Να σημειωθεί ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου είναι 23 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων 15,6 δισεκ. είναι αποθεματικό από τις αγορές κεφαλαίου - Το συνολικό Ταμείο μαζί με τα repos φθάνει τα 50 δισεκ. ευρώ.
Ασθενική ανάπτυξη, αδύναμες τράπεζες, αδύναμη μεσαία τάξη, προβλήματα στην ενέργεια και στις ιδιωτικοποιήσεις οι βασικές προκλήσεις της ΝΔ
Οι τράπεζες με τα NPEs 81,4 δισεκ. η ενέργεια με επίκεντρο την ΔΕΗ και την αναγκαιότητα αύξησης των τιμολογίων, η χαμηλή ανάπτυξη, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και το ακραίο υψηλό δημόσιο χρέος και τα δομικά προβλήματα των τραπεζών είναι τα 6 βασικά προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της ΝΔ από τον Νοέμβριο 2019 που θα αναλάβει την εξουσία.
Βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραδώσει καμένη γη ως συνήθιζαν οι παλαιές κυβερνήσεις.
Όπως και η τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ το τέλος 2014 – αρχές 2015 δεν παράδωσε καμένη γη έτσι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λόγω προφανώς των αυστηρών ελέγχων από τους δανειστές αφήνουν Ταμείο για την επόμενη κυβέρνηση.
Στα Ταμεία υπάρχει πλεόνασμα από τα υφιστάμενα ταμειακά διαθέσιμα και από τις εκδόσεις ομολόγων που έπονται 3ετές και μέχρι το τέλος Καλοκαιριού 5ετές ομόλογο.
Να σημειωθεί ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου είναι 23 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων 15,6 δισεκ. είναι αποθεματικό από τις αγορές κεφαλαίου.
Το συνολικό Ταμείο μαζί με τα repos φθάνει τα 50 δισεκ. ευρώ.
Τι θα παραδώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην ΝΔ τον Οκτώβριο 2019;
Το δημόσιο χρέος της κεντρικής διοίκησης είναι ένας τομέας όπου η κυβέρνηση Τσίπρα τα έχει πάει πολύ άσχημα.
Μπορεί να θεσπίστηκαν μέτρα για το χρέος τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα που θα ενεργοποιηθούν έως το 2032 αλλά στην ουσία το χρέος έχει εκτιναχθεί στα 359 δισεκ. πλησιάζει τα επίπεδα της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή.
Δηλαδή πέρασαν 10 χρόνια και το ελληνικό χρέος βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με την αρχή της κρίσης.
Τα 359 δισεκ. χρέους δομούνται ως εξής
-66 δισεκ. ελληνικά ομόλογα
-15,2 δισεκ. έντοκα γραμμάτια
-Repos 24,5 δισεκ. ευρώ
-253 δισεκ. δάνεια μηχανισμού στήριξης
-Σύνολο χρέους κεντρικής διοίκησης 358,9 δισεκ. ευρώ.
Προσεχώς έως 10 Μαΐου 2019 η Ελλάδα θα πληρώσει 3,7 δισεκ. στο ΔΝΤ εξοφλώντας μερικώς τις δανειακές υποχρεώσεις προς το Ταμείο ύψους 9,5 δισεκ. ευρώ.
Βέβαια η εκτίναξη του ελληνικού χρέους αποδίδεται στα 24,1 δισεκ. κεφαλαιακό απόθεμα που έχει δημιουργηθεί και στα 24,5 δισεκ. repos.
Οι νέες εκδόσεις ομολόγων αυξάνουν το χρέος – εάν δεν αντικαθιστούν υφιστάμενες εκδόσεις – ωστόσο στο σκέλος του χρέους η κυβέρνηση Τσίπρα δεν απέδωσε.
Τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αφορούν το μακρινό μέλλον, στην παρούσα φάση χρέος κεντρικής διοίκησης 359 δισεκ. μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλεί.
Η κυβέρνηση Τσίπρα πήρε κάποιες πρωτοβουλίες για τις τράπεζες όπως το Ιταλικό μοντέλο και το νέο νόμο για την προστασία πρώτης κατοικίας αλλά ακόμη τα NPEs τα προβληματικά ανοίγματα είναι 81,4 δισεκ. ευρώ.
Στο Ιταλικό μοντέλο που θα εγκριθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ DGComp έως τα μέσα Μαΐου 2019 τελικώς τα senior bond κύρια ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες και θα φέρουν εγγύηση του ελληνικού δημοσίου θα έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση ΒΒ δηλαδή μια κλίμακα υψηλότερα από την Ελλάδα…. και όχι investment grade δηλαδή ΒΒΒ- και υψηλότερα η εξέλιξη αυτή είναι θετική για τις τράπεζες.
Επίσης με τον νέο νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας δυνητικά οι τράπεζες μπορούν να βελτιώσουν τα έσοδα εκ τόκων από την επιδότηση δόσης έως 600 εκατ συνολικά για τον τραπεζικό κλάδο.
Ωστόσο η κυβέρνηση της ΝΔ θα παραλάβει αρχές Νοεμβρίου 2019 ένα τραπεζικό σύστημα, αδύναμο κεφαλαιακά και με NPEs μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα 71-72 δισεκ. μειωμένα μεν αλλά το πρόβλημα θα συνεχίσει να είναι υπαρκτό.
Επίσης έρχονται και τα stress tests του Ιουλίου 2020 όπου εκεί θα δοκιμαστεί ξανά το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος εάν μάλιστα διεξαχθούν και AQRs δηλαδή έλεγχος στοιχείων ενεργητικού.
Στην ενέργεια, τιμολόγια, λιγνιτικές μονάδες και ΕΛΠΕ είναι μόνο ορισμένα από τα ζητήματα που αφορούν την ενέργεια στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θα υποχρεωθεί να αυξήσει τα τιμολόγια ρεύματος και να αντιμετωπίσει μια πλειάδα ζητημάτων που έχουν και γαιοστρατηγικό χαρακτήρα.
Το ζήτημα της χαμηλής ανάπτυξης επίσης είναι κεφαλαιώδες ζήτημα καθώς επιδρά – αρνητικά – και οριζόντια σε όλες τις πτυχές της οικονομίας, σε τράπεζες και πραγματική οικονομία.
Αξίζει να αναφερθεί ότι με ρυθμούς 1,9% ή 2% η Ελλάδα δεν θα βρει τον βηματισμό της.
Χρειάζονται ρυθμοί ανάπτυξης άνω του 3,5% για να μπορέσει να υπάρξει ευρύτερη κινητοποίηση της οικονομίας.
Το ίδιο ισχύει και για τα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα παραμείνουν στο 3,5% έως το 2022.
Καμία κυβέρνηση δεν θα αλλάξει τις συμφωνίες των δανειστών και το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα θα συνεχίσει να αποτελεί μεγάλο βάρος για μια οικονομία όπως η ελληνική που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της.
Δομικό πρόβλημα οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης
Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με βάση τις προβολές σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα και η εμφανής – ακόμη τουλάχιστον – αδυναμία έκδοσης ομολόγου λήξης πέραν του 2032 όπου οριοθετούνται τα μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος…. Αποτελούν τις βασικές προκλήσεις της ελληνικής οικονομίας και της επόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα δεν κατάφερε να πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μια από τις βασικές αδυναμίες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν η αδυναμία να κινητοποιήσει τις οικονομικές δυνάμεις σε συνδυασμό με τις δημόσιες επενδύσεις που παρέμειναν υποτονικές…η ανάπτυξη της οικονομίας έμεινε καθηλωμένη.
Ρυθμοί ανάπτυξης 1,9% ή 2% δεν σηματοδοτούν ενθουσιώδη επιστροφή στην κανονικότητα.
Σηματοδοτούν επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε μια κατάσταση όπου ανακτάται σταδιακά η εμπιστοσύνη.
Το απέδειξαν οι επιτυχείς εκδόσεις ομολόγων και η μεγάλη πτώση των αποδόσεων και αντίστοιχα η μεγάλη άνοδος των τιμών των κρατικών ομολόγων.
Εάν αναλυθεί με προσοχή η μεθοδολογία τόσο του ESM όσο και του ΔΝΤ στις προβολές που έχουν κάνει για το μέλλον της Ελλάδος εξάγεται το συμπέρασμα ότι … προβλέπουν 1% κατά μέσο όρο αύξηση του ΑΕΠ για τα επόμενα 40 χρόνια.
Όμως με βάση το κόστος εργασίας και την παραγωγικότητα σε πραγματικούς όρους η Ελλάδα αναπτύσσεται με ρυθμό -0,7%.
Απουσιάζει η δυναμική από την Ελλάδα και την οικονομία.
Οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές, αγοράζουν ομόλογα γιατί επανατιμολογούν τον ελληνικό κίνδυνο που μετριάζεται αλλά δεν έχουν αλλάξει δομικά τα προβλήματα που ταλανίζουν την Ελλάδα.
Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της Ελλάδος σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα θα πρέπει να συνδυαστούν με την απαίτηση των δανειστών η Ελλάδα να διατηρεί πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2022 περί το 3,5% και μετά το 2022 στα 2,2% του ΑΕΠ.
Η Ελλάδα με ΑΕΠ π.χ. 200 δισεκ. ευρώ θα πρέπει να διακρατεί 4,4 δισεκ. ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Ιστορικά καμία χώρα δεν έχει πετύχει σε τόσο μακροπρόθεσμο ορίζοντα τέτοιας κλίμακας αύξηση του ΑΕΠ στο 1% ετησίως.
Το 1% είναι ο μέσος όρος καθώς μια χρονιά μπορεί να έχει π.χ. 2,5% και μια άλλη 0,5% κ.ο.κ.
Ο Μητσοτάκης πολλές φορές έχει επικεντρωθεί σε δύο ζητήματα ότι θα εστιάσει στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ότι επιδίωξη του είναι στο τέλος του 2020 η Ελλάδα να έχει αποκτήσει επενδυτική βαθμίδα.
Έκδοση μακροπρόθεσμου ελληνικού χρέους πέραν του 2032
Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης είναι προαπαιτούμενο για να μπορέσει να τροφοδοτήσει την οικονομία με ρευστότητα και επαρκεί κεφάλαια και ορθώς εστιάζει στους υψηλούς ρυθμούς στο ΑΕΠ.
Όμως η επενδυτική βαθμίδα investment grade δηλαδή πιστοληπτική ικανότητα από τους οίκους αξιολόγησης Standard and Poor’s, Fitch, DBRS και Moody’s στην κλίμακα ΒΒΒ- και υψηλότερα έχει άλλη σκοπιμότητα.
Μια χώρα που έχει επενδυτική βαθμίδα θεωρούνται τα ομόλογα της φερέγγυα και όχι junk bond, διεθνή ασφαλιστικά ταμεία pension fund μπορούν να επενδύσουν στα ομόλογα και γενικώς θεωρούνται επενδύσιμα assets από πλειάδα διεθνών επενδυτών.
Εύλογα η Ελλάδα θέλει να προσελκύσει τους μακροπρόθεσμους επενδυτές όπως τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν πλησιάζουν ομόλογα σκουπίδια junk bond όπως της Ελλάδος.
Όμως η επενδυτική βαθμίδα εξυπηρετεί και άλλη σκοπιμότητα.
Η Ελλάδα έχει μια δομική αδυναμία.
Διατηρεί χρέος 359,8 δισεκ. ή 310 δισεκ. χωρίς την πλεονάζουσα ρευστότητα συνολικό δημόσιο χρέος το οποίο είναι μη βιώσιμο.
Έτσι χρειάστηκε να παρθούν μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και αυτά έχουν ορίζοντα έως το 2032.
Η Ελλάδα π.χ. πρόσφατα εξέδωσε 10ετές ομόλογο λήξης 2029 ήταν επιτυχές γιατί βρίσκεται εντός της χρονικής ζώνης του 2032.
Έως το 2032 τα ελληνικά ομόλογα θεωρούνται εξασφαλισμένα.
Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα;
Μπορεί να εκδώσει 20ετές ομόλογο;
Τι θα γίνει το 2023 π.χ. που θα θέλει να εκδώσει 10ετές ομόλογο και το οποίο θα λήγει μετά το 2032 όπου τερματίζονται τα μέτρα στήριξης του ελληνικού χρέους;
Το investment grade ή επενδυτική βαθμίδα θα βοηθήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη να εκδώσει ομόλογα που θα λήγουν πέραν του ορόσημου που έχει καθοριστεί δηλαδή το 2032.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μακροπρόθεσμο δανεισμό όχι ομόλογα που λήγουν σε 3 ή 5 χρόνια.
Ούτως ή άλλως το συνολικό Ταμείο της Ελλάδος μαζί με τα 24,1 δισεκ. που χορηγήθηκαν από το τρίτο μνημόνιο και τα repos καθώς και τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί από τις εκδόσεις ομολόγων προσεγγίζουν τα 50 δισεκ. που θεωρείται ότι είναι η ρευστότητα της Ελλάδος σχεδόν σε πλεονασματική βάση.
www.bankingnews.gr
Οι τράπεζες με τα NPEs 81,4 δισεκ. η ενέργεια με επίκεντρο την ΔΕΗ και την αναγκαιότητα αύξησης των τιμολογίων, η χαμηλή ανάπτυξη, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και το ακραίο υψηλό δημόσιο χρέος και τα δομικά προβλήματα των τραπεζών είναι τα 6 βασικά προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση της ΝΔ από τον Νοέμβριο 2019 που θα αναλάβει την εξουσία.
Βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα παραδώσει καμένη γη ως συνήθιζαν οι παλαιές κυβερνήσεις.
Όπως και η τελευταία κυβέρνηση της ΝΔ το τέλος 2014 – αρχές 2015 δεν παράδωσε καμένη γη έτσι και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λόγω προφανώς των αυστηρών ελέγχων από τους δανειστές αφήνουν Ταμείο για την επόμενη κυβέρνηση.
Στα Ταμεία υπάρχει πλεόνασμα από τα υφιστάμενα ταμειακά διαθέσιμα και από τις εκδόσεις ομολόγων που έπονται 3ετές και μέχρι το τέλος Καλοκαιριού 5ετές ομόλογο.
Να σημειωθεί ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου είναι 23 δισεκ. ευρώ εκ των οποίων 15,6 δισεκ. είναι αποθεματικό από τις αγορές κεφαλαίου.
Το συνολικό Ταμείο μαζί με τα repos φθάνει τα 50 δισεκ. ευρώ.
Τι θα παραδώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην ΝΔ τον Οκτώβριο 2019;
Το δημόσιο χρέος της κεντρικής διοίκησης είναι ένας τομέας όπου η κυβέρνηση Τσίπρα τα έχει πάει πολύ άσχημα.
Μπορεί να θεσπίστηκαν μέτρα για το χρέος τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα που θα ενεργοποιηθούν έως το 2032 αλλά στην ουσία το χρέος έχει εκτιναχθεί στα 359 δισεκ. πλησιάζει τα επίπεδα της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή.
Δηλαδή πέρασαν 10 χρόνια και το ελληνικό χρέος βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με την αρχή της κρίσης.
Τα 359 δισεκ. χρέους δομούνται ως εξής
-66 δισεκ. ελληνικά ομόλογα
-15,2 δισεκ. έντοκα γραμμάτια
-Repos 24,5 δισεκ. ευρώ
-253 δισεκ. δάνεια μηχανισμού στήριξης
-Σύνολο χρέους κεντρικής διοίκησης 358,9 δισεκ. ευρώ.
Προσεχώς έως 10 Μαΐου 2019 η Ελλάδα θα πληρώσει 3,7 δισεκ. στο ΔΝΤ εξοφλώντας μερικώς τις δανειακές υποχρεώσεις προς το Ταμείο ύψους 9,5 δισεκ. ευρώ.
Βέβαια η εκτίναξη του ελληνικού χρέους αποδίδεται στα 24,1 δισεκ. κεφαλαιακό απόθεμα που έχει δημιουργηθεί και στα 24,5 δισεκ. repos.
Οι νέες εκδόσεις ομολόγων αυξάνουν το χρέος – εάν δεν αντικαθιστούν υφιστάμενες εκδόσεις – ωστόσο στο σκέλος του χρέους η κυβέρνηση Τσίπρα δεν απέδωσε.
Τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους αφορούν το μακρινό μέλλον, στην παρούσα φάση χρέος κεντρικής διοίκησης 359 δισεκ. μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλεί.
Η κυβέρνηση Τσίπρα πήρε κάποιες πρωτοβουλίες για τις τράπεζες όπως το Ιταλικό μοντέλο και το νέο νόμο για την προστασία πρώτης κατοικίας αλλά ακόμη τα NPEs τα προβληματικά ανοίγματα είναι 81,4 δισεκ. ευρώ.
Στο Ιταλικό μοντέλο που θα εγκριθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ DGComp έως τα μέσα Μαΐου 2019 τελικώς τα senior bond κύρια ομόλογα που θα εκδώσουν οι τράπεζες και θα φέρουν εγγύηση του ελληνικού δημοσίου θα έχουν πιστοληπτική διαβάθμιση ΒΒ δηλαδή μια κλίμακα υψηλότερα από την Ελλάδα…. και όχι investment grade δηλαδή ΒΒΒ- και υψηλότερα η εξέλιξη αυτή είναι θετική για τις τράπεζες.
Επίσης με τον νέο νόμο για την προστασία της πρώτης κατοικίας δυνητικά οι τράπεζες μπορούν να βελτιώσουν τα έσοδα εκ τόκων από την επιδότηση δόσης έως 600 εκατ συνολικά για τον τραπεζικό κλάδο.
Ωστόσο η κυβέρνηση της ΝΔ θα παραλάβει αρχές Νοεμβρίου 2019 ένα τραπεζικό σύστημα, αδύναμο κεφαλαιακά και με NPEs μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα 71-72 δισεκ. μειωμένα μεν αλλά το πρόβλημα θα συνεχίσει να είναι υπαρκτό.
Επίσης έρχονται και τα stress tests του Ιουλίου 2020 όπου εκεί θα δοκιμαστεί ξανά το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος εάν μάλιστα διεξαχθούν και AQRs δηλαδή έλεγχος στοιχείων ενεργητικού.
Στην ενέργεια, τιμολόγια, λιγνιτικές μονάδες και ΕΛΠΕ είναι μόνο ορισμένα από τα ζητήματα που αφορούν την ενέργεια στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θα υποχρεωθεί να αυξήσει τα τιμολόγια ρεύματος και να αντιμετωπίσει μια πλειάδα ζητημάτων που έχουν και γαιοστρατηγικό χαρακτήρα.
Το ζήτημα της χαμηλής ανάπτυξης επίσης είναι κεφαλαιώδες ζήτημα καθώς επιδρά – αρνητικά – και οριζόντια σε όλες τις πτυχές της οικονομίας, σε τράπεζες και πραγματική οικονομία.
Αξίζει να αναφερθεί ότι με ρυθμούς 1,9% ή 2% η Ελλάδα δεν θα βρει τον βηματισμό της.
Χρειάζονται ρυθμοί ανάπτυξης άνω του 3,5% για να μπορέσει να υπάρξει ευρύτερη κινητοποίηση της οικονομίας.
Το ίδιο ισχύει και για τα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα παραμείνουν στο 3,5% έως το 2022.
Καμία κυβέρνηση δεν θα αλλάξει τις συμφωνίες των δανειστών και το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα θα συνεχίσει να αποτελεί μεγάλο βάρος για μια οικονομία όπως η ελληνική που προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της.
Δομικό πρόβλημα οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης
Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας με βάση τις προβολές σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα και η εμφανής – ακόμη τουλάχιστον – αδυναμία έκδοσης ομολόγου λήξης πέραν του 2032 όπου οριοθετούνται τα μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος…. Αποτελούν τις βασικές προκλήσεις της ελληνικής οικονομίας και της επόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα δεν κατάφερε να πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μια από τις βασικές αδυναμίες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ήταν η αδυναμία να κινητοποιήσει τις οικονομικές δυνάμεις σε συνδυασμό με τις δημόσιες επενδύσεις που παρέμειναν υποτονικές…η ανάπτυξη της οικονομίας έμεινε καθηλωμένη.
Ρυθμοί ανάπτυξης 1,9% ή 2% δεν σηματοδοτούν ενθουσιώδη επιστροφή στην κανονικότητα.
Σηματοδοτούν επιστροφή της ελληνικής οικονομίας σε μια κατάσταση όπου ανακτάται σταδιακά η εμπιστοσύνη.
Το απέδειξαν οι επιτυχείς εκδόσεις ομολόγων και η μεγάλη πτώση των αποδόσεων και αντίστοιχα η μεγάλη άνοδος των τιμών των κρατικών ομολόγων.
Εάν αναλυθεί με προσοχή η μεθοδολογία τόσο του ESM όσο και του ΔΝΤ στις προβολές που έχουν κάνει για το μέλλον της Ελλάδος εξάγεται το συμπέρασμα ότι … προβλέπουν 1% κατά μέσο όρο αύξηση του ΑΕΠ για τα επόμενα 40 χρόνια.
Όμως με βάση το κόστος εργασίας και την παραγωγικότητα σε πραγματικούς όρους η Ελλάδα αναπτύσσεται με ρυθμό -0,7%.
Απουσιάζει η δυναμική από την Ελλάδα και την οικονομία.
Οι επενδυτές αγοράζουν μετοχές, αγοράζουν ομόλογα γιατί επανατιμολογούν τον ελληνικό κίνδυνο που μετριάζεται αλλά δεν έχουν αλλάξει δομικά τα προβλήματα που ταλανίζουν την Ελλάδα.
Οι χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της Ελλάδος σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα θα πρέπει να συνδυαστούν με την απαίτηση των δανειστών η Ελλάδα να διατηρεί πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2022 περί το 3,5% και μετά το 2022 στα 2,2% του ΑΕΠ.
Η Ελλάδα με ΑΕΠ π.χ. 200 δισεκ. ευρώ θα πρέπει να διακρατεί 4,4 δισεκ. ευρώ για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Ιστορικά καμία χώρα δεν έχει πετύχει σε τόσο μακροπρόθεσμο ορίζοντα τέτοιας κλίμακας αύξηση του ΑΕΠ στο 1% ετησίως.
Το 1% είναι ο μέσος όρος καθώς μια χρονιά μπορεί να έχει π.χ. 2,5% και μια άλλη 0,5% κ.ο.κ.
Ο Μητσοτάκης πολλές φορές έχει επικεντρωθεί σε δύο ζητήματα ότι θα εστιάσει στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ότι επιδίωξη του είναι στο τέλος του 2020 η Ελλάδα να έχει αποκτήσει επενδυτική βαθμίδα.
Έκδοση μακροπρόθεσμου ελληνικού χρέους πέραν του 2032
Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης είναι προαπαιτούμενο για να μπορέσει να τροφοδοτήσει την οικονομία με ρευστότητα και επαρκεί κεφάλαια και ορθώς εστιάζει στους υψηλούς ρυθμούς στο ΑΕΠ.
Όμως η επενδυτική βαθμίδα investment grade δηλαδή πιστοληπτική ικανότητα από τους οίκους αξιολόγησης Standard and Poor’s, Fitch, DBRS και Moody’s στην κλίμακα ΒΒΒ- και υψηλότερα έχει άλλη σκοπιμότητα.
Μια χώρα που έχει επενδυτική βαθμίδα θεωρούνται τα ομόλογα της φερέγγυα και όχι junk bond, διεθνή ασφαλιστικά ταμεία pension fund μπορούν να επενδύσουν στα ομόλογα και γενικώς θεωρούνται επενδύσιμα assets από πλειάδα διεθνών επενδυτών.
Εύλογα η Ελλάδα θέλει να προσελκύσει τους μακροπρόθεσμους επενδυτές όπως τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν πλησιάζουν ομόλογα σκουπίδια junk bond όπως της Ελλάδος.
Όμως η επενδυτική βαθμίδα εξυπηρετεί και άλλη σκοπιμότητα.
Η Ελλάδα έχει μια δομική αδυναμία.
Διατηρεί χρέος 359,8 δισεκ. ή 310 δισεκ. χωρίς την πλεονάζουσα ρευστότητα συνολικό δημόσιο χρέος το οποίο είναι μη βιώσιμο.
Έτσι χρειάστηκε να παρθούν μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και αυτά έχουν ορίζοντα έως το 2032.
Η Ελλάδα π.χ. πρόσφατα εξέδωσε 10ετές ομόλογο λήξης 2029 ήταν επιτυχές γιατί βρίσκεται εντός της χρονικής ζώνης του 2032.
Έως το 2032 τα ελληνικά ομόλογα θεωρούνται εξασφαλισμένα.
Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα;
Μπορεί να εκδώσει 20ετές ομόλογο;
Τι θα γίνει το 2023 π.χ. που θα θέλει να εκδώσει 10ετές ομόλογο και το οποίο θα λήγει μετά το 2032 όπου τερματίζονται τα μέτρα στήριξης του ελληνικού χρέους;
Το investment grade ή επενδυτική βαθμίδα θα βοηθήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη να εκδώσει ομόλογα που θα λήγουν πέραν του ορόσημου που έχει καθοριστεί δηλαδή το 2032.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από μακροπρόθεσμο δανεισμό όχι ομόλογα που λήγουν σε 3 ή 5 χρόνια.
Ούτως ή άλλως το συνολικό Ταμείο της Ελλάδος μαζί με τα 24,1 δισεκ. που χορηγήθηκαν από το τρίτο μνημόνιο και τα repos καθώς και τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί από τις εκδόσεις ομολόγων προσεγγίζουν τα 50 δισεκ. που θεωρείται ότι είναι η ρευστότητα της Ελλάδος σχεδόν σε πλεονασματική βάση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών