Οι επενδυτές φοβούνται ότι τα εργαλεία της ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει μια νέα ύφεση έχουν λιγοστέψει
Ο Mario Draghi, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για ακόμη μία φορά "τάραξε τα νερά" στις αγορές, παράσχοντας διαβεβαιώσεις ότι η κεντρική τράπεζα της Ευρωζώνης θα κάνει ότι χρειαστεί για να στηρίξει την οικονομία.
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, μάλιστα, που υπενθυμίζουν την παρέμβαση του 2012, σε μία από τις μεγάλες κλιμακώσεις της ελληνικής κρίσης, όταν και υποσχέθηκε να σώσει το ευρώ με την παροιμιώδη φράση «θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να διασωθεί το ευρώ».
Ο Mario Draghi, με το προσωνύμιο «Super Mario», θα ολοκληρώσει την οκταετή θητεία του χωρίς να έχει κάνει ούτε μία αύξηση επιτοκίων, ενώ οι επενδυτές φοβούνται ότι τα εργαλεία της ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει μια νέα ύφεση έχουν λιγοστέψει.
Ποια είναι λοιπόν τα εργαλεία του Draghi, ή ακόμη καλύτερα του διαδόχου του από τον προσεχή Οκτώβριο του 2019;
Το πρώτο εργαλείο που έχει η ΕΚΤ είναι η μείωση των επιτοκίων.
Και αυτό δεν είναι σαφές πόσο πιο κάτω μπορούν να μειωθούν τα ήδη μηδενικά επιτόκια της ΕΚΤ.
Ήδη οι τράπεζες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ότι η χρέωση για τις καταθέσεις τους συμπιέζει την κερδοφορία, επειδή δεν μπορούν εύκολα να τη μεταβιβάσουν στους πελάτες.
Κάποια στιγμή, απλά θα περιορίσουν το δανεισμό κι θα βλάψουν την οικονομία.
Η διαβάθμιση των επιτοκίων είναι το επόμενο εργαλείο της ΕΚΤ.
Το παράδειγμα το έχει δώσει η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα, η οποία διευκολύνει τον "πόνο" των τραπεζών, εξαιρώντας κάποιες καταθέσεις από το αρνητικό επιτόκιο.
Ο Draghi έχει αναφέρει ότι είναι ανοικτός σε παρόμοια "μέτρα" εάν χρειαστεί.
Αυτό επιτρέπει τα επιτόκια να παραμείνουν χαμηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η επαναφορά της ποσοτικής χαλάρωσης βρίσκεται πάντα στο τραπέζι.
Η ΕΚΤ αγόρασε 2,6 τρισ. ευρώ χρέους υπό το πρόγραμμα QE και, σε αντίθεση με την Fed, δεν άρχισε να μειώνει τον ισολογισμό της.
Πιθανότατα δεν μπορεί να αγοράσει περισσότερα, πριν αλλάξει τα αυτοεπιβαλλόμενα όρια που αποσκοπούν στην αποφυγή της συντριβής των αγορών και στη εισχώρησης της νομισματικής πολιτικής στη δημοσιονομική.
Τέλος, η ΕΚΤ προσφέρει μακροπρόθεσμα δάνεια σε τράπεζες σε τιμές που γίνονται πιο φτηνές αν τα μετρητά χρησιμοποιούνται για την πραγματική οικονομία.
Μια κριτική είναι ότι η ευρωζώνη είναι ήδη εξαντλημένη με τη ρευστότητα, επομένως τα δάνεια αυτά βοηθούν μόνο για να στηρίξουν τις αδύναμες τράπεζες.
Με βάση τα παραπάνω, τίθενται μείζονα ερωτήματα για τον διάδοχο Draghi.
Μπορεί μια αναιμική οικονομία να υποχρεώσει την ΕΚΤ να επαναφέρει την ποσοτική χαλάρωση με δυνητική αγορά τίτλων, δεδομένης της ελλείψεώς τους;
Και ίσως ο νέος πρόεδρος της τράπεζας –για να αποτρέψει μια ιαπωνικού τύπου ισχνή ανάπτυξη με χαμηλό πληθωρισμό– να κληθεί να εξετάσει ανορθόδοξα μέτρα, σαν αυτά που έλαβε η Τράπεζα της Ιαπωνίας, όπως ο έλεγχος της καμπύλης αποδόσεων.
www.bankingnews.gr
Δεν είναι λίγοι οι αναλυτές, μάλιστα, που υπενθυμίζουν την παρέμβαση του 2012, σε μία από τις μεγάλες κλιμακώσεις της ελληνικής κρίσης, όταν και υποσχέθηκε να σώσει το ευρώ με την παροιμιώδη φράση «θα κάνω ό,τι είναι δυνατόν για να διασωθεί το ευρώ».
Ο Mario Draghi, με το προσωνύμιο «Super Mario», θα ολοκληρώσει την οκταετή θητεία του χωρίς να έχει κάνει ούτε μία αύξηση επιτοκίων, ενώ οι επενδυτές φοβούνται ότι τα εργαλεία της ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει μια νέα ύφεση έχουν λιγοστέψει.
Ποια είναι λοιπόν τα εργαλεία του Draghi, ή ακόμη καλύτερα του διαδόχου του από τον προσεχή Οκτώβριο του 2019;
Το πρώτο εργαλείο που έχει η ΕΚΤ είναι η μείωση των επιτοκίων.
Και αυτό δεν είναι σαφές πόσο πιο κάτω μπορούν να μειωθούν τα ήδη μηδενικά επιτόκια της ΕΚΤ.
Ήδη οι τράπεζες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους ότι η χρέωση για τις καταθέσεις τους συμπιέζει την κερδοφορία, επειδή δεν μπορούν εύκολα να τη μεταβιβάσουν στους πελάτες.
Κάποια στιγμή, απλά θα περιορίσουν το δανεισμό κι θα βλάψουν την οικονομία.
Η διαβάθμιση των επιτοκίων είναι το επόμενο εργαλείο της ΕΚΤ.
Το παράδειγμα το έχει δώσει η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα, η οποία διευκολύνει τον "πόνο" των τραπεζών, εξαιρώντας κάποιες καταθέσεις από το αρνητικό επιτόκιο.
Ο Draghi έχει αναφέρει ότι είναι ανοικτός σε παρόμοια "μέτρα" εάν χρειαστεί.
Αυτό επιτρέπει τα επιτόκια να παραμείνουν χαμηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η επαναφορά της ποσοτικής χαλάρωσης βρίσκεται πάντα στο τραπέζι.
Η ΕΚΤ αγόρασε 2,6 τρισ. ευρώ χρέους υπό το πρόγραμμα QE και, σε αντίθεση με την Fed, δεν άρχισε να μειώνει τον ισολογισμό της.
Πιθανότατα δεν μπορεί να αγοράσει περισσότερα, πριν αλλάξει τα αυτοεπιβαλλόμενα όρια που αποσκοπούν στην αποφυγή της συντριβής των αγορών και στη εισχώρησης της νομισματικής πολιτικής στη δημοσιονομική.
Τέλος, η ΕΚΤ προσφέρει μακροπρόθεσμα δάνεια σε τράπεζες σε τιμές που γίνονται πιο φτηνές αν τα μετρητά χρησιμοποιούνται για την πραγματική οικονομία.
Μια κριτική είναι ότι η ευρωζώνη είναι ήδη εξαντλημένη με τη ρευστότητα, επομένως τα δάνεια αυτά βοηθούν μόνο για να στηρίξουν τις αδύναμες τράπεζες.
Με βάση τα παραπάνω, τίθενται μείζονα ερωτήματα για τον διάδοχο Draghi.
Μπορεί μια αναιμική οικονομία να υποχρεώσει την ΕΚΤ να επαναφέρει την ποσοτική χαλάρωση με δυνητική αγορά τίτλων, δεδομένης της ελλείψεώς τους;
Και ίσως ο νέος πρόεδρος της τράπεζας –για να αποτρέψει μια ιαπωνικού τύπου ισχνή ανάπτυξη με χαμηλό πληθωρισμό– να κληθεί να εξετάσει ανορθόδοξα μέτρα, σαν αυτά που έλαβε η Τράπεζα της Ιαπωνίας, όπως ο έλεγχος της καμπύλης αποδόσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών