Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Δέκα χρόνια «ανώμαλης κανονικότητας» με μηδενικά επιτόκια και QE από ΕΚΤ, Fed – Που θα οδηγήσει η φρενίτιδα των αγορών

tags :
Δέκα χρόνια «ανώμαλης κανονικότητας» με μηδενικά επιτόκια και QE από ΕΚΤ, Fed – Που θα οδηγήσει η φρενίτιδα των αγορών
"Αυτή είναι η νέα ανώμαλη κανονικότητα", αναφέρει ο David Kelly της JPMorgan Asset Management
Η εστίαση παγκοσμίως σήμερα είναι στη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπου και το ανώτατο συμβούλιο θα αποφασίσει για τα επόμενα βήματα στήριξης της αναιμικής ανάπτυξης της Ευρωζώνης μέσω ενός νέου πακέτου νομισματικής χαλάρωσης.
Όμως, ήδη ο κόσμος μετρά δέκα χρόνια εξαιρετικά φθηνού χρήματος, με την ΕΚΤ, αλλά και τη Federal Reserve και την Bank of Japan να ενεργούν σαν να μην προηγήθηκαν αυτά τα δέκα χρόνια.
Άλλωστε, πριν το 2019 όλοι ανέμεναν, ειδικά από τη Fed να επαναφέρει τη νομισματική της πολιτική στην κανονικότητα.
Το 2018, ο Jamie Dimon, διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan, προειδοποίησε τους Αμερικανούς για την πιθανότητα υψηλότερων επιτοκίων.
Και όπως είχε αναφέρει το παγκόσμιο σημείο αναφοράς για πιο μακροπρόθεσμα επιτόκια, η απόδοση ενός 10ετούς ομολόγου του δημοσίου, θα μπορούσε να υπερβεί το 5%.
Αυτή τη στιγμή είναι μόνο στο 2%.
Τι σημαίνει αυτό;
Τα επιτόκια στα 30ετή στεγαστικά είναι ένα κλάσμα των μακροπρόθεσμων μέσων όρων και οι εταιρείες πληρώνουν πολύ λίγα για να δανειστούν.
Όλα αυτά τα φθηνά χρήματα βοηθούν την οικονομία.
Αλλά από την άλλη πλευρά, οι καταθέτες των τραπεζών λαμβάνουν μόνο ένα κλάσμα του 1% για τις αποταμιεύσεις τους.
Επίσης, η μακροχρόνια αυτή περίοδος των χαμηλών επιτοκίων ανασχημάτισε μια γενιά επενδυτών, traders, αποταμιευτών και πολιτικών.
Η Federal Reserve προσπάθησε να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε καθεστώς υψηλότερων επιτοκίων, αυξάνοντας τα εννέα φορές από το 2015, όταν το βασικό βραχυπρόθεσμο επιτόκιο ήταν σχεδόν μηδενικό.
Αλλά τώρα η ίδια είναι έτοιμη να αντιστρέψει την πορεία και να αρχίσει να μειώνει και πάλι το επιτόκιο.
"Αυτή είναι η νέα ανώμαλη κανονικότητα", αναφέρει ο David Kelly της JPMorgan Asset Management, ο οποίος επιβλέπει επενδύσεις 1,8 τρισ. δολαρίων.
"Κανονικά, όταν μια οικονομία βρίσκεται σε αυτή τη φάση της επέκτασης, θα έπρεπε να είχαμε ένα αυξανόμενο πρόβλημα πληθωρισμού".
Τίποτα όμως δεν συμβαίνει τώρα.
Οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι η μείωση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης δεν είναι παρά οριστική, σύμφωνα με τις τιμές στην προθεσμιακή αγορά.
Ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, ενίσχυσε αυτές τις απόψεις με σχετικές δηλώσεις στο Κογκρέσο στις 10 και 11 Ιουλίου.
Όπως ανέφερε, η αύξηση των παγκόσμιων κινδύνων, ο χαμηλός πληθωρισμός και η αποδυνάμωση των επιχειρηματικών επενδύσεων και της μεταποίησης, έχουν καταστήσει αναγκαία τα χαμηλότατα επιτόκια τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και άλλων κεντρικών τραπεζών.
Η Anne Walsh, επικεφαλής επενδύσεων σταθερού εισοδήματος της Guggenheim, αναφέρει ότι υπάρχει «μετατόπιση της σχέσης των επιτοκίων προς τους επενδυτές».
Όχι μόνο τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια είναι χαμηλά, αλλά και τα μακροχρόνια επιτόκια των ομολόγων είναι ελάχιστα, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι επενδυτές βλέπουν μικρή πιθανότητα τα επιτόκια - και οι οικονομικές συνθήκες που αντανακλούν - να αλλάξουν οποιαδήποτε στιγμή σύντομα.
Οι δανειολήπτες όλων των ειδών ήταν σαφείς ευεργέτες αυτής της μεγάλης αλλαγής, με πολλά έθνη και εταιρείες να κλειδώνουν σε χαμηλά επιτόκια το χρέος τους για τουλάχιστον έναν αιώνα.
Το Βέλγιο και η Ιρλανδία έχουν πουλήσει 100ετή ομόλογα, όπως και η Αυστρία φέτος με απόδοση 1,171%.
Το 2015, η Microsoft πώλησε 40ετή ομόλογα και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια εξέδωσε 100ετή χρέη.
Για τις τράπεζες, η συμπίεση των μακροπρόθεσμων επιτοκίων δεν είναι ιδανική, όμως.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τείνουν να χρηματοδοτούν μακροπρόθεσμες επενδύσεις με βραχυπρόθεσμο χρέος, έτσι ώστε να κερδίζουν, όταν οι μακροπρόθεσμοι ρυθμοί είναι σημαντικά υψηλότεροι από τους βραχυπρόθεσμους.
Αλλά μερικές μεγάλες τράπεζες έχουν προειδοποιήσει ότι τα χαμηλότερα επιτόκια βαρύνουν τις προοπτικές τους για έσοδα από δανεισμό.
Και αυτό διότι ο μέσος όρος των εθνικών επιτοκίων για τους λογαριασμούς ταμιευτηρίου είναι 0,10%, κάτω από το 0,30% το 2009, σύμφωνα με στοιχεία της Bankrate.com.
Το 2000, πολύ πριν τη χρηματοπιστωτική κρίση, το ποσοστό ήταν 1,73%.
Το πρόβλημα είναι το ίδιο για τα ιδρύματα που διαχειρίζονται αποταμιεύσεις για λογαριασμό άλλων.
Τα συνταξιοδοτικά ταμεία, που εποπτεύουν τα τρισεκατομμύρια των μελλοντικών μετρητών των συνταξιούχων, έχουν επιδεινώσει τις προσδοκίες επιστροφής κεφαλαίων.
Το ομολογιακό δάνειο των 30 ετών, μια ευνοούμενη ασφάλεια χρέους, αποδίδει περίπου το 2,5% - σε σύγκριση με το μέσο όρο του 6,5% από τη δεκαετία του '70.
Ακόμη και η άνοδος των τιμών των μετοχών δεν έχει επιλύσει το πρόβλημα της χαμηλής απόδοσης των συνταξιοδοτικών ταμείων, επειδή πολλοί από αυτούς μείωσαν τις χορηγήσεις τους σε μετοχές μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση.
Ο Ben Meng, επικεφαλής του επενδυτικού κλάδου του συνταξιοδοτικού συστήματος των δημόσιων υπαλλήλων της Καλιφόρνια, δήλωσε τον Ιούνιο ότι η αναμενόμενη απόδοση του χαρτοφυλακίου συνταξιοδότησής του κατά τα επόμενα 10 χρόνια θα είναι 6,1%, σε σχέση με τον προηγούμενο στόχο του 7%.
Τα επιτόκια θέτουν ένα είδος βασικής γραμμής για την απόδοση όλων των στοιχείων ενεργητικού.
Καθώς πέφτουν, οι τιμές των ομολόγων αυξάνονται και οι μετοχές συχνά ακολουθούν.
Αλλά μόλις οι τιμές έχουν φτάσει σε ένα οριακό σημείο, υπάρχει λιγότερος χώρος για αυτό το είδος της ανατίμησης των τιμών.
Όλα αυτά έχουν οδηγήσει τους επενδυτές να ψάχνουν κάτω από κάθε διαθέσιμο βράχο για περισσότερη απόδοση - ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα λάβουν μεγαλύτερο κίνδυνο.
Ο φόβος είναι ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στον σχηματισμό φούσκας και τελικά να αποσταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
"Οι θεσμικοί επενδυτές είναι στο μεγάλο κυνήγι για απόδοση", αναφέρει η Walsh, της Guggenheim.
"Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα μεγάλα ιδρύματα, όπως οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία.
Οι επιχειρήσεις αυτές αναζητούν απόδοση και ενδεχομένως αναλαμβάνουν ακούσιο κίνδυνο επειδή αυτό είναι αυτό που πρέπει να κάνουν".
Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Η Ιαπωνική Post Holdings, μια δημόσια εισηγμένη εταιρεία που ανήκει στην πλειοψηφία της στην κυβέρνηση, κατείχε 577 δισ. δολάρια σε ομόλογα εκτός της εγχώριας αγοράς χαμηλής απόδοσης τον Μάρτιο.
Η Norinchukin Bank, ένας συνεταιρισμός που επενδύει τις καταθέσεις εκατομμυρίων Ιάπωνων αγροτών και αλιέων, έχει 69 δισ. δολάρια σε εξασφαλισμένες δανειακές υποχρεώσεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Ενώ ορισμένοι αξιωματούχοι της Fed επιθυμούν να επανέλθουν σε πιο κανονικά επιτόκια, έτσι ώστε να έχουν περισσότερο περιθώριο κινήσεων στο μέλλον εάν χρειαστεί να καταπολεμήσουν μια κάμψη ή νέα χρηματοπιστωτική κρίση, φαίνονται να έχουν τα χέρια τους δεμένα.
Για όλα τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν τα χαμηλά επιτόκια, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής βλέπουν τα εργαλεία τους ως διεγερτικό για την ανάπτυξη.
Αν και τα ποσοστά ανεργίας είναι πολύ χαμηλά, η οικονομία χρειάστηκε πολύ χρόνο για να ανακάμψει από την οικονομική κρίση.
Και τώρα μια επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης και των ανοιγμάτων του εμπορικού πολέμου του Trump έχουν κάνει τους κινδύνους για τις ΗΠΑ πολύ ισχυρούς για να τους αγνοήσει κανείς.
«Οι παραδοσιακές απόψεις για τη νομισματική πολιτική τίθενται πραγματικά υπό αμφισβήτηση», λέει ο Mark Haefele, επικεφαλής επενδυτικός διευθυντής της UBS Global Wealth Management, αναφερόμενος στην ιδέα ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν πάντα την ικανότητα να στηρίζουν την οικονομία - όταν χρειαστεί.
"Αυτό έχει οδηγήσει σε ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών θεωριών, συμπεριλαμβανομένης της σύγχρονης νομισματικής θεωρίας.
Η επιμονή των χαμηλών επιτοκίων έχει ακόμη αναδιαμορφώσει και την ιεραρχία στην Wall Street.
Οι διαχειριστές των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου μπορεί να εξακολουθούν να είναι λαμπεροί σε εκπομπές, αλλά στην πραγματική ζωή πρέπει να αγωνιστούν για να διατηρήσουν πελάτες.
Εν μέρει αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου ευδοκιμούν σε περιόδους αστάθειας, ενώ μακρά πτώση των επιτοκίων καθιστά ευκολότερο μέχρι τώρα να κερδίζουν χρήματα με απλές επενδύσεις, όπως οι μετοχές και τα ομόλογα.
Εν τω μεταξύ, το φθηνό κόστος χρηματοδότησης και η αύξηση των αξιών των περιουσιακών στοιχείων αποτέλεσαν πλεονέκτημα για τις εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων.
Γι' αυτό και οι επενδυτές έχουν δεσμεύσει περίπου 4 τρισ. δολάρια σε αυτούς κατά την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με στοιχεία της ερευνητικής εταιρείας Preqin.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης