Μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής, ο Tusk ξεκαθάρισε ότι ο υποψήφιος ή η υποψήφια για την θέση του προέδρου της Κομισιόν δεν πρέπει οπωσδήποτε να είναι επικεφαλής ψηφοδελτίου
Η μάχη για τα ανώτατα αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόλις ξεκίνησε και αναμένεται να κορυφωθεί στη Σύνοδο Κορυφής της 20ης -20ης Ιουνίου.
Η κόντρα της καγκελαρίου Merkel με τον Γάλλο πρόεδρο Macron θα είναι σκληρή, ενώ αναβαθμισμένο ρόλο έχει αποκτήσει ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Pedro Sanchez.
Μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής, ο Tusk ξεκαθάρισε ότι ο υποψήφιος ή η υποψήφια για την θέση του προέδρου της Κομισιόν δεν πρέπει οπωσδήποτε να είναι επικεφαλής ψηφοδελτίου, Spitzenkandidat, κατά τον γερμανικό όρο που χρησιμοποιείται στις Βρυξέλλες σε αυτό το συγκείμενο, κάποιας από τις πολιτικές ομάδες που θα καταλάβουν τις περισσότερες έδρες στο επόμενο ΕΚ.
«Δεν μπορεί να υπάρξει αυτοματισμός» στη διαδικασία επιλογής, είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μετά το άτυπο δείπνο των ηγετών στο οποίο συζητήθηκε μάλλον η διαδικασία, παρά τα ονόματα.
«Καμιά υποψηφιότητα δεν μπορεί να αποκλειστεί», πάντως «η ιδιότητα του επικεφαλής ψηφοδελτίου δεν είναι κριτήριο ακαταλληλότητας», αλλά «απεναντίας, μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες», συμπλήρωσε.
Ο Tusk εξάλλου εισηγήθηκε τουλάχιστον δύο από τις πέντε κορυφαίες θέσεις των ευρωπαϊκών θεσμών να καταληφθούν από γυναίκες και συμπλήρωσε πως διαπίστωσε πως μια «πολύ ορατή πλειοψηφία» των ηγετών τον υποστηρίζει ως προς αυτό.
Οι θέσεις που πρέπει να στελεχωθούν είναι εκείνη του προέδρου της Κομισιόν, του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του προέδρου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και του διοικητή της ΕΚΤ και του επικεφαλής της για την Εξωτερική Πολιτική.
Το who is who των υποψηφίων:
Manfrer Weber, Γερμανός, ετών 46
Διεκδικεί την προεδρία της Κομισιόν.
Τον στηρίζει η Angela Merkel, αλλά τον απορρίπτει ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron.
Frans Timmermans, Ολλανδός, ετών 58, Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PES), πρώην υπουργός Εξωτερικών.
Έχει διαπιστευτήρια, αλλά οι Σοσιαλιστές έχουν μείνει πίσω στις εθνικές εκλογές αλλά και στις ευρωεκλογές.
Michel Barnier, Γάλλος, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ετών 68, ο διαπραγματευτής της ΕΕ για το Brexit, πρώην υπουργός Εξωτερικών και Ευρωπαίος Επίτροπος.
Ως Γάλλος συντηρητικός, φαίνεται να έχει την υποστήριξη του Macron και της Merkel.
Margrethe Vestager, Δανή, ετών 51, Ευρωπαία Επίτροπος.
Προωθείται από τους Κεντρώους, έχει επιτεθεί στις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες για τα θέματα της φορολόγησής τους.
Ως γυναίκα και φιλελεύθερη θα μπορούσε να ικανοποιεί τα κριτήρια των Macron, Merkel και άλλων πρωθυπουργών.
Kristalina Georgieva, Βουλγάρα, ετών 65, CEO στη World Bank, οικονομολόγος.
Το φύλο είναι ένα πλεονέκτημα, ψηφίζεται για ειλικρινή συζήτηση ενώ διαχειριζόταν τον προϋπολογισμό της ΕΕ μέχρι το 2016.
Christine Lagarde, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ετών 63, διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρώην υπουργός Οικονομικών.
Της πιστώνεται ότι το ΔΝΤ συνέχισε να βοηθά τους Ευρωπαίους κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη.
Dalia Grybauskaite, Λιθουανή, ετών 63, σύμμαχος με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αποχωρεί από Πρόεδρος της χώρας τον Ιούλιο, πρώην Επίτροπος και υπουργός Οικονομικών.
Θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Donald Tusk, αλλά κάποιοι της χρεώνουν ότι είναι πολύ εχθρική προς τη Ρωσία για να μπορεί να ηγηθεί προς μια συναίνεση.
Mark Rutte, Ολλανδός, ετών 52, πρωθυπουργός από το 2010
Valdis Dombrovskis, ετών 47, από τη Λετονία, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αντιπρόεδρος της Κομισιόν, πρώην πρωθυπουργός.
Guy Verhofstadt, Βέλγος, ετών 66, Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE), φιλελεύθερος, πρώην πρωθυπουργός.
Andrej Plenkovic, από την Κροατία, ετών 49, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, πρωθυπουργός
Maros Sefcovic, από τη Σλοβακία, ετών 52, S7D, Επίτροπος Ενέργειας, έχασε τις προεδρικές εκλογές τον Μάρτιο.
Josep Borrel, Ισπανός, ετών 72, S&D, υπουργός Εξωτερικών.
Nadia Calvino, από την Ισπανία, ετών 50, S&D, υπουργός Οικονομίας.
Charles Michel, Βέλγος πρωθυπουργός, ετών 43, ALDE.
Θα μπορούσε να επιθυμεί τη θέση του Tusk, μετά από τόσα χρόνια συμμετοχής σε Συνόδους.
Αλέξης Τσίπρας, Έλληνας, ετών 44, GUE (Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά), πρωθυπουργός.
«Από κακό παιδί της Ευρώπης, αψηφώντας τη Merkel για την κρίση χρέους της Ελλάδας, έγινε ο καλύτερος μαθητής όσον αφορά το πρόγραμμα της ΕΕ.
Και ίσως χρειαστεί σύντομα μία θέση εργασίας, καθώς προκήρυξε πρόωρες εκλογές μετά το φτωχό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών» επισημαίνει το Reuters.
Alexander Stubb, Φινλανδός, ετών 51, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επενδυτικής Τράπεζας, πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών.
Hella Thorning - Schmidt, από τη Δανία, ετών 52, CEO της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Save the Children», πρώην πρωθυπουργός.
Angela Merkel, Γερμανίδα, ετών 64, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, καγκελάριος από το 2005.
Αρνείται οποιαδήποτε φιλοδοξία για την ΕΕ, καθώς διανύει την τελευταία της θητεία.
Το πολιτικό «ανάστημά» της θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην ΕΕ, αλλά θα μπορούσε να προκαλέσει και κατηγορίες ότι είναι «όχημα» για τη γερμανική κυριαρχία.
www.bankingnews.gr
Η κόντρα της καγκελαρίου Merkel με τον Γάλλο πρόεδρο Macron θα είναι σκληρή, ενώ αναβαθμισμένο ρόλο έχει αποκτήσει ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Pedro Sanchez.
Μετά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής, ο Tusk ξεκαθάρισε ότι ο υποψήφιος ή η υποψήφια για την θέση του προέδρου της Κομισιόν δεν πρέπει οπωσδήποτε να είναι επικεφαλής ψηφοδελτίου, Spitzenkandidat, κατά τον γερμανικό όρο που χρησιμοποιείται στις Βρυξέλλες σε αυτό το συγκείμενο, κάποιας από τις πολιτικές ομάδες που θα καταλάβουν τις περισσότερες έδρες στο επόμενο ΕΚ.
«Δεν μπορεί να υπάρξει αυτοματισμός» στη διαδικασία επιλογής, είπε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου μετά το άτυπο δείπνο των ηγετών στο οποίο συζητήθηκε μάλλον η διαδικασία, παρά τα ονόματα.
«Καμιά υποψηφιότητα δεν μπορεί να αποκλειστεί», πάντως «η ιδιότητα του επικεφαλής ψηφοδελτίου δεν είναι κριτήριο ακαταλληλότητας», αλλά «απεναντίας, μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες», συμπλήρωσε.
Ο Tusk εξάλλου εισηγήθηκε τουλάχιστον δύο από τις πέντε κορυφαίες θέσεις των ευρωπαϊκών θεσμών να καταληφθούν από γυναίκες και συμπλήρωσε πως διαπίστωσε πως μια «πολύ ορατή πλειοψηφία» των ηγετών τον υποστηρίζει ως προς αυτό.
Οι θέσεις που πρέπει να στελεχωθούν είναι εκείνη του προέδρου της Κομισιόν, του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του προέδρου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και του διοικητή της ΕΚΤ και του επικεφαλής της για την Εξωτερική Πολιτική.
Δύσκολη εξίσωση για Weber
Ο Manfred Weber, επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), θα κληθεί να ξεπεράσει πολλά εμπόδια για να εξασφαλίσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ιδίως την εναντίωση του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron.
Έχει επίσης μπροστά του μια δύσκολη πολιτική εξίσωση, καθώς το κεντροδεξιό ΕΛΚ βγήκε εξασθενημένο από τις ευρωεκλογές της περασμένης εβδομάδας.
Για να καταλάβει την προεδρία της Κομισιόν, ένας υποψήφιος ή μια υποψήφια θα πρέπει να λάβει την πλειοψηφία των ψήφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει την υποστήριξη τουλάχιστον 21 από τα 28 κράτη μέλη, με προϋπόθεση ότι αυτά τα κράτη μέλη αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ.
Αυτή τη στιγμή, εννέα από τους αρχηγούς των κρατών και των κυβερνήσεων της ΕΕ χαρακτηρίζονται φιλελεύθεροι και πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν την επίτροπο M. Vestager από τη Δανία.
Οκτώ ανήκουν στο στρατόπεδο της κεντροδεξιάς, αν αφαιρεθεί από την εικόνα ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban.
Ο εθνικιστής δεξιός πολιτικός έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Weber, έπειτα από μια σειρά σφοδρών συγκρούσεων.
Πέντε ηγέτες ανήκουν στην κεντροαριστερά και υποστηρίζουν τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, τον Fr. Timmermans (Ολλανδία).
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε ήδη τη στήριξή του στον υποψήφιο των Σοσιαλιστών.
Στο ΕΚ, ο υποψήφιος ή η υποψήφια χρειάζεται 376 από τις 751 έδρες.
Εάν το ΕΛΚ κατάφερνε να συνεννοηθεί με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους, θα εξασφάλιζε οριακή πλειοψηφία, η οποία θα βασιζόταν — κάτι άβολο και ενοχλητικό για πολλούς — στις ψήφους των βρετανών ευρωβουλευτών, που θα αποχωρήσουν όταν το Brexit ολοκληρωθεί.
Αν πάντως η πλειοψηφία στο ΕΚ ταχθεί υπέρ του Βέμπερ, αυτό ίσως πείσει τους ηγέτες της ΕΕ να συμφωνήσουν να του ανατεθεί η προεδρία της Κομισιόν, πιθανόν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συμφωνίας για το πώς θα μοιραστούν τα κορυφαία αξιώματα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς-κλειδιά.
Το συνολικό πακέτο πρέπει να εμφανίζει ισορροπία μεταξύ γεωγραφικής και πολιτικής προέλευσης, αλλά και μεταξύ των φύλων.
Κερδίζει έδαφος ο Weidmann για την ΕΚΤ
Για το Βερολίνο προτεραιότητα αποτελεί να διασφαλίσει ότι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι Γερμανός, ωστόσο αξιωματούχοι στη Γερμανία γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Βαυαρός Weber δεν έχει εμπειρία διακυβέρνησης και αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει ότι θα είναι ο διάδοχος του Juncker.
Τις τελευταίες ημέρες η υποψηφιότητα του Jens Weidmann για την προεδρία της ΕΚΤ κερδίζει έδαφος.
«Εάν ο Weber δεν ξεπεράσει τα εμπόδια για τον διορισμό του στην Κομισιόν, τότε η ΕΚΤ είναι μια εναλλακτική», δήλωσε στους Financial Times στενός συνεργάτης της Merkel.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα για τη Γερμανία να αναλάβει τα ηνία της ΕΚΤ.
Μάλιστα ο απερχόμενος πρόεδρος της Κομισιόν Jean Claude Juncker, έχει εκφράσει τη στήριξή του στον Jens Weidmann.
Ωστόσο πιθανή υποψηφιότητα του ομοσπονδιακού τραπεζίτη της Γερμανίας δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, καθώς δεν είναι καλοδεχούμενη στον ευρωπαϊκό Νότο και στη Γαλλία.
Ο Weidmann το γνωρίζει και για αυτό επιδίδεται σε μια εκστρατεία «γοητείας», μιλώντας σε εφημερίδες του ευρωπαϊκού Νότου και υπερασπιζόμενος την επεκτατική νομισματική πολιτική που έχει εφαρμόσει η ΕΚΤ.
Η Merkel, μολονότι στηρίζει τη υποψηφιότητα Weber, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η Γερμανία να διεκδικήσει και άλλα αξιώματα.
«Στηρίζω τον Weber για την προεδρία της Κομισιόν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Γερμανία δεν διαθέτει εξέχουσες προσωπικότητες, κατάλληλες και για τα υπόλοιπα πόστα», δήλωσε η καγκελάριος.
Άλλοι πιθανοί υποψήφιοι για τη θέση του Draghi, o οποίος αποχωρεί τον Νοέμβριο, είναι ο διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας Francois Villeroy de Galhau, ο Benoit Coeure μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Φινλανδίας Olli Rehn και ο προκάτοχός του Erkki Liikanen.
Αναβαθμισμένος ο ρόλος του Sanchez
Στις διεργασίες αυτές, οι οποίες θα καθορίσουν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τους πέντε κύριους πυλώνες της ΕΕ, ο Ισπανός πρωθυπουργός έχει εκ των πραγμάτων αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, σπάνιο για ηγέτη μίας χώρας που συνηθέστερα ακολουθεί τις πλειοψηφούσες θέσεις που κατά κανόνα υπαγορεύει ο Γαλλο-γερμανικός άξονας.
«Είμαι ο επικεφαλής διαπραγματευτής της σοσιαλδημοκρατικής οικογένειας», υπενθύμισε ο Sanchez άμα τη αφίξει του στην ευρωπαϊκή σύνοδο. Τα «γαλόνια» που του απένειμαν οι ευρωπαίοι ομογάλακτοί του σοσιαλιστές πρωθυπουργοί θα είχαν συμβολικό χαρακτήρα απλώς εάν στις 26 Μαΐου οι εκλογές είχαν δώσει μία σαφή πλειοψηφία σε κάποιο από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα (ΕΛΚ, Σοσιαλιστές).
Όμως οι κάλπες των ευρωεκλογών έβαλαν τέλος στη ντε φάκτο μεγάλη συμμαχία που κυριαρχούσε στο Ευρωκοινοβούλιο και για πρώτη φορά καθιστά απαραίτητο, σύμφωνα με τα λόγια του Sanchez, «τον διάλογο και με άλλες παρατάξεις».
Ο Sanchez ανέλαβε την αποστολή αυτή και στις Βρυξέλλες συναντήθηκε με τους τρεις προβεβλημένους ηγέτες της φιλελεύθερης πτέρυγας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron, τον Ολλανδό πρωθυπουργό Mark Rutte, και τον πρωθυπουργό του Βελγίου Charles Michel.
Στο γεύμα εργασίας αυτό παρακάθισε και ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Antonio Costa και είχε ως κύριο «μενού» την σύμπηξη ενός κοινού μετώπου για να διεκδικηθεί η διανομή των αξιωμάτων προς όφελος των σοσιαλιστών, φιλελευθέρων-δημοκρατών και φυσικά για να μειωθεί η παρουσία κι επιρροή των συντηρητικών στα τρία κύρια όργανα της ΕΕ (Συμβούλιο, Επιτροπή και Κοινοβούλιο).
Απομονωμένη η Ιταλία, εκτός κούρσας για τα αξιώματα της ΕΕ
Αντιμέτωπη με την απομόνωση στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται η ιταλική κυβέρνηση, με τη χώρα να μένει εκτός της κούρσας για τη στελέχωση των κορυφαίων αξιωμάτων της ΕΕ, σύμφωνα με το Reuters.
Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Matteo Salvini, το κόμμα του οποίου βγήκε σημαντικά ενισχυμένο από τις ευρωεκλογές της 26ης Μαϊου, δήλωσε την τρίτη ότι η δραστική μεταρρύθμιση της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η ΕΕ θα οδηγήσει σε χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων και θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να εγγυηθεί τα δημόσια χρέη.
Ωστόσο οι εκκλήσεις του βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη σκληρή πραγματικότητα στις Βρυξέλλες, σημειώνει το Reuters, καθώς δεν υπάρχει καμία διάθεση συζήτησης για χαλάρωση, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ευρωσκεπτικιστών.
Αντιθέτως, η ΕΕ αυξάνει την πίεση στην Ιταλία για την αποτυχία της να συμμορφωθεί με τους δημοσιονομικούς κανόνες.
Αξιωματούχος της ΕΕ δήλωσε ότι την Πέμπτη η Κομισιόν θα στείλει επιστολή στην Ιταλία, ζητώντας διευκρινίσεις για την αύξηση του δημοσίου χρέους.
Επίσης, η Ιταλία θα χρειαστεί τη στήριξη μιας μεγάλη πλειοψηφίας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, προκειμένου να εξασφαλίσει μια θέση στο εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ.
Σύμφωνα με τον αξιωματούχο της ΕΕ, κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο, εκτός και αν η Ρώμη προτείνει κάποιον τεχνοκράτη.
Ο Manfred Weber, επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), θα κληθεί να ξεπεράσει πολλά εμπόδια για να εξασφαλίσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ιδίως την εναντίωση του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron.
Έχει επίσης μπροστά του μια δύσκολη πολιτική εξίσωση, καθώς το κεντροδεξιό ΕΛΚ βγήκε εξασθενημένο από τις ευρωεκλογές της περασμένης εβδομάδας.
Για να καταλάβει την προεδρία της Κομισιόν, ένας υποψήφιος ή μια υποψήφια θα πρέπει να λάβει την πλειοψηφία των ψήφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει την υποστήριξη τουλάχιστον 21 από τα 28 κράτη μέλη, με προϋπόθεση ότι αυτά τα κράτη μέλη αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ.
Αυτή τη στιγμή, εννέα από τους αρχηγούς των κρατών και των κυβερνήσεων της ΕΕ χαρακτηρίζονται φιλελεύθεροι και πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν την επίτροπο M. Vestager από τη Δανία.
Οκτώ ανήκουν στο στρατόπεδο της κεντροδεξιάς, αν αφαιρεθεί από την εικόνα ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban.
Ο εθνικιστής δεξιός πολιτικός έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του Weber, έπειτα από μια σειρά σφοδρών συγκρούσεων.
Πέντε ηγέτες ανήκουν στην κεντροαριστερά και υποστηρίζουν τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, τον Fr. Timmermans (Ολλανδία).
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε ήδη τη στήριξή του στον υποψήφιο των Σοσιαλιστών.
Στο ΕΚ, ο υποψήφιος ή η υποψήφια χρειάζεται 376 από τις 751 έδρες.
Εάν το ΕΛΚ κατάφερνε να συνεννοηθεί με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους, θα εξασφάλιζε οριακή πλειοψηφία, η οποία θα βασιζόταν — κάτι άβολο και ενοχλητικό για πολλούς — στις ψήφους των βρετανών ευρωβουλευτών, που θα αποχωρήσουν όταν το Brexit ολοκληρωθεί.
Αν πάντως η πλειοψηφία στο ΕΚ ταχθεί υπέρ του Βέμπερ, αυτό ίσως πείσει τους ηγέτες της ΕΕ να συμφωνήσουν να του ανατεθεί η προεδρία της Κομισιόν, πιθανόν στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συμφωνίας για το πώς θα μοιραστούν τα κορυφαία αξιώματα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς-κλειδιά.
Το συνολικό πακέτο πρέπει να εμφανίζει ισορροπία μεταξύ γεωγραφικής και πολιτικής προέλευσης, αλλά και μεταξύ των φύλων.
Κερδίζει έδαφος ο Weidmann για την ΕΚΤ
Για το Βερολίνο προτεραιότητα αποτελεί να διασφαλίσει ότι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι Γερμανός, ωστόσο αξιωματούχοι στη Γερμανία γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Βαυαρός Weber δεν έχει εμπειρία διακυβέρνησης και αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει ότι θα είναι ο διάδοχος του Juncker.
Τις τελευταίες ημέρες η υποψηφιότητα του Jens Weidmann για την προεδρία της ΕΚΤ κερδίζει έδαφος.
«Εάν ο Weber δεν ξεπεράσει τα εμπόδια για τον διορισμό του στην Κομισιόν, τότε η ΕΚΤ είναι μια εναλλακτική», δήλωσε στους Financial Times στενός συνεργάτης της Merkel.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ήρθε η ώρα για τη Γερμανία να αναλάβει τα ηνία της ΕΚΤ.
Μάλιστα ο απερχόμενος πρόεδρος της Κομισιόν Jean Claude Juncker, έχει εκφράσει τη στήριξή του στον Jens Weidmann.
Ωστόσο πιθανή υποψηφιότητα του ομοσπονδιακού τραπεζίτη της Γερμανίας δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, καθώς δεν είναι καλοδεχούμενη στον ευρωπαϊκό Νότο και στη Γαλλία.
Ο Weidmann το γνωρίζει και για αυτό επιδίδεται σε μια εκστρατεία «γοητείας», μιλώντας σε εφημερίδες του ευρωπαϊκού Νότου και υπερασπιζόμενος την επεκτατική νομισματική πολιτική που έχει εφαρμόσει η ΕΚΤ.
Η Merkel, μολονότι στηρίζει τη υποψηφιότητα Weber, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η Γερμανία να διεκδικήσει και άλλα αξιώματα.
«Στηρίζω τον Weber για την προεδρία της Κομισιόν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Γερμανία δεν διαθέτει εξέχουσες προσωπικότητες, κατάλληλες και για τα υπόλοιπα πόστα», δήλωσε η καγκελάριος.
Άλλοι πιθανοί υποψήφιοι για τη θέση του Draghi, o οποίος αποχωρεί τον Νοέμβριο, είναι ο διοικητής της Τράπεζας της Γαλλίας Francois Villeroy de Galhau, ο Benoit Coeure μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Φινλανδίας Olli Rehn και ο προκάτοχός του Erkki Liikanen.
Αναβαθμισμένος ο ρόλος του Sanchez
Στις διεργασίες αυτές, οι οποίες θα καθορίσουν τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τους πέντε κύριους πυλώνες της ΕΕ, ο Ισπανός πρωθυπουργός έχει εκ των πραγμάτων αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, σπάνιο για ηγέτη μίας χώρας που συνηθέστερα ακολουθεί τις πλειοψηφούσες θέσεις που κατά κανόνα υπαγορεύει ο Γαλλο-γερμανικός άξονας.
«Είμαι ο επικεφαλής διαπραγματευτής της σοσιαλδημοκρατικής οικογένειας», υπενθύμισε ο Sanchez άμα τη αφίξει του στην ευρωπαϊκή σύνοδο. Τα «γαλόνια» που του απένειμαν οι ευρωπαίοι ομογάλακτοί του σοσιαλιστές πρωθυπουργοί θα είχαν συμβολικό χαρακτήρα απλώς εάν στις 26 Μαΐου οι εκλογές είχαν δώσει μία σαφή πλειοψηφία σε κάποιο από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα (ΕΛΚ, Σοσιαλιστές).
Όμως οι κάλπες των ευρωεκλογών έβαλαν τέλος στη ντε φάκτο μεγάλη συμμαχία που κυριαρχούσε στο Ευρωκοινοβούλιο και για πρώτη φορά καθιστά απαραίτητο, σύμφωνα με τα λόγια του Sanchez, «τον διάλογο και με άλλες παρατάξεις».
Ο Sanchez ανέλαβε την αποστολή αυτή και στις Βρυξέλλες συναντήθηκε με τους τρεις προβεβλημένους ηγέτες της φιλελεύθερης πτέρυγας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου: τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron, τον Ολλανδό πρωθυπουργό Mark Rutte, και τον πρωθυπουργό του Βελγίου Charles Michel.
Στο γεύμα εργασίας αυτό παρακάθισε και ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Antonio Costa και είχε ως κύριο «μενού» την σύμπηξη ενός κοινού μετώπου για να διεκδικηθεί η διανομή των αξιωμάτων προς όφελος των σοσιαλιστών, φιλελευθέρων-δημοκρατών και φυσικά για να μειωθεί η παρουσία κι επιρροή των συντηρητικών στα τρία κύρια όργανα της ΕΕ (Συμβούλιο, Επιτροπή και Κοινοβούλιο).
Απομονωμένη η Ιταλία, εκτός κούρσας για τα αξιώματα της ΕΕ
Αντιμέτωπη με την απομόνωση στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται η ιταλική κυβέρνηση, με τη χώρα να μένει εκτός της κούρσας για τη στελέχωση των κορυφαίων αξιωμάτων της ΕΕ, σύμφωνα με το Reuters.
Ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Matteo Salvini, το κόμμα του οποίου βγήκε σημαντικά ενισχυμένο από τις ευρωεκλογές της 26ης Μαϊου, δήλωσε την τρίτη ότι η δραστική μεταρρύθμιση της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η ΕΕ θα οδηγήσει σε χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων και θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να εγγυηθεί τα δημόσια χρέη.
Ωστόσο οι εκκλήσεις του βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη σκληρή πραγματικότητα στις Βρυξέλλες, σημειώνει το Reuters, καθώς δεν υπάρχει καμία διάθεση συζήτησης για χαλάρωση, προκειμένου να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των ευρωσκεπτικιστών.
Αντιθέτως, η ΕΕ αυξάνει την πίεση στην Ιταλία για την αποτυχία της να συμμορφωθεί με τους δημοσιονομικούς κανόνες.
Αξιωματούχος της ΕΕ δήλωσε ότι την Πέμπτη η Κομισιόν θα στείλει επιστολή στην Ιταλία, ζητώντας διευκρινίσεις για την αύξηση του δημοσίου χρέους.
Επίσης, η Ιταλία θα χρειαστεί τη στήριξη μιας μεγάλη πλειοψηφίας των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, προκειμένου να εξασφαλίσει μια θέση στο εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ.
Σύμφωνα με τον αξιωματούχο της ΕΕ, κάτι τέτοιο θεωρείται απίθανο, εκτός και αν η Ρώμη προτείνει κάποιον τεχνοκράτη.
Το who is who των υποψηφίων:
Manfrer Weber, Γερμανός, ετών 46
Διεκδικεί την προεδρία της Κομισιόν.
Τον στηρίζει η Angela Merkel, αλλά τον απορρίπτει ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron.
Frans Timmermans, Ολλανδός, ετών 58, Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα (PES), πρώην υπουργός Εξωτερικών.
Έχει διαπιστευτήρια, αλλά οι Σοσιαλιστές έχουν μείνει πίσω στις εθνικές εκλογές αλλά και στις ευρωεκλογές.
Michel Barnier, Γάλλος, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ετών 68, ο διαπραγματευτής της ΕΕ για το Brexit, πρώην υπουργός Εξωτερικών και Ευρωπαίος Επίτροπος.
Ως Γάλλος συντηρητικός, φαίνεται να έχει την υποστήριξη του Macron και της Merkel.
Margrethe Vestager, Δανή, ετών 51, Ευρωπαία Επίτροπος.
Προωθείται από τους Κεντρώους, έχει επιτεθεί στις μεγάλες αμερικανικές εταιρείες για τα θέματα της φορολόγησής τους.
Ως γυναίκα και φιλελεύθερη θα μπορούσε να ικανοποιεί τα κριτήρια των Macron, Merkel και άλλων πρωθυπουργών.
Kristalina Georgieva, Βουλγάρα, ετών 65, CEO στη World Bank, οικονομολόγος.
Το φύλο είναι ένα πλεονέκτημα, ψηφίζεται για ειλικρινή συζήτηση ενώ διαχειριζόταν τον προϋπολογισμό της ΕΕ μέχρι το 2016.
Christine Lagarde, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ετών 63, διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρώην υπουργός Οικονομικών.
Της πιστώνεται ότι το ΔΝΤ συνέχισε να βοηθά τους Ευρωπαίους κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη.
Dalia Grybauskaite, Λιθουανή, ετών 63, σύμμαχος με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αποχωρεί από Πρόεδρος της χώρας τον Ιούλιο, πρώην Επίτροπος και υπουργός Οικονομικών.
Θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Donald Tusk, αλλά κάποιοι της χρεώνουν ότι είναι πολύ εχθρική προς τη Ρωσία για να μπορεί να ηγηθεί προς μια συναίνεση.
Mark Rutte, Ολλανδός, ετών 52, πρωθυπουργός από το 2010
Valdis Dombrovskis, ετών 47, από τη Λετονία, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αντιπρόεδρος της Κομισιόν, πρώην πρωθυπουργός.
Guy Verhofstadt, Βέλγος, ετών 66, Συμμαχία Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE), φιλελεύθερος, πρώην πρωθυπουργός.
Andrej Plenkovic, από την Κροατία, ετών 49, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, πρωθυπουργός
Maros Sefcovic, από τη Σλοβακία, ετών 52, S7D, Επίτροπος Ενέργειας, έχασε τις προεδρικές εκλογές τον Μάρτιο.
Josep Borrel, Ισπανός, ετών 72, S&D, υπουργός Εξωτερικών.
Nadia Calvino, από την Ισπανία, ετών 50, S&D, υπουργός Οικονομίας.
Charles Michel, Βέλγος πρωθυπουργός, ετών 43, ALDE.
Θα μπορούσε να επιθυμεί τη θέση του Tusk, μετά από τόσα χρόνια συμμετοχής σε Συνόδους.
Αλέξης Τσίπρας, Έλληνας, ετών 44, GUE (Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά), πρωθυπουργός.
«Από κακό παιδί της Ευρώπης, αψηφώντας τη Merkel για την κρίση χρέους της Ελλάδας, έγινε ο καλύτερος μαθητής όσον αφορά το πρόγραμμα της ΕΕ.
Και ίσως χρειαστεί σύντομα μία θέση εργασίας, καθώς προκήρυξε πρόωρες εκλογές μετά το φτωχό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών» επισημαίνει το Reuters.
Alexander Stubb, Φινλανδός, ετών 51, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επενδυτικής Τράπεζας, πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών.
Hella Thorning - Schmidt, από τη Δανία, ετών 52, CEO της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Save the Children», πρώην πρωθυπουργός.
Angela Merkel, Γερμανίδα, ετών 64, Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, καγκελάριος από το 2005.
Αρνείται οποιαδήποτε φιλοδοξία για την ΕΕ, καθώς διανύει την τελευταία της θητεία.
Το πολιτικό «ανάστημά» της θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην ΕΕ, αλλά θα μπορούσε να προκαλέσει και κατηγορίες ότι είναι «όχημα» για τη γερμανική κυριαρχία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών