Χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης και ήπιος πληθωρισμός κινδυνεύουν να μετατρέψουν την Ευρωζώνη σε μία νέα Ιαπωνία
Την άποψη ότι η οικονομία της Ευρωζώνης μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με μία ακόμη χαμένη 10ετία, από πλευράς ανάπτυξης, εκφράζει σε ανάλυσή του το CNNBusiness, στο οποίο φιλοξενεί τις απόψεις κορυφαίων αναλυτών των ING και UBS Asset Management.
Όπως αναφέρει μετά το πέρας της κρίσης, όπου υπήρξε, πέραν όλων των άλλων, μία 10ετία οικονομικής στασιμότητας, η οικονομία της ζώνης του ευρώ μπορεί να έχει σαφώς ανακάμψει αλλά δεν εμφανίζει ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης.
Η αδυναμία αυτή της Ευρώπης θα μπορούσε να έχει επικίνδυνα αποτελέσματα.
Μια άλλη χαμένη δεκαετία θα εμβαθύνει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της αστικής και της αγροτικής Ευρώπης, θα στερήσει περισσότερους νέους από την εργασία και θα τροφοδοτήσει την πολιτική αστάθεια.
Ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος στη Γερμανία στην ολλανδική τράπεζα ING, πιστεύει ότι θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε διάλυση της Ευρωζώνης.
«Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και τελικά μπορεί να ξυπνήσουμε όταν είναι πολύ αργά και τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι χάσαμε πάρα πολύ χρόνο», τονίζει ο Brzeski.
Οι συνθήκες στην Ευρώπη μπορούν να συγκριθούν με τη χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας, μια περίοδο αργής ανάπτυξης και ασθενούς πληθωρισμού τη δεκαετία του 1990 από την οποία η χώρα δεν ανέκαμψε ποτέ ολοκληρωτικά.
Από τα τέλη του 2018, ο πληθωρισμός της ευρωζώνης ήταν πολύ χαμηλότερος από το στόχο της τάξης του 2% που έθεσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Τον Ιούνιο έφτασε στο 1,3%.
Η αύξηση του ΑΕΠ ήταν 1,8% το 2018 και προβλέπεται να επιβραδυνθεί φέτος στο 1,2%.
Το επόμενο έτος θα μπορούσε να είναι ακόμα χειρότερο εάν η περιοχή πρέπει να αντιμετωπίσει ένα χαοτικό Brexit το φθινόπωρο.
Τα επιτόκια παραμένουν στα ιστορικά χαμηλά.
Μερικοί αναλυτές προβλέπουν ότι η τράπεζα θα μπορούσε να μειώσει πραγματικά τα επιτόκια το Σεπτέμβριο.
Η ανεργία για την Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 26,5 εκατομμύρια το 2013 και έκτοτε μειώθηκε σε περίπου 15,7 εκατομμύρια, κάτω από τα επίπεδα πριν από την κρίση. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε μέρη όπως η βορειοδυτική Ισπανία, η νότια Ιταλία και η Ελλάδα, η οποία εξακολουθεί να έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη.
Πολλοί τομείς "έχουν αρχίσει μόνο να ανακάμπτουν", έγραψαν οι οικονομολόγοι της ING, Bert Colijn και Joanna Konings.
"Η ευρωζώνη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα και δεν φαίνεται να κάνει κάτι γι’ αυτό», δήλωσε ο Jonathan Gregory, επικεφαλής της μονάδας σταθερού εισοδήματος του Ηνωμένου Βασιλείου για την UBS Asset Management και προσέθεσε «δεν είναι προφανές ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα».
Οι ειδικοί λένε ότι οι συντονισμένες κυβερνητικές δαπάνες θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ευρώπη να υποχωρήσει από την παραμονή της.
Αλλά οι πιθανότητες να συμβεί αυτό φαίνονται μικρές.
«Οι πιθανότητες πραγματικά συντονισμένων, σημαντικών, μεγάλων δημοσιονομικών κινήτρων είναι πολύ χαμηλές», δήλωσε ο Brzeski, σημειώνοντας τις πολιτικές διαφορές μεταξύ πλουσιότερων χωρών όπως η Γερμανία και εκείνων που έχουν αγωνιστεί περισσότερο, όπως η Ιταλία.
Η Γαλλία και η Γερμανία δυσκολεύονται επίσης να συμφωνήσουν σε στενότερη συνεργασία.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μπορεί να μην έχουν αρκετό χρόνο για να πεθάνουν.
"Οι αγορές ομολόγων στην Ευρώπη, 10 χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης χρέους, βρίσκονται σε μια θέση που χρειάστηκε 30 χρόνια για να φτάσει η Ιαπωνία", δήλωσε ο John Normand, επικεφαλής της θεμελιώδους στρατηγικής cross-asset στο JPMorgan Chase.
Τα αρνητικά επιτόκια θα εξακολουθήσουν επίσης να πιέζουν τις τράπεζες της Ευρώπης, κάνοντας τα ομόλογα λιγότερο ελκυστικά.
Αυτή τη στιγμή, οι επενδυτές είναι εγγυημένοι να χάσουν χρήματα αν κατέχουν ένα δεκαετές γερμανικό ομόλογο μέχρι να ωριμάσει.
Για τον Brzeski, είναι μια κατάσταση που θα μπορούσε γρήγορα να γίνει μη βιώσιμη.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει μετά το πέρας της κρίσης, όπου υπήρξε, πέραν όλων των άλλων, μία 10ετία οικονομικής στασιμότητας, η οικονομία της ζώνης του ευρώ μπορεί να έχει σαφώς ανακάμψει αλλά δεν εμφανίζει ικανοποιητικό ρυθμό ανάπτυξης.
Η αδυναμία αυτή της Ευρώπης θα μπορούσε να έχει επικίνδυνα αποτελέσματα.
Μια άλλη χαμένη δεκαετία θα εμβαθύνει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της αστικής και της αγροτικής Ευρώπης, θα στερήσει περισσότερους νέους από την εργασία και θα τροφοδοτήσει την πολιτική αστάθεια.
Ο Carsten Brzeski, επικεφαλής οικονομολόγος στη Γερμανία στην ολλανδική τράπεζα ING, πιστεύει ότι θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε διάλυση της Ευρωζώνης.
«Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και τελικά μπορεί να ξυπνήσουμε όταν είναι πολύ αργά και τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι χάσαμε πάρα πολύ χρόνο», τονίζει ο Brzeski.
Οι συνθήκες στην Ευρώπη μπορούν να συγκριθούν με τη χαμένη δεκαετία της Ιαπωνίας, μια περίοδο αργής ανάπτυξης και ασθενούς πληθωρισμού τη δεκαετία του 1990 από την οποία η χώρα δεν ανέκαμψε ποτέ ολοκληρωτικά.
Από τα τέλη του 2018, ο πληθωρισμός της ευρωζώνης ήταν πολύ χαμηλότερος από το στόχο της τάξης του 2% που έθεσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Τον Ιούνιο έφτασε στο 1,3%.
Η αύξηση του ΑΕΠ ήταν 1,8% το 2018 και προβλέπεται να επιβραδυνθεί φέτος στο 1,2%.
Το επόμενο έτος θα μπορούσε να είναι ακόμα χειρότερο εάν η περιοχή πρέπει να αντιμετωπίσει ένα χαοτικό Brexit το φθινόπωρο.
Τα επιτόκια παραμένουν στα ιστορικά χαμηλά.
Μερικοί αναλυτές προβλέπουν ότι η τράπεζα θα μπορούσε να μειώσει πραγματικά τα επιτόκια το Σεπτέμβριο.
Η ανεργία για την Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 26,5 εκατομμύρια το 2013 και έκτοτε μειώθηκε σε περίπου 15,7 εκατομμύρια, κάτω από τα επίπεδα πριν από την κρίση. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε μέρη όπως η βορειοδυτική Ισπανία, η νότια Ιταλία και η Ελλάδα, η οποία εξακολουθεί να έχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη.
Πολλοί τομείς "έχουν αρχίσει μόνο να ανακάμπτουν", έγραψαν οι οικονομολόγοι της ING, Bert Colijn και Joanna Konings.
"Η ευρωζώνη εξακολουθεί να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα και δεν φαίνεται να κάνει κάτι γι’ αυτό», δήλωσε ο Jonathan Gregory, επικεφαλής της μονάδας σταθερού εισοδήματος του Ηνωμένου Βασιλείου για την UBS Asset Management και προσέθεσε «δεν είναι προφανές ότι αυτό θα αλλάξει σύντομα».
Οι ειδικοί λένε ότι οι συντονισμένες κυβερνητικές δαπάνες θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ευρώπη να υποχωρήσει από την παραμονή της.
Αλλά οι πιθανότητες να συμβεί αυτό φαίνονται μικρές.
«Οι πιθανότητες πραγματικά συντονισμένων, σημαντικών, μεγάλων δημοσιονομικών κινήτρων είναι πολύ χαμηλές», δήλωσε ο Brzeski, σημειώνοντας τις πολιτικές διαφορές μεταξύ πλουσιότερων χωρών όπως η Γερμανία και εκείνων που έχουν αγωνιστεί περισσότερο, όπως η Ιταλία.
Η Γαλλία και η Γερμανία δυσκολεύονται επίσης να συμφωνήσουν σε στενότερη συνεργασία.
Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μπορεί να μην έχουν αρκετό χρόνο για να πεθάνουν.
"Οι αγορές ομολόγων στην Ευρώπη, 10 χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης χρέους, βρίσκονται σε μια θέση που χρειάστηκε 30 χρόνια για να φτάσει η Ιαπωνία", δήλωσε ο John Normand, επικεφαλής της θεμελιώδους στρατηγικής cross-asset στο JPMorgan Chase.
Τα αρνητικά επιτόκια θα εξακολουθήσουν επίσης να πιέζουν τις τράπεζες της Ευρώπης, κάνοντας τα ομόλογα λιγότερο ελκυστικά.
Αυτή τη στιγμή, οι επενδυτές είναι εγγυημένοι να χάσουν χρήματα αν κατέχουν ένα δεκαετές γερμανικό ομόλογο μέχρι να ωριμάσει.
Για τον Brzeski, είναι μια κατάσταση που θα μπορούσε γρήγορα να γίνει μη βιώσιμη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών