Αντισυστημικός εθνικισμός ή συστημικές πολιτικές στην ΕΕ; - Ποιο είναι το διακύβευμα σε Ιταλία και Αυστρία στις 4/12/2016;

(upd6)Η Ευρώπη έστειλε ένα καθαρό μήνυμα μέσω των δύο εκλογικών αναμετρήσεων σήμερα 4 Δεκεμβρίου του 2016 στην Ευρώπη, αμφισβητεί την ελίτ των Βρυξελλών ενισχύοντας τα αντισυστημικά κόμματα.
Στο δημοψήφισμα για την συνταγματική αναθεώρηση στην Ιταλία το ΟΧΙ κέρδισε, ο Μ. Renzi ο Ιταλός πρωθυπουργός υπέστη μια βαριά ήττα.
Στην Αυστρία όπου διεξήχθησαν προεδρικές εκλογές κέρδισε ο υποψηφίος των πρασίνων Van Der Bellen αποτελώντας έκπληξη και όχι ο Hofer του εθνικιστικού μετώπου που ήταν το φαβορί.
Η Ιταλία κινήθηκε ενάντια στις συστημικές πολιτικές και αυτό σημαίνει ότι ορισμένες κοινωνίες ζητούν ριζικές αλλαγές και είναι έτοιμες για τις μεγάλες αλλαγές, είναι έτοιμες να πειραματιστούν με αντισυστημικές πολιτικές.
Στην Ιταλία ο Renzi υπέστη ήττα καθώς το μπλοκ του ΟΧΙ κέρδισε με διαφορές της τάξης του 18%.
Στην Αυστρία οι προεδρικές εκλογές ανέδειξαν νικητή τον Van Der Bellen των πρασίνων και όχι τον εθνικιστή Hofer.
Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν νίκη του Hofer αλλά τελικώς κέρδισε με σχεδόν 4% διαφορά ο Bellen των πρασίνων.
Στην Αυστρία επιβεβαιώθηκε η τάση που είχε καταγραφεί σε Βρατανία και ΗΠΑ, νίκησε ο δεύτερος, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις.
Όμως κάτω από οποιαδήποτε σενάριο αυτό που συμβαίνει τόσο στην Ιταλία όσο και στην Αυστρία είναι ένα φαινόμενο πλήρους αμφισβήτησης των παλαιών παραδοσιακών κομμάτων.
Στην Ιταλία το κίνημα 5 Αστέρων βρίσκεται πολύ κοντά δημοσκοπικά στους σοσιαλδημοκράτες που κυβερνούν και στην Αυστρία το FPO το εθνικιστικό κόμμα προηγείται με 35% με μεγάλη διαφορά από τα παραδοσιακά κόμματα της Αυστρίας.

Τι ανέφερε νωρίτερα το bankingnews

Ποιο είναι το διακύβευμα στην Ιταλία;

Ποιο είναι το διακύβευμα από το δημοψήφισμα στην Ιταλία που διεξάγεται στις 4 Δεκεμβρίου του 2016;
Σε ανάλυση του το Economist αναφέρει ότι το δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ιταλία στις 4 Δεκεμβρίου έχει προκαλέσει ταραχή στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Ο Matteo Renzi, ο πρωθυπουργός της κεντροαριστεράς, έχει υποσχεθεί να παραιτηθεί αν χάσει.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ΟΧΙ είναι μπροστά περίπου 4%. Η Ιταλία φέρνει στην μνήμη τις πρόσφατες πολιτικές ήττες που υπέστησαν ο Ντέιβιντ Κάμερον στη Βρετανία και η Χίλαρι Κλίντον στην Αμερική.
Επίσης έχει αυξήσει τις εικασίες ότι το Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S), με επικεφαλής τον ευρωσκεπτικιστή κωμικό, Beppe Grillo, μπορεί να έρθει στην εξουσία.
Το M5S είναι μόλις λίγες ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το κυβερνών Δημοκρατικό Κόμμα (PD) στις δημοσκοπήσεις.
Ο άλλος διαφαινόμενος κίνδυνος είναι ότι η πολιτική αβεβαιότητα θα μπορούσε να προκαλέσει μια οικονομική κρίση στην Ιταλία προκαλώντας ακόμη και έξοδο από το ευρώ εξέλιξη που θα οδηγούσε σε ημέρα της κρίσεως καθώς θα ετίθετο θέμα για το ευρώ.
Τι πραγματικά διακυβεύεται;
Η Ιταλία είναι αναμφισβήτητα ευάλωτη, πολιτικά και οικονομικά.
Ο Renzi πλασάρει τον εαυτό του ως τελευταία ευκαιρία της Ιταλίας να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις τονίζοντας ότι οι αντίπαλοί του δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη.
 Η εναλλακτική λύση είναι το Κίνημα 5 Αστέρων M5S και ο Matteo Salvini, επικεφαλής της ευρωσκεπτικιστών Λίγκας του Βορρά, και Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο πρώην πρωθυπουργός, ο οποίος στην ηλικία των 80 ηγείται ακόμα το μετριοπαθές κόμμα Forza Italia.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, έρχεται μετά από σχεδόν μια δεκαετία βραδείας ανάπτυξης, φόρτωσε τις τράπεζες της Ιταλίας με περίπου  360 δισεκ. προβληματικά δάνεια.
Η παλαιότερη τράπεζα του κόσμου, η Monte dei Paschi di Siena (MPS) επλήγη περισσότερο.
 Αυτή τη στιγμή προσπαθεί να ενισχύσει τα κεφάλαια της με την ανακεφαλαιοποίηση 5 δισεκ., η επιτυχία της οποίας δεν είναι ακόμη εξασφαλισμένη.
Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ανέρχεται σε περισσότερο από 132% του ΑΕΠ, οπότε μια τραπεζική κρίση θα ενισχύσει αναμφίβολα το κόστος δανεισμού της χώρας.
Τα συστατικά για μια κρίση υπάρχουν.
Εάν κυριαρχήσει το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα η αποχώρηση του Renzi δεν θα οδηγήσει απαραίτητα σε νέες εκλογές στην Ιταλία.
 Ο πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα θα μπορούσε να καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς και να ορίσει νέο πρωθυπουργό.
Θα μπορούσαν ακόμη και να συμφωνήσουν στην επιστροφή του Renzi.
Αν τα παραδοσιακά κόμματα συμφωνήσουν σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση, εξάλλου, κύριο έργο της θα είναι να αλλάξει τον εκλογικό νόμο (που ισχύει σήμερα για ένα μόνο από τα δύο νομοθετικά σώματα).
Τα παραδοσιακά κόμματα είναι πολύ πιθανό να αδράξουν την ευκαιρία να «χτυπήσουν» το κίνημα 5 Αστέρων.
Ο κίνδυνος στην Ιταλία δεν είναι τόσο η αστάθεια όσο η ακινησία
Τι θα γίνει με τις μεταρρυθμίσεις;
Τι θα γίνει με την ανακεφαλαιοποίηση των Ιταλικών τραπεζών;
Στη συνέχεια, οι φόβοι μιας κρίσης μπορεί να μετατραπούν σε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Νέοι κανόνες της ΕΕ απαγορεύουν στις κυβερνήσεις τις διασώσεις τραπεζών.
Αντ 'αυτού, απαιτούν οι μέτοχοι και ομολογιούχοι, μέσω του bail in υποχρεωτικά να αναλάβουν το κόστος της διάσωσης και όχι οι φορολογούμενοι.
Στην Ιταλία, πάντως, τραπεζικά ομόλογα περίπου 170 δισεκ. βρίσκεται σε ιδιώτες και δεν είναι σαφές εάν οποιαδήποτε κυβέρνηση θα μπορούσε να σταθεί ενώ οι ψηφοφόροι χάσουν τις αποταμιεύσεις τους.
Οι αρχές θα πρέπει να μπουν στον πειρασμό να αγνοήσουν τους κανόνες περί των διασώσεων.
Αλλά κάτι τέτοιο θα προκαλούσε κρίση στην ΕΕ και στην προσπάθεια της τραπεζικής ένωσης.
Αυτά που διακυβεύονται στην Ιταλία είναι πολλά.

Τι διακυβεύεται στην Αυστρία;

Στην Αυστρία διεξάγονται προεδρικές εκλογές μεταξύ του εθνικιστή Hofer και του Van der Bellen των πρασίνων.
Η Αυστρία των 9 εκατ κατοίκων ίσως είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που θα εκλέξει εθνικιστή πρόεδρο.
Ο Hofer προέρχεται από το ακροδεξιό κόμμα FPO το Κόμμα της Ελευθερίας.
Ο Hofer ο οποίος κέρδισε στις εκλογές αλλά έχασε για 31.000 ταχυδρομικές ψήφους ζήτησε επανακαταμέτρηση.
Το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι όντως υπήρξαν απάτες και έτσι ακυρώθηκαν οι προηγούμενες προεδρικές εκλογές και διεξάγονται νέες στις 4 Δεκεμβρίου του 2016.
Ο Hofer έχοντας το ρεύμα της αλλαγής λόγω Brexit και νίκης Trump προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 3% με 4% του Van Der Bellen.
Ο πρόεδρος στην Αυστρία δεν έχει πολλές αρμοδιότητες αλλά προφανώς έχει συμβολικότητα.
Η νίκη του Hofer θα είναι απαρχή μιας μεγάλης αλλαγής στην Αυστρία αλλά και στην Ευρώπη καθώς θα αποδείξει ότι η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί τον οικονομικό και πολιτικό εθνικισμό.
Το μεταναστευτικό, η Τουρκία, οι σχέσεις με την Ρωσία κ.α. είναι θέματα στην πολιτική ατζέντα των αυστριακών εθνικιστών.
Νίκη των εθνικιστών στην Αυστρία θα έχει μεγάλη πολιτική σημειολογία.
Από την άλλη ο Bellen ηλικίας 72 ετών συμβολίζει την προσήλωση στην ΕΕ αλλά η αυστριακή κοινωνία είναι διχασμένη.
Ορισμένοι κατηγορούν ότι ο Hofer είναι ναζιστής, ο ίδιος το αρνείται.
Όμως αυτές οι αναφορές δεν έχουν καμία αξία.
Ποιος ασχολείται με κάτι τόσο παρωχημένο τον ναζισμό;
Η Ευρώπη αλλάζει.
Στην Αυστρία προηγείται ένας εθνικιστής.
Στην Ολλανδία πρώτο κόμμα είναι ένα ακροδεξιό κόμμα.
Στην Γαλλία πρώτο κόμμα είναι το Εθνικό Μέτωπο της Le Pen αν και η παρουσία Fillon από την Δεξιά μειώνει τις πιθανότητες νίκης της Le Pen στις Γαλλικές Προεδρικές εκλογές το 2017.
Όμως αν δει κανείς ψύχραιμα τα δεδομένα θα διαπιστώσει ότι ο Fillon είναι ένας δεξιός σχεδόν εθνικιστής πολιτικά και νεοφιλελεύθερος οικονομικά πολιτικός.
Η Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τον εθνικισμό χρησιμοποιεί ως αντίπαλο δέος ένα παραδοσιακό δεξιό.
Στην Ιταλία το Κίνημα 5 Αστέρων που είναι ένα κεντρώο ή κεντροαριστερό κόμμα έρχεται να αμφισβητήσει την ΕΕ.
Στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή επίσης εθνικιστικό κόμμα βρίσκεται δημοσκοπικά στο 9% με 10% καταλαμβάνοντας την 3η θέση στις δημοσκοπήσεις.
Η Ευρώπη αλλάζει και τα δύο νέα στρατόπεδα που έχουν δημιουργηθεί είναι
1)Οικονομικός και πολιτικός εθνικισμός
2)Προσήλωση στην Γερμανική ΕΕ άνευ όρων.

To διακύβευμα αρχίζει να γίνεται πιο ξεκάθαρο.

www.bankingnews.gr