Η Morgan Stanley συνιστά προσοχή στους επενδυτές: Το «παραμύθι» το αγορών έχει δράκο
Χωρίς αμφιβολία τους τελευταίους έξι μήνες ήταν μια άγρια «βόλτα», με ένα από τα χειρότερα τέταρτα τρίμηνα σε ρεκόρ που ακολουθείται από μία από τις καλύτερες εκκινήσεις σε ένα νέο έτος.
Είναι επίσης σε όλες τις κλάσεις περιουσιακών στοιχείων ένα αληθινό συμβάν beta αναφέρει σε report της η Morgan Stanley.
Η δημοφιλής εξήγηση που συμβαίνει είναι ότι το sell-off του τέταρτου τριμήνου του 2018 ήταν απλώς μια τεχνική εκδήλωση, αποτέλεσμα της άσκοπα επιθετικής Fed και των εμπορικών εντάσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Και με τα δύο αυτά προβλήματα τώρα «σταθερά», οι αγορές μπορούν να επιστρέψουν εκεί που ήμασταν πριν από αυτές τις ανησυχίες.
Ως εκ τούτου, τα νέα υψηλά για τους δείκτες μετοχών και τα αυστηρότερα spreads για πίστωση δεν μπορούν να είναι πολύ μακριά.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley πολλοί χρησιμοποιούν ακόμη και μια παλιά δημοφιλή αφήγηση των «Goldilocks» για να περιγράψουν την τρέχουσα κατάσταση, η οποία συμβαίνει κάτι τέτοιο: το δημοσιονομικό κίνητρο της Κίνας, το οποίο δείχνει επιτέλους σημάδια έλξης και την επίλυση των εμπορικών εντάσεων ΗΠΑ- Κίνας πρέπει να είναι αρκετές για να σταματήσουν τις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Εν τω μεταξύ, ο επιθετικός άξονας της Fed στη νομισματική πολιτική σημαίνει ότι οι χρηματοοικονομικές συνθήκες και τα επιτόκια είναι υπό έλεγχο.
Με πολλούς τρόπους, είναι απλώς μια επανάληψη των αρχών του 2016 που μας επαναφέρει στο όχι πολύ ζεστό, όχι πολύ κρύο περιβάλλον που κυριάρχησε την περίοδο 2013-17, κατά την οποία κυριάρχησε ένας σημαντικός ρυθμός ανάπτυξης.
Αλλά τι γίνεται αν η ανάπτυξη δεν είναι «σωστή» και τα Goldilocks είναι το λάθος παραμύθι αναρωτιέται η Morgan Stanley.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley υπάρχουν άλλοι λόγοι για την επιβράδυνση της ανάπτυξης που έχουν υποτιμηθεί από τους περισσότερους αναλυτές της αγοράς, ειδικά στις ΗΠΑ.
Πρώτον, από την ημέρα που ψηφίστηκε, ο συγχρονισμός των δημοσιονομικών κινήτρων ήταν εξαιρετικά αμφισβητήσιμος.
Ενώ οι μειώσεις των εταιρικών φόρων είναι ίσως μια καλή πολιτική προσφοράς που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ αναγκαίες επενδύσεις και επακόλουθη αύξηση της παραγωγικότητας, η θέσπιση της σε μια εποχή όπου η αγορά λειτουργεί σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης δεν είναι συνήθως μια σωστή στρατηγική.
Σίγουρα, η αμερικανική οικονομία «έτρεξε» πολύ το 2018 με το ΑΕΠ να σημειώνει άνοδο 4,2% το β’ τρίμηνοι του 2018, πολύ πάνω από τις εκτιμήσεις του 1,5%.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley μια τέτοια υπερθέρμανση θα οδηγούσε σε κάποιες υπερβολές και απορρόφηση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας γρηγορότερα από ό, τι θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχε αυτό το δημοσιονομικό κίνητρο.
Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες οι επαναγορές ιδίων μετοχών έλαβαν επίσης σημαντική ώθηση από τις περικοπές των εταιρικών φόρων και τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley όταν δημοσιεύσαμε το report της για τις αμερικανικές μετοχές τον Οκτώβριο του 2018, εστίασε ιδιαίτερα στο κόστος εργασίας και την εφοδιαστική ως δύο τομείς που πιθανόν να συμπιέσουν την εταιρική κερδοφορία.
Με βάση τα αποτελέσματα κερδών του δ’ τριμήνου του 2018, ο αντίκτυπος από το υψηλότερο κόστος αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του.
Συγκεκριμένα, οι προσδοκίες περιθωρίου EBIT για το 2019 μειώθηκαν κατά 70 μονάδες βάσης από τον Οκτώβριο του 2018, η οποία είναι η μεγαλύτερη πτώση μετά την τελευταία ύφεση το 2015.
Ενώ είναι δύσκολο να μετρηθεί η συνεισφορά από κάθε πηγή αυξητικού κόστους, είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται διακοπή της αλυσίδας εφοδιασμού από τους δασμούς των ΗΠΑ στα κινεζικά προϊόντα.
Αντ 'αυτού, ο ισχυρισμός μας εξακολουθεί να είναι ότι η πλειοψηφία της πίεσης του κόστους είναι το αποτέλεσμα της υπερβολικής υπερθέρμανσης της οικονομίας το 2018 που οδήγησε, μεταξύ άλλων, σε υψηλότερο κόστος εργασίας (βλέπε Exhibit).
Αυτό ουσιαστικά συνέβαλε στον κύκλο κερδών.
Επιπλέον, η αποκλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων με την Κίνα και η παύση της Fed δεν θα μετριάσουν αυτές τις πιέσεις, κατά την άποψή μας.
Είναι επίσης πολύ διαφορετικό από ό, τι στις αρχές του 2016.
Πράγματι, οι εταιρείες φαίνεται να συμφωνούν, καθώς βλέπουμε τώρα την αναπόφευκτη αντίδραση των διαχειριστών στη συμπίεση των περιθωρίων κέρδους.
Την περασμένη Πέμπτη, η ιδιωτική εταιρία outsourcing Challenger Grey & Christmas ανακοίνωσε οι ανακοινώσεις για μειώσεις των θέσεων εργασίας διαμορφώθηκαν σε υψηλά 3,5 ετών από τον Ιούλιο του 2015.
Η ύφεση των κερδών είναι περισσότερο συνάρτηση της υπερθέρμανσης του επιχειρηματικού κύκλου από ό, τι οι περισσότεροι εκτιμούν, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγορές εργασίας ενδέχεται να «μαλακώσουν» περισσότερο μαζί με τις κεφαλαιουχικές δαπάνες έως ότου τελειώσει η ύφεση των κερδών που είναι απίθανο μετά από μόλις το ένα τέταρτο της μέτρια αρνητικής ανάπτυξης. Σημαίνει επίσης ότι πιθανώς δεν είναι τόσο χαλαρή στην οικονομία όσο πιστεύουν πολλοί επενδυτές και όπως απεικονίζονται από τις πιέσεις του κόστους που είναι πλέον εμφανείς.
Αντί για τους Goldilocks, ίσως πρέπει να μιλάμε για Hansel και Gretel - ένα παραμύθι για τους κινδύνους μιας ανθυγιεινής όρεξης ως μέσου επιβίωσης - δηλαδή, να κυνηγούμε υψηλότερα τις τιμές και να το δικαιολογούμε με μια λανθασμένη αφήγηση.
www.bankingnews.gr
Είναι επίσης σε όλες τις κλάσεις περιουσιακών στοιχείων ένα αληθινό συμβάν beta αναφέρει σε report της η Morgan Stanley.
Η δημοφιλής εξήγηση που συμβαίνει είναι ότι το sell-off του τέταρτου τριμήνου του 2018 ήταν απλώς μια τεχνική εκδήλωση, αποτέλεσμα της άσκοπα επιθετικής Fed και των εμπορικών εντάσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Και με τα δύο αυτά προβλήματα τώρα «σταθερά», οι αγορές μπορούν να επιστρέψουν εκεί που ήμασταν πριν από αυτές τις ανησυχίες.
Ως εκ τούτου, τα νέα υψηλά για τους δείκτες μετοχών και τα αυστηρότερα spreads για πίστωση δεν μπορούν να είναι πολύ μακριά.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley πολλοί χρησιμοποιούν ακόμη και μια παλιά δημοφιλή αφήγηση των «Goldilocks» για να περιγράψουν την τρέχουσα κατάσταση, η οποία συμβαίνει κάτι τέτοιο: το δημοσιονομικό κίνητρο της Κίνας, το οποίο δείχνει επιτέλους σημάδια έλξης και την επίλυση των εμπορικών εντάσεων ΗΠΑ- Κίνας πρέπει να είναι αρκετές για να σταματήσουν τις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Εν τω μεταξύ, ο επιθετικός άξονας της Fed στη νομισματική πολιτική σημαίνει ότι οι χρηματοοικονομικές συνθήκες και τα επιτόκια είναι υπό έλεγχο.
Με πολλούς τρόπους, είναι απλώς μια επανάληψη των αρχών του 2016 που μας επαναφέρει στο όχι πολύ ζεστό, όχι πολύ κρύο περιβάλλον που κυριάρχησε την περίοδο 2013-17, κατά την οποία κυριάρχησε ένας σημαντικός ρυθμός ανάπτυξης.
Αλλά τι γίνεται αν η ανάπτυξη δεν είναι «σωστή» και τα Goldilocks είναι το λάθος παραμύθι αναρωτιέται η Morgan Stanley.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley υπάρχουν άλλοι λόγοι για την επιβράδυνση της ανάπτυξης που έχουν υποτιμηθεί από τους περισσότερους αναλυτές της αγοράς, ειδικά στις ΗΠΑ.
Πρώτον, από την ημέρα που ψηφίστηκε, ο συγχρονισμός των δημοσιονομικών κινήτρων ήταν εξαιρετικά αμφισβητήσιμος.
Ενώ οι μειώσεις των εταιρικών φόρων είναι ίσως μια καλή πολιτική προσφοράς που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ αναγκαίες επενδύσεις και επακόλουθη αύξηση της παραγωγικότητας, η θέσπιση της σε μια εποχή όπου η αγορά λειτουργεί σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης δεν είναι συνήθως μια σωστή στρατηγική.
Σίγουρα, η αμερικανική οικονομία «έτρεξε» πολύ το 2018 με το ΑΕΠ να σημειώνει άνοδο 4,2% το β’ τρίμηνοι του 2018, πολύ πάνω από τις εκτιμήσεις του 1,5%.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley μια τέτοια υπερθέρμανση θα οδηγούσε σε κάποιες υπερβολές και απορρόφηση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας γρηγορότερα από ό, τι θα συνέβαινε εάν δεν υπήρχε αυτό το δημοσιονομικό κίνητρο.
Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες οι επαναγορές ιδίων μετοχών έλαβαν επίσης σημαντική ώθηση από τις περικοπές των εταιρικών φόρων και τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Σύμφωνα με την Morgan Stanley όταν δημοσιεύσαμε το report της για τις αμερικανικές μετοχές τον Οκτώβριο του 2018, εστίασε ιδιαίτερα στο κόστος εργασίας και την εφοδιαστική ως δύο τομείς που πιθανόν να συμπιέσουν την εταιρική κερδοφορία.
Με βάση τα αποτελέσματα κερδών του δ’ τριμήνου του 2018, ο αντίκτυπος από το υψηλότερο κόστος αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του.
Συγκεκριμένα, οι προσδοκίες περιθωρίου EBIT για το 2019 μειώθηκαν κατά 70 μονάδες βάσης από τον Οκτώβριο του 2018, η οποία είναι η μεγαλύτερη πτώση μετά την τελευταία ύφεση το 2015.
Ενώ είναι δύσκολο να μετρηθεί η συνεισφορά από κάθε πηγή αυξητικού κόστους, είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται διακοπή της αλυσίδας εφοδιασμού από τους δασμούς των ΗΠΑ στα κινεζικά προϊόντα.
Αντ 'αυτού, ο ισχυρισμός μας εξακολουθεί να είναι ότι η πλειοψηφία της πίεσης του κόστους είναι το αποτέλεσμα της υπερβολικής υπερθέρμανσης της οικονομίας το 2018 που οδήγησε, μεταξύ άλλων, σε υψηλότερο κόστος εργασίας (βλέπε Exhibit).
Επιπλέον, η αποκλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων με την Κίνα και η παύση της Fed δεν θα μετριάσουν αυτές τις πιέσεις, κατά την άποψή μας.
Είναι επίσης πολύ διαφορετικό από ό, τι στις αρχές του 2016.
Πράγματι, οι εταιρείες φαίνεται να συμφωνούν, καθώς βλέπουμε τώρα την αναπόφευκτη αντίδραση των διαχειριστών στη συμπίεση των περιθωρίων κέρδους.
Την περασμένη Πέμπτη, η ιδιωτική εταιρία outsourcing Challenger Grey & Christmas ανακοίνωσε οι ανακοινώσεις για μειώσεις των θέσεων εργασίας διαμορφώθηκαν σε υψηλά 3,5 ετών από τον Ιούλιο του 2015.
Η ύφεση των κερδών είναι περισσότερο συνάρτηση της υπερθέρμανσης του επιχειρηματικού κύκλου από ό, τι οι περισσότεροι εκτιμούν, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγορές εργασίας ενδέχεται να «μαλακώσουν» περισσότερο μαζί με τις κεφαλαιουχικές δαπάνες έως ότου τελειώσει η ύφεση των κερδών που είναι απίθανο μετά από μόλις το ένα τέταρτο της μέτρια αρνητικής ανάπτυξης. Σημαίνει επίσης ότι πιθανώς δεν είναι τόσο χαλαρή στην οικονομία όσο πιστεύουν πολλοί επενδυτές και όπως απεικονίζονται από τις πιέσεις του κόστους που είναι πλέον εμφανείς.
Αντί για τους Goldilocks, ίσως πρέπει να μιλάμε για Hansel και Gretel - ένα παραμύθι για τους κινδύνους μιας ανθυγιεινής όρεξης ως μέσου επιβίωσης - δηλαδή, να κυνηγούμε υψηλότερα τις τιμές και να το δικαιολογούμε με μια λανθασμένη αφήγηση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών