Το όνομα του Barnier ακούγεται ξανά και ξανά στις συζητήσεις
Ο επικεφαλής διαπραγματευτής του Brexit, Michel Barnier, δεν είναι επίσημα μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν στο πρόσωπό του έναν πιθανό διάδοχο του Jean Claud Juncker, γράφει η γερμανική Suddeusche Zeitung.
Το πρώτο debate των κορυφαίων υποψηφίων για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε στο Μάαστριχτ τη Δευτέρα το βράδυ.
Ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης Στίβεν φαν Χεκε, καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο στη βελγική πόλη Λεβεν δήλωσε πάντως ότι: «Αυτή δεν είναι μια εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας, γιατί ουδεις γνωρίζει σήμερα, ποιος θα είναι υποψήφιος για το πολιτικό αξίωμα».
Ενδιαφέρουσα ήταν η αντίδραση των φοιτητών στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου: Γελούσαν, λες και άκουσαν ένα καλό αστείο από τον καθηγητή τους.
Και αυτό ακριβώς σήμαινε η παρατήρηση: «Επίσημα ο Barnier δεν είναι υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ωστόσο, πολλοι πιστεύουν οτι μπορει τελικά να είναι αυτός που θα κάνει την έκπληξη», δήλωσαν στο ΑΠΕ ΜΠΕ πηγές στις Βρυξελλες που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα.
Η γαλλική Le Monde τον χαρακτηρίζει «ανεπίσημο υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν και γράφει επίσης ότι «αν και δεν το δηλώνει δημόσια, ο Barnier βρίσκεται ήδη σε εκστρατεία για την πιο υψηλόβαθμη θέση της ΕΕ».
Ο Barnier είναι Γάλλος, διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών πριν από 15 χρόνια και άταν Επίτροπος της ΕΕ για την Εσωτερική Αγορά από το 2010 έως το 2014.
Ωστόσο, σήμερα έχει την κρισιμότερη αποστολή: Από τον Οκτώβριο του 2016, είναι ο επικεφαλής της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ.
«Το όνομα του Barnier ακούγεται ξανά και ξανά στις συζητήσεις για το ποιος θα μπορούσε να διαδεχθεί τον Juncker στο αξίωμα του προέδρου της Επιτροπής», τονίζουν οι ίδιες πηγές στο ΑΠΕ ΜΠΕ, σημειώνοντας με έμφαση ότι «η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ακόμη εντελώς ανοιχτή πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές».
Barnier ο αντί-Weber του ΕΛΚ
Ισχυρότερη παράταξη στο ευρωκοινοβούλιο θα είναι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, και κορυφαίος υποψήφιος του ΕΛΚ είναι ο Βαυαρός Manfred Weber.
Όπως γράφει πάντως η βαυαρική Suddeucshe ο Weber θέλει να είναι πρόεδρος της Κομισιόν αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στο νέο ευρωκοινοβούλιο - ειδικά καθώς υπάρχουν μεταξύ των ηγετών και κάποιοι που λένε ότι θα αποδεχθούν ως διάδοχο του Γιούνκερ μόνο κάποιον που έχει διατέλεσει σε κορυφαία ευρωπαϊκά ή εθνικά αξιώματα.
Ίσως οι αρχηγοί των κυβερνήσεων να θέλουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ποιος θα γίνει Πρόεδρος της Επιτροπής, όπως συνέβαινε μέχρι το 2014.
Και σε αυτές τις συζητήσεις, δύο ονόματα ακούγονται όλο και πιο συχνά: η Μαργκρετ Βέσταγκερ, Επίτροπος Ανταγωνισμού στον αγώνα κατά των αμερικανικών κολοσσών της τεχνολογίας και ο Μichel Barnier, από τον οποίο οι αρχηγοί κυβερνήσεων έχουν μάθει να περιμένουν τα νέα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το Brexit.
Αλληλεγγύη στο προσφυγικό
O Barnier αρνείται να σχολιάσει τις εικασίες για το επαγγελματικό του μέλλον.
Ίσως και επειδή - όπως ο Weber - ανήκει στο EΛΚ και δεν θέλει να έρθει σε αντίθεση με τον κορυφαίο υποψήφιο του κόμματος, γράφει η Suddeusche Zeitung.
«Είναι αλήθεια ότι ένα ομαλό Brexit είναι σημαντικό», είπε σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Κοπενχάγης στις αρχές της εβδομαδας. «Αλλά η Ευρώπη πρέπει να εξετάσει και τον εαυτό της αυτή τη στιγμή» τόνισε ο Barnier και πρόσθεσε : «Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουμε στο μέλλον την κυριαρχία της Ευρώπης στον κόσμο είναι η συνοχή. Είναι σημαντικό να τεθούν φιλόδοξοι στόχοι για να δοθεί κατεύθυνση στη δράση της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον Barnier, τέσσερα είναι τα βασικά στοιχεία αυτής της δρασης της ΕΕ: μια «πράσινη συμφωνία» για να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητη από τον άνθρακα μέχρι το 2050, ένα σύμφωνο για την ασφάλεια, μια κοινωνική και προοδευτική οικονομία για όλους και τέλος, μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική για την αντιμετώπιση των μελλοντικών ροών προσφύγων από τη Λιβύη ή τη Συρία.
«Στο επίκεντρο της δράσης της ΕΕ ειναι τα κράτη μέλη να επιδείξουν αλληλεγγύη με εκείνα τα μέλη που είναι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ - «αυτό είναι το τίμημα του Σένγκεν και η απουσία εσωτερικών συνόρων», δήλωσε ο Barnier.
Όπως έγραφε το bankingnews.gr στις 28/4
Ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν; Φαβορί ο Weber (ΕΛΚ), τι μπορεί να εμποδίσει τον διορισμό του
Σε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, αναδεικνύεται ο διορισμός του διαδόχου του Jean Claude Juncker στην Κομισιόν.
Μολονότι ο εκλεκτός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Manfred Weber θεωρείται φαβορί για την προεδρία της Κομισιόν, η εκλογή του δεν θα είναι και τόσο απλή υπόθεση.
Η εκλογή του προέδρου της Κομισιόν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με βάση τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αντανακλά τη σύνθεσή του.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 2014, η Κομισιόν υιοθέτησε το σύστημα Spitzerkandidat (επικεφαλής υποψήφιος στα γερμανικά), για να διευκολύνει την τοποθέτηση του Juncker στην ηγεσία της Ε.Ε.
Με βάση αυτή τη διαδικασία, ο υποψήφιος του κόμματος που καταλαμβάνει τις περισσότερες έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, όπως εξηγεί το Stratfor.
Ωστόσο, το Spitzerkandidat δεν συμπεριλαμβάνεται στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να τo τηρήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την εκλογή του προέδρου της Κομισιόν με το σύστημα τις ειδικής πλειοψηφίας, το οποίο αποτελεί και την επίσημη διαδικασία.
«Κλειδί» η στάση Macron
Είναι σαφές ότι οι διαπραγματεύσεις για τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Η κόντρα Γερμανίας - Γαλλίας για την πρωτοκαθεδρία της ΕΕ καθώς και η διαφαινόμενη ενίσχυση των εθνικιστικών και ευρωσκεπιστικιστικών κομμάτων, περιπλέκουν τη διαδικασία, καθώς η παντοκρατορία ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών φτάνει στο τέλος της.
Σημειώνεται εδώ ότι το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron είναι ανεξάρτητο, ήτοι δεν ανήκει σε κάποια από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου.
Άρα με βάση το Spitzerkandidat δεν έχει λόγο στην επιλογή του νέου προέδρου της ΕΕ.
Αυτό που μένει να φανεί είναι πως θα αντιδράσει ο πρόεδρος Macron σε αυτή την προοπτική και αν θα ζητήσει την εκλογή του νέου επικεφαλής με το σύστημα της ειδικής πλειοψηφίας.
Κατά του συστήματος Spitzerkandidat έχει ταχθεί και η πολιτική ομάδα του ALDE (Φιλελεύθεροι).
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η δήλωση του επικεφαλής υποψηφίου του ECR (Eυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές), Jan Zahradil.
Ο Τσέχος ευρωβουλευτής δήλωσε ότι νέος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι ένας από τους Spitzenkandidaten, όπως μεταδίδει το Euractiv.
«Νομίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιλέξει ακόμα και κάποιον που δεν ανήκει στους υποψήφιους ηγέτες».
Σχολιάζοντας τις αντιρρήσεις Macron για το σύστημα εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν, ο Frans Timmermans, υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών δήλωσε:
«Η πραγματικότητα είναι, αν το σκοτώσουν τώρα, είναι νεκρό για πάντα.
Αν πετύχει τώρα, είναι ένας θεσμός για πάντα.
Αλά αν κατορθώσουν να το σκοτώσουν, κάτι που επιθυμεί ο Macron και εκεί πραγματικά διαφωνώ μαζί του, τότε νομίζω ότι θα χαθεί για πάντα ».
Το βέβαιο είναι ότι το παζάρι για τον διάδοχο του Juncker θα είναι σκληρό, με το κατακερματισμένο Ευρωκοινοβούλιο να μην βοηθά στην επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Όσο πιο αποδυναμωμένες είναι οι δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών, τόσο πιθανότερο είναι να αμφισβητηθεί το σύστημα του Spitzerkandidat.
Το πρώτο debate των κορυφαίων υποψηφίων για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε στο Μάαστριχτ τη Δευτέρα το βράδυ.
Ο οικοδεσπότης της εκδήλωσης Στίβεν φαν Χεκε, καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο στη βελγική πόλη Λεβεν δήλωσε πάντως ότι: «Αυτή δεν είναι μια εκδήλωση της προεκλογικής εκστρατείας, γιατί ουδεις γνωρίζει σήμερα, ποιος θα είναι υποψήφιος για το πολιτικό αξίωμα».
Ενδιαφέρουσα ήταν η αντίδραση των φοιτητών στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου: Γελούσαν, λες και άκουσαν ένα καλό αστείο από τον καθηγητή τους.
Και αυτό ακριβώς σήμαινε η παρατήρηση: «Επίσημα ο Barnier δεν είναι υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ωστόσο, πολλοι πιστεύουν οτι μπορει τελικά να είναι αυτός που θα κάνει την έκπληξη», δήλωσαν στο ΑΠΕ ΜΠΕ πηγές στις Βρυξελλες που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα.
Η γαλλική Le Monde τον χαρακτηρίζει «ανεπίσημο υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν και γράφει επίσης ότι «αν και δεν το δηλώνει δημόσια, ο Barnier βρίσκεται ήδη σε εκστρατεία για την πιο υψηλόβαθμη θέση της ΕΕ».
Ο Barnier είναι Γάλλος, διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών πριν από 15 χρόνια και άταν Επίτροπος της ΕΕ για την Εσωτερική Αγορά από το 2010 έως το 2014.
Ωστόσο, σήμερα έχει την κρισιμότερη αποστολή: Από τον Οκτώβριο του 2016, είναι ο επικεφαλής της ΕΕ στις διαπραγματεύσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ.
«Το όνομα του Barnier ακούγεται ξανά και ξανά στις συζητήσεις για το ποιος θα μπορούσε να διαδεχθεί τον Juncker στο αξίωμα του προέδρου της Επιτροπής», τονίζουν οι ίδιες πηγές στο ΑΠΕ ΜΠΕ, σημειώνοντας με έμφαση ότι «η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ακόμη εντελώς ανοιχτή πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές».
Barnier ο αντί-Weber του ΕΛΚ
Ισχυρότερη παράταξη στο ευρωκοινοβούλιο θα είναι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, και κορυφαίος υποψήφιος του ΕΛΚ είναι ο Βαυαρός Manfred Weber.
Όπως γράφει πάντως η βαυαρική Suddeucshe ο Weber θέλει να είναι πρόεδρος της Κομισιόν αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα καταφέρει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στο νέο ευρωκοινοβούλιο - ειδικά καθώς υπάρχουν μεταξύ των ηγετών και κάποιοι που λένε ότι θα αποδεχθούν ως διάδοχο του Γιούνκερ μόνο κάποιον που έχει διατέλεσει σε κορυφαία ευρωπαϊκά ή εθνικά αξιώματα.
Ίσως οι αρχηγοί των κυβερνήσεων να θέλουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ποιος θα γίνει Πρόεδρος της Επιτροπής, όπως συνέβαινε μέχρι το 2014.
Και σε αυτές τις συζητήσεις, δύο ονόματα ακούγονται όλο και πιο συχνά: η Μαργκρετ Βέσταγκερ, Επίτροπος Ανταγωνισμού στον αγώνα κατά των αμερικανικών κολοσσών της τεχνολογίας και ο Μichel Barnier, από τον οποίο οι αρχηγοί κυβερνήσεων έχουν μάθει να περιμένουν τα νέα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για το Brexit.
Αλληλεγγύη στο προσφυγικό
O Barnier αρνείται να σχολιάσει τις εικασίες για το επαγγελματικό του μέλλον.
Ίσως και επειδή - όπως ο Weber - ανήκει στο EΛΚ και δεν θέλει να έρθει σε αντίθεση με τον κορυφαίο υποψήφιο του κόμματος, γράφει η Suddeusche Zeitung.
«Είναι αλήθεια ότι ένα ομαλό Brexit είναι σημαντικό», είπε σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Κοπενχάγης στις αρχές της εβδομαδας. «Αλλά η Ευρώπη πρέπει να εξετάσει και τον εαυτό της αυτή τη στιγμή» τόνισε ο Barnier και πρόσθεσε : «Ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουμε στο μέλλον την κυριαρχία της Ευρώπης στον κόσμο είναι η συνοχή. Είναι σημαντικό να τεθούν φιλόδοξοι στόχοι για να δοθεί κατεύθυνση στη δράση της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον Barnier, τέσσερα είναι τα βασικά στοιχεία αυτής της δρασης της ΕΕ: μια «πράσινη συμφωνία» για να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητη από τον άνθρακα μέχρι το 2050, ένα σύμφωνο για την ασφάλεια, μια κοινωνική και προοδευτική οικονομία για όλους και τέλος, μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική για την αντιμετώπιση των μελλοντικών ροών προσφύγων από τη Λιβύη ή τη Συρία.
«Στο επίκεντρο της δράσης της ΕΕ ειναι τα κράτη μέλη να επιδείξουν αλληλεγγύη με εκείνα τα μέλη που είναι στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ - «αυτό είναι το τίμημα του Σένγκεν και η απουσία εσωτερικών συνόρων», δήλωσε ο Barnier.
Όπως έγραφε το bankingnews.gr στις 28/4
Ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν; Φαβορί ο Weber (ΕΛΚ), τι μπορεί να εμποδίσει τον διορισμό του
Σε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα των ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, αναδεικνύεται ο διορισμός του διαδόχου του Jean Claude Juncker στην Κομισιόν.
Μολονότι ο εκλεκτός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Manfred Weber θεωρείται φαβορί για την προεδρία της Κομισιόν, η εκλογή του δεν θα είναι και τόσο απλή υπόθεση.
Η εκλογή του προέδρου της Κομισιόν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με βάση τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αντανακλά τη σύνθεσή του.
Υπό αυτό το πρίσμα τα 2014, η Κομισιόν υιοθέτησε το σύστημα Spitzerkandidat (επικεφαλής υποψήφιος στα γερμανικά), για να διευκολύνει την τοποθέτηση του Juncker στην ηγεσία της Ε.Ε.
Με βάση αυτή τη διαδικασία, ο υποψήφιος του κόμματος που καταλαμβάνει τις περισσότερες έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, όπως εξηγεί το Stratfor.
Ωστόσο, το Spitzerkandidat δεν συμπεριλαμβάνεται στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου τα κράτη μέλη δεν είναι υποχρεωμένα να τo τηρήσουν.
Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την εκλογή του προέδρου της Κομισιόν με το σύστημα τις ειδικής πλειοψηφίας, το οποίο αποτελεί και την επίσημη διαδικασία.
«Κλειδί» η στάση Macron
Είναι σαφές ότι οι διαπραγματεύσεις για τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Η κόντρα Γερμανίας - Γαλλίας για την πρωτοκαθεδρία της ΕΕ καθώς και η διαφαινόμενη ενίσχυση των εθνικιστικών και ευρωσκεπιστικιστικών κομμάτων, περιπλέκουν τη διαδικασία, καθώς η παντοκρατορία ΕΛΚ και σοσιαλδημοκρατών φτάνει στο τέλος της.
Σημειώνεται εδώ ότι το κόμμα του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron είναι ανεξάρτητο, ήτοι δεν ανήκει σε κάποια από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου.
Άρα με βάση το Spitzerkandidat δεν έχει λόγο στην επιλογή του νέου προέδρου της ΕΕ.
Αυτό που μένει να φανεί είναι πως θα αντιδράσει ο πρόεδρος Macron σε αυτή την προοπτική και αν θα ζητήσει την εκλογή του νέου επικεφαλής με το σύστημα της ειδικής πλειοψηφίας.
Κατά του συστήματος Spitzerkandidat έχει ταχθεί και η πολιτική ομάδα του ALDE (Φιλελεύθεροι).
Ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί είναι η δήλωση του επικεφαλής υποψηφίου του ECR (Eυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές), Jan Zahradil.
Ο Τσέχος ευρωβουλευτής δήλωσε ότι νέος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν θα πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι ένας από τους Spitzenkandidaten, όπως μεταδίδει το Euractiv.
«Νομίζω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιλέξει ακόμα και κάποιον που δεν ανήκει στους υποψήφιους ηγέτες».
Σχολιάζοντας τις αντιρρήσεις Macron για το σύστημα εκλογής του νέου προέδρου της Κομισιόν, ο Frans Timmermans, υποψήφιος των σοσιαλδημοκρατών δήλωσε:
«Η πραγματικότητα είναι, αν το σκοτώσουν τώρα, είναι νεκρό για πάντα.
Αν πετύχει τώρα, είναι ένας θεσμός για πάντα.
Αλά αν κατορθώσουν να το σκοτώσουν, κάτι που επιθυμεί ο Macron και εκεί πραγματικά διαφωνώ μαζί του, τότε νομίζω ότι θα χαθεί για πάντα ».
Το βέβαιο είναι ότι το παζάρι για τον διάδοχο του Juncker θα είναι σκληρό, με το κατακερματισμένο Ευρωκοινοβούλιο να μην βοηθά στην επίτευξη ενός συμβιβασμού.
Όσο πιο αποδυναμωμένες είναι οι δύο μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών, τόσο πιθανότερο είναι να αμφισβητηθεί το σύστημα του Spitzerkandidat.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών