Όταν οι τράπεζες με την ευλογία της ΕΚΤ βάζουν από την πίσω πόρτα τα κόκκινα που «ξεφορτώνονται»
Θολό τοπίο για ολόκληρη την Ευρώπη παραμένουν τα κόκκινα δάνεια μολονότι οι αριθμοί στις ευρωπαϊκές τράπεζες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα είναι σαφώς μικρότεροι από εκείνους της χώρας μας.
Oπως όμως υποστηρίζει η έγκυρη Wall Street Journal σε πολλές περιπτώσεις οι τράπεζες βγάζουν τα κόκκινα από την πόρτα και αυτά μπαίνουν από το παράθυρο.
Οι τιτλοποιήσεις και πως λειτουργούν- Ευρωπαϊκά- Ελληνικά μεγέθη
Το γιατί δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς.
Ίδιοι παίχτες ίδιες πρακτικές.
Σημαντικό εργαλείο που έδωσε λύσεις αποτελεί η τιτλοποίηση.
Το 2018 από τα δάνεια που μεταβιβάστηκαν στην Ευρώπη 57 δισ. τιτλοποιήθηκαν ενώ 148 δισ. ευρώ άλλαξαν χέρια με τρόπο διαφορετικό.
Το 2019 32,40 δισ. ευρώ άλλαξαν χέρια με τρόπο διαφορετικό και 1,60 δισ. ευρώ τιτλοποιήθηκαν.
Η χώρα μας είναι σχετικώς πίσω στη διαδικασία πέρα από τα μεγέθη αυτά καθ' αυτά.
Βέβαια όλες οι άλλες χώρες με τις οποίες συγκρίνεται είτε δεν έχασαν ποτέ είτε έχουν ανακτήσει το αξιόχρεο.
Η ανάκτηση του αξιόχρεου θα βοηθήσει πολύ τις διαδικασίες απομείωσης των κόκκινων δανείων και θα οδηγήσει τη χώρα μας σε άλλη πίστα.
Οι ιταλικές τράπεζες το 2018 πούλησαν 103,60 δισ. ευρώ κόκκινα δάνεια, οι ισπανικές 43,20 δισ. ευρώ , οι ιρλανδικές, 14,30 δισ. ευρώ, οι Ελληνικές 13,9 δισ. ευρώ και οι πορτογαλικές 8 δισ. ευρώ.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν εκκαθαρίσει σχεδόν τα μισά από τα τοξικά δάνεια από τους ισολογισμούς τους, καθώς προέκυψαν από μια εξουθενωτική κρίση χρέους στις αρχές της δεκαετίας. Το μόνο πρόβλημα: Ένα κομμάτι των δανείων αυτών δεν έχει απομακρυνθεί πλήρως.
Εκκαθάρισεις με μουτζούρα
Τα κόκκινα δάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης υποχώρησαν στο 3,7% του συνόλου των χορηγήσεων από 8% το 2014, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Στην Ιταλία, που θεωρείται το επίκεντρο των τραπεζικών προβλημάτων της Ευρώπης, το ποσοστό είναι κοντά στο 8%, από την κορυφή του 17% το 2014.
Είναι φανερό πως τα στοιχεία αυτά σαν ποσοστά δε σχετίζονται με την ελληνική πραγματικότητα.
Όμως και στην Ελλάδα φαίνεται πως γίνεται ότι ακριβώς και στις λοιπές χώρες.
Mια σειρά από αμερικανικά funds ήταν αγοραστές αυτών των δανείων όπως η Cerberus η Pimco και το Apollo .
Αντί ωστόσο οι τράπεζες να πουλήσουν εντελώς τα τοξικά τους χαρτοφυλάκια ορισμένες παρέμειναν εκτεθειμένες στα δάνεια τα οποία υποτίθεται έπρεπε να ξεφορτωθούν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις δανείζουν τον αγοραστή του κακού δανείου ή απευθείας τον οφειλέτη δηλαδή την εταιρία που δεν πλήρωσε το δάνειο.
Οι τράπεζες επίσης επαναγοράζουν μέρη των κακών δανείων μέσω πολύπλοκων τιτλοποιήσεων αναφέρει η έγκυρη διεθνής εφημερίδα.
Η κακή υγεία των τραπεζών της Ευρώπης είναι ένα κτύπημα στην οικονομία και ένας παράγοντας λόγω του οποίου η Ευρωζώνη δεν έχει πλήρως ανακάμψει.
Όταν οι τράπεζες διατηρούν την έκθεσή τους σε επισφαλή δάνεια αντί να τα πωλούν οριστικά, έχουν λιγότερα κεφάλαια για να στηρίξουν το νέο δανεισμό της οικονομίας.
Ο ρυθμός αύξησης των χορηγήσεων ήταν ασθενής στις χώρες με τα πιο μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της WSJ.
Kαι όλα αυτά δεν γίνονται ασφαλώς χωρίς την άδεια των αρχών.
Έτσι η λογική, μόχλευση στη μόχλευση δύσκολα αφήνει καθαρό ουρανό στους ισολογισμούς των τραπεζών ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα αναφέρουν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες που δεν είδε γρήγορα ανάπτυξη για να ξεπεράσει το πρόβλημα.
Οι ΗΠΑ, η Ζώνη του Ευρώ, η Ελλάδα
Στις ΗΠΑ, το κυβερνητικό πρόγραμμα ανακούφισης από προβληματικά περιουσιακά στοιχεία γνωστό και ως TARP, εισέφερε νέο κεφάλαιο στις τράπεζες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να απορρίψουν τοξικά περιουσιακά στοιχεία μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Τα κόκκινα δάνεια των ΗΠΑ είναι περίπου 1% ή τα συνολικά δάνεια, αφού έφθασαν το 5% το 2009.
Στη ζώνη του ευρώ, οι κυβερνήσεις που έπεσαν θύματα των δικών τους χρεών κινήθηκαν πολύ αργά προκειμένου να βοηθήσουν τις τράπεζες να αναλάβουν το επιπλέον φορτίο.
Ας υπενθυμίσουμε κάπου εδώ πως στην περίπτωση της Ελλάδας έπεσαν στο τραπέζι πολύ έγκαιρα προτάσεις για την αντιμετώπιση του θέματος όπως η δημιουργία μιας κακής τράπεζας οι οποίες ωστόσο δεν έγιναν δεκτές από τους θεσμούς αλλά δεν ενθαρρύνθηκαν συγχρόνως και από την ΤτΕ.
Πιο πρόσφατα, κυβερνητικά προγράμματα, όπως μια ιταλική κρατική εγγύηση, με τη βοήθεια της εισροής μεγάλων επενδυτών, αναμόχλευσαν την αγορά.
Ας σημειωθεί πως στη χώρα μας ακόμη και τώρα το σχήμα που θα βοηθήσει συστημικά την εκκαθάριση των κόκκινων δανείων δεν έχει ξεκινήσει να λειτουργεί.
Οι δύο λύσεις του ΤΧΣ και της ΤτΕ δεν έχουν λάβει την έγκριση των αρχών.
Στην πρώτη περίπτωση οι αρχές δυσκολεύονται να διενεργήσουν την τιμολόγηση για να μη θεωρηθεί κρατική ενίσχυση ενώ στη δεύτερη πρέπει να υπολογιστεί η επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
Εκτιμάται ότι προς το APS η κάθετη πτώση των spreads θα βοηθήσει την τιμολόγηση όμως και αυτό μένει να το δούμε.
Πολλές από τις συμφωνίες μόχλευσης που συνάπτουν οι τράπεζες θα πεί η WSJ είναι ιδιωτικές και οι λεπτομέρειες δεν αποκαλύπτονται ευρέως. Συχνά, οι τράπεζες που πωλούν τα επισφαλή δάνεια διατηρούν την έκθεσή τους υπό κάποια μορφή.
"Οι αγοραστές θέλουν μια καλή συμφωνία, ενώ οι τράπεζες θέλουν να πουλήσουν για την τιμή που χρειάζονται.
Στο τέλος, πρόκειται για την αντιστοίχιση των δύο
Οι αγοραστές κακών δανείων πιστεύουν ότι μπορούν να βγάλουν τα δάνεια πιο γρήγορα και πιο αποδοτικά από ό, τι οι τράπεζες.
Πέρυσι, η Cerberus, τα Lone Star Funds, η Apollo και η Bain Capital Private Equity αγόρασαν σχεδόν € 55 δισεκατομμύρια ευρώ σε ονομαστική αξία ευρωπαϊκών μη εξυπηρετούμενων δανείων, σύμφωνα με το Debtwire.
Oι εταιρίες που δραστηριοποιούνται και με βάσει τη δραστηριότητά τους είναι οι Cerberus, SGA, Lone Star, Intrum, Barclays, B2 Holding, Quaesto Capital, Bain Capital, Αpollo και Axactor.
"Οι επενδυτές με ισχυρή υποδομή μπορούν να επεξεργαστούν συναινετικές λύσεις με τους δανειζόμενους σχετικά γρήγορα. Αυτό μπορεί να είναι μια νίκη για τις τράπεζες, τους δανειολήπτες και τους επενδυτές δήλωναν στελέχη των funds.
www.bankingnews.gr
Oπως όμως υποστηρίζει η έγκυρη Wall Street Journal σε πολλές περιπτώσεις οι τράπεζες βγάζουν τα κόκκινα από την πόρτα και αυτά μπαίνουν από το παράθυρο.
Οι τιτλοποιήσεις και πως λειτουργούν- Ευρωπαϊκά- Ελληνικά μεγέθη
Το γιατί δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς.
Ίδιοι παίχτες ίδιες πρακτικές.
Σημαντικό εργαλείο που έδωσε λύσεις αποτελεί η τιτλοποίηση.
Το 2018 από τα δάνεια που μεταβιβάστηκαν στην Ευρώπη 57 δισ. τιτλοποιήθηκαν ενώ 148 δισ. ευρώ άλλαξαν χέρια με τρόπο διαφορετικό.
Το 2019 32,40 δισ. ευρώ άλλαξαν χέρια με τρόπο διαφορετικό και 1,60 δισ. ευρώ τιτλοποιήθηκαν.
Η χώρα μας είναι σχετικώς πίσω στη διαδικασία πέρα από τα μεγέθη αυτά καθ' αυτά.
Βέβαια όλες οι άλλες χώρες με τις οποίες συγκρίνεται είτε δεν έχασαν ποτέ είτε έχουν ανακτήσει το αξιόχρεο.
Η ανάκτηση του αξιόχρεου θα βοηθήσει πολύ τις διαδικασίες απομείωσης των κόκκινων δανείων και θα οδηγήσει τη χώρα μας σε άλλη πίστα.
Οι ιταλικές τράπεζες το 2018 πούλησαν 103,60 δισ. ευρώ κόκκινα δάνεια, οι ισπανικές 43,20 δισ. ευρώ , οι ιρλανδικές, 14,30 δισ. ευρώ, οι Ελληνικές 13,9 δισ. ευρώ και οι πορτογαλικές 8 δισ. ευρώ.
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν εκκαθαρίσει σχεδόν τα μισά από τα τοξικά δάνεια από τους ισολογισμούς τους, καθώς προέκυψαν από μια εξουθενωτική κρίση χρέους στις αρχές της δεκαετίας. Το μόνο πρόβλημα: Ένα κομμάτι των δανείων αυτών δεν έχει απομακρυνθεί πλήρως.
Εκκαθάρισεις με μουτζούρα
Τα κόκκινα δάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ευρωζώνης υποχώρησαν στο 3,7% του συνόλου των χορηγήσεων από 8% το 2014, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Στην Ιταλία, που θεωρείται το επίκεντρο των τραπεζικών προβλημάτων της Ευρώπης, το ποσοστό είναι κοντά στο 8%, από την κορυφή του 17% το 2014.
Είναι φανερό πως τα στοιχεία αυτά σαν ποσοστά δε σχετίζονται με την ελληνική πραγματικότητα.
Όμως και στην Ελλάδα φαίνεται πως γίνεται ότι ακριβώς και στις λοιπές χώρες.
Mια σειρά από αμερικανικά funds ήταν αγοραστές αυτών των δανείων όπως η Cerberus η Pimco και το Apollo .
Αντί ωστόσο οι τράπεζες να πουλήσουν εντελώς τα τοξικά τους χαρτοφυλάκια ορισμένες παρέμειναν εκτεθειμένες στα δάνεια τα οποία υποτίθεται έπρεπε να ξεφορτωθούν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις δανείζουν τον αγοραστή του κακού δανείου ή απευθείας τον οφειλέτη δηλαδή την εταιρία που δεν πλήρωσε το δάνειο.
Οι τράπεζες επίσης επαναγοράζουν μέρη των κακών δανείων μέσω πολύπλοκων τιτλοποιήσεων αναφέρει η έγκυρη διεθνής εφημερίδα.
Η κακή υγεία των τραπεζών της Ευρώπης είναι ένα κτύπημα στην οικονομία και ένας παράγοντας λόγω του οποίου η Ευρωζώνη δεν έχει πλήρως ανακάμψει.
Όταν οι τράπεζες διατηρούν την έκθεσή τους σε επισφαλή δάνεια αντί να τα πωλούν οριστικά, έχουν λιγότερα κεφάλαια για να στηρίξουν το νέο δανεισμό της οικονομίας.
Ο ρυθμός αύξησης των χορηγήσεων ήταν ασθενής στις χώρες με τα πιο μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα της WSJ.
Kαι όλα αυτά δεν γίνονται ασφαλώς χωρίς την άδεια των αρχών.
Έτσι η λογική, μόχλευση στη μόχλευση δύσκολα αφήνει καθαρό ουρανό στους ισολογισμούς των τραπεζών ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα αναφέρουν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες που δεν είδε γρήγορα ανάπτυξη για να ξεπεράσει το πρόβλημα.
Οι ΗΠΑ, η Ζώνη του Ευρώ, η Ελλάδα
Στις ΗΠΑ, το κυβερνητικό πρόγραμμα ανακούφισης από προβληματικά περιουσιακά στοιχεία γνωστό και ως TARP, εισέφερε νέο κεφάλαιο στις τράπεζες, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να απορρίψουν τοξικά περιουσιακά στοιχεία μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Τα κόκκινα δάνεια των ΗΠΑ είναι περίπου 1% ή τα συνολικά δάνεια, αφού έφθασαν το 5% το 2009.
Στη ζώνη του ευρώ, οι κυβερνήσεις που έπεσαν θύματα των δικών τους χρεών κινήθηκαν πολύ αργά προκειμένου να βοηθήσουν τις τράπεζες να αναλάβουν το επιπλέον φορτίο.
Ας υπενθυμίσουμε κάπου εδώ πως στην περίπτωση της Ελλάδας έπεσαν στο τραπέζι πολύ έγκαιρα προτάσεις για την αντιμετώπιση του θέματος όπως η δημιουργία μιας κακής τράπεζας οι οποίες ωστόσο δεν έγιναν δεκτές από τους θεσμούς αλλά δεν ενθαρρύνθηκαν συγχρόνως και από την ΤτΕ.
Πιο πρόσφατα, κυβερνητικά προγράμματα, όπως μια ιταλική κρατική εγγύηση, με τη βοήθεια της εισροής μεγάλων επενδυτών, αναμόχλευσαν την αγορά.
Ας σημειωθεί πως στη χώρα μας ακόμη και τώρα το σχήμα που θα βοηθήσει συστημικά την εκκαθάριση των κόκκινων δανείων δεν έχει ξεκινήσει να λειτουργεί.
Οι δύο λύσεις του ΤΧΣ και της ΤτΕ δεν έχουν λάβει την έγκριση των αρχών.
Στην πρώτη περίπτωση οι αρχές δυσκολεύονται να διενεργήσουν την τιμολόγηση για να μη θεωρηθεί κρατική ενίσχυση ενώ στη δεύτερη πρέπει να υπολογιστεί η επιβάρυνση του προϋπολογισμού.
Εκτιμάται ότι προς το APS η κάθετη πτώση των spreads θα βοηθήσει την τιμολόγηση όμως και αυτό μένει να το δούμε.
Πολλές από τις συμφωνίες μόχλευσης που συνάπτουν οι τράπεζες θα πεί η WSJ είναι ιδιωτικές και οι λεπτομέρειες δεν αποκαλύπτονται ευρέως. Συχνά, οι τράπεζες που πωλούν τα επισφαλή δάνεια διατηρούν την έκθεσή τους υπό κάποια μορφή.
"Οι αγοραστές θέλουν μια καλή συμφωνία, ενώ οι τράπεζες θέλουν να πουλήσουν για την τιμή που χρειάζονται.
Στο τέλος, πρόκειται για την αντιστοίχιση των δύο
Οι αγοραστές κακών δανείων πιστεύουν ότι μπορούν να βγάλουν τα δάνεια πιο γρήγορα και πιο αποδοτικά από ό, τι οι τράπεζες.
Πέρυσι, η Cerberus, τα Lone Star Funds, η Apollo και η Bain Capital Private Equity αγόρασαν σχεδόν € 55 δισεκατομμύρια ευρώ σε ονομαστική αξία ευρωπαϊκών μη εξυπηρετούμενων δανείων, σύμφωνα με το Debtwire.
Oι εταιρίες που δραστηριοποιούνται και με βάσει τη δραστηριότητά τους είναι οι Cerberus, SGA, Lone Star, Intrum, Barclays, B2 Holding, Quaesto Capital, Bain Capital, Αpollo και Axactor.
"Οι επενδυτές με ισχυρή υποδομή μπορούν να επεξεργαστούν συναινετικές λύσεις με τους δανειζόμενους σχετικά γρήγορα. Αυτό μπορεί να είναι μια νίκη για τις τράπεζες, τους δανειολήπτες και τους επενδυτές δήλωναν στελέχη των funds.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών