Το ελληνικό χρέος από το 2010 έως και σήμερα επί της ουσίας παραμένει αναλλοίωτο....
Πως μια χώρα μπορεί να υποθηκεύσει την ανάπτυξη της ουσιαστικά ρίχνοντας όλες τις δυνάμεις της στην αντικατάσταση του χρέους με στόχο 250 δισεκ. δάνεια των δανειστών να αντικατασταθούν με ομόλογα ιδιωτών.
Η περίπτωση της Ελλάδος είναι πραγματικά πρωτόγνωρη.
Η Ελλάδα έχει 356 δισεκ. χρέος με όρους κεντρικής διοίκησης.
Από αυτό το χρέος 250 δισεκ. είναι των δανειστών πάσης φύσεως και το ερώτημα είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα ξεκινήσει η αποπληρωμή των δανείων αυτών.
Οι ευρωπαίοι δεν δέχονται οποιαδήποτε haircut στα δάνεια, οπότε η Ελλάδα πρέπει να τα αποπληρώσει.
Ας πάρουμε μια παραδοχή ότι η Ελλάδα θα έχει ρυθμό ανάπτυξης ετησίως 2% τα επόμενα χρόνια δηλαδή θα αυξάνει τον εθνικό πλούτο κατά 4 δισεκ. ετησίως.
Επίσης υποχρεούται να διατηρεί μετά το 2022 πρωτογενή πλεονάσματα 2,2% επί του ΑΕΠ έως το 2060.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τα πρωτογενή πλεονάσματα θα συγκεντρώσει 170-180 δισεκ. ευρώ τα οποία θα αποπληρώνουν τόκους και κεφάλαιο.
Όμως θα χρειαστεί και εκδόσεις ομολόγων αφενός για να αποπληρώνει δάνεια προς τους δανειστές, να συγκεντρώνει κεφάλαια για ανάπτυξη και χρηματοδότηση προϋπολογισμού και ουσιαστικά να δημιουργεί νέο χρέος μέσω ιδιωτών αντικαθιστώντας τα δάνεια των επίσημων δανειστών π.χ. ESM, EFSF κ.α.
Η Ελλάδα θα χρειαστεί 60 εκδόσεις ομολόγων ή 180 δισεκ. και ταυτόχρονα 170-180 δισεκ. κεφάλαια από πρωτογενή πλεονάσματα.
Πρακτικά όλη η δύναμη πυρός της Ελλάδος τα επόμενα 40 χρόνια θα εξαντλείται στο παλαιό χρέος.
Αυτό ονομάζεται παγίδα θανάτου στην οικονομία.
Οι επιμηκύνσεις και το πάγωμα πληρωμής κεφαλαίων και τόκων δεν φθάνουν... θα έρθει η στιγμή της πληρωμής και η εθνική ελληνική οικονομία θα είναι υποθηκευμένη για πολλά χρόνια.
Τι διδάσκει το πρόσφατο παρελθόν;
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2019 όπου το χρέος ανέρχεται στα 356 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2019 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2019 με χρέος 356 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχα οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού στα 21,9 δισ.
Δομή ελληνικού χρέους Ιούλιος 2019
EFSF 130,9 δισ. ευρώ
Διμερή δάνεια κρατών GLF 52,9 δισ.
ESM 59,8 δισ
ΕΤΕΠ 7,6 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 8,25 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Repos 21,9 δισ
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 45,8 δισεκ.
Κεντρικές τράπεζες πλην ΕΚΤ 2,7 δισ
ΔΝΤ 8,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 1,9 δισεκ.
Έντοκα γραμμάτια 15,2 δισ
Ομόλογα εκτός PSI+ 515 εκατ ευρώ
www.bankingnews.gr
Η περίπτωση της Ελλάδος είναι πραγματικά πρωτόγνωρη.
Η Ελλάδα έχει 356 δισεκ. χρέος με όρους κεντρικής διοίκησης.
Από αυτό το χρέος 250 δισεκ. είναι των δανειστών πάσης φύσεως και το ερώτημα είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα ξεκινήσει η αποπληρωμή των δανείων αυτών.
Οι ευρωπαίοι δεν δέχονται οποιαδήποτε haircut στα δάνεια, οπότε η Ελλάδα πρέπει να τα αποπληρώσει.
Ας πάρουμε μια παραδοχή ότι η Ελλάδα θα έχει ρυθμό ανάπτυξης ετησίως 2% τα επόμενα χρόνια δηλαδή θα αυξάνει τον εθνικό πλούτο κατά 4 δισεκ. ετησίως.
Επίσης υποχρεούται να διατηρεί μετά το 2022 πρωτογενή πλεονάσματα 2,2% επί του ΑΕΠ έως το 2060.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τα πρωτογενή πλεονάσματα θα συγκεντρώσει 170-180 δισεκ. ευρώ τα οποία θα αποπληρώνουν τόκους και κεφάλαιο.
Όμως θα χρειαστεί και εκδόσεις ομολόγων αφενός για να αποπληρώνει δάνεια προς τους δανειστές, να συγκεντρώνει κεφάλαια για ανάπτυξη και χρηματοδότηση προϋπολογισμού και ουσιαστικά να δημιουργεί νέο χρέος μέσω ιδιωτών αντικαθιστώντας τα δάνεια των επίσημων δανειστών π.χ. ESM, EFSF κ.α.
Η Ελλάδα θα χρειαστεί 60 εκδόσεις ομολόγων ή 180 δισεκ. και ταυτόχρονα 170-180 δισεκ. κεφάλαια από πρωτογενή πλεονάσματα.
Πρακτικά όλη η δύναμη πυρός της Ελλάδος τα επόμενα 40 χρόνια θα εξαντλείται στο παλαιό χρέος.
Αυτό ονομάζεται παγίδα θανάτου στην οικονομία.
Οι επιμηκύνσεις και το πάγωμα πληρωμής κεφαλαίων και τόκων δεν φθάνουν... θα έρθει η στιγμή της πληρωμής και η εθνική ελληνική οικονομία θα είναι υποθηκευμένη για πολλά χρόνια.
Τι διδάσκει το πρόσφατο παρελθόν;
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2019 όπου το χρέος ανέρχεται στα 356 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2019 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2019 με χρέος 356 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχα οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 356 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού στα 21,9 δισ.
Δομή ελληνικού χρέους Ιούλιος 2019
EFSF 130,9 δισ. ευρώ
Διμερή δάνεια κρατών GLF 52,9 δισ.
ESM 59,8 δισ
ΕΤΕΠ 7,6 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 8,25 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Repos 21,9 δισ
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 45,8 δισεκ.
Κεντρικές τράπεζες πλην ΕΚΤ 2,7 δισ
ΔΝΤ 8,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 1,9 δισεκ.
Έντοκα γραμμάτια 15,2 δισ
Ομόλογα εκτός PSI+ 515 εκατ ευρώ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών