Το ελληνικό παράδοξο είναι ότι οι τράπεζες κατά μια έννοια έχουν τα πιο υποβαθμισμένα κεφάλαια μεταξύ των τραπεζών όλης της ευρωζώνης.
Μπορεί και εύλογα όλοι να εστιάζονται στα NPEs στα 83 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα των τραπεζών το οποίο πλήττει άμεσα τα κεφάλαια των τραπεζών, ωστόσο υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα εξίσου σημαντικό με τα κόκκινα δάνεια.
Δεν μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να διαθέτουν tangible book κεφάλαια δηλαδή καθαρά κεφάλαια χωρίς προνομιούχες ή Cocos περίπου 25,5 δισεκ. και ο αναβαλλόμενος φόρος DTA να βρίσκεται στα 22 δισεκ. και οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTC να βρίσκονται στα 16 δισεκ.
Δηλαδή ενώ οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών κινούνται κοντά στο 17% κατά μέσο όρο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και εμφανίζουν κεφαλαιακό απόθεμα – διαφορά μεταξύ του ελάχιστου συνολικού δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας SREP και του συνολικού δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας – περίπου 5,5 δισεκ. ευρώ.
Ωστόσο όλα αυτά είναι θεωρητικά κεφάλαια.
Με βάση συγκλίνουσες εκτιμήσεις το κεφαλαιακό μαξιλάρι των 5,5 δισεκ. ευρώ θα εξανεμιστεί λόγω της σχεδιαζόμενης εξυγίανσης των τραπεζών στους επόμενους 15-20 μήνες.
Ας υποθέσουμε ότι οι τράπεζες αποφασίζουν να μην προσθέσουν ούτε ένα νέο ευρώ σε κεφάλια έως το τέλος του 2020.
Οι τράπεζες θα μειώσουν τα κεφάλαια τους κατά 4-5 δισεκ. για να ολοκληρώσουν την εξυγίανση τους οπότε τα tangible book κεφάλαια θα υποχωρήσουν στα 21 δισεκ.
Ο αναβαλλόμενος φόρος δεν θα έχει μειωθεί και ενώ θα μιλάμε για κεφαλαιακή επάρκεια των ελληνικών τραπεζών το σύνολο των καθαρών κεφαλαίων των τραπεζών θα είναι ίσο με το ύψος των αναβαλλόμενων φόρων που είναι λογιστικά κεφάλαια και συνδέονται με συμψηφισμό μελλοντικών φορολογικών υποχρεώσεων.
Θα έρθει η στιγμή που τα κεφάλαια των τραπεζών θα είναι λιγότερα από τον αναβαλλόμενο φόρο και αυτό θα αποτελεί πρωτοφανή εξέλιξη.
Πρακτικά λοιπόν οι τράπεζες θα δαπανήσουν όλο το κεφαλαιακό τους μαξιλάρι για εξυγίανση θα καταστούν πιο αδύναμες κεφαλαιακά αν και θα έχουν μειώσει τα NPEs.
Θα είναι πιο αδύναμες κεφαλαιακά επειδή θα έχουν μειωθεί και σε απόλυτο μέγεθος αλλά και με όρους ποιότητας κεφαλαίων.
Το ελληνικό παράδοξο είναι ότι οι τράπεζες κατά μια έννοια έχουν τα πιο υποβαθμισμένα κεφάλαια μεταξύ των τραπεζών όλης της ευρωζώνης.
Κάποια στιγμή που η εξυγίανση θα συντελείται η ποιότητα των κεφαλαίων και η επάρκεια των κεφαλαίων θα επανέλθουν στο προσκήνιο.
www.bankingnews.gr
Δεν μπορεί οι ελληνικές τράπεζες να διαθέτουν tangible book κεφάλαια δηλαδή καθαρά κεφάλαια χωρίς προνομιούχες ή Cocos περίπου 25,5 δισεκ. και ο αναβαλλόμενος φόρος DTA να βρίσκεται στα 22 δισεκ. και οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTC να βρίσκονται στα 16 δισεκ.
Δηλαδή ενώ οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών κινούνται κοντά στο 17% κατά μέσο όρο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και εμφανίζουν κεφαλαιακό απόθεμα – διαφορά μεταξύ του ελάχιστου συνολικού δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας SREP και του συνολικού δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας – περίπου 5,5 δισεκ. ευρώ.
Ωστόσο όλα αυτά είναι θεωρητικά κεφάλαια.
Με βάση συγκλίνουσες εκτιμήσεις το κεφαλαιακό μαξιλάρι των 5,5 δισεκ. ευρώ θα εξανεμιστεί λόγω της σχεδιαζόμενης εξυγίανσης των τραπεζών στους επόμενους 15-20 μήνες.
Ας υποθέσουμε ότι οι τράπεζες αποφασίζουν να μην προσθέσουν ούτε ένα νέο ευρώ σε κεφάλια έως το τέλος του 2020.
Οι τράπεζες θα μειώσουν τα κεφάλαια τους κατά 4-5 δισεκ. για να ολοκληρώσουν την εξυγίανση τους οπότε τα tangible book κεφάλαια θα υποχωρήσουν στα 21 δισεκ.
Ο αναβαλλόμενος φόρος δεν θα έχει μειωθεί και ενώ θα μιλάμε για κεφαλαιακή επάρκεια των ελληνικών τραπεζών το σύνολο των καθαρών κεφαλαίων των τραπεζών θα είναι ίσο με το ύψος των αναβαλλόμενων φόρων που είναι λογιστικά κεφάλαια και συνδέονται με συμψηφισμό μελλοντικών φορολογικών υποχρεώσεων.
Θα έρθει η στιγμή που τα κεφάλαια των τραπεζών θα είναι λιγότερα από τον αναβαλλόμενο φόρο και αυτό θα αποτελεί πρωτοφανή εξέλιξη.
Πρακτικά λοιπόν οι τράπεζες θα δαπανήσουν όλο το κεφαλαιακό τους μαξιλάρι για εξυγίανση θα καταστούν πιο αδύναμες κεφαλαιακά αν και θα έχουν μειώσει τα NPEs.
Θα είναι πιο αδύναμες κεφαλαιακά επειδή θα έχουν μειωθεί και σε απόλυτο μέγεθος αλλά και με όρους ποιότητας κεφαλαίων.
Το ελληνικό παράδοξο είναι ότι οι τράπεζες κατά μια έννοια έχουν τα πιο υποβαθμισμένα κεφάλαια μεταξύ των τραπεζών όλης της ευρωζώνης.
Κάποια στιγμή που η εξυγίανση θα συντελείται η ποιότητα των κεφαλαίων και η επάρκεια των κεφαλαίων θα επανέλθουν στο προσκήνιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών