Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Mises Institute: Οι κεντρικές τράπεζες έχουν φυτέψει τους σπόρους της νέας παγκόσμιας κρίσης

tags :
Mises Institute: Οι κεντρικές τράπεζες έχουν φυτέψει τους σπόρους της νέας παγκόσμιας κρίσης
Οι σπόροι όλων των κρίσεων από την αρχαιότητα έχουν φυτευτεί μέσω στρεβλώσεων στον όγκο της κυκλοφορίας των χρημάτων
Ένα από τα βασικά προβλήματα που καλούνται να λύσουν οι κεντρικές τράπεζες ανά τον κόσμο είναι ότι οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να επιτύχουν τον στόχο του πληθωρισμού (κοντά στο 2%).
Ακόμα και η θρησκευτική εμπιστοσύνη τους στη μακρά ανατρεπτική καμπύλη Phillips δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ο πληθωρισμός των τιμών είναι χαμηλός σε πολλές χώρες παρά τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά ανεργίας.
Παρόλα αυτά, οι κεντρικές τράπεζες εξακολουθούν να απολαμβάνουν τεράστια αξιοπιστία, με όλους τους συμμετέχοντες στην αγορά να παρακολουθούν κάθε δημόσια συνεδρίαση για να καταλάβουν ποια θα είναι η επόμενη πολιτική και πώς πρέπει να τοποθετηθούν όταν αυτή έλθει.
Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για τον πληθωρισμό και να τονωθεί η οικονομία, οι κεντρικές τράπεζες συναντώνται τακτικά για να δημιουργήσουν νέα προγράμματα τόνωσης, επομένως αναπόφευκτα οι έκτακτες αντισυμβατικές παρεμβάσεις γίνονται γρήγορα η νέα κανονικότητα, σύμφωνα με το Mises Institute.
Για παράδειγμα, η παγκοσμίως γνωστή ποσοτική χαλάρωση (QE) υποτίθεται ότι αποτελεί μια αντίδραση έκτακτης ανάγκης για την κρίση του 2008, εκτός από το γεγονός ότι έχει πλέον γίνει ένα από τα πολλά εργαλεία της τακτικής νομισματικής πολιτικής και βασικό στοιχείο της ζήτησης της αγοράς για χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία.
Μια ανεπιθύμητη αλλά απολύτως προβλέψιμη παρενέργεια του QE είναι ότι επιτρέπει στις κυβερνήσεις να αυξάνουν τις δαπάνες τους χωρίς να ενδιαφέρονται για το έλλειμμα και εξακολουθούν να απολαμβάνουν αρνητικά επιτόκια σε πραγματικούς όρους.
Επομένως δεν ενδιαφέρονται και πολύ για την πειθαρχία, εκτός από ορισμένες κενές υποσχέσεις για μείωση του ελλείμματος στο μέλλον, αν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες.
Αρκετές χώρες μάλιστα έχουν ξεκινήσει το QE, μερικές σε πολλούς διαδοχικούς γύρους, αλλά δεν υπάρχει καμία αναφορά για την αντίστροφη της πορείας, και μια τελική, αντίθετη ποσοτική σύσφιξη (QT).
Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δοκιμάσει το QT και η Fed, αλλά την ίδια ώρα προσπαθεί να διατηρήσει τη φήμη της επιστημονικής διαχείρισης των νομισματικών μεγεθών.
Ωστόσο, η Fed έπρεπε να εγκαταλείψει σύντομα το σχέδιο και ο ισολογισμός της να παραμένει μαζικά φουσκωμένος με οποιοδήποτε ιστορικό μέτρο.
Είναι απολύτως σαφές ότι οι αγορές λειτουργούν καλά μόνο χάρη στη νομισματική στήριξη και ότι η βοήθεια που παρέχεται από τα QE δεν μπορεί να αποσυρθεί χωρίς να προκαλέσει μια σοβαρή κρίση σε όλο το επενδυτικό σύμπαν.
Τώρα η Fed έχει ξεκινήσει έναν νέο γύρο QE, αν και ο Powell αρνήθηκε με απόλυτους όρους ότι είναι QE.
Υπάρχει σήμερα μια πραγματική σούπα ακρώνυμων για τα εργαλεία νομισματικής πολιτικής (QE, OMT, TLTRO, APP, ABCP ...) και το αποτέλεσμα είναι ότι καμία κατηγορία περιουσιακών στοιχείων δεν εμφανίζει στρεβλώσεις, συμπεριλαμβανομένων των βασικών αγορών συναλλάγματος και του εταιρικού χρέους.
Όλα αυτά τα εργαλεία είναι όμως τα ίδια: εφαρμόζουν τα ίδια μέσα (δημιουργούν νέα χρήματα από... αέρα) για να φτάσουν στο ίδιο άκρο (τεχνητά μειώνουν το επιτόκιο).
Είναι σαφές ότι αυτές οι παρεμβάσεις έχουν τις ίδιες παρενέργειες με μια συνηθισμένη, συμβατική μείωση του επιτοκίου.
Ο κυριότερος από αυτούς τους προβληματισμούς είναι το γενικό κυνήγι της απόδοσης σε όλες τις αγορές, η έναρξη λειτουργίας κύκλων άνθησης και η ανικανότητα των συνταξιοδοτικών ταμείων να παρέχουν στους αποταμιευτές μακροπρόθεσμη πραγματική απόδοση προκειμένου να στηρίξουν τα συνταξιοδοτικά προγράμμα και την μελλοντική κατανάλωση.
Μακριά από τα προβλήματα που περιορίζονται στις τράπεζες και τους υπερ-πλούσιους, αυτό εκτρέπει τους πόρους από τους αποταμιευτές και τους παραγωγούς πλούτου.
Δεδομένου ότι τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια καταπνίγουν την ανάπτυξη και την τόνωση της κατανάλωσης αλλά όχι της παραγωγής, είναι εύκολο να βρεθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ χαμηλός μισθός, χαμηλές επενδύσεις για αύξηση της παραγωγικότητας και αυξανόμενο χρέος στις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές.
Όπως πάντα, οι κεντρικές τράπεζες προσπαθούν να λύσουν προβλήματα προκαλώντας όμως τα περισσότερα από αυτά.
Τόσο η Fed όσο και η ΕΚΤ έχουν αναφέρει ότι δεν έχουν ακόμη τελειώσει: η ΕΚΤ μείωσε πάλι το στόχο της και ανακοίνωσε νέο γύρο αγορών ομολόγων.
Εν τω μεταξύ, η Fed μείωσε πάλι το επιτόκιό της, επιστρέφοντας πιθανότατα στο δρόμο για το μηδέν.
Το τελευταίο πρόβλημα είναι στην αγορά repos, όπου οι τράπεζες δανείζονται η μία την άλλη για μια μέρα.
Για να το αντιμετωπίσει αυτό, ανακοίνωσε μια επείγουσα βοήθεια ρευστότητας (μιλάμε για bailouts) που θα διαρκέσει για μήνες.
Για μια κεντρική τράπεζα που είναι υπερήφανη για τις έγκαιρες παρεμβάσεις αυτό είναι ένα αόρατο γεγονός.
Κινήθηκε πολύ και γρήγορα, σηματοδοτώντας ότι το πρόβλημα είναι πραγματικά σημαντικό.
Ο ισολογισμός της Fed αυξάνεται ξανά και τώρα υπάρχει ένας ακόμη ηθικός κίνδυνος: ο κίνδυνος ρευστότητας δεν αποτελεί πια πρόβλημα, οπότε η ρευστότητα καθιστά το εμπόριο πολύ πιο κερδοφόρο.
Εάν μια κρίση ρευστότητας συμβεί παρά τις παρεμβάσεις, κανείς δεν θα κατηγορήσει την Fed.
Ενδεχομένως, να ισχυριστούν ότι η Fed πρέπει να κάνει πολλά περισσότερα.
Ακόμα τα νέα νομισματικά εργαλεία μπορούν να δοκιμαστούν στο μέλλον.
Όλοι οι επενδυτές πιστεύουν ότι τα νέα εργαλεία θα μπορούσαν πιθανότατα να οδηγήσουν την ΕΚΤ (και ενδεχομένως στο μέλλον τη Fed) να ακολουθήσει το προβάδισμα της Τράπεζας της Ιαπωνίας στη δημιουργία ενός νέου QE για την άμεση αγορά μετοχών και ETFs.
Ωστόσο, όπως όλες οι νομισματικές παρεμβάσεις, θα προωθούσαν όλες τις αγορές σε εδάφη περαιτέρω φούσκας, ενώ τα ενδημικά προβλήματα της οικονομίας δεν αντιμετωπίζονται ποτέ.
Τώρα, τι σκέφτεται η αγορά για όλα αυτά τα νομισματικά εργαλεία;
Η κεντρική τράπεζα στοχεύει σε πληθωρισμό, οπότε δεδομένης της τεράστιας αξιοπιστίας της, η αγορά θα πρέπει να υποθέσει ότι ο στόχος θα επιτευχθεί.
Επί του παρόντος, ο πληθωρισμός είναι κάτω από τους στόχους, αλλά το πιο ενοχλητικό (για την Fed) είναι ότι η αγορά αναμένει από τις κεντρικές τράπεζες να συνεχίσουν να αποτυγχάνουν.
Ο αναμενόμενος μελλοντικός ρυθμός πληθωρισμού είναι κατά μέσο όρο «μόνο» 1,6% στις ΗΠΑ.
Επομένως, είναι ασαφές τι θα μπορούσε να τον πυροδοτήσει, κατά τις αγορές.
Όπως είναι σαφές από την οικονομική ανάλυση στην εποχή των Σχολαστικών πριν από πέντε αιώνες, αυτή η προφανώς απεριόριστη εκτύπωση χρημάτων δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να στείλει συγκεχυμένα σήματα, να αυξήσει την οικονομική και νομική αβεβαιότητα και να αυξήσει τα ποσοστά της χρονικής προτίμησης.
Οι σπόροι όλων των κρίσεων από την αρχαιότητα έχουν φυτευτεί μέσω στρεβλώσεων στον όγκο της κυκλοφορίας των χρημάτων και αυτές οι συντονισμένες σταυροφορίες όλων των κεντρικών τραπεζών δεν διαφέρουν.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης