Μπορεί να μη χρειαστεί επίσημος συντονισμός των πολιτικών, αλλά μπορούμε να επωφεληθούμε από την ευθυγράμμιση των πολιτικών
Τα τελευταία χρόνια οι κεντρικές τράπεζες σε όλες τις προηγμένες οικονομίες ασχολούνται με το ίδιο έργο, δηλαδή την αύξηση του πληθωρισμού και των πληθωριστικών προσδοκιών πίσω σε επίπεδα συμβατά με τη σταθερότητα των τιμών.
Κάθε μία έχει να αντιμετωπίσει ειδικές συνθήκες.
Και κάθε μία έχει αναπτύξει κατάλληλα μέτρα στο δικό της πλαίσιο.
Και όμως, το γεγονός ότι όλες οι κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν μια κοινή πρόκληση δεν είναι τυχαίο, παρατηρεί ο Mario Draghi, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μιλώντας σε συνέδριο στη Sintra.
Και απαντά: Υπάρχουν παγκόσμιοι παράγοντες που επηρεάζουν τις πολιτικές.
Και αυτό εγείρει το ερώτημα, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπισή τους;
Σε μια ακραία περίπτωση, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να λάβουν τις παγκόσμιες συνθήκες ως εντελώς εξωγενείς και να ρυθμίσουν τις πολιτικές τους αναλόγως.
Στο άλλο άκρο είναι ο ρητός συντονισμό των νομισματικών πολιτικών.
Στο μεταξύ υπάρχει και μια σειρά άτυπων λύσεων.
Όποια επιλογή και αν υποστηρίζει κανείς, αυτό που είναι σαφές είναι ότι το ζήτημα της διεθνούς διάστασης της νομισματικής πολιτικής γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, δεδομένου ότι οι κοινοί παράγοντες που επηρεάζουν τις κεντρικές τράπεζες αυξάνονται.
Πράγματι, μια αυξανόμενη βιβλιογραφία δείχνει ότι η παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει ένα κοινό παράγοντα στην εξέλιξη του πληθωρισμού, που πηγαίνει πέρα από τις διακυμάνσεις των τιμών της ενέργειας και των βασικών εμπορευμάτων.
Οι υψηλότεροι όγκοι των εισαγωγών αύξησαν τη σημασία των διεθνών τιμών και των μισθών σε σχέση με τις εγχώριες, καθιστώντας το παγκόσμιο παραγωγικό κενό με μεγαλύτερη σημασία.
Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχουν δύο τύποι παραγόντων που είναι σημαντικοί για το παγκόσμιο περιβάλλον χαμηλού πληθωρισμού που αντιμετωπίζουμε σήμερα: πιο κυκλικοί παράγοντες ασκούν καθοδικές πιέσεις στις τιμές και πιο διαρθρωτικοί παράγοντες μειώνουν το πραγματικό επιτόκιο ισορροπίας και επιβραδύνουν την απάντηση της οικονομίας στη νομισματική πολιτική.
Τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να εγκαταλείψουν την επιδίωξη της σταθερότητας των τιμών τους.
Το έχουμε αποδείξει με τα αντισυμβατικά εργαλεία μας, που είναι δυνατόν να κατασκευάσουν διευκολυντικές οικονομικές συνθήκες, ακόμη και όταν το επιτόκιο ισορροπίας είναι χαμηλό.
Και έχουμε δείξει ότι αυτά μπορεί να είναι αποτελεσματικά για τη στήριξη της εγχώριας ζήτησης.
Αλλά η παγκόσμια φύση του χαμηλού πληθωρισμού έχει δύο σημαντικές συνέπειες.
Η πρώτη είναι ότι λειτουργεί ενάντια στις επίμονες αντιξοότητες που προκύπτουν από το εξωτερικό.
Την ίδια στιγμή, η νομισματική πολιτική έχει δημιουργήσει αναπόφευκτα αποσταθεροποιητικές δευτερογενείς επιδράσεις.
Οι μεγάλες διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών μεταξύ των κυριότερων νομισμάτων, και οι πιέσεις σε ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες είναι απόδειξη για αυτό.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον Draghi, έχει πλέον γίνει σαφέστερο από την κρίση ότι θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, η περίφημη «αρχή Tinbergen» που εφαρμόζουμε σε εγχώριο επίπεδο.
Οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να διαθέτουν επαρκή μέσα για να επιτύχουν τους στόχους τους.
Η ανάγκη για την ευθυγράμμιση της πολιτικής
Η δεύτερη συνέπεια της παγκόσμιας φύσης του χαμηλού πληθωρισμού είναι ότι υπάρχει μια κοινή ευθύνη για την αντιμετώπιση των πηγών της.
Πράγματι, στο βαθμό που το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούμαστε πλήττεται περισσότερο από τον παγκόσμιο παραγωγικό κενό, το παγκόσμιο ισοζύγιο αποταμιεύσεων-επενδύσεων, την ταχύτητα με την οποία η νομισματική πολιτική μπορεί να επιτύχει τους εγχώριους στόχους, καθιστά την εξάρτηση από τους άλλους αναπόφευκτη.
Με άλλα λόγια, μπορεί να μη χρειαστεί επίσημος συντονισμός των πολιτικών, αλλά μπορούμε να επωφεληθούμε από την ευθυγράμμιση των πολιτικών.
Τι εννοώ με την ευθυγράμμιση; μια κοινή δέσμευση να συντονιστούν οι εγχώριες πολιτικές μας.
www.bankingnews.gr
Κάθε μία έχει να αντιμετωπίσει ειδικές συνθήκες.
Και κάθε μία έχει αναπτύξει κατάλληλα μέτρα στο δικό της πλαίσιο.
Και όμως, το γεγονός ότι όλες οι κεντρικές τράπεζες αντιμετωπίζουν μια κοινή πρόκληση δεν είναι τυχαίο, παρατηρεί ο Mario Draghi, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μιλώντας σε συνέδριο στη Sintra.
Και απαντά: Υπάρχουν παγκόσμιοι παράγοντες που επηρεάζουν τις πολιτικές.
Και αυτό εγείρει το ερώτημα, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπισή τους;
Σε μια ακραία περίπτωση, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να λάβουν τις παγκόσμιες συνθήκες ως εντελώς εξωγενείς και να ρυθμίσουν τις πολιτικές τους αναλόγως.
Στο άλλο άκρο είναι ο ρητός συντονισμό των νομισματικών πολιτικών.
Στο μεταξύ υπάρχει και μια σειρά άτυπων λύσεων.
Όποια επιλογή και αν υποστηρίζει κανείς, αυτό που είναι σαφές είναι ότι το ζήτημα της διεθνούς διάστασης της νομισματικής πολιτικής γίνεται όλο και πιο επίκαιρο, δεδομένου ότι οι κοινοί παράγοντες που επηρεάζουν τις κεντρικές τράπεζες αυξάνονται.
Πράγματι, μια αυξανόμενη βιβλιογραφία δείχνει ότι η παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει ένα κοινό παράγοντα στην εξέλιξη του πληθωρισμού, που πηγαίνει πέρα από τις διακυμάνσεις των τιμών της ενέργειας και των βασικών εμπορευμάτων.
Οι υψηλότεροι όγκοι των εισαγωγών αύξησαν τη σημασία των διεθνών τιμών και των μισθών σε σχέση με τις εγχώριες, καθιστώντας το παγκόσμιο παραγωγικό κενό με μεγαλύτερη σημασία.
Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχουν δύο τύποι παραγόντων που είναι σημαντικοί για το παγκόσμιο περιβάλλον χαμηλού πληθωρισμού που αντιμετωπίζουμε σήμερα: πιο κυκλικοί παράγοντες ασκούν καθοδικές πιέσεις στις τιμές και πιο διαρθρωτικοί παράγοντες μειώνουν το πραγματικό επιτόκιο ισορροπίας και επιβραδύνουν την απάντηση της οικονομίας στη νομισματική πολιτική.
Τίποτα από αυτά δεν σημαίνει ότι οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να εγκαταλείψουν την επιδίωξη της σταθερότητας των τιμών τους.
Το έχουμε αποδείξει με τα αντισυμβατικά εργαλεία μας, που είναι δυνατόν να κατασκευάσουν διευκολυντικές οικονομικές συνθήκες, ακόμη και όταν το επιτόκιο ισορροπίας είναι χαμηλό.
Και έχουμε δείξει ότι αυτά μπορεί να είναι αποτελεσματικά για τη στήριξη της εγχώριας ζήτησης.
Αλλά η παγκόσμια φύση του χαμηλού πληθωρισμού έχει δύο σημαντικές συνέπειες.
Η πρώτη είναι ότι λειτουργεί ενάντια στις επίμονες αντιξοότητες που προκύπτουν από το εξωτερικό.
Την ίδια στιγμή, η νομισματική πολιτική έχει δημιουργήσει αναπόφευκτα αποσταθεροποιητικές δευτερογενείς επιδράσεις.
Οι μεγάλες διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών μεταξύ των κυριότερων νομισμάτων, και οι πιέσεις σε ορισμένες αναδυόμενες οικονομίες είναι απόδειξη για αυτό.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον Draghi, έχει πλέον γίνει σαφέστερο από την κρίση ότι θα πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, η περίφημη «αρχή Tinbergen» που εφαρμόζουμε σε εγχώριο επίπεδο.
Οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να διαθέτουν επαρκή μέσα για να επιτύχουν τους στόχους τους.
Η ανάγκη για την ευθυγράμμιση της πολιτικής
Η δεύτερη συνέπεια της παγκόσμιας φύσης του χαμηλού πληθωρισμού είναι ότι υπάρχει μια κοινή ευθύνη για την αντιμετώπιση των πηγών της.
Πράγματι, στο βαθμό που το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούμαστε πλήττεται περισσότερο από τον παγκόσμιο παραγωγικό κενό, το παγκόσμιο ισοζύγιο αποταμιεύσεων-επενδύσεων, την ταχύτητα με την οποία η νομισματική πολιτική μπορεί να επιτύχει τους εγχώριους στόχους, καθιστά την εξάρτηση από τους άλλους αναπόφευκτη.
Με άλλα λόγια, μπορεί να μη χρειαστεί επίσημος συντονισμός των πολιτικών, αλλά μπορούμε να επωφεληθούμε από την ευθυγράμμιση των πολιτικών.
Τι εννοώ με την ευθυγράμμιση; μια κοινή δέσμευση να συντονιστούν οι εγχώριες πολιτικές μας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών