Ο μυστικός πόλεμος στην Αφρική, Μέρος 1
Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ λειτουργούν τη μεγαλύτερη στρατιωτική υποδομή στην Αφρική με τριάντα τέσσερις βάσεις (κάποιες μυστικές) και τριάντα νέα στρατιωτικά έργα των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ βρίσκοντι στη φάση της κατασκευής στην Αφρική και καλύπτουν τέσσερις χώρες ...
Μπορεί το σύμφωνο της Βαρσοβίας να μην υπάρχει πλέον, ωστόσο το ΝΑΤΟ επεκτείνει τον αντιληπτό ρόλο του - την επιβολή του δυτικού ενδιαφέροντος - ειδικά στην πλούσια σε πόρους Αφρική.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Αφρική αποσκοπεί να ενισχύσει την επιρροή των εταιρειών της Δύσης, την ώρα που ο πρόεδρος της Γαλλίας Ε. Macron επιθυμεί η χώρα του να υπερκεράσει τη Γερμανία ως η σημαντικότερη ευρωπαϊκή δύναμη.
Όμως, το εταιρικό συμφέρον δεν είναι ο μόνος οδηγός για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Αφρική, καθώς και η Ρωσική Ομοσπονδία έχει και σημαντικές φιλοδοξίες.
Οι ρωσικοί μη κυβερνητικοί ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι ή η «Chastnaya Voennaya Kompaniya» που λειτουργούν στην Αφρική περιλαμβάνουν:
RSB Group
Centre R-Redut
Antiterror- Orel
Shchit (Ασπίδα)
PMC Wagner
SlavCorps
ATK Group
Patriot
MAR
ossacks Group
...όπου η PMC Wagner και η Shchit είναι ιδιαίτερα δραστήριες στην Αφρική.
Η παραπάνω λίστα μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακή αλλά δεν συγκρίνεται με τον κατάλογο των δυτικών ιδιωτικών στρατιωτικών αναδόχων που λειτουργούν στη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν, οι οποίοι υπήρχαν πολύ μακρύτεροι, είναι μεγαλύτεροι και καλύτερα χρηματοδοτούμενοι και, σε πολλές περιπτώσεις, άμεσα απασχολούμενοι από τα κράτη που υπηρετούν - συμπεριλαμβανομένων και ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αντίθετα, αυτοί οι ρώσοι εργολάβοι λειτουργούν σε μικρή κλίμακα, είναι ευέλικτοι και χρησιμοποιούν ένα ευρύ φάσμα εθνικοτήτων και δεξιοτήτων.
Οι Ρώσοι Chastnaya Voennaya Kompaniya (Ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι ή PMC) ονομάζονται σωστά «μισθοφόροι» επειδή δεν μπορούν νομίμως να ενεργούν εξ ονόματος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Είναι επίσης σαφές ότι αυτές οι ομάδες PMC απασχολούνται κυρίως από εταιρικά συμφέροντα όπου τα εταιρικά συμφέροντα ενδέχεται να έρχονται σε σύγκρουση με τα δυτικά εταιρικά συμφέροντα.
Ανεξάρτητα από αυτό, το περιοδικό Foreign Policy έχει ήδη κάνει λόγο για την κατάρρευση του PMC Wagner και των συναφών ρωσικών στρατιωτικών μονάδων στην ανάλυσή του «The Rise and Fall of a Russian Mercenary» η άνοδος και η πτώση των ρωσικών μισθοφορικών στρατών.
Το άρθρο του Foreign Policy δημοσιεύτηκε στις 6 Οκτωβρίου 2019, ακριβώς την ίδια ημέρα που η Μοζαμβίκη ανακοίνωσε την επιτυχία της Exxon στην απόκτηση σύμβασης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην επαρχία Cabo Del Gado αξίας 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Η Μοζαμβίκη σχεδόν συνέθλιψε τον εξορυκτικό «γίγαντα» Rio Tinto με το σκάνδαλο άνθρακα του Riversdale, όταν η Μοζαμβίκη αρνήθηκε να επιτρέψει τη μεταφορά άνθρακα από το Zambezi. ¨
Και το Rio Tinto δεν είναι ο μόνος εταιρικός γίγαντας που έρχεται αντιμέτωπος με την κατάσταση στη Μοζαμβίκη.
Η Μοζαμβίκη έχει επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα χρέους από το ΔΝΤ με εκτεταμένη φτώχεια και εξέγερση σε μέρη της χώρας, όπου μία από τις πιο ταραγμένες περιοχές είναι το Cabo del Gado - πηγή του υγροποιημένου φυσικού αερίου της Μοζαμβίκης.
Όταν η Gazprom διεκδικούσε ακόμα το συμβόλαιο για το LNG από την περιοχή Cabo del Gado, η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης αποφάσισε ότι τρομοκρατικές ομάδες τροφοδοτούμενες από το εμπόριο ναρκωτών και αποφάσισε να προσλάβει στρατιωτικό εργολάβο ασφάλειας για να τους εκδιώξει.
To συμβόλαιο το κέρδισε η PMC Wagner, που γρήγορα διαπίστωσε ότι η αποστολή που ανέλαβε λάμβανε χώρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη επικράτεια, εναντίον αναρχικών-ψυχοτικών, πολύ πιο επικίνδυνων από τους τρομοκράτες του ISIS.
Στη συνέχεια, μέχρι τον Νοέμβριο του τρέχοντος 2019, το συμβόλαιο Cabo del Gado της Wagner μετατράπηκε σε τραγωδία όταν οι Moscow Times αναφέρθηκαν στο θάνατο επτά ρώσων μισθοφόρων εκεί.
Σύμφωνα με μια πηγή, η PMC Wagner δεν λειτουργεί πλέον στην επαρχία.
Η ρωσική Chastnaya Voennaya Kompaniya δραστηριοποιείται και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (CAR), υποστηρίζοντας ότι προστατεύουν τα ορυχεία διαμαντιών, ενώ διαπραγματευόταν με τους αντάρτες για τον έλεγχο των ορυχείων χρυσού Ndassima.
Τρεις Ρώσοι κινηματογραφιστές τραυματίστηκαν κοντά εκεί, ενώ διερεύνησαν τις δραστηριότητες του Wagner στο CAR την εποχή εκείνη, προκαλώντας μια δυτική θεωρία συνωμοσίας ότι οι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν με βάση το ερευνητικό τους έργο.
Μια άλλη αλλά μη επιβεβαιωμένη έκθεση υποστηρίζει ότι ένας ρώσος εργολάβος PMC δραστηριοποιείται στη Σομαλία, ενώ διακόσιες μισθοφόροι της PMC προσφάτως έφθασαν στη Λιβύη.
Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με τον Wagner και τις συναφείς ομάδες PMC που επεκτείνονται στη Λιβύη, το Καμερούν, την Ουγκάντα, την Αγκόλα και το Σαχέλ ... όλα στην μεγάλη ανησυχία για την επέκταση των στρατιωτών των ΗΠΑ φυσικά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ λειτουργούν τη μεγαλύτερη στρατιωτική υποδομή στην Αφρική με τριάντα τέσσερις βάσεις (μερικά μυστικά) και τριάντα νέα αμερικανικά στρατιωτικά έργα ή έργα κατασκευής του ΝΑΤΟ που διεξάγονται στην Αφρική και καλύπτουν τέσσερις χώρες.
Ο αμερικανικός στρατός έχει περισσότερες βάσεις στο Νίγηρα - πέντε, όπως Niamey, Ouallam, Arlit, Maradi, και μυστική βάση στο Ντρίκου - από όλες τις άλλες χώρες που έχουν συνδυαστεί στη Δυτική Αφρική.
Η βάση για drones Chebelley στο Τζιμπουτί είναι η μεγαλύτερη βάση στον κόσμο, όπου οι ΗΠΑ μπορούν να χτυπήσουν οποιοδήποτε στόχο στο Σαχέλ ή για το θέμα αυτό στο Ιράν.
Και η AFRICOM κατασκευάζει μια ευρύτερη βάση, την αεροπορική βάση του Νίγηρα 201 στο Agadez, ικανή να χτυπήσει την Αλγερία ή οποιαδήποτε θέση στην περιοχή του Σαχέλ ενώ οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια μυστική βάση σε Τυνησία (Sidi Ahmed), στην οποία τώρα αντιτίθεται ο πρόεδρος Qays Sayed (Kais Saied) .
Υπάρχουν άλλες πέντε βάσεις στη Σομαλία.
Τώρα μαντέψτε ποιος εκπαιδεύει το Danab; Οι ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι των ΗΠΑ φυσικά, η Bancroft Global Development.
Η Κένυα «φιλοξενεί» τέσσερις άλλες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, όπως ο κόλπος Manda και η Μομπάσα, όπου η βάση του κόλπου της Μάντα έχει ξεκινήσει με επιτυχία τις επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον της Σομαλίας, της Υεμένης και του Ιράκ.
Στη συνέχεια, υπάρχει το Camp Lemonnier στο Τζιμπουτί.
Το Camp Lemonnier θεωρείται ότι είναι η «μόνη μόνιμη αμερικανική βάση στην Αφρική» - ίσως επειδή υπάρχουν πολλές νέες βάσεις των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ υπό κατασκευή, ενώ πολλά από τα υπόλοιπα είναι μυστικά ή απλά αντιμετωπιστούν από κάποιο αρκτικό άκρο γνωστό μόνο στους στρατιωτικούς.
Το Καμερούν, το Μάλι και το Τσαντ φιλοξενούν επίσης ό, τι ο αμερικανικός στρατός αποκαλεί «θέσεις έκτακτης ανάγκης» χωρίς αμφιβολία να αξιοποιούν το ΝΑΤΟ στην μάλλον κουραστική προσπάθειά του να ελέγξει τον Σαχέλ.
Περιλαμβάνουν τη βάση των αεροσκαφών Garoua, της Ντουάλα και του Salak ... οι οποίες εκπαιδεύουν ιδιωτικούς στρατιωτικούς εργολάβους και παρακολουθούν τις απεργίες των αμερικανικών αεροπλάνων έναντι των αθάνατων και άφθαρτων τρομοκρατών Boko Haram, φυσικά.
Το γεγονός ότι ένα τέτοιο μεγαλοπρέπεια μιας επιχείρησης, όπως εκπροσωπείται από τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στην Αφρική, θα μπορούσε να υπονομευθεί σοβαρά από την εισροή ενός μικρού αριθμού ελαφρώς οπλισμένων και ανεπαρκώς ανειλημμένων ρωσικών στρατιωτικών εργολάβων είναι προφανώς παράλογο.
Η Αλγερία, μια προοδευτική δημοκρατία με προεδρικές εκλογές που ξεχωρίζουν την 12η Δεκεμβρίου του 2019, είναι σίγουρα ενήμερη γι 'αυτό.
Η Αλγερία έχει βαθιά κατανόηση της δυτικής νεοαποικιοκρατίας και της κυριαρχίας της και έχει αποφύγει την εμπνευσμένη από τη δυτική πίστη του χρέους του ΔΝΤ.
Η Αλγερία εξάγει σήμερα περισσότερο πετρέλαιο στον υπόλοιπο κόσμο από το Ιράν.
Η Αλγερία έχει σταθερή οικονομία και χαμηλό πληθωρισμό σε σύγκριση με άλλα αφρικανικά έθνη και ενδεχομένως αντιμετωπίζει ένα λαμπρό μέλλον που στερείται δυτικής εμπλοκής. Ως εκ τούτου, η ανησυχία της Αλγερίας ότι περιβάλλεται από όλες τις πλευρές από τα εργαλεία του αμερικανικού ηγεμονισμού και του παρεμβατισμού του.
Κατά μία έννοια, η Αλγερία αποτελεί παράδειγμα για την υπόλοιπη Βόρεια Αφρική, όπου η Αλγερία επιδιώκει το δικαίωμά της για αυτοδιάθεση. Τα περισσότερα άλλα έθνη στην Αφρική δεν μπορούν επειδή έχουν ήδη ανατραπεί από τους πόλεμους για πόρους και κέρδος που ευνοούνται τόσο από την εταιρική Ουάσινγκτον.
Το αντίθετο σ 'αυτό φυσικά είναι η Ρωσία, ανεξάρτητα από το πόσο αδύναμα μπορούν να φανούν οι προσπάθειές της και πόσο παρεξηγημένοι είναι οι στόχοι της Ρωσίας στην Αφρική. Ωστόσο, η ρωσική αντιμετώπιση της καταστροφής και της διαφθοράς των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στην Αφρική μπορεί να μην είναι τόσο απλή όσο το φαντάζει ο αναγνώστης.
Αυτό συμβαίνει επειδή η πηγή μας μας ενημερώνει ότι η Ρωσία ανοίγει το δρόμο για την Κίνα στην Αφρική - μια υπόθεση που έχει νόημα. Η Κίνα δεν είναι τώρα και ποτέ δεν ήταν νεοαποικιακή δύναμη.
Η Κίνα γνωρίζει πολύ καλά την καταστροφή που προκάλεσε η απώλεια του δικαιώματος του λαού στην αυτοδιάθεση όταν η ίδια η Κίνα αποικίστηκε από τα δυτικά συμφέροντα.
Το γεγονός ότι η Ρωσία και η Κίνα πρέπει να συνεργαστούν στην Αφρική είναι εξίσου αναπόφευκτη με την αδυναμία της Ουάσιγκτον να διατηρήσει τον αυτορυθμιζόμενο και διευρυνόμενο μιλιταριστικό μεγαλοπρέπεια στην Αφρική για πάντα.
www.bankingnews.gr
Μπορεί το σύμφωνο της Βαρσοβίας να μην υπάρχει πλέον, ωστόσο το ΝΑΤΟ επεκτείνει τον αντιληπτό ρόλο του - την επιβολή του δυτικού ενδιαφέροντος - ειδικά στην πλούσια σε πόρους Αφρική.
Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Αφρική αποσκοπεί να ενισχύσει την επιρροή των εταιρειών της Δύσης, την ώρα που ο πρόεδρος της Γαλλίας Ε. Macron επιθυμεί η χώρα του να υπερκεράσει τη Γερμανία ως η σημαντικότερη ευρωπαϊκή δύναμη.
Όμως, το εταιρικό συμφέρον δεν είναι ο μόνος οδηγός για τον πόλεμο του ΝΑΤΟ στην Αφρική, καθώς και η Ρωσική Ομοσπονδία έχει και σημαντικές φιλοδοξίες.
Οι ρωσικοί μη κυβερνητικοί ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι ή η «Chastnaya Voennaya Kompaniya» που λειτουργούν στην Αφρική περιλαμβάνουν:
RSB Group
Centre R-Redut
Antiterror- Orel
Shchit (Ασπίδα)
PMC Wagner
SlavCorps
ATK Group
Patriot
MAR
ossacks Group
...όπου η PMC Wagner και η Shchit είναι ιδιαίτερα δραστήριες στην Αφρική.
Η παραπάνω λίστα μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακή αλλά δεν συγκρίνεται με τον κατάλογο των δυτικών ιδιωτικών στρατιωτικών αναδόχων που λειτουργούν στη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν, οι οποίοι υπήρχαν πολύ μακρύτεροι, είναι μεγαλύτεροι και καλύτερα χρηματοδοτούμενοι και, σε πολλές περιπτώσεις, άμεσα απασχολούμενοι από τα κράτη που υπηρετούν - συμπεριλαμβανομένων και ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αντίθετα, αυτοί οι ρώσοι εργολάβοι λειτουργούν σε μικρή κλίμακα, είναι ευέλικτοι και χρησιμοποιούν ένα ευρύ φάσμα εθνικοτήτων και δεξιοτήτων.
Οι Ρώσοι Chastnaya Voennaya Kompaniya (Ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι ή PMC) ονομάζονται σωστά «μισθοφόροι» επειδή δεν μπορούν νομίμως να ενεργούν εξ ονόματος της κυβέρνησης της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Είναι επίσης σαφές ότι αυτές οι ομάδες PMC απασχολούνται κυρίως από εταιρικά συμφέροντα όπου τα εταιρικά συμφέροντα ενδέχεται να έρχονται σε σύγκρουση με τα δυτικά εταιρικά συμφέροντα.
Ανεξάρτητα από αυτό, το περιοδικό Foreign Policy έχει ήδη κάνει λόγο για την κατάρρευση του PMC Wagner και των συναφών ρωσικών στρατιωτικών μονάδων στην ανάλυσή του «The Rise and Fall of a Russian Mercenary» η άνοδος και η πτώση των ρωσικών μισθοφορικών στρατών.
Το άρθρο του Foreign Policy δημοσιεύτηκε στις 6 Οκτωβρίου 2019, ακριβώς την ίδια ημέρα που η Μοζαμβίκη ανακοίνωσε την επιτυχία της Exxon στην απόκτηση σύμβασης Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στην επαρχία Cabo Del Gado αξίας 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
Η Μοζαμβίκη σχεδόν συνέθλιψε τον εξορυκτικό «γίγαντα» Rio Tinto με το σκάνδαλο άνθρακα του Riversdale, όταν η Μοζαμβίκη αρνήθηκε να επιτρέψει τη μεταφορά άνθρακα από το Zambezi. ¨
Και το Rio Tinto δεν είναι ο μόνος εταιρικός γίγαντας που έρχεται αντιμέτωπος με την κατάσταση στη Μοζαμβίκη.
Η Μοζαμβίκη έχει επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα χρέους από το ΔΝΤ με εκτεταμένη φτώχεια και εξέγερση σε μέρη της χώρας, όπου μία από τις πιο ταραγμένες περιοχές είναι το Cabo del Gado - πηγή του υγροποιημένου φυσικού αερίου της Μοζαμβίκης.
Όταν η Gazprom διεκδικούσε ακόμα το συμβόλαιο για το LNG από την περιοχή Cabo del Gado, η κυβέρνηση της Μοζαμβίκης αποφάσισε ότι τρομοκρατικές ομάδες τροφοδοτούμενες από το εμπόριο ναρκωτών και αποφάσισε να προσλάβει στρατιωτικό εργολάβο ασφάλειας για να τους εκδιώξει.
To συμβόλαιο το κέρδισε η PMC Wagner, που γρήγορα διαπίστωσε ότι η αποστολή που ανέλαβε λάμβανε χώρα σε μια εξαιρετικά δύσκολη επικράτεια, εναντίον αναρχικών-ψυχοτικών, πολύ πιο επικίνδυνων από τους τρομοκράτες του ISIS.
Στη συνέχεια, μέχρι τον Νοέμβριο του τρέχοντος 2019, το συμβόλαιο Cabo del Gado της Wagner μετατράπηκε σε τραγωδία όταν οι Moscow Times αναφέρθηκαν στο θάνατο επτά ρώσων μισθοφόρων εκεί.
Σύμφωνα με μια πηγή, η PMC Wagner δεν λειτουργεί πλέον στην επαρχία.
Η ρωσική Chastnaya Voennaya Kompaniya δραστηριοποιείται και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (CAR), υποστηρίζοντας ότι προστατεύουν τα ορυχεία διαμαντιών, ενώ διαπραγματευόταν με τους αντάρτες για τον έλεγχο των ορυχείων χρυσού Ndassima.
Τρεις Ρώσοι κινηματογραφιστές τραυματίστηκαν κοντά εκεί, ενώ διερεύνησαν τις δραστηριότητες του Wagner στο CAR την εποχή εκείνη, προκαλώντας μια δυτική θεωρία συνωμοσίας ότι οι δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν με βάση το ερευνητικό τους έργο.
Μια άλλη αλλά μη επιβεβαιωμένη έκθεση υποστηρίζει ότι ένας ρώσος εργολάβος PMC δραστηριοποιείται στη Σομαλία, ενώ διακόσιες μισθοφόροι της PMC προσφάτως έφθασαν στη Λιβύη.
Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με τον Wagner και τις συναφείς ομάδες PMC που επεκτείνονται στη Λιβύη, το Καμερούν, την Ουγκάντα, την Αγκόλα και το Σαχέλ ... όλα στην μεγάλη ανησυχία για την επέκταση των στρατιωτών των ΗΠΑ φυσικά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ λειτουργούν τη μεγαλύτερη στρατιωτική υποδομή στην Αφρική με τριάντα τέσσερις βάσεις (μερικά μυστικά) και τριάντα νέα αμερικανικά στρατιωτικά έργα ή έργα κατασκευής του ΝΑΤΟ που διεξάγονται στην Αφρική και καλύπτουν τέσσερις χώρες.
Ο αμερικανικός στρατός έχει περισσότερες βάσεις στο Νίγηρα - πέντε, όπως Niamey, Ouallam, Arlit, Maradi, και μυστική βάση στο Ντρίκου - από όλες τις άλλες χώρες που έχουν συνδυαστεί στη Δυτική Αφρική.
Η βάση για drones Chebelley στο Τζιμπουτί είναι η μεγαλύτερη βάση στον κόσμο, όπου οι ΗΠΑ μπορούν να χτυπήσουν οποιοδήποτε στόχο στο Σαχέλ ή για το θέμα αυτό στο Ιράν.
Και η AFRICOM κατασκευάζει μια ευρύτερη βάση, την αεροπορική βάση του Νίγηρα 201 στο Agadez, ικανή να χτυπήσει την Αλγερία ή οποιαδήποτε θέση στην περιοχή του Σαχέλ ενώ οι ΗΠΑ σχεδιάζουν μια μυστική βάση σε Τυνησία (Sidi Ahmed), στην οποία τώρα αντιτίθεται ο πρόεδρος Qays Sayed (Kais Saied) .
Υπάρχουν άλλες πέντε βάσεις στη Σομαλία.
Τώρα μαντέψτε ποιος εκπαιδεύει το Danab; Οι ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι των ΗΠΑ φυσικά, η Bancroft Global Development.
Η Κένυα «φιλοξενεί» τέσσερις άλλες αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, όπως ο κόλπος Manda και η Μομπάσα, όπου η βάση του κόλπου της Μάντα έχει ξεκινήσει με επιτυχία τις επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον της Σομαλίας, της Υεμένης και του Ιράκ.
Στη συνέχεια, υπάρχει το Camp Lemonnier στο Τζιμπουτί.
Το Camp Lemonnier θεωρείται ότι είναι η «μόνη μόνιμη αμερικανική βάση στην Αφρική» - ίσως επειδή υπάρχουν πολλές νέες βάσεις των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ υπό κατασκευή, ενώ πολλά από τα υπόλοιπα είναι μυστικά ή απλά αντιμετωπιστούν από κάποιο αρκτικό άκρο γνωστό μόνο στους στρατιωτικούς.
Το Καμερούν, το Μάλι και το Τσαντ φιλοξενούν επίσης ό, τι ο αμερικανικός στρατός αποκαλεί «θέσεις έκτακτης ανάγκης» χωρίς αμφιβολία να αξιοποιούν το ΝΑΤΟ στην μάλλον κουραστική προσπάθειά του να ελέγξει τον Σαχέλ.
Περιλαμβάνουν τη βάση των αεροσκαφών Garoua, της Ντουάλα και του Salak ... οι οποίες εκπαιδεύουν ιδιωτικούς στρατιωτικούς εργολάβους και παρακολουθούν τις απεργίες των αμερικανικών αεροπλάνων έναντι των αθάνατων και άφθαρτων τρομοκρατών Boko Haram, φυσικά.
Το γεγονός ότι ένα τέτοιο μεγαλοπρέπεια μιας επιχείρησης, όπως εκπροσωπείται από τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στην Αφρική, θα μπορούσε να υπονομευθεί σοβαρά από την εισροή ενός μικρού αριθμού ελαφρώς οπλισμένων και ανεπαρκώς ανειλημμένων ρωσικών στρατιωτικών εργολάβων είναι προφανώς παράλογο.
Η Αλγερία, μια προοδευτική δημοκρατία με προεδρικές εκλογές που ξεχωρίζουν την 12η Δεκεμβρίου του 2019, είναι σίγουρα ενήμερη γι 'αυτό.
Η Αλγερία έχει βαθιά κατανόηση της δυτικής νεοαποικιοκρατίας και της κυριαρχίας της και έχει αποφύγει την εμπνευσμένη από τη δυτική πίστη του χρέους του ΔΝΤ.
Η Αλγερία εξάγει σήμερα περισσότερο πετρέλαιο στον υπόλοιπο κόσμο από το Ιράν.
Η Αλγερία έχει σταθερή οικονομία και χαμηλό πληθωρισμό σε σύγκριση με άλλα αφρικανικά έθνη και ενδεχομένως αντιμετωπίζει ένα λαμπρό μέλλον που στερείται δυτικής εμπλοκής. Ως εκ τούτου, η ανησυχία της Αλγερίας ότι περιβάλλεται από όλες τις πλευρές από τα εργαλεία του αμερικανικού ηγεμονισμού και του παρεμβατισμού του.
Κατά μία έννοια, η Αλγερία αποτελεί παράδειγμα για την υπόλοιπη Βόρεια Αφρική, όπου η Αλγερία επιδιώκει το δικαίωμά της για αυτοδιάθεση. Τα περισσότερα άλλα έθνη στην Αφρική δεν μπορούν επειδή έχουν ήδη ανατραπεί από τους πόλεμους για πόρους και κέρδος που ευνοούνται τόσο από την εταιρική Ουάσινγκτον.
Το αντίθετο σ 'αυτό φυσικά είναι η Ρωσία, ανεξάρτητα από το πόσο αδύναμα μπορούν να φανούν οι προσπάθειές της και πόσο παρεξηγημένοι είναι οι στόχοι της Ρωσίας στην Αφρική. Ωστόσο, η ρωσική αντιμετώπιση της καταστροφής και της διαφθοράς των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στην Αφρική μπορεί να μην είναι τόσο απλή όσο το φαντάζει ο αναγνώστης.
Αυτό συμβαίνει επειδή η πηγή μας μας ενημερώνει ότι η Ρωσία ανοίγει το δρόμο για την Κίνα στην Αφρική - μια υπόθεση που έχει νόημα. Η Κίνα δεν είναι τώρα και ποτέ δεν ήταν νεοαποικιακή δύναμη.
Η Κίνα γνωρίζει πολύ καλά την καταστροφή που προκάλεσε η απώλεια του δικαιώματος του λαού στην αυτοδιάθεση όταν η ίδια η Κίνα αποικίστηκε από τα δυτικά συμφέροντα.
Το γεγονός ότι η Ρωσία και η Κίνα πρέπει να συνεργαστούν στην Αφρική είναι εξίσου αναπόφευκτη με την αδυναμία της Ουάσιγκτον να διατηρήσει τον αυτορυθμιζόμενο και διευρυνόμενο μιλιταριστικό μεγαλοπρέπεια στην Αφρική για πάντα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών