Ο πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες, τον στρατό αλλά και τη θρησκεία για να εκδικηθεί την Ευρώπη
Στον πόλεμο που έχει κηρύξει στη Δύση ο πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan, αναφέρεται ανάλυση του think tank, Gatestone Institute, την οποία υπογράφει ο Ιταλός δημοσιογράφος, Giulio Meotti.
Σύμφωνα με τον Meotti: «Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan έχει κερδίσει τον «τίτλο του Χαλίφη», όπως αναφέρει ο Τούρκος δημοσιογράφος Abdurrahman Dilipak.
Είναι ο επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ, έχει κατασκόπους παντού στην Ευρώπη, μέσω ενός δικτύου τζαμιών, ενώσεων και πολιτιστικών κέντρων, ενώ έχει φέρει τη χώρα του στην υψηλότερη θέση μεταξύ αυτών που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλακίζοντας δημοσιογράφους.
Επιπρόσθετα ελέγχει πλήρως τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.
Όσο πιο άσχημα συμπεριφέρεται τόσο αυξάνει την επιρροή του στην Ευρώπη.
Σε μία συνάντηση που είχε το 2015 με τον τότε πρόεδρο της Κομισιόν, Jean – Claude Juncker όλοι παραδέχθηκαν ότι «ολοφάνερα ειρωνευόταν τον Juncker αλλά και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες».
Σύμφωνα με τον George Friedman «αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι η 17η μεγαλύτερη οικονομία της υφηλίου, μεγαλύτερη από τη Σ. Αραβία, έχει πιθανώς τη καλύτερη στρατιωτική δυνατότητα στην Ευρώπη μετά τη Βρετανία και μπορεί να νικήσει τους Γερμανούς σε ένα απόγευμα και τους Γάλλους σε μία ώρα».
Οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας το 2018 έφθασαν στα 19 δισ. δολάρια, κατά 24% υψηλότερες από το 2017, σύμφωνα με στοιχεία του Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI).
Ο Erdogan έχει θέσει τον τουρκικό στρατό – κάποτε το καμάρι του τουρκικού εθνικισμού αλλά και του κοσμικού κράτους- υπό τον πλήρη έλεγχό του.
Ενώ η Ευρώπη στηρίζει την.. ειρήνη και αρνείται να αυξήσει τις δαπάνες για την άμυνά της ή, όπως το πράττει η Γερμανία, να στηρίξει τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, η Τουρκία τις αυξάνεις συνεχώς.
Από το 2002, όταν το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Erdogan έγινε το κυρίαρχο στην τουρκική πολιτική ζωή, η ενίσχυση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ δεν ήταν απλά ένα σύνθημα.
Σε δημόσιες εμφανίσεις του ο Erdogan έχει χρησιμοποιήσει χειρονομίες των σκληροπυρηνικών Ισλαμιστών.
Φαίνεται ότι αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως ένα διεθνή Ισλαμιστή ηγέτη.
Άλλωστε μέσω των τεσσάρων εκατ. Τούρκων Μουσουλμάνων σε Γερμανία και την ύπαρξη πολυπληθών κοινοτήτων σε Ολλανδία, Γαλλία, Αυστρία και σε άλλες χώρες, όντως ο Erdogan έχει μεγάλη επιρροή στην Ευρώπη.
Ουσιαστικά ως ηγέτης του Ισλάμ, θέλει να κοντράρει τους ηγέτες του Χριστιανισμού.
Το 2006, ο Πάπας Βενέδικτος σε μία διάσημη διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Regensburg, υποστήριξε ότι το Ισλάμ είναι ελαττωματικό.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Πάπας αναφέρθηκε σε έναν Χριστιανό χριστιανικό αυτοκράτορα του 14ου αιώνα: "Δείξε μου τι ακριβώς έφερε ο Μωάμεθ που ήταν καινούριο και εκεί θα βρείτε πράγματα μόνο κακά και απάνθρωπα, όπως η εντολή του η πίστη που κήρυξε να εξαπλωθεί με το σπαθί».
Ο μουσουλμανικός κόσμος ξέσπασε με θυμό.
Σε μία επίσκεψή του στην Τουρκία του Erdogan ο Πάπας Βενέδικτος άλλαξε τη στάση του και τάχθηκε υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.
Επρόκειτο για μία θέση που είχε εκφράσει πριν από δύο έτη –όταν δεν είχε γίνει ακόμη Πάπας- και μάλιστα είχε δηλώσει ότι «η Ευρώπη είναι πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική», προκειμένου να δείξει ότι η Τουρκία δεν ανήκει σε αυτή.
Τόσο ο Βενέδικτος όσο και ο Erdogan κατανόησαν ότι η Ισλαμική Τουρκία ήταν η μαρτυρία της χριστιανικής Ευρώπης - από τις 7 Οκτωβρίου 1571, όταν η Ευρώπη προκάλεσε μια καταστροφική ήττα στους Οθωμανούς στη μάχη του Lepanto μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου 1683, όταν η Ευρώπη νίκησε και πάλι τους Τούρκους στα περίχωρα της Βιέννης, την πόλη που προσπαθούσαν ιστορικά να καταλάβουν ως βάση για την κατάκτηση της υπόλοιπης Ευρώπης.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 - το μεγάλο χριστιανικό κέντρο της Ανατολής, της οποίας η κατάρρευση σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας - η χριστιανική Ευρώπη άρχισε να εκδιώκει τους Οθωμανούς Τούρκους από την ήπειρο.
Τώρα φαίνεται ότι ο Erdogan, επιδιώκει, φυσικά με χρήση άλλων μέσων, να εκδικηθεί την Ευρώπη.
Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί αυτήν την ιδεολογία της δύναμης και της «κατάκτησης» προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το πιο ισχυρό εργαλείο του Erdogan στις σχέσεις του με την Ευρώπη είναι μετανάστες.
«Κλαίγατε όταν 50.000 πρόσφυγες βρίσκονταν στα σύνορα του Kapikule", δήλωσε ο Erdogan το 2016, αναφερόμενος στα σύνορα της χώρας του με τη Βουλγαρία και συνέχισε «αρχίσατε να ρωτάτε τι θα κάνατε αν η Τουρκία ανοίξει τις πύλες της.
Κοιτάξτε με - αν το πάτε πολύ μακριά αυτές οι συνοριακές πύλες θα ανοίξουν και θα παραμείνουν ανοικτές».
Τον περασμένο μήνα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησής του εναντίον των Κούρδων, ο Erdogan επανέλαβε την ίδια απειλή: "Γεια σου ΕΕ, ξυπνήστε, το λέω ξανά: αν προσπαθήσετε να χαρακτηρίσετε τη λειτουργία μας ως εισβολή, το καθήκον μας είναι απλό: θα ανοίξουμε τις πόρτες μας και θα σας στείλουμε 3,6 εκατομμύρια μετανάστες "
Η Ευρώπη, πλήρως ανίκανη να ελέγξει τα δικά της σύνορα, «παγώνει».
Από τότε που κατέλαβε την εξουσία ο Erdogan δημιουργεί ένα πανίσχυρο δίκτυο, σύμφωνα με πληροφορίες έχει κατασκευάσει 17.000 τζαμιά (το 1/5 των συνολικών τζαμιών της Τουρκίας).
Το μεγαλύτερο βρίσκεται στη Camlica, στην ασιατική όχθη της Κωνσταντινούπολης.
Από το Μαλί έως τη Μόσχα, ο Erdogan χρησιμοποιεί τη θρησκεία του ως «διπλωματία».
Το μεγαλύτερο τζαμί στα Βαλκάνια είναι τουρκικό και βρίσκεται στα Τίρανα.
Το μεγαλύτερο τζαμί στη Δ. Αφρική, κατασκευάστηκε με στήριξη του Erdogan, βρίσκεται στην Accra της Γκάνα.
Το μεγαλύτερο τζαμί στην Κεντρική Ασία είναι αυτό που κατασκεύασε στο Bishkek του Κιργιστάν.
Το μεγαλύτερο τζαμί της Ευρώπης είναι αυτό που κατασκευάζεται στο Στρασβούργο.
Επιπρόσθετα σχεδιάζει να ανοίξει «τουρκικά σχολεία» στη Γαλλία.
Ο Erdogan έχει ενισχύσει τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet), η οποία έχει σήμερα 120.000 υπαλλήλους και έναν προϋπολογισμό μεγέθους όσο αυτοί δώδεκα άλλων υπηρεσιών.
Το 2004, με 72.000 υπαλλήλους, το Diyanet ήταν περίπου το μισό αυτού του μεγέθους.
Αυτό είναι το θρησκευτικό δίκτυο με το οποίο ο Erdogan μπορεί να παρεμβαίνει στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Στη Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τεμένη από συνολικά 2.400 που υπάρχουν.
Αυτά τα ισλαμικά κέντρα όχι μόνο εξυπηρετούν μέλη της τουρκικής διασποράς, αλλά ταυτόχρονα τους εμποδίζουν να αφομοιωθούν στη γερμανική κοινωνία.
Μιλώντας στους Τούρκους στη Γερμανία, ο Erdogan τους προέτρεψε να μην αφομοιωθούν και αποκάλεσε την αφομοίωση των μεταναστών στην Ευρώπη ως «ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας".
Προφανώς τους θέλει να παραμείνουν μέρος της Τουρκίας και της Ummah, της παγκόσμιας μουσουλμανικής κοινότητας.
Πέρυσι, οι αυστριακές αρχές ανακοίνωσαν το κλείσιμο αρκετών τζαμιών χρηματοδοτούμενων από την Τουρκία.
Σύμφωνα με τον Guardian: Ένας αριθμός από 60 Τούρκους ιμάμηδες και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν απελάσεις από την Αυστρία και επτά τζαμιά πρόκειται να κλείσουν υπό την επιφύλαξη αυτού που η κυβέρνηση έχει ονομάσει «πολιτικό Ισλάμ».
Ο τότε Αυστριακός καγκελάριος, Sebastian Kurz, δήλωσε ότι η χώρα δεν θα μπορούσε πλέον να αντιμετωπίσει την ύπαρξη «παράλληλων κοινωνιών, του πολιτικού Ισλάμ και τη ριζοσπαστικοποίηση» που καταγράφονταν στη χώρα.
Ο Erdogan γνωρίζει, όμως, ότι έχει τους αριθμούς με το μέρος του.
«Μην κάνετε τρία, αλλά πέντε παιδιά, γιατί είστε το μέλλον της Ευρώπης", δήλωσε σε ομιλία του στην τουρκική διασπορά.
Η Eurostat, η επίσημη υπηρεσία στατιστικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι η Τουρκία ξεπερνά την Ευρώπη όσον αφορά τις γεννήσεις.
Σε ένα χρόνο γεννήθηκαν στην Τουρκία, περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια παιδιά, ενώ μόλις 5,07 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν σε όλα τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ.
Πώς θα μοιάζει η Ευρώπη αν 80 εκατομμύρια Τούρκοι ενταχθούν στην ΕΕ;
Ήδη το 1994, όταν ο Erdogan αγωνιζόταν για να γίνει δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, μίλησε για τη "δεύτερη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης". (Η πρώτη κατάκτηση ήταν η ήττα της Χριστιανικής Κωνσταντινούπολης το 1453).
Σύμφωνα με τον εξόριστο Τούρκο συγγραφέα Nedim Gürsel, ο Erdogan, όταν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, είχε αποφασίσει να τιμήσει την τουρκική κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
"Γιορτάζοντας μια κατάκτηση που πραγματοποιήθηκε πριν από περισσότερο από πέντε αιώνες μπορεί να φανεί αναχρονιστικό, θα έλεγα και παράλογο, στους ευρωπαίους ηγέτες", γράφει ο Gürsel.
"Για τον Erdogan η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης είναι ένα άλλο πρόσχημα για να αμφισβητήσουμε τη Δύση και να δώσουμε στον λαό της την καταπιεσμένη υπερηφάνεια".
Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Erdogan επέλεξε τον τάφο ενός Οθωμανού προγόνου για να υποσχεθεί μια νίκη επί της Συρίας.
"Δεν θα κάνετε την Istanbul, Κωνσταντινούπολη", δήλωσε ο Erdogan μετά τη σφαγή του Christchurch.
Ο Erdogan έχει εμμονή με την ιστορία και το παίρνει πολύ πιο σοβαρά από ό, τι οι Ευρωπαίοι.
"Θα αλλάξουμε τη χρήση της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί", δήλωσε ο Erdogan στις αρχές του 2019.
Η Αγία Σοφία, που χτίστηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α το 537 μ.Χ., ήταν για 900 χρόνια ο μεγαλύτερος καθεδρικός ναός της χριστιανοσύνης - μέχρι το 1453, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία νίκησε τους Βυζαντινούς και κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη, έγινε ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του Ισλάμ.
Το 1935, ο Τούρκος πρόεδρος Mustafa Kemal Ataturk την μετέτρεψε σε μουσείο.
Ο Erdogan έχει δεσμευτεί να τη μετατρέψει σε τζαμί.
Ο Erdogan θέλει, επίσης, να επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της - ξεκινώντας από την Κύπρο, τα ελληνικά νησιά, το νησί Suakin (Σουδάν) και τη Συρία.
"Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αδριατική έως στο Σινικό Τείχος της Κίνας", δήλωσε ο Erdogan σε πρόσφατη ομιλία του στη Μολδαβία.
Τα σύνορα της Τουρκίας, δήλωσε σε ομιλία του στη Σμύρνη, εκτείνονταιι «από τη Βιέννη στις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας, από το Ανατολικό Τουρχιστάν (την αυτόνομη περιοχή της Κίνας του Xinjiang) μέχρι τον Εύξεινο Πόντο».
Για να διευρύνει την επιρροή της χώρας του, ο Erdogan χρησιμοποιεί επίσης τον τουρκικό στρατό.
Τα τζαμιά, οι μετανάστες και οι στρατιωτικοί είναι τώρα τα νέα όπλα του Erdogan στην εκστρατεία του ενάντια στη Δύση».
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον Meotti: «Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Recep Tayyip Erdogan έχει κερδίσει τον «τίτλο του Χαλίφη», όπως αναφέρει ο Τούρκος δημοσιογράφος Abdurrahman Dilipak.
Είναι ο επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ, έχει κατασκόπους παντού στην Ευρώπη, μέσω ενός δικτύου τζαμιών, ενώσεων και πολιτιστικών κέντρων, ενώ έχει φέρει τη χώρα του στην υψηλότερη θέση μεταξύ αυτών που καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλακίζοντας δημοσιογράφους.
Επιπρόσθετα ελέγχει πλήρως τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.
Όσο πιο άσχημα συμπεριφέρεται τόσο αυξάνει την επιρροή του στην Ευρώπη.
Σε μία συνάντηση που είχε το 2015 με τον τότε πρόεδρο της Κομισιόν, Jean – Claude Juncker όλοι παραδέχθηκαν ότι «ολοφάνερα ειρωνευόταν τον Juncker αλλά και τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες».
Σύμφωνα με τον George Friedman «αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι η 17η μεγαλύτερη οικονομία της υφηλίου, μεγαλύτερη από τη Σ. Αραβία, έχει πιθανώς τη καλύτερη στρατιωτική δυνατότητα στην Ευρώπη μετά τη Βρετανία και μπορεί να νικήσει τους Γερμανούς σε ένα απόγευμα και τους Γάλλους σε μία ώρα».
Οι αμυντικές δαπάνες της Τουρκίας το 2018 έφθασαν στα 19 δισ. δολάρια, κατά 24% υψηλότερες από το 2017, σύμφωνα με στοιχεία του Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI).
Ο Erdogan έχει θέσει τον τουρκικό στρατό – κάποτε το καμάρι του τουρκικού εθνικισμού αλλά και του κοσμικού κράτους- υπό τον πλήρη έλεγχό του.
Ενώ η Ευρώπη στηρίζει την.. ειρήνη και αρνείται να αυξήσει τις δαπάνες για την άμυνά της ή, όπως το πράττει η Γερμανία, να στηρίξει τον προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ, η Τουρκία τις αυξάνεις συνεχώς.
Από το 2002, όταν το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Erdogan έγινε το κυρίαρχο στην τουρκική πολιτική ζωή, η ενίσχυση του δημόσιου ρόλου του Ισλάμ δεν ήταν απλά ένα σύνθημα.
Σε δημόσιες εμφανίσεις του ο Erdogan έχει χρησιμοποιήσει χειρονομίες των σκληροπυρηνικών Ισλαμιστών.
Φαίνεται ότι αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως ένα διεθνή Ισλαμιστή ηγέτη.
Άλλωστε μέσω των τεσσάρων εκατ. Τούρκων Μουσουλμάνων σε Γερμανία και την ύπαρξη πολυπληθών κοινοτήτων σε Ολλανδία, Γαλλία, Αυστρία και σε άλλες χώρες, όντως ο Erdogan έχει μεγάλη επιρροή στην Ευρώπη.
Ουσιαστικά ως ηγέτης του Ισλάμ, θέλει να κοντράρει τους ηγέτες του Χριστιανισμού.
Το 2006, ο Πάπας Βενέδικτος σε μία διάσημη διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Regensburg, υποστήριξε ότι το Ισλάμ είναι ελαττωματικό.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Πάπας αναφέρθηκε σε έναν Χριστιανό χριστιανικό αυτοκράτορα του 14ου αιώνα: "Δείξε μου τι ακριβώς έφερε ο Μωάμεθ που ήταν καινούριο και εκεί θα βρείτε πράγματα μόνο κακά και απάνθρωπα, όπως η εντολή του η πίστη που κήρυξε να εξαπλωθεί με το σπαθί».
Ο μουσουλμανικός κόσμος ξέσπασε με θυμό.
Σε μία επίσκεψή του στην Τουρκία του Erdogan ο Πάπας Βενέδικτος άλλαξε τη στάση του και τάχθηκε υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.
Επρόκειτο για μία θέση που είχε εκφράσει πριν από δύο έτη –όταν δεν είχε γίνει ακόμη Πάπας- και μάλιστα είχε δηλώσει ότι «η Ευρώπη είναι πολιτιστική ήπειρος, όχι γεωγραφική», προκειμένου να δείξει ότι η Τουρκία δεν ανήκει σε αυτή.
Τόσο ο Βενέδικτος όσο και ο Erdogan κατανόησαν ότι η Ισλαμική Τουρκία ήταν η μαρτυρία της χριστιανικής Ευρώπης - από τις 7 Οκτωβρίου 1571, όταν η Ευρώπη προκάλεσε μια καταστροφική ήττα στους Οθωμανούς στη μάχη του Lepanto μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου 1683, όταν η Ευρώπη νίκησε και πάλι τους Τούρκους στα περίχωρα της Βιέννης, την πόλη που προσπαθούσαν ιστορικά να καταλάβουν ως βάση για την κατάκτηση της υπόλοιπης Ευρώπης.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 - το μεγάλο χριστιανικό κέντρο της Ανατολής, της οποίας η κατάρρευση σήμανε το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας - η χριστιανική Ευρώπη άρχισε να εκδιώκει τους Οθωμανούς Τούρκους από την ήπειρο.
Τώρα φαίνεται ότι ο Erdogan, επιδιώκει, φυσικά με χρήση άλλων μέσων, να εκδικηθεί την Ευρώπη.
Ταυτόχρονα χρησιμοποιεί αυτήν την ιδεολογία της δύναμης και της «κατάκτησης» προκειμένου να εδραιώσει την εξουσία του τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Το πιο ισχυρό εργαλείο του Erdogan στις σχέσεις του με την Ευρώπη είναι μετανάστες.
«Κλαίγατε όταν 50.000 πρόσφυγες βρίσκονταν στα σύνορα του Kapikule", δήλωσε ο Erdogan το 2016, αναφερόμενος στα σύνορα της χώρας του με τη Βουλγαρία και συνέχισε «αρχίσατε να ρωτάτε τι θα κάνατε αν η Τουρκία ανοίξει τις πύλες της.
Κοιτάξτε με - αν το πάτε πολύ μακριά αυτές οι συνοριακές πύλες θα ανοίξουν και θα παραμείνουν ανοικτές».
Τον περασμένο μήνα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησής του εναντίον των Κούρδων, ο Erdogan επανέλαβε την ίδια απειλή: "Γεια σου ΕΕ, ξυπνήστε, το λέω ξανά: αν προσπαθήσετε να χαρακτηρίσετε τη λειτουργία μας ως εισβολή, το καθήκον μας είναι απλό: θα ανοίξουμε τις πόρτες μας και θα σας στείλουμε 3,6 εκατομμύρια μετανάστες "
Η Ευρώπη, πλήρως ανίκανη να ελέγξει τα δικά της σύνορα, «παγώνει».
Από τότε που κατέλαβε την εξουσία ο Erdogan δημιουργεί ένα πανίσχυρο δίκτυο, σύμφωνα με πληροφορίες έχει κατασκευάσει 17.000 τζαμιά (το 1/5 των συνολικών τζαμιών της Τουρκίας).
Το μεγαλύτερο βρίσκεται στη Camlica, στην ασιατική όχθη της Κωνσταντινούπολης.
Από το Μαλί έως τη Μόσχα, ο Erdogan χρησιμοποιεί τη θρησκεία του ως «διπλωματία».
Το μεγαλύτερο τζαμί στα Βαλκάνια είναι τουρκικό και βρίσκεται στα Τίρανα.
Το μεγαλύτερο τζαμί στη Δ. Αφρική, κατασκευάστηκε με στήριξη του Erdogan, βρίσκεται στην Accra της Γκάνα.
Το μεγαλύτερο τζαμί στην Κεντρική Ασία είναι αυτό που κατασκεύασε στο Bishkek του Κιργιστάν.
Το μεγαλύτερο τζαμί της Ευρώπης είναι αυτό που κατασκευάζεται στο Στρασβούργο.
Επιπρόσθετα σχεδιάζει να ανοίξει «τουρκικά σχολεία» στη Γαλλία.
Ο Erdogan έχει ενισχύσει τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet), η οποία έχει σήμερα 120.000 υπαλλήλους και έναν προϋπολογισμό μεγέθους όσο αυτοί δώδεκα άλλων υπηρεσιών.
Το 2004, με 72.000 υπαλλήλους, το Diyanet ήταν περίπου το μισό αυτού του μεγέθους.
Αυτό είναι το θρησκευτικό δίκτυο με το οποίο ο Erdogan μπορεί να παρεμβαίνει στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Στη Γερμανία, η Τουρκία ελέγχει 900 τεμένη από συνολικά 2.400 που υπάρχουν.
Αυτά τα ισλαμικά κέντρα όχι μόνο εξυπηρετούν μέλη της τουρκικής διασποράς, αλλά ταυτόχρονα τους εμποδίζουν να αφομοιωθούν στη γερμανική κοινωνία.
Μιλώντας στους Τούρκους στη Γερμανία, ο Erdogan τους προέτρεψε να μην αφομοιωθούν και αποκάλεσε την αφομοίωση των μεταναστών στην Ευρώπη ως «ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας".
Προφανώς τους θέλει να παραμείνουν μέρος της Τουρκίας και της Ummah, της παγκόσμιας μουσουλμανικής κοινότητας.
Πέρυσι, οι αυστριακές αρχές ανακοίνωσαν το κλείσιμο αρκετών τζαμιών χρηματοδοτούμενων από την Τουρκία.
Σύμφωνα με τον Guardian: Ένας αριθμός από 60 Τούρκους ιμάμηδες και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν απελάσεις από την Αυστρία και επτά τζαμιά πρόκειται να κλείσουν υπό την επιφύλαξη αυτού που η κυβέρνηση έχει ονομάσει «πολιτικό Ισλάμ».
Ο τότε Αυστριακός καγκελάριος, Sebastian Kurz, δήλωσε ότι η χώρα δεν θα μπορούσε πλέον να αντιμετωπίσει την ύπαρξη «παράλληλων κοινωνιών, του πολιτικού Ισλάμ και τη ριζοσπαστικοποίηση» που καταγράφονταν στη χώρα.
Ο Erdogan γνωρίζει, όμως, ότι έχει τους αριθμούς με το μέρος του.
«Μην κάνετε τρία, αλλά πέντε παιδιά, γιατί είστε το μέλλον της Ευρώπης", δήλωσε σε ομιλία του στην τουρκική διασπορά.
Η Eurostat, η επίσημη υπηρεσία στατιστικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι η Τουρκία ξεπερνά την Ευρώπη όσον αφορά τις γεννήσεις.
Σε ένα χρόνο γεννήθηκαν στην Τουρκία, περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια παιδιά, ενώ μόλις 5,07 εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν σε όλα τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ.
Πώς θα μοιάζει η Ευρώπη αν 80 εκατομμύρια Τούρκοι ενταχθούν στην ΕΕ;
Ήδη το 1994, όταν ο Erdogan αγωνιζόταν για να γίνει δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, μίλησε για τη "δεύτερη κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης". (Η πρώτη κατάκτηση ήταν η ήττα της Χριστιανικής Κωνσταντινούπολης το 1453).
Σύμφωνα με τον εξόριστο Τούρκο συγγραφέα Nedim Gürsel, ο Erdogan, όταν ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, είχε αποφασίσει να τιμήσει την τουρκική κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
"Γιορτάζοντας μια κατάκτηση που πραγματοποιήθηκε πριν από περισσότερο από πέντε αιώνες μπορεί να φανεί αναχρονιστικό, θα έλεγα και παράλογο, στους ευρωπαίους ηγέτες", γράφει ο Gürsel.
"Για τον Erdogan η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης είναι ένα άλλο πρόσχημα για να αμφισβητήσουμε τη Δύση και να δώσουμε στον λαό της την καταπιεσμένη υπερηφάνεια".
Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Erdogan επέλεξε τον τάφο ενός Οθωμανού προγόνου για να υποσχεθεί μια νίκη επί της Συρίας.
"Δεν θα κάνετε την Istanbul, Κωνσταντινούπολη", δήλωσε ο Erdogan μετά τη σφαγή του Christchurch.
Ο Erdogan έχει εμμονή με την ιστορία και το παίρνει πολύ πιο σοβαρά από ό, τι οι Ευρωπαίοι.
"Θα αλλάξουμε τη χρήση της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί", δήλωσε ο Erdogan στις αρχές του 2019.
Η Αγία Σοφία, που χτίστηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α το 537 μ.Χ., ήταν για 900 χρόνια ο μεγαλύτερος καθεδρικός ναός της χριστιανοσύνης - μέχρι το 1453, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία νίκησε τους Βυζαντινούς και κατέκτησε την Κωνσταντινούπολη, έγινε ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά του Ισλάμ.
Το 1935, ο Τούρκος πρόεδρος Mustafa Kemal Ataturk την μετέτρεψε σε μουσείο.
Ο Erdogan έχει δεσμευτεί να τη μετατρέψει σε τζαμί.
Ο Erdogan θέλει, επίσης, να επεκτείνει την Τουρκία πέρα από τα σύνορά της - ξεκινώντας από την Κύπρο, τα ελληνικά νησιά, το νησί Suakin (Σουδάν) και τη Συρία.
"Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αδριατική έως στο Σινικό Τείχος της Κίνας", δήλωσε ο Erdogan σε πρόσφατη ομιλία του στη Μολδαβία.
Τα σύνορα της Τουρκίας, δήλωσε σε ομιλία του στη Σμύρνη, εκτείνονταιι «από τη Βιέννη στις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας, από το Ανατολικό Τουρχιστάν (την αυτόνομη περιοχή της Κίνας του Xinjiang) μέχρι τον Εύξεινο Πόντο».
Για να διευρύνει την επιρροή της χώρας του, ο Erdogan χρησιμοποιεί επίσης τον τουρκικό στρατό.
Τα τζαμιά, οι μετανάστες και οι στρατιωτικοί είναι τώρα τα νέα όπλα του Erdogan στην εκστρατεία του ενάντια στη Δύση».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών