O καπιταλισμός δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες στον κάθε άνθρωπο να δημιουργήσει πλούτο και αυτό είναι το πλεονέκτημα έναντι του σοσιαλισμού.
Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου αποκαλύπτουν πόσο «σοκάρει ο σοσιαλισμός» αναλύει το αυστριακό think tank Mises Institute
Ο Robert Lawson και ο Benjamin Powell είναι γνωστοί οικονομολόγοι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς και αντιμετωπίζουν με προβληματισμό μια νέα τάση μεταξύ των νέων στις ΗΠΑ.
«Την άνοιξη του 2016, μια έρευνα του πανεπιστημίου Harvard διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των νέων μεταξύ 18 έως 29 ετών υποστήριζε τον σοσιαλισμό.
Μια άλλη έρευνα, από το Victims of Communism Memorial Foundation (Ίδρυμα Μνήμης Θυμάτων του Κομμουνισμού), ανέφερε ότι οι millennials – οι νέοι της δεκαετίας του 2000 - υποστήριζαν τον σοσιαλισμό έναντι οποιουδήποτε άλλου οικονομικού συστήματος.
Δυστυχώς, οι εν λόγω νέοι δεν έχουν ιδέα για τη φύση του σοσιαλισμού.
Οι οικονομολόγοι Lawson και ο Powell θα ήθελαν να διορθώσουν αυτή την κατάσταση, αλλά αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα. Συνήθως, θα ζητούσαν από τους μαθητές τους να διαβάσουν κλασικά έργα, προκειμένου να κατανοήσουν τα βασικά στοιχεία για την ελεύθερη αγορά και τον σοσιαλισμό, αλλά αυτή η μέθοδος δεν φθάνει.
Ο Lawson και ο Powell είχαν την εύστοχη ιδέα να παρουσιάσουν στοιχειώδη οικονομικά με ένα χιουμοριστικό τρόπο απευθυνόμενοι σε εκείνους που αδρανοποιούντα από την σοβαρή και νηφάλια διδασκαλία.
Για τους νέους, ο «σοσιαλισμός» σημαίνει απλώς αόριστες ιδέες αλλά ο όρος σοσιαλισμός έχει ένα ακριβές νόημα:
Ο διαχωρισμός του κράτους από τον σοσιαλισμό σε οποιαδήποτε μεγάλη κοινωνία είναι σαν να προσπαθείς να διαχωρίσεις την ιδιωτική περιουσία από τον καπιταλισμό.
Δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο.
Σοσιαλισμός, στην πράξη, σημαίνει ότι το κράτος κατέχει και ελέγχει τα μέσα παραγωγής.
Καμία χώρα δεν είναι εντελώς σοσιαλιστική, αλλά μερικές είναι πιο σοσιαλιστικές από κάποιες άλλες.
Πώς μπορεί να αξιολογηθεί ο βαθμός του σοσιαλισμού;
Οι οικονομολόγοι Lawson και James Gwartney, δημιούργησαν ένα ετήσιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας (freedom index) για το Ινστιτούτο Fraser.
Πολλοί από τους υποστηρικτές του σοσιαλιστού θεωρούν τη Σουηδία ως χώρα πρότυπε, αλλά σύμφωνα με τον δείκτη ελευθερίας, η Σουηδία έχει βαθμολογία 7,54, η οποία είναι αρκετά καλή για την εικοστή έβδομη θέση από τις 159 χώρες της έρευνας.
Όμως η Σουηδία είναι μια ευημερούσα οικονομία, κυρίως γιατί είναι καπιταλιστική χώρα.
Ωστόσο στην Σουηδία η αυξημένη φορολογία που απαιτείται για τη χρηματοδότηση του κράτους πρόνοιας έχει προκαλέσει στασιμότητα.
«Η Σουηδία ιστορικά σημείωσε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη όσο είχε πιο περιορισμένα μοντέλα κοινωνικής πρόνοιας.
Εάν μερικοί άνθρωποι θαυμάζουν τη Σουηδία, λίγοι, εκτός από τους φανατικούς, είναι θετικά διακείμενοι στην οικονομία της Κούβας.
Οι επίσημες στατιστικές υγείας της Κούβας είναι εντυπωσιακά καλές.
Τα νοσοκομεία που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι Κουβανοί είναι τόσο κακώς εξοπλισμένα ώστε οι άνθρωποι συχνά πρέπει να φέρουν τα δικά τους κρεβάτια και φάρμακα.
Η έλλειψη αυτοκινήτων σημαίνει έλλειψη τροχαίων ατυχημάτων. Δεδομένου ότι τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα αποτελούν κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των νέων, η έλλειψη αυτοκινήτων έχει δυσανάλογο αντίκτυπο στις στατιστικές του προσδόκιμου ζωής για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την υγειονομική περίθαλψη. Επίσης ο χαμηλός βαθμός βρεφικής θνησιμότητας είναι προϊόν της χειραγώγησης των δεδομένων.
Γιατί απέτυχε ο σοσιαλισμός στην Κούβα, όπως όλες οι άλλες συγκεντρωτικές σοσιαλιστικές οικονομίες;
Ο Αυστριακός οικονομολόγος Ludwig von Mises εξήγησε ότι ο σοσιαλισμός, ακόμα και αν διοικείται από καλοπροαίρετους ηγέτες και στηρίζεται σε πολίτες που επιθυμούν να εργαστούν για το κοινό καλό, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις επιδόσεις του καπιταλισμού.
Ο σοσιαλισμός απαιτεί την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Ωστόσο, η ιδιοκτησία είναι απαραίτητη για την ελεύθερη ανταλλαγή εργασίας, κεφαλαίου και αγαθών που καθιερώνουν τις κατάλληλες τιμές.
Χωρίς σωστές τιμές, οι σοσιαλιστές δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ποια καταναλωτικά αγαθά χρειάζονται οι κοινωνίες ή πώς να τα παράγουν καλύτερα.
Ο σοσιαλισμός δίνει επίσης τεράστια εξουσία στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους γραφειοκράτες που είναι οι σχεδιαστές του συστήματος και με αυτή τη δύναμη αυξάνεται κατακόρυφα η διαφθορά, η κακοποίηση και η τυραννία.
Οι σοσιαλιστές ήταν οι μεγαλύτεροι δολοφόνοι στην ιστορία και οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν αυτό το τραγικό γεγονός.
Ο Stalin κατατάσσεται πίσω από τον Mao ως o δεύτερος μεγαλύτερος δολοφόνος της ιστορίας, με τον Hitler να έρχεται στην 3η θέση.
Και οι 3 ήταν σοσιαλιστές ή εθνικοσοσιαλιστές (Hitler)
Συνήθως οι υπερασπιστές του σοσιαλισμού επικαλούνται το «λανθασμένο νιρβάνα», η διαδικασία κατά την οποία συγκρίνουμε μια ιδανική κατάσταση πραγμάτων, που εκφράζονται από τους σοσιαλιστές, με τις δυσκολίες του πραγματικού παγκόσμιου καπιταλισμού.
Ο πόλεμος των ΗΠΑ σχετικά με τα ναρκωτικά δεν είναι νικηφόρος γιατί, στη γλώσσα των οικονομολόγων, είναι ένας πόλεμος ενάντια στην προσφορά.
Αυτό σημαίνει ότι όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιτυγχάνει μια «νίκη» στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, η τιμή των ναρκωτικών που έχουν απομείνει αυξάνεται περισσότερο.
Ως αποτέλεσμα, τα καθαρά έσοδα από τα καρτέλ των ναρκωτικών αυξάνονται, γεγονός που αυξάνει την ικανότητά τους να ξεπερνούν με διάφορα τεχνάσματα τον νόμο.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας.
Οι πόλεμοι και η βία που σχετίζεται με αυτό στη Μέση Ανατολή αποτελούν βασικό λόγο για το κύμα μετανάστευσης της Ευρώπης. Οι υποστηρικτές του καπιταλισμού είναι ενάντια στον πόλεμο ακριβώς επειδή ο πόλεμος υπονομεύει τους καπιταλιστικούς θεσμούς και τις ελευθερίες.
Η εξαγωγή της δημοκρατίας, π.χ. όταν οι ΗΠΑ εισβάλλουν σε μια χώρα, σπάνια δημιουργεί το είδος μόνιμης θεσμικής αλλαγής, σχεδόν ποτέ δεν έχει προκύψει μια φιλελεύθερη οικονομία.
Ωστόσο ο καπιταλισμός δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες στον κάθε άνθρωπο να δημιουργήσει πλούτο και αυτό είναι το πλεονέκτημα έναντι του σοσιαλισμού.
www.bankingnews.gr
Ο Robert Lawson και ο Benjamin Powell είναι γνωστοί οικονομολόγοι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς και αντιμετωπίζουν με προβληματισμό μια νέα τάση μεταξύ των νέων στις ΗΠΑ.
«Την άνοιξη του 2016, μια έρευνα του πανεπιστημίου Harvard διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο των νέων μεταξύ 18 έως 29 ετών υποστήριζε τον σοσιαλισμό.
Μια άλλη έρευνα, από το Victims of Communism Memorial Foundation (Ίδρυμα Μνήμης Θυμάτων του Κομμουνισμού), ανέφερε ότι οι millennials – οι νέοι της δεκαετίας του 2000 - υποστήριζαν τον σοσιαλισμό έναντι οποιουδήποτε άλλου οικονομικού συστήματος.
Δυστυχώς, οι εν λόγω νέοι δεν έχουν ιδέα για τη φύση του σοσιαλισμού.
Οι οικονομολόγοι Lawson και ο Powell θα ήθελαν να διορθώσουν αυτή την κατάσταση, αλλά αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα. Συνήθως, θα ζητούσαν από τους μαθητές τους να διαβάσουν κλασικά έργα, προκειμένου να κατανοήσουν τα βασικά στοιχεία για την ελεύθερη αγορά και τον σοσιαλισμό, αλλά αυτή η μέθοδος δεν φθάνει.
Ο Lawson και ο Powell είχαν την εύστοχη ιδέα να παρουσιάσουν στοιχειώδη οικονομικά με ένα χιουμοριστικό τρόπο απευθυνόμενοι σε εκείνους που αδρανοποιούντα από την σοβαρή και νηφάλια διδασκαλία.
Για τους νέους, ο «σοσιαλισμός» σημαίνει απλώς αόριστες ιδέες αλλά ο όρος σοσιαλισμός έχει ένα ακριβές νόημα:
Ο διαχωρισμός του κράτους από τον σοσιαλισμό σε οποιαδήποτε μεγάλη κοινωνία είναι σαν να προσπαθείς να διαχωρίσεις την ιδιωτική περιουσία από τον καπιταλισμό.
Δεν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο.
Σοσιαλισμός, στην πράξη, σημαίνει ότι το κράτος κατέχει και ελέγχει τα μέσα παραγωγής.
Καμία χώρα δεν είναι εντελώς σοσιαλιστική, αλλά μερικές είναι πιο σοσιαλιστικές από κάποιες άλλες.
Πώς μπορεί να αξιολογηθεί ο βαθμός του σοσιαλισμού;
Οι οικονομολόγοι Lawson και James Gwartney, δημιούργησαν ένα ετήσιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας (freedom index) για το Ινστιτούτο Fraser.
Πολλοί από τους υποστηρικτές του σοσιαλιστού θεωρούν τη Σουηδία ως χώρα πρότυπε, αλλά σύμφωνα με τον δείκτη ελευθερίας, η Σουηδία έχει βαθμολογία 7,54, η οποία είναι αρκετά καλή για την εικοστή έβδομη θέση από τις 159 χώρες της έρευνας.
Όμως η Σουηδία είναι μια ευημερούσα οικονομία, κυρίως γιατί είναι καπιταλιστική χώρα.
Ωστόσο στην Σουηδία η αυξημένη φορολογία που απαιτείται για τη χρηματοδότηση του κράτους πρόνοιας έχει προκαλέσει στασιμότητα.
«Η Σουηδία ιστορικά σημείωσε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη όσο είχε πιο περιορισμένα μοντέλα κοινωνικής πρόνοιας.
Εάν μερικοί άνθρωποι θαυμάζουν τη Σουηδία, λίγοι, εκτός από τους φανατικούς, είναι θετικά διακείμενοι στην οικονομία της Κούβας.
Οι επίσημες στατιστικές υγείας της Κούβας είναι εντυπωσιακά καλές.
Τα νοσοκομεία που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι Κουβανοί είναι τόσο κακώς εξοπλισμένα ώστε οι άνθρωποι συχνά πρέπει να φέρουν τα δικά τους κρεβάτια και φάρμακα.
Η έλλειψη αυτοκινήτων σημαίνει έλλειψη τροχαίων ατυχημάτων. Δεδομένου ότι τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα αποτελούν κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των νέων, η έλλειψη αυτοκινήτων έχει δυσανάλογο αντίκτυπο στις στατιστικές του προσδόκιμου ζωής για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την υγειονομική περίθαλψη. Επίσης ο χαμηλός βαθμός βρεφικής θνησιμότητας είναι προϊόν της χειραγώγησης των δεδομένων.
Γιατί απέτυχε ο σοσιαλισμός στην Κούβα, όπως όλες οι άλλες συγκεντρωτικές σοσιαλιστικές οικονομίες;
Ο Αυστριακός οικονομολόγος Ludwig von Mises εξήγησε ότι ο σοσιαλισμός, ακόμα και αν διοικείται από καλοπροαίρετους ηγέτες και στηρίζεται σε πολίτες που επιθυμούν να εργαστούν για το κοινό καλό, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις επιδόσεις του καπιταλισμού.
Ο σοσιαλισμός απαιτεί την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Ωστόσο, η ιδιοκτησία είναι απαραίτητη για την ελεύθερη ανταλλαγή εργασίας, κεφαλαίου και αγαθών που καθιερώνουν τις κατάλληλες τιμές.
Χωρίς σωστές τιμές, οι σοσιαλιστές δεν μπορούσαν να γνωρίζουν ποια καταναλωτικά αγαθά χρειάζονται οι κοινωνίες ή πώς να τα παράγουν καλύτερα.
Ο σοσιαλισμός δίνει επίσης τεράστια εξουσία στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και τους γραφειοκράτες που είναι οι σχεδιαστές του συστήματος και με αυτή τη δύναμη αυξάνεται κατακόρυφα η διαφθορά, η κακοποίηση και η τυραννία.
Οι σοσιαλιστές ήταν οι μεγαλύτεροι δολοφόνοι στην ιστορία και οι νέοι πρέπει να γνωρίζουν αυτό το τραγικό γεγονός.
Ο Stalin κατατάσσεται πίσω από τον Mao ως o δεύτερος μεγαλύτερος δολοφόνος της ιστορίας, με τον Hitler να έρχεται στην 3η θέση.
Και οι 3 ήταν σοσιαλιστές ή εθνικοσοσιαλιστές (Hitler)
Συνήθως οι υπερασπιστές του σοσιαλισμού επικαλούνται το «λανθασμένο νιρβάνα», η διαδικασία κατά την οποία συγκρίνουμε μια ιδανική κατάσταση πραγμάτων, που εκφράζονται από τους σοσιαλιστές, με τις δυσκολίες του πραγματικού παγκόσμιου καπιταλισμού.
Ο πόλεμος των ΗΠΑ σχετικά με τα ναρκωτικά δεν είναι νικηφόρος γιατί, στη γλώσσα των οικονομολόγων, είναι ένας πόλεμος ενάντια στην προσφορά.
Αυτό σημαίνει ότι όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιτυγχάνει μια «νίκη» στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, η τιμή των ναρκωτικών που έχουν απομείνει αυξάνεται περισσότερο.
Ως αποτέλεσμα, τα καθαρά έσοδα από τα καρτέλ των ναρκωτικών αυξάνονται, γεγονός που αυξάνει την ικανότητά τους να ξεπερνούν με διάφορα τεχνάσματα τον νόμο.
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας.
Οι πόλεμοι και η βία που σχετίζεται με αυτό στη Μέση Ανατολή αποτελούν βασικό λόγο για το κύμα μετανάστευσης της Ευρώπης. Οι υποστηρικτές του καπιταλισμού είναι ενάντια στον πόλεμο ακριβώς επειδή ο πόλεμος υπονομεύει τους καπιταλιστικούς θεσμούς και τις ελευθερίες.
Η εξαγωγή της δημοκρατίας, π.χ. όταν οι ΗΠΑ εισβάλλουν σε μια χώρα, σπάνια δημιουργεί το είδος μόνιμης θεσμικής αλλαγής, σχεδόν ποτέ δεν έχει προκύψει μια φιλελεύθερη οικονομία.
Ωστόσο ο καπιταλισμός δημιουργεί τεράστιες ευκαιρίες στον κάθε άνθρωπο να δημιουργήσει πλούτο και αυτό είναι το πλεονέκτημα έναντι του σοσιαλισμού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών