γράφει : Νίκος Κονδυλόπουλος
Πώς οι ΗΠΑ ωθούν το Λίβανο στην «αγκαλιά» του Ιράν και της Ρωσίας
Ο Λίβανος είναι έτοιμος να υποδεχθεί τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Mike Pompeo αυτή την εβδομάδα στην πρώτη του επίσκεψη σε μια εποχή όπου ανασυγκροτείται ο οικονομικός-πολιτικός χάρτης του Λιβάνου και ενώ ο Λίβανος υφίσταται τη σοβαρότερη οικονομική ύφεση στην πρόσφατη ιστορία.
Οι λόγοι για την επιδείνωση της τοπικής οικονομίας περιλαμβάνουν όχι μόνο τη διαφθορά της πολιτικής ηγεσίας του Λιβάνου και τη διοίκηση χαμηλότερου επιπέδου, αλλά και τις κυρώσεις των ΗΠΑ που επιβλήθηκαν στο Ιράν.
Οι τελευταίες κυρώσεις είναι οι σκληρότερες που επιβλήθηκαν ποτέ.
Θα επηρεάσουν επίσης δραματικά τον Λίβανο, εφόσον ο Πρόεδρος Donald Trump είναι στην εξουσία αν ο Λίβανος δεν ακολουθήσει την αμερικανική πολιτική που υπαγορεύει η Ουάσινγκτον.
Αν, όπως αναμένεται, η Ουάσινγκτον προχωρήσει σε οικονομικό πόλεμο στον Λίβανο, οι κυρώσεις θα αφήσουν τον Λίβανο λίγες εναλλακτικές λύσεις. Μπορούν να αναγκάσουν τον Λίβανο να επιστρέψει στην ιρανική βιομηχανία για να ξεπεράσει τις οικονομικές πιέσεις των ΗΠΑ και να βασιστεί στη ρωσική στρατιωτική βιομηχανία για να εξοπλίσει τις δυνάμεις ασφαλείας του.
Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα εάν ο Pompeo επιμένει να απειλεί τους Λιβανέζους αξιωματούχους, όπως οι βοηθοί του έχουν κάνει σε προηγούμενες επισκέψεις στη χώρα.
Το συνεπές μήνυμα από αξιωματούχους των ΗΠΑ ήταν: είστε είτε μαζί μας είτε εναντίον μας.
Από πολιτική άποψη, ο Λίβανος χωρίζεται ανάμεσα σε δύο ρεύματα, ένα υπέρ-ΗΠΑ (και τη Σαουδική Αραβία) και ένα άλλο που βρίσκεται εκτός της επιρροής των ΗΠΑ.
Η οικονομική κατάσταση μπορεί να αυξήσει την εσωτερική διαίρεση σε σημείο που ο τοπικός πληθυσμός να αντιδράσει έντονα και να ζητήσει τον αποκλεισμό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους από την επιρροή που ασκούν στο Λίβανο.
Ένα τέτοιο σενάριο μπορεί ακόμη να αποφευχθεί εάν η Σαουδική Αραβία εισφέρει αρκετές επενδύσεις για να επανεκκινήσει την τοπική οικονομία.
Παρόλα αυτά, η Σαουδική Αραβία φοβάται ότι όσοι δεν είναι ευθυγραμμισμένοι με τις πολιτικές της και εκείνους των ΗΠΑ θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την υποστήριξή της.
Μέχρι σήμερα, ο Ριάντ δεν έχει κατανοήσει πλήρως την εσωτερική δυναμική του Λιβάνου και τι είναι δυνατόν ή αδύνατο να επιτευχθεί στον Λίβανο.
Η απαγωγή του πρωθυπουργού Saad Hariri ήταν η πιο έντονη ένδειξη της άγριας άγνοιας της λιβανέζικης πολιτικής από τη Σαουδική Αραβία.
Η έλλειψη στρατηγικού οράματος από τη Σαουδική Αραβία για το Λίβανο θα αποτρέψει πιθανώς οποιαδήποτε σοβαρή στήριξη στην αποτυχημένη οικονομία και μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε σοβαρή αστάθεια.
Πριν από το 1982, ένα δολάριο ΗΠΑ ισοδυναμούσε με 3 Λιβανέζικες λίρες.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο Οργανισμός Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO) δαπανούσε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στη χώρα για τους δικούς του λαούς και για τις παλαιστινιακές οικογένειες που ζούσαν στο Λίβανο.
Επιπλέον, οι οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA) και άλλες ΜΚΟ διένειμαν επίσης οικονομική στήριξη σε Παλαιστίνιους πρόσφυγες, των οποίων τα σπίτια είχαν κατασχεθεί από το Ισραήλ, υποχρεώνοντάς τες να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Μετά την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982, η ΟΑΠ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα.
Όχι πολύ αργότερα, ένα δολάριο ΗΠΑ έφθασε σε συναλλαγματική ισοτιμία 3.000 Λιβανέζικων λιρών, αργότερα υποτιμήθηκε για να σταθεροποιηθεί με το τρέχον ποσοστό 1 δολάριο ΗΠΑ έναντι 1.500 Λιβανέζικων λιρών.
Το Ιράν εισήλθε στη σκηνή για να στηρίξει τους τοπικούς Λιβανέζους μαχητές (την Ισλαμική Αντίσταση στον Λίβανο, δηλαδή τη Χεζμπολάχ) να ανακτήσουν την επικράτειά τους από την κατοχή του Ισραήλ.
Το 2000, το Ιράν άρχισε να πραγματοποιεί μια σοβαρή επένδυση στη Χεζμπολάχ καθώς η ομάδα κατάφερε να εξαναγκάσει τους Ισραηλινούς να απομακρυνθούν από το μεγαλύτερο μέρος του Λιβάνου.
Οι οικονομικές επενδύσεις του Ιράν είχαν φθάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο από τον πόλεμο του 2006, όταν το Ισραήλ εμποδίστηκε να αφοπλίσει τη Χεζμπολάχ για να κρατήσει τους ρουκέτες και τους πυραύλους που δεν θα είχαν εμβέλεια να χτυπήσουν το Ισραήλ.
Το 2013, η κυβέρνηση της Συρίας ζήτησε από τη Χεζμπολάχ να στηρίξει τον Συριακό Στρατό για να αποτρέψει την αποσύνθεση της χώρας.
Το Ιράν έδινε δισεκατομμύρια δολάρια για να νικήσει το ISIS και την Αλ Κάιντα και να αποτρέψει τη συντριβή της Συρίας και του Ιράκ, γνωρίζοντας ότι το Ιράν θα είναι ο επόμενος στόχος.
Ο προϋπολογισμός για τα στρατεύματα της Χεζμπολάχ εκτοξεύτηκε.
Η υποστήριξη για τις μετακινήσεις στρατευμάτων, η εφοδιαστική και οι ημερήσιες αποζημιώσεις που δόθηκαν στους μαχητές συνέβαλαν στην τόνωση της οικονομίας του Λιβάνου.
Ο μηνιαίος προϋπολογισμός της Χεζμπολάχ ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια δολάρια το μήνα.
Ωστόσο, μετά την είσοδο του Donald Trump στο Λευκό Οίκο και την απόρριψη της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε τις πιο σοβαρές κυρώσεις στο Ιράν και σταμάτησε τις δωρεές στις οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών που υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA).
Οι κυρώσεις για το Ιράν έχουν αναγκάσει έναν νέο προϋπολογισμό για τη Χεζμπολάχ, ένα πενταετές σχέδιο λιτότητας.
Οι δυνάμεις της μειώθηκαν σε έναν ελάχιστο αριθμό στη Συρία, η κίνηση των στρατευμάτων επιβραδύνθηκε αναλόγως και όλες οι πρόσθετες αμοιβές αναστάλθηκαν.
Η Χεζμπολάχ μείωσε τον προϋπολογισμό της στο ένα τέταρτο του ποσού που είχε χωρίς να αναστείλει τους μηνιαίους μισθούς και την ιατρική περίθαλψη των ανδρών ή εργολάβων, όπως ορίζεται από την εντολή του Sayyed Hassan Nasrallah, Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ.
Αυτή η νέα οικονομική κατάσταση θα επηρεάσει την οικονομία του Λιβάνου καθώς οι ταμειακές ροές και το ξένο νόμισμα τελειώνουν.
Οι συνέπειες αναμένεται να είναι πιο αισθητές τους προσεχείς μήνες, οδηγώντας σε μια πιθανή εγχώρια αντίδραση του τοπικού πληθυσμού που θα νιώσει το βάρος της αποτυχημένης οικονομίας.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επιβάλλουν αυστηρούς ελέγχους στα ποσά που μεταφέρονται από και προς το Λίβανο.
Η χώρα βρίσκεται σε μια οικονομική μαύρη λίστα και υπάρχει στενή εξέταση σε όλες τις συναλλαγές.
Οι θρησκευτικές δωρεές από το εξωτερικό δεν είναι πλέον δυνατές αφού εκθέτουν τους δωρητές σε σοβαρές κατηγορίες για την υποστήριξη της τρομοκρατίας από τις δυτικές χώρες.
Όσο ο Trump είναι στην εξουσία, η Χεζμπολάχ και το Ιράν πιστεύουν ότι η κατάσταση θα παραμείνει κρίσιμη, ενώ παράλληλα εκτιμούν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος πιθανότατα θα κερδίσει και δεύτερη θητεία.
Τα επόμενα πέντε χρόνια αναμένεται να είναι σκληρά για την οικονομία του Λιβάνου, ιδιαίτερα εάν η επίσκεψη του Pompeo φέρνει μηνύματα και υπαγορεύει ότι ο Λίβανος δεν μπορεί να μην υπακούσει.
Ο Pompeo θέλει ο Λίβανος να παραιτηθεί από το αίτημά του να επανασχεδιάσει τα αμφισβητούμενα υδάτινα σύνορά του με το Ισραήλ, υπονομεύοντας τους μπλοκ 8, 9 και 10 προς όφελος του Ισραήλ.
Αυτό το αίτημα δεν θα δοθεί και οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι βασίζονται στους πυραύλους ακριβείας της Χεζμπολάχ για να εμποδίσουν το Ισραήλ να κλέψει το λιβανέζικο νερό.
Ο Pompeo θέλει επίσης ο Λίβανος να εγκαταλείψει τη Χεζμπολάχ και τον ρόλο που έχει η τελευταία στην κυβέρνηση της χώρας.
Και πάλι, η Ουάσιγκτον φαίνεται να αγνοεί ότι η Χεζμπολάχ αριθμεί σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού του Λιβάνου, απολαμβάνοντας τη στήριξη περισσότερων από το 50% των Λιβανέζων Σιιτών, Χριστιανών, Σουνιτών και Druse, με επίσημα μέλη στις εκτελεστικές και νομοθετικές αρχές της χώρας.
Ποια είναι λοιπόν η εναλλακτική λύση;
Εάν προσφερθεί η Σαουδική Αραβία, ο Λίβανος δεν χρειάζεται ένα ή δύο ή πέντε δισεκατομμύρια, αλλά δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να αναζωογονήσει την οικονομία του.
Οι Σαουδάραβες ήδη υποφέρουν από τον εκφοβισμό του Trump και τα κεφάλαιά τους στερεύουν.
Εάν η Σαουδική Αραβία αποφασίσει να επενδύσει στο Λίβανο, θα επιδιώξει να επιβάλει όρους που δεν διαφέρουν πολύ από τις απαιτήσεις των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία εμπλέκεται σε ευσεβείς σκέψεις όταν αποσκοπεί στην αποβολή της επιρροής του Ιράν και των υποστηρικτών της Χεζμπολά από τον Λίβανο, έναν αδύνατο στόχο για να εκπληρωθεί.
Οι υπόλοιπες επιλογές του Λιβάνου είναι λίγες.
Ο Λίβανος μπορεί να κινηθεί πιο κοντά στο Ιράν για να μειώσει τις δαπάνες του και το κόστος των αγαθών και μπορεί να ζητήσει από τη Ρωσία να στηρίξει τον στρατό του αν η Δύση δεν το κάνει.
Η Κίνα προετοιμάζεται να κινηθεί και μπορεί να αποτελέσει θετική εναλλακτική λύση για τη χώρα, χρησιμοποιώντας το Λίβανο ως «πλατφόρμα» για να προσεγγίσει τη Συρίας και αργότερα το Ιράκ και την Ιορδανία.
Διαφορετικά, ο Λίβανος θα πρέπει να προετοιμαστεί για να ενταχθεί στον κατάλογο των φτωχότερων χωρών.
Η Χεζμπολάχ, η οποία υπόκειται τώρα στις κυρώσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι η ίδια δύναμη που προστατεύει τη χώρα από το ISIS που απειλούσε να εκδιώξει τους χριστιανούς από τη χώρα.
Οι τζιχαντιστές και το ΝΑΤΟ συμμερίζονται τις ίδιες προθέσεις για τον Λίβανο.
Η αποτυχία του σχεδίου των ΗΠΑ να διαιρέσει το Ιράκ και να δημιουργήσει ένα αποτυχημένο κράτος στη Συρία ως μέρος μιας «νέας Μέσης Ανατολής» ξύπνησε τη ρωσική αρκούδα από τη μακρά αδρανοποίησή της.
Σήμερα η Ρωσία ανταγωνίζεται με τις ΗΠΑ για ηγεμονία στη Μέση Ανατολή, υποχρεώνοντας τον Trump να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ σε μια προσπάθεια να σπάσει το αντι-αμερικανικό μέτωπο.
Είναι μια μάχη χωρίς ταμπού, όπου επιτρέπονται όλα τα χτυπήματα.
Οι ΗΠΑ ωθούν το Λίβανο σε αδιέξοδο χωρίς εναλλακτικές λύσεις παρά μια στενότερη συνεργασία με το Ιράν και τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Οι λόγοι για την επιδείνωση της τοπικής οικονομίας περιλαμβάνουν όχι μόνο τη διαφθορά της πολιτικής ηγεσίας του Λιβάνου και τη διοίκηση χαμηλότερου επιπέδου, αλλά και τις κυρώσεις των ΗΠΑ που επιβλήθηκαν στο Ιράν.
Οι τελευταίες κυρώσεις είναι οι σκληρότερες που επιβλήθηκαν ποτέ.
Θα επηρεάσουν επίσης δραματικά τον Λίβανο, εφόσον ο Πρόεδρος Donald Trump είναι στην εξουσία αν ο Λίβανος δεν ακολουθήσει την αμερικανική πολιτική που υπαγορεύει η Ουάσινγκτον.
Αν, όπως αναμένεται, η Ουάσινγκτον προχωρήσει σε οικονομικό πόλεμο στον Λίβανο, οι κυρώσεις θα αφήσουν τον Λίβανο λίγες εναλλακτικές λύσεις. Μπορούν να αναγκάσουν τον Λίβανο να επιστρέψει στην ιρανική βιομηχανία για να ξεπεράσει τις οικονομικές πιέσεις των ΗΠΑ και να βασιστεί στη ρωσική στρατιωτική βιομηχανία για να εξοπλίσει τις δυνάμεις ασφαλείας του.
Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα εάν ο Pompeo επιμένει να απειλεί τους Λιβανέζους αξιωματούχους, όπως οι βοηθοί του έχουν κάνει σε προηγούμενες επισκέψεις στη χώρα.
Το συνεπές μήνυμα από αξιωματούχους των ΗΠΑ ήταν: είστε είτε μαζί μας είτε εναντίον μας.
Από πολιτική άποψη, ο Λίβανος χωρίζεται ανάμεσα σε δύο ρεύματα, ένα υπέρ-ΗΠΑ (και τη Σαουδική Αραβία) και ένα άλλο που βρίσκεται εκτός της επιρροής των ΗΠΑ.
Η οικονομική κατάσταση μπορεί να αυξήσει την εσωτερική διαίρεση σε σημείο που ο τοπικός πληθυσμός να αντιδράσει έντονα και να ζητήσει τον αποκλεισμό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους από την επιρροή που ασκούν στο Λίβανο.
Ένα τέτοιο σενάριο μπορεί ακόμη να αποφευχθεί εάν η Σαουδική Αραβία εισφέρει αρκετές επενδύσεις για να επανεκκινήσει την τοπική οικονομία.
Παρόλα αυτά, η Σαουδική Αραβία φοβάται ότι όσοι δεν είναι ευθυγραμμισμένοι με τις πολιτικές της και εκείνους των ΗΠΑ θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την υποστήριξή της.
Μέχρι σήμερα, ο Ριάντ δεν έχει κατανοήσει πλήρως την εσωτερική δυναμική του Λιβάνου και τι είναι δυνατόν ή αδύνατο να επιτευχθεί στον Λίβανο.
Η απαγωγή του πρωθυπουργού Saad Hariri ήταν η πιο έντονη ένδειξη της άγριας άγνοιας της λιβανέζικης πολιτικής από τη Σαουδική Αραβία.
Η έλλειψη στρατηγικού οράματος από τη Σαουδική Αραβία για το Λίβανο θα αποτρέψει πιθανώς οποιαδήποτε σοβαρή στήριξη στην αποτυχημένη οικονομία και μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε σοβαρή αστάθεια.
Πριν από το 1982, ένα δολάριο ΗΠΑ ισοδυναμούσε με 3 Λιβανέζικες λίρες.
Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο Οργανισμός Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (PLO) δαπανούσε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια στη χώρα για τους δικούς του λαούς και για τις παλαιστινιακές οικογένειες που ζούσαν στο Λίβανο.
Επιπλέον, οι οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA) και άλλες ΜΚΟ διένειμαν επίσης οικονομική στήριξη σε Παλαιστίνιους πρόσφυγες, των οποίων τα σπίτια είχαν κατασχεθεί από το Ισραήλ, υποχρεώνοντάς τες να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.
Μετά την ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο το 1982, η ΟΑΠ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα.
Όχι πολύ αργότερα, ένα δολάριο ΗΠΑ έφθασε σε συναλλαγματική ισοτιμία 3.000 Λιβανέζικων λιρών, αργότερα υποτιμήθηκε για να σταθεροποιηθεί με το τρέχον ποσοστό 1 δολάριο ΗΠΑ έναντι 1.500 Λιβανέζικων λιρών.
Το Ιράν εισήλθε στη σκηνή για να στηρίξει τους τοπικούς Λιβανέζους μαχητές (την Ισλαμική Αντίσταση στον Λίβανο, δηλαδή τη Χεζμπολάχ) να ανακτήσουν την επικράτειά τους από την κατοχή του Ισραήλ.
Το 2000, το Ιράν άρχισε να πραγματοποιεί μια σοβαρή επένδυση στη Χεζμπολάχ καθώς η ομάδα κατάφερε να εξαναγκάσει τους Ισραηλινούς να απομακρυνθούν από το μεγαλύτερο μέρος του Λιβάνου.
Οι οικονομικές επενδύσεις του Ιράν είχαν φθάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο από τον πόλεμο του 2006, όταν το Ισραήλ εμποδίστηκε να αφοπλίσει τη Χεζμπολάχ για να κρατήσει τους ρουκέτες και τους πυραύλους που δεν θα είχαν εμβέλεια να χτυπήσουν το Ισραήλ.
Το 2013, η κυβέρνηση της Συρίας ζήτησε από τη Χεζμπολάχ να στηρίξει τον Συριακό Στρατό για να αποτρέψει την αποσύνθεση της χώρας.
Το Ιράν έδινε δισεκατομμύρια δολάρια για να νικήσει το ISIS και την Αλ Κάιντα και να αποτρέψει τη συντριβή της Συρίας και του Ιράκ, γνωρίζοντας ότι το Ιράν θα είναι ο επόμενος στόχος.
Ο προϋπολογισμός για τα στρατεύματα της Χεζμπολάχ εκτοξεύτηκε.
Η υποστήριξη για τις μετακινήσεις στρατευμάτων, η εφοδιαστική και οι ημερήσιες αποζημιώσεις που δόθηκαν στους μαχητές συνέβαλαν στην τόνωση της οικονομίας του Λιβάνου.
Ο μηνιαίος προϋπολογισμός της Χεζμπολάχ ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια δολάρια το μήνα.
Ωστόσο, μετά την είσοδο του Donald Trump στο Λευκό Οίκο και την απόρριψη της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε τις πιο σοβαρές κυρώσεις στο Ιράν και σταμάτησε τις δωρεές στις οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών που υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA).
Οι κυρώσεις για το Ιράν έχουν αναγκάσει έναν νέο προϋπολογισμό για τη Χεζμπολάχ, ένα πενταετές σχέδιο λιτότητας.
Οι δυνάμεις της μειώθηκαν σε έναν ελάχιστο αριθμό στη Συρία, η κίνηση των στρατευμάτων επιβραδύνθηκε αναλόγως και όλες οι πρόσθετες αμοιβές αναστάλθηκαν.
Η Χεζμπολάχ μείωσε τον προϋπολογισμό της στο ένα τέταρτο του ποσού που είχε χωρίς να αναστείλει τους μηνιαίους μισθούς και την ιατρική περίθαλψη των ανδρών ή εργολάβων, όπως ορίζεται από την εντολή του Sayyed Hassan Nasrallah, Γενικού Γραμματέα της Χεζμπολάχ.
Αυτή η νέα οικονομική κατάσταση θα επηρεάσει την οικονομία του Λιβάνου καθώς οι ταμειακές ροές και το ξένο νόμισμα τελειώνουν.
Οι συνέπειες αναμένεται να είναι πιο αισθητές τους προσεχείς μήνες, οδηγώντας σε μια πιθανή εγχώρια αντίδραση του τοπικού πληθυσμού που θα νιώσει το βάρος της αποτυχημένης οικονομίας.
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επιβάλλουν αυστηρούς ελέγχους στα ποσά που μεταφέρονται από και προς το Λίβανο.
Η χώρα βρίσκεται σε μια οικονομική μαύρη λίστα και υπάρχει στενή εξέταση σε όλες τις συναλλαγές.
Οι θρησκευτικές δωρεές από το εξωτερικό δεν είναι πλέον δυνατές αφού εκθέτουν τους δωρητές σε σοβαρές κατηγορίες για την υποστήριξη της τρομοκρατίας από τις δυτικές χώρες.
Όσο ο Trump είναι στην εξουσία, η Χεζμπολάχ και το Ιράν πιστεύουν ότι η κατάσταση θα παραμείνει κρίσιμη, ενώ παράλληλα εκτιμούν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος πιθανότατα θα κερδίσει και δεύτερη θητεία.
Τα επόμενα πέντε χρόνια αναμένεται να είναι σκληρά για την οικονομία του Λιβάνου, ιδιαίτερα εάν η επίσκεψη του Pompeo φέρνει μηνύματα και υπαγορεύει ότι ο Λίβανος δεν μπορεί να μην υπακούσει.
Ο Pompeo θέλει ο Λίβανος να παραιτηθεί από το αίτημά του να επανασχεδιάσει τα αμφισβητούμενα υδάτινα σύνορά του με το Ισραήλ, υπονομεύοντας τους μπλοκ 8, 9 και 10 προς όφελος του Ισραήλ.
Αυτό το αίτημα δεν θα δοθεί και οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι βασίζονται στους πυραύλους ακριβείας της Χεζμπολάχ για να εμποδίσουν το Ισραήλ να κλέψει το λιβανέζικο νερό.
Ο Pompeo θέλει επίσης ο Λίβανος να εγκαταλείψει τη Χεζμπολάχ και τον ρόλο που έχει η τελευταία στην κυβέρνηση της χώρας.
Και πάλι, η Ουάσιγκτον φαίνεται να αγνοεί ότι η Χεζμπολάχ αριθμεί σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού του Λιβάνου, απολαμβάνοντας τη στήριξη περισσότερων από το 50% των Λιβανέζων Σιιτών, Χριστιανών, Σουνιτών και Druse, με επίσημα μέλη στις εκτελεστικές και νομοθετικές αρχές της χώρας.
Ποια είναι λοιπόν η εναλλακτική λύση;
Εάν προσφερθεί η Σαουδική Αραβία, ο Λίβανος δεν χρειάζεται ένα ή δύο ή πέντε δισεκατομμύρια, αλλά δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να αναζωογονήσει την οικονομία του.
Οι Σαουδάραβες ήδη υποφέρουν από τον εκφοβισμό του Trump και τα κεφάλαιά τους στερεύουν.
Εάν η Σαουδική Αραβία αποφασίσει να επενδύσει στο Λίβανο, θα επιδιώξει να επιβάλει όρους που δεν διαφέρουν πολύ από τις απαιτήσεις των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία εμπλέκεται σε ευσεβείς σκέψεις όταν αποσκοπεί στην αποβολή της επιρροής του Ιράν και των υποστηρικτών της Χεζμπολά από τον Λίβανο, έναν αδύνατο στόχο για να εκπληρωθεί.
Οι υπόλοιπες επιλογές του Λιβάνου είναι λίγες.
Ο Λίβανος μπορεί να κινηθεί πιο κοντά στο Ιράν για να μειώσει τις δαπάνες του και το κόστος των αγαθών και μπορεί να ζητήσει από τη Ρωσία να στηρίξει τον στρατό του αν η Δύση δεν το κάνει.
Η Κίνα προετοιμάζεται να κινηθεί και μπορεί να αποτελέσει θετική εναλλακτική λύση για τη χώρα, χρησιμοποιώντας το Λίβανο ως «πλατφόρμα» για να προσεγγίσει τη Συρίας και αργότερα το Ιράκ και την Ιορδανία.
Διαφορετικά, ο Λίβανος θα πρέπει να προετοιμαστεί για να ενταχθεί στον κατάλογο των φτωχότερων χωρών.
Η Χεζμπολάχ, η οποία υπόκειται τώρα στις κυρώσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι η ίδια δύναμη που προστατεύει τη χώρα από το ISIS που απειλούσε να εκδιώξει τους χριστιανούς από τη χώρα.
Οι τζιχαντιστές και το ΝΑΤΟ συμμερίζονται τις ίδιες προθέσεις για τον Λίβανο.
Η αποτυχία του σχεδίου των ΗΠΑ να διαιρέσει το Ιράκ και να δημιουργήσει ένα αποτυχημένο κράτος στη Συρία ως μέρος μιας «νέας Μέσης Ανατολής» ξύπνησε τη ρωσική αρκούδα από τη μακρά αδρανοποίησή της.
Σήμερα η Ρωσία ανταγωνίζεται με τις ΗΠΑ για ηγεμονία στη Μέση Ανατολή, υποχρεώνοντας τον Trump να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ σε μια προσπάθεια να σπάσει το αντι-αμερικανικό μέτωπο.
Είναι μια μάχη χωρίς ταμπού, όπου επιτρέπονται όλα τα χτυπήματα.
Οι ΗΠΑ ωθούν το Λίβανο σε αδιέξοδο χωρίς εναλλακτικές λύσεις παρά μια στενότερη συνεργασία με το Ιράν και τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών