Η May δεν είναι μόνο μία αδύναμη πρωθυπουργός αλλά είναι επίσης κακή διαπραγματεύτρια, σημειώνει το γνωστό think tank
Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την έκτακτη σύνοδο της 10ης Απριλίου 2019 συμφώνησε να παράσχει στο Ηνωμένο Βασίλειο μια εξάμηνη παράταση στο «αίνιγμα» του Brexit, που για πολλούς ήταν μία ευπρόσδεκτη εξέλιξη προκειμένου να αποτραπεί η καταστροφική κατά πολλούς αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, υπενθυμίζει σε ανάλυσή του το think tank, Strategic Culture Foundation.
Γερμανία και η Γαλλία κατέληξαν σε συμβιβασμό για το διάστημα κατά το οποίο η Theresa May θα πρέπει να έλθει σε συμφωνία με τους Βρετανούς βουλευτές σχετικά με το σχέδιο συμφωνίας εξόδου, το οποίο στην πραγματικότητα αποτελεί το χειρότερο σενάριο για το Ηνωμένο Βασίλειο από το σημερινό του καθεστώς ως πλήρες κράτος - μέλος της ΕΕ.
«Είναι δεδομένο ότι αυτό ακριβώς ήθελε η ΕΕ και μόνο ένας αφελής μπορεί να την δεχθεί ως πραγματική συμφωνία», επισημαίνει το think tank.
Ωστόσο η May δεν είναι μόνο μία αδύναμη πρωθυπουργός αλλά είναι επίσης κακή διαπραγματεύτρια που οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο της Βρετανίας με την ΕΕ.
Εξάλλου, πολλοί τώρα αμφισβητούν και την ακεραιότητά της ως διαπραγματεύτρια για το Brexit, διότι η ΕΕ πετυχαίνει μία ευνοϊκή συμφωνία για την Ένωση ενώ η ίδια «αγοράζει λίγο πολιτικό χρόνο» στη βρετανική πρωθυπουργία.
Η ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου που δόθηκε ως παράταση στη Βρετανία είναι ενδιαφέρουσα για πολλούς λόγους.
Πριν την ημερομηνία αυτή, θα έχουν εκλεγεί οι νέοι ευρωβουλευτές και τα νέα θεσμικά όργανα της ΕΕ και δεν θα υπάρχουν Βρετανοί εκπρόσωποι στο Ευρωκοινοβούλιο για να συμμετάσχουν στη διαδικασία.
Την ίδια ώρα, η ΕΕ δεν φαίνεται να είναι ενωμένη με την εκκρεμότητα του Brexit και εάν τελικά το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εντός της Ένωσης ή εκτός.
Ο Emmanuel Macron τάχθηκε υπέρ μίας συγκεκριμένης προθεσμίας, η οποία ωστόσο θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα ένα Brexit χωρίς συμφωνία και ακριβώς αυτή η ανησυχία οδήγησε σε έναν συμβιβασμό που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ήττα του Γάλλου προέδρου.
Για τη May αυτή η συμφωνία ήταν επωφελής, καθώς μπορεί να συνεχίσει με τους ανάλογους ισχυρισμούς να διατείνεται τόσο στο εσωτερικό όσο και στις Βρυξέλλες, πως η διαδικασία του Brexit δεν εξαρτάται από την ίδια λόγω των αιτημάτων της ΕΕ στο θέμα της Ιρλανδίας και των συνόρων.
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θέλουν να ξεδιαλύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο την ασάφεια γύρω από το Brexit, καθώς η πίεση για τη May ή τον διάδοχό της θα αυξάνεται, προκειμένου να προχωρήσει σε μία από δύο συγκεκριμένες επιλογές: είτε να εγκαταλείψει συνολικά την ιδέα του Brexit, είτε να ζητήσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Στο κλασικό σκεπτικό της ΕΕ, τα κράτη - μέλη πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα δημοψηφίσματα μέχρι να επέλθει αυτό που θέλουν οι Βρυξέλλες, καθώς δεν είναι το ίδιο το Brexit το οποίο θα πλήξει την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά η αβεβαιότητα του Brexit, σημειώνει το Strategic Culture Foundation.
Ωστόσο, η May δεν θα προκηρύξει δεύτερο δημοψήφισμα και δεν θα ζητήσει την ανάκληση του άρθρου 50 για έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.
Δεν πρόκειται απλώς να κάνει τίποτα για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθώς στόχος είναι ο επόμενος ηγέτης των συντηρητικών να κάνει αυτή τη σκληρή επιλογή.
Ένας ισχυρός ηγέτης, θιασώτης του Brexit όπως ο Boris Johnson ή ο Jacob Rees-Mogg μπορεί να προσφέρει μια τρίτη επιλογή, η οποία είναι ένα Brexit χωρίς συμφωνία, η οποία στην πραγματικότητα θα είναι ένα σημαντικό μέσο για να υπάρξει σεβασμός από την ΕΕ στη Βρετανία και να λυθεί με αυτό τον τρόπο η χειρότερη διεθνής συνθήκη την οποία έχει υπογράψει το Λονδίνο.
Όμως είναι σαφές ότι το Brexit βρίσκεται πολύ μακριά από τον βρετανικό λαό και μπορεί να καθυστερήσει απεριόριστα και ενώ 17,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι θεωρούν, πως η ψήφος τους στο δημοψήφισμα του 2016 έχει προδοθεί.
Από το 1992 και την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχ από τον John Major, ποτέ κανένας Βρετανός ηγέτης δεν πούλησε τη χώρα του περισσότερο από τη May στις Βρυξέλλες.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η εκστρατεία υπέρ της εξόδου αφορούσε στην «ανάκτηση του ελέγχου» και η May φαίνεται αποφασισμένη να την καταστήσει α ως τη μεγαλύτερη παρωδία στη βρετανική ιστορία, καθώς το Brexit δεν βρίσκεται πλέον στα χέρια του βρετανικού λαού.
Συμπερασματικά, οι χειρισμοί της Theresa May εμφανίζουν μία ΕΕ, που μοιάζει με υπερδύναμη χωρίς οικονομική κρίση και όχι ως μία περιοχή που πρόκειται να αντιμετωπίσει πολιτικό Αρμαγεδδώνα στις ευρωεκλογές σε λίγες εβδομάδες.
www.bankingnews.gr
Γερμανία και η Γαλλία κατέληξαν σε συμβιβασμό για το διάστημα κατά το οποίο η Theresa May θα πρέπει να έλθει σε συμφωνία με τους Βρετανούς βουλευτές σχετικά με το σχέδιο συμφωνίας εξόδου, το οποίο στην πραγματικότητα αποτελεί το χειρότερο σενάριο για το Ηνωμένο Βασίλειο από το σημερινό του καθεστώς ως πλήρες κράτος - μέλος της ΕΕ.
«Είναι δεδομένο ότι αυτό ακριβώς ήθελε η ΕΕ και μόνο ένας αφελής μπορεί να την δεχθεί ως πραγματική συμφωνία», επισημαίνει το think tank.
Ωστόσο η May δεν είναι μόνο μία αδύναμη πρωθυπουργός αλλά είναι επίσης κακή διαπραγματεύτρια που οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο της Βρετανίας με την ΕΕ.
Εξάλλου, πολλοί τώρα αμφισβητούν και την ακεραιότητά της ως διαπραγματεύτρια για το Brexit, διότι η ΕΕ πετυχαίνει μία ευνοϊκή συμφωνία για την Ένωση ενώ η ίδια «αγοράζει λίγο πολιτικό χρόνο» στη βρετανική πρωθυπουργία.
Η ημερομηνία της 31ης Οκτωβρίου που δόθηκε ως παράταση στη Βρετανία είναι ενδιαφέρουσα για πολλούς λόγους.
Πριν την ημερομηνία αυτή, θα έχουν εκλεγεί οι νέοι ευρωβουλευτές και τα νέα θεσμικά όργανα της ΕΕ και δεν θα υπάρχουν Βρετανοί εκπρόσωποι στο Ευρωκοινοβούλιο για να συμμετάσχουν στη διαδικασία.
Την ίδια ώρα, η ΕΕ δεν φαίνεται να είναι ενωμένη με την εκκρεμότητα του Brexit και εάν τελικά το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εντός της Ένωσης ή εκτός.
Ο Emmanuel Macron τάχθηκε υπέρ μίας συγκεκριμένης προθεσμίας, η οποία ωστόσο θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα ένα Brexit χωρίς συμφωνία και ακριβώς αυτή η ανησυχία οδήγησε σε έναν συμβιβασμό που θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ήττα του Γάλλου προέδρου.
Για τη May αυτή η συμφωνία ήταν επωφελής, καθώς μπορεί να συνεχίσει με τους ανάλογους ισχυρισμούς να διατείνεται τόσο στο εσωτερικό όσο και στις Βρυξέλλες, πως η διαδικασία του Brexit δεν εξαρτάται από την ίδια λόγω των αιτημάτων της ΕΕ στο θέμα της Ιρλανδίας και των συνόρων.
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θέλουν να ξεδιαλύνουν όσο το δυνατόν περισσότερο την ασάφεια γύρω από το Brexit, καθώς η πίεση για τη May ή τον διάδοχό της θα αυξάνεται, προκειμένου να προχωρήσει σε μία από δύο συγκεκριμένες επιλογές: είτε να εγκαταλείψει συνολικά την ιδέα του Brexit, είτε να ζητήσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Στο κλασικό σκεπτικό της ΕΕ, τα κράτη - μέλη πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα δημοψηφίσματα μέχρι να επέλθει αυτό που θέλουν οι Βρυξέλλες, καθώς δεν είναι το ίδιο το Brexit το οποίο θα πλήξει την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά η αβεβαιότητα του Brexit, σημειώνει το Strategic Culture Foundation.
Ωστόσο, η May δεν θα προκηρύξει δεύτερο δημοψήφισμα και δεν θα ζητήσει την ανάκληση του άρθρου 50 για έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ.
Δεν πρόκειται απλώς να κάνει τίποτα για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθώς στόχος είναι ο επόμενος ηγέτης των συντηρητικών να κάνει αυτή τη σκληρή επιλογή.
Ένας ισχυρός ηγέτης, θιασώτης του Brexit όπως ο Boris Johnson ή ο Jacob Rees-Mogg μπορεί να προσφέρει μια τρίτη επιλογή, η οποία είναι ένα Brexit χωρίς συμφωνία, η οποία στην πραγματικότητα θα είναι ένα σημαντικό μέσο για να υπάρξει σεβασμός από την ΕΕ στη Βρετανία και να λυθεί με αυτό τον τρόπο η χειρότερη διεθνής συνθήκη την οποία έχει υπογράψει το Λονδίνο.
Όμως είναι σαφές ότι το Brexit βρίσκεται πολύ μακριά από τον βρετανικό λαό και μπορεί να καθυστερήσει απεριόριστα και ενώ 17,4 εκατομμύρια ψηφοφόροι θεωρούν, πως η ψήφος τους στο δημοψήφισμα του 2016 έχει προδοθεί.
Από το 1992 και την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχ από τον John Major, ποτέ κανένας Βρετανός ηγέτης δεν πούλησε τη χώρα του περισσότερο από τη May στις Βρυξέλλες.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η εκστρατεία υπέρ της εξόδου αφορούσε στην «ανάκτηση του ελέγχου» και η May φαίνεται αποφασισμένη να την καταστήσει α ως τη μεγαλύτερη παρωδία στη βρετανική ιστορία, καθώς το Brexit δεν βρίσκεται πλέον στα χέρια του βρετανικού λαού.
Συμπερασματικά, οι χειρισμοί της Theresa May εμφανίζουν μία ΕΕ, που μοιάζει με υπερδύναμη χωρίς οικονομική κρίση και όχι ως μία περιοχή που πρόκειται να αντιμετωπίσει πολιτικό Αρμαγεδδώνα στις ευρωεκλογές σε λίγες εβδομάδες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών