Απόψεις - Άρθρα

Είναι «κακοί» οι αντι-Ευρωπαίοι στην… Ευρώπη;

tags :
Είναι «κακοί» οι αντι-Ευρωπαίοι στην… Ευρώπη;
Ο κόσμος του χθες προσφέρει μια από τις καλύτερες περιγραφές για το πώς ο λαμπρός πολιτισμός της Ευρώπης καταστράφηκε
Ο Μάιος είναι ο μήνας των ευρωεκλογών. Και σε αυτές τις ευρωεκλογές θα… δούμε πολλά.
Οι παραδοσιακές δυνάμεις χάνουν, τουλάχιστον όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, μεγάλο μέρος της δύναμής τους, ενώ οι δυνάμεις που υποστηρίζουν το πισωγύρισμα του κέντρου των αποφάσεων στις εθνικές κυβερνήσεις βλέπουν τα δημοσκοπικά τους ποσοστά να ανεβαίνουν σημαντικά.
Εάν επιβεβαιωθεί αυτό, τότε θα μιλάμε για μια Ευρώπη που… δεν θέλει άλλο Ευρώπη.
Μια Ευρώπη που γυρίζει την πλάτη στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και επιστρέφει εντός των εθνικών της συνόρων.
Γιατί όμως είναι κακό αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτούς που υποστηρίζουν τη χώρα τους.
Με μία προϋπόθεση όμως…
Εάν αυτή η υποστήριξη έχει τις βάσεις της σε ένα πλέγμα ανώτερων αξιών, παραδόσεων και ιστορίας της χώρας.
Τότε πραγματικά ο κόσμος έχει μια βάση αναφοράς προκειμένου να κάνει τα άλματα που υπέδειξαν οι πρόγονοί του…
Τι συμβαίνει όμως όταν μέσα σε αυτό το πλέγμα ενυπάρχουν μύθοι και μυθεύματα που μεταμορφώνονται σε βίαιες μορφές υπεράσπισης της εθνικής/πολιτικής ταυτότητας;
Και μπορεί τα πρόσφατα παραδείγματα στη Σρι Λάνκα και τη Νέα Ζηλανδία να είναι «μακρινά» από την Ευρώπη, αλλά δεν είναι ενδεικτικά του που μπορεί να οδηγήσουν οι ανεύθυνες λαϊκιστικές κορώνες, ένθεν και ένθεν.
Ο Γάλλο-Λιβανέζος συγγραφέας Amin Maalouf περιέγραψε την ισχυροποίηση της πολιτικής ταυτότητας ως μια «λεοπάρδαλη», που καταβροχθίζει άνδρες, γυναίκες και παιδιά, αλλά και τις αξίες που συνήθως στηρίζουν κάθε αίσθηση της κοινής μοίρας της ανθρωπότητας.
Και μπορεί η Ευρώπη να είχε ξεχάσει σε μεγάλο βαθμό αυτόν τον κίνδυνο τις δεκαετίες που προηγήθηκαν, αλλά αν κοιτάξει λίγο στην ιστορία της θα δει ακόμη το αίμα των παππούδων της να κυλά στις κοιλάδες της.
Ο αυστριακός διανοούμενος Stefan Zweig είχε γράψει πολύ χαρακτηριστικά ότι «ο κόσμος του χθες προσφέρει μια από τις καλύτερες περιγραφές για το πώς ο πλούσιος, λαμπρός πολιτισμός της Ευρώπης στις αρχές του εικοστού αιώνα καταστράφηκε, πρώτα οικονομικά και έπειτα πολιτικά, από εκείνους που όρισαν την ταυτότητά τους πάνω στην εθνική τους πίστη, συχνά συνδεδεμένη με μια ψεύτικη ιστορία και εξιδανικευμένους θεσμούς».
Και αυτές οι καταστροφές έγιναν πάνω στον διχασμό του κόσμου: καπιταλισμός εναντίον κομμουνισμού, ελευθερία εναντίον ολοκληρωτισμού .
Και αυτές οι διαιρέσεις έδωσαν τη δυνατότητα σε πολλές περιπτώσεις να έχουν οι πολίτες μια ισχυρή αίσθηση για την υπεράσπιση της εθνότητας.
Και οι ευρωεκλογές που θα γίνουν σε λίγες εβδομάδες θα δείξουν κατά πόσο αυτή η αίσθηση καλλιεργείται και πάλι εντός της πολύπαθης Γηραιάς Ηπείρου.
Και αυτό είναι το σημάδι των καιρών για τους πολιτικούς – ηγέτες που διαθέτει η Ευρώπη.
Τους πολιτικούς εκείνους που δεν έχουν βρει λύσεις ώστε κανείς πολίτης να μην είναι περιθωριοποιημένος, αλλά και τους πολιτικούς εκείνους που επιδιώκουν να επωφεληθούν εκλογικά με το να αναδεικνύουν εθνικά διλλήματα.  
Διαφορετικά θα πρέπει να σκεφτούμε πως οι λεκτικές επιθέσεις των αντιευρωπαίων επίδοξων ηγετών, δεν θα μεταμορφωθούν σε πιο βίαιες μορφές υπεράσπισης της πολιτικής και εθνικής ταυτότητας.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης