στήριξη σε έναν μόνο κεντρικό αντισυμβαλλόμενο ενέχει τον κίνδυνο συγκέντρωσης.
Αυτή η συγκέντρωση μπορεί να είναι πιο αποδοτική, αλλά δεν παύει να είναι επικίνδυνη.
Κατά την άποψή μου, το Brexit μπορεί να αποτελέσει επίσης ευκαιρία για μεγαλύτερη ενοποίηση της ευρωπαϊκής τραπεζικής αγοράς.
Αρκετές τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ετοιμάζονται να μετεγκατασταθούν στην ΕΕ, πρέπει λοιπόν να βρούμε πώς θα διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείρισή τους σε ό,τι αφορά τόσο το κανονιστικό πλαίσιο όσο και την εποπτεία.
Επομένως, η αποχώρηση μιας χώρας από την ΕΕ μπορεί στην πράξη να φέρει τις υπόλοιπες χώρες μέλη πιο κοντά.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα με το οποίο χρειάστηκε να ασχοληθείτε ήταν η μεταρρύθμιση του κανονιστικού πλαισίου. Οι μεταρρυθμίσεις του πλαισίου της Βασιλείας ΙΙΙ έχουν επιτύχει όλους τους στόχους τους; Τι πρέπει ακόμα να γίνει;

Η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων του πλαισίου της Βασιλείας ΙΙΙ αποτελεί αναμφίβολα ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός.
Η ολοκληρωθείσα δέσμη μεταρρυθμίσεων θα βοηθήσει τις τράπεζες να γίνουν πιο ασφαλείς και πιο εύρωστες. Οι μεταρρυθμίσεις στηρίζονται σε μια προσέγγιση που βασίζεται στην αξιολόγηση κινδύνων ενώ παράλληλα θεσπίζουν ορισμένους νέους μηχανισμούς ασφαλείας.
Περιορίζουν τη χρήση ορισμένων προσεγγίσεων εσωτερικών υποδειγμάτων και θεσπίζουν κατώτατα επίπεδα παραμέτρων (input floors) και κεφαλαιακών απαιτήσεων (output floors) για τα εσωτερικά υποδείγματα των τραπεζών.
Έτσι μειώνεται η υπερβολική μεταβλητότητα των σταθμισμένων ως προς τον κίνδυνο στοιχείων ενεργητικού και περιορίζονται τα περιθώρια των τραπεζών για μείωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων μέσω εσωτερικών υποδειγμάτων.
Επιπροσθέτως, το ολοκληρωθέν πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ περιλαμβάνει έναν δείκτη μόχλευσης ο οποίος λειτουργεί και ως μηχανισμός προστασίας έναντι του κινδύνου που συνδέεται με τη διαμόρφωση υποδειγμάτων.
Ταυτόχρονα, περιλαμβάνει αποθέματα ασφαλείας ρευστότητας που διασφαλίζουν μεγαλύτερο χρόνο επιβίωσης στις τράπεζες σε περίπτωση εξάντλησης της χρηματοδότησης.
Όλα αυτά είναι σπουδαία επιτεύγματα, ιδίως γιατί αντανακλούν την επίτευξη συμφωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ορισμένα όμως ζητήματα παραμένουν ακόμη ανοιχτά.
Κατά τη γνώμη μου, δεν έχουμε κάνει αρκετά για να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο κρατικού χρέους, για παράδειγμα. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά τα μεγάλα ανοίγματα και τους κινδύνους συγκέντρωσης.
Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι το ολοκληρωθέν πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ είναι απλώς μια δέσμη προτύπων των οποίων η εφαρμογή προϋποθέτει τη μετάφρασή τους σε νομοθετικές ρυθμίσεις.
Αυτό που έχει σημασία είναι η πιστή εφαρμογή αυτού του πλαισίου σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων του πλαισίου της Βασιλείας ΙΙΙ, στις αρχές Δεκεμβρίου η ΕΕ συμφώνησε σε μια ολοκληρωμένη δέσμη νομοθετικών μέτρων για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των τραπεζών της ΕΕ. Είστε ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;

Επιδοκιμάζω τη συμφωνία και εύχομαι να μπορέσει να εγκριθεί πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές.
Η δέσμη μέτρων όντως θα ενσωματώσει τα πρότυπα της Βασιλείας στο ευρωπαϊκό δίκαιο και έτσι θα καταστήσει τον τραπεζικό τομέα ασφαλέστερο.
Πρόκειται για ένα σπουδαίο επίτευγμα.
Εξακολουθούν όμως να υπάρχουν περιθώρια ανησυχίας. Σε ορισμένα μέρη, η δέσμη μέτρων αποκλίνει από τα όσα συμφωνήθηκαν στη Βασιλεία.
Αυτό επηρεάζει, για παράδειγμα, τον δείκτη μόχλευσης, τη θεμελιώδη αξιολόγηση του χαρτοφυλακίου συναλλαγών και τον δείκτη καθαρής σταθερής χρηματοδότησης.
Άρα οι τελικοί κανόνες για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις που περιλαμβάνουν στοιχεία ενεργητικού για τα οποία δεν έχει γίνει στάθμιση κινδύνου, για τους κινδύνους αγοράς και τη ρευστότητα θα είναι λιγότερο αυστηροί από ό,τι θα επιθυμούσαμε.
Ταυτόχρονα, οι όροι ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο θα είναι λιγότερο ισότιμοι.
Ως προς ένα άλλο σημείο, η δέσμη μέτρων θα μπορούσε να είχε στηρίξει πιο σθεναρά την ιδέα μιας αληθινά ευρωπαϊκής τραπεζικής αγοράς.
Οι διασυνοριακές απαλλαγές από την εφαρμογή κεφαλαιακών απαιτήσεων και απαιτήσεων ρευστότητας για τραπεζικούς ομίλους θα ήταν ένα σημαντικό μήνυμα από αυτήν την άποψη.
Τέλος, σε ορισμένους τομείς η δέσμη μέτρων επηρεάζει το πεδίο δράσης των εποπτικών αρχών.
Υπό την παρούσα μορφή, θα είναι πιο δύσκολο για τις εποπτικές αρχές να διασφαλίσουν ότι οι τράπεζες θα πληρούν τις απαιτήσεις του Πυλώνα 2 μόνο με κεφάλαιο κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 (CET1).
Με άλλα λόγια, οι τράπεζες μπορούν να στραφούν σε κεφάλαιο χαμηλότερης ποιότητας.
Δεδομένης της σπουδαιότητας του κεφαλαίου ως αποθέματος ασφαλείας έναντι ζημιών, αυτό είναι ένα βήμα προς τη λάθος κατεύθυνση.

Ποιοι οι κίνδυνοι, αν επιτραπεί στις τράπεζες να χρησιμοποιούν κεφάλαιο χαμηλότερης ποιότητας για τον σχηματισμό αποθεμάτων ασφαλείας του Πυλώνα 2;

Αυτό είναι κάτι που με ανησυχεί σοβαρά και όχι μόνο γιατί αποδυναμώνει τα κεφαλαιακά πρότυπα.
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο προκαλεί και άλλα προβλήματα.
Παρέχει στις τράπεζες κίνητρα να χρησιμοποιούν εργαλεία χρηματοοικονομικής μηχανικής στην περίπτωση των πρόσθετων κεφαλαίων της κατηγορίας 1 (Additional Tier 1- AT1), κάτι το οποίο ως επόπτη δεν με βρίσκει σύμφωνη.
Ταυτόχρονα, οι μικρότερες τράπεζες συχνά δεν έχουν πρόσβαση στις αγορές για κεφάλαιο AT1.
Οι μεγαλύτερες τράπεζες, αντιθέτως, έχουν πρόσβαση σε αυτές τις αγορές και έτσι μπορούν να πληρούν τις απαιτήσεις του Πυλώνα 2 με κεφάλαιο χαμηλότερης ποιότητας το οποίο κοστίζει λιγότερο.
Κατά τη γνώμη μου, αυτοί δεν είναι ισότιμοι όροι ανταγωνισμού.

Πόσο ισότιμοι είναι οι όροι ανταγωνισμού για τις τράπεζες στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο;

Θα ήταν εξαιρετικό αν οι τράπεζες μπορούσαν να ανταγωνιστούν με ίσους όρους σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ παρέχει μια ισχυρή βάση, αλλά όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος ή μάλλον εκ της εφαρμογής.
Σε αυτό το σημείο εξακολουθούν να παρατηρούνται διαφορές, ακόμη και εντός της Ευρώπης.
Το ευρωπαϊκό Ενιαίο Εγχειρίδιο Κανόνων δεν είναι τόσο ενιαίο όσο ίσως νομίζετε.
Οι κανόνες εξακολουθούν στην ουσία να διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Αυτό θέτει τουλάχιστον τρία προβλήματα.
Πρώτον, έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα μιας ευρωπαϊκής τραπεζικής εποπτείας: η εποπτεία των τραπεζών σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα ήταν πιο αποτελεσματική και πιο αποδοτική αν οι κανόνες ήταν περισσότερο εναρμονισμένοι.
Δεύτερον, αφήνει περιθώρια για κανονιστικό αρμπιτράζ. Έτσι, δεν αυξάνει μόνο τον κίνδυνο για την εκδήλωση κρίσεων αλλά επίσης καθιστά δυσκολότερη τη διαχείρισή τους αν εμφανιστούν.
Τέλος, θέτει εμπόδια στη δημιουργία ενός αληθινά ευρωπαϊκού τραπεζικού τομέα. Χρειάζεται λοιπόν να καταβάλουμε ακόμη αρκετές προσπάθειες για να εναρμονίσουμε τους κανόνες και να εξασφαλίσουμε ισότιμους όρους ανταγωνισμού.

Πέρα από την έμφαση στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και τα επιχειρηματικά μοντέλα, η ΕΚΤ δίνει επίσης ιδιαίτερη προσοχή στη διακυβέρνηση, τη νοοτροπία και τη δεοντολογία των τραπεζών. Γιατί αυτά τα θέματα είναι τόσο σημαντικά;

Η διαχείριση των τραπεζών ασκείται από ανθρώπους, και οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αλάθητοι.
Συχνά λαμβάνουν μεροληπτικές αποφάσεις και ενίοτε δεν συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις αρχές της δεοντολογίας.
Όλα αυτά πρέπει να προβληματίσουν τις τράπεζες, οι οποίες καλούνται να βρουν τρόπους να εξαλείψουν τη λήψη λανθασμένων αποφάσεων και τη μη δεοντολογική συμπεριφορά.
Η νοοτροπία κάθε τράπεζας αποτελεί τον άξονα αυτών των προσπαθειών. Η νοοτροπία είναι αυτή που καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται τα διευθυντικά στελέχη και τα μέλη του προσωπικού.
Το διοικητικό συμβούλιο αποτελείται από διευθυντικά στελέχη με διαφορετική εμπειρία;
Σκέφτονται επισταμένως προτού λάβουν αποφάσεις;
Λαμβάνουν υπόψη τις αντίθετες απόψεις;
Οι γραμμές αναφοράς συνάδουν με τις αρμοδιότητες ή υπάρχουν κενά και επικαλύψεις στη σχετική διαδικασία;
Υπάρχει ένα αυστηρό περιβάλλον ελέγχου και οι πληροφορίες που λαμβάνονται από τους εν λόγω ελέγχους χρησιμοποιούνται στην καθημερινή λήψη αποφάσεων;
Τα διευθυντικά στελέχη σκέφτονται με γνώμονα τη στρατηγική ή απλώς επικεντρώνονται στα βραχυπρόθεσμα κέρδη;
Όλα αυτά είναι θεμελιώδη, αλλά καίριας σημασίας, ερωτήματα τα οποία δεν καθορίζουν την τύχη μίας μόνο τράπεζας: οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι συνυφασμένες με τη φήμη ολόκληρου του τραπεζικού κλάδου.
Είναι πρωταρχική ευθύνη της τράπεζας να διαμορφώσει τη νοοτροπία της.
Πρόκειται για μια σημαντική πτυχή η οποία παραβλέφθηκε στο παρελθόν.
Και εμείς ως επόπτες μπορούμε και οφείλουμε να αξιολογούμε τους υφιστάμενους ελέγχους και ισορροπίες.
Θα πρέπει να επανεξετάζουμε και να επηρεάζουμε τη διακυβέρνηση.

Τι άλλο θα πρέπει να κάνουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες προκειμένου να θωρακιστούν έναντι της επόμενης επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας;

Αρχικά, πρέπει να αναγνωρίσουν ότι θα υπάρξει επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας κάποια στιγμή στο μέλλον.
Γι’ αυτό οι τράπεζες δεν θα πρέπει να αναλάβουν περισσότερους κινδύνους από αυτούς που θα μπορούσαν να διαχειριστούν σε περίοδο κάμψης.
Κατανοώ ότι η κερδοφορία δεν είναι εύκολη στις ημέρες μας, η ανάληψη όμως υπερβολικών κινδύνων δεν αποτελεί λύση.
Οι τράπεζες θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι προσεκτικές και να τηρούν τα κριτήρια αναδοχής πιστώσεων - ιδίως σε ό,τι αφορά τα μοχλευμένα δάνεια και τα ακίνητα.
Οι τράπεζες θα πρέπει λοιπόν να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους (για παράδειγμα, από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια), να επανεξετάσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα και να βελτιώσουν τις ικανότητες τους ως προς την καθοδήγηση των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων.
Από τις αναλύσεις μας προκύπτει ότι οι επιδόσεις μιας συγκεκριμένης ομάδας τραπεζών είναι διαρκώς καλύτερες έναντι των υπολοίπων.
Οι τράπεζες αυτές προέρχονται από διαφορετικές χώρες και εφαρμόζουν διαφορετικά επιχειρηματικά μοντέλα. Κοινός όμως παρονομαστής τους είναι η αποκαλούμενη «στρατηγική καθοδήγηση».
Μπορούν όχι μόνο να καταρτίζουν σχέδια αλλά και να τα εκτελούν.
Η διοίκηση των εν λόγω τραπεζών έχει σαφή άποψη και ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο στο ίδρυμα συνολικά, στο κόστος, στους κινδύνους και στην τιμολόγηση κάθε προϊόντος και δραστηριότητας.
Φαίνεται λοιπόν ότι αυτό που χρειάζονται οι τράπεζες είναι η στρατηγική καθοδήγηση.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης