Ο κίνδυνος μιας νέας ελληνικής κρίσης στην ευρωζώνη συνεχίζει να είναι πραγματικός, εκτός αν η ευρωζώνη κατφέρει να βρει έναν τρόπο να ξεπεράσει το επίμονο αδιέξοδο μεταξύ της Ελλάδος, της Γερμανίας και του ΔΝΤ
Η Ελλάδα και όχι η Ιταλία παραμένει η μεγαλύτερη πρόκληση της ευρωζώνης, όπως αναφέρει σε άρθρο της η έγκυρη αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal (WSJ) σήμερα Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, παρά την τροπή που πήρε το ιταλικό δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής 4/12 - στο οποίο απορρίφθηκαν οι προτεινόμενες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα την παραίτηση του Ιταλού πρωθυπουργού, Matteo Renzi - τελικά ο ουρανός δεν έπεσε, το ευρώ υποχώρησε για να ανακάμψει αργότερα και οι τιμές των ιταλικών ομολόγων και τραπεζικών μετοχών δεν κατέγραψαν τεράστια μεταβολή.
Σε μεγάλο βαθμό, αμετάβλητες εν πολλοίς παρέμειναν και πολλές κατηγορίες επενδύσεων στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η πολιτική κρίση και αβεβαιότητα προς το παρόν κρίνεται ότι αφορά μόνο στην Ιταλία και όχι σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
Σύμφωνα με την WSJ, η Ιταλία εμφανίζει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, υπερβολική γραφειοκρατία, αναποτελεσματικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης και ανελαστικές αγορές εργασίας και αγαθών, χαρακτηριστικά που την καθιστούν μη ανταγωνιστική, κάτι που οδηγεί σε χαμηλό επίπεδο επενδύσεων, σε απώλεια παραγωγικότητας και σε ασθενή έως ανύπαρκτη ανάπτυξη.
Προβλήματα στο οικονομικό της μοντέλο δεν αντιμετωπίζει μόνον η Ιταλία, αλλά οι καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις της αναβάλλουν την ανάκαμψή της, αντίθετα απ' ότι συνέβη στις χώρες που επιτάχυναν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις τους, όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Κύπρος.
Το πιο επείγον τεστ των δυνατοτήτων της ευρωζώνης να λαμβάνει τις κατάλληλες αποφάσεις δεν θέτει η κατάσταση της Ιταλίας, αλλά της Ελλάδος.
Σύμφωνα με την WSJ η Ιταλία θα καταστεί πρόβλημα της ευρωζώνης μόνον αν υποχρεωθεί - από τις περιστάσεις της - να ζητήσει οικονομική βοήθεια από την ευρωζώνη, κάτι που μάλλον θεωρείται απίθανο, τουλάχιστον όσο η ΕΚΤ συνεχίζει να αγοράζει τα (κρατικά) ομόλογά της στο πλαίσιο του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης που εφαρμόζει.
Από την άλλη πλευρά, ο κίνδυνος μιας νέας ελληνικής κρίσης στην ευρωζώνη συνεχίζει να είναι πραγματικός, εκτός αν η ευρωζώνη κατφέρει να βρει έναν τρόπο να ξεπεράσει το επίμονο αδιέξοδο μεταξύ της Ελλάδος, της Γερμανίας και του ΔΝΤ αναφορικά με την επόμενη φάση της οικονομικής διάσωσης της χώρας.
Αν η Ελλάδα δεν καταλήξει σύντομα σε συμφωνία με τους πιστωτές της για τους μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς της στόχους και τις πολιτικές επίτευξης αυτών, τότε η ευρωζώνη δεν θα γνωρίζει την έκταση της ελάφρυνσης του χρέους που χρειάζεται για να καταστεί αυτό βιώσιμο, ούτως ώστε να συμμετάσχει και το ΔΝΤ στη διάσωση της Ελλάδος και να συνεχίσει τις εκταμιεύσεις οικονομικής βοήθειας η Γερμανία.
Αν όλα αυτά δεν επιλυθούν το ταχύτερο, τότε η επόμενη ευκαιρία διευθέτησης των ζητημάτων αυτών θα παρουσιαστεί μάλλον μετά το καλοκαίρι του 2017, λόγω των κρίσιμων εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων σε Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία.
Μέχρι τότε, η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό ότι θα αντιμετωπίζει νέα προβλήματα ρευστότητας και πιέσεις, υποσκάπτοντας το τρέχον τρίτο πρόγραμμα διάσωσής της και διακινδυνεύοντας μια νέα κρίση που κανείς δεν θέλει, ιδιαίτερα λόγω της αυξανόμενης γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, παρά την τροπή που πήρε το ιταλικό δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής 4/12 - στο οποίο απορρίφθηκαν οι προτεινόμενες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, με αποτέλεσμα την παραίτηση του Ιταλού πρωθυπουργού, Matteo Renzi - τελικά ο ουρανός δεν έπεσε, το ευρώ υποχώρησε για να ανακάμψει αργότερα και οι τιμές των ιταλικών ομολόγων και τραπεζικών μετοχών δεν κατέγραψαν τεράστια μεταβολή.
Σε μεγάλο βαθμό, αμετάβλητες εν πολλοίς παρέμειναν και πολλές κατηγορίες επενδύσεων στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η πολιτική κρίση και αβεβαιότητα προς το παρόν κρίνεται ότι αφορά μόνο στην Ιταλία και όχι σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
Σύμφωνα με την WSJ, η Ιταλία εμφανίζει υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, υπερβολική γραφειοκρατία, αναποτελεσματικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης και ανελαστικές αγορές εργασίας και αγαθών, χαρακτηριστικά που την καθιστούν μη ανταγωνιστική, κάτι που οδηγεί σε χαμηλό επίπεδο επενδύσεων, σε απώλεια παραγωγικότητας και σε ασθενή έως ανύπαρκτη ανάπτυξη.
Προβλήματα στο οικονομικό της μοντέλο δεν αντιμετωπίζει μόνον η Ιταλία, αλλά οι καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις της αναβάλλουν την ανάκαμψή της, αντίθετα απ' ότι συνέβη στις χώρες που επιτάχυναν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις τους, όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Κύπρος.
Το πιο επείγον τεστ των δυνατοτήτων της ευρωζώνης να λαμβάνει τις κατάλληλες αποφάσεις δεν θέτει η κατάσταση της Ιταλίας, αλλά της Ελλάδος.
Σύμφωνα με την WSJ η Ιταλία θα καταστεί πρόβλημα της ευρωζώνης μόνον αν υποχρεωθεί - από τις περιστάσεις της - να ζητήσει οικονομική βοήθεια από την ευρωζώνη, κάτι που μάλλον θεωρείται απίθανο, τουλάχιστον όσο η ΕΚΤ συνεχίζει να αγοράζει τα (κρατικά) ομόλογά της στο πλαίσιο του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης που εφαρμόζει.
Από την άλλη πλευρά, ο κίνδυνος μιας νέας ελληνικής κρίσης στην ευρωζώνη συνεχίζει να είναι πραγματικός, εκτός αν η ευρωζώνη κατφέρει να βρει έναν τρόπο να ξεπεράσει το επίμονο αδιέξοδο μεταξύ της Ελλάδος, της Γερμανίας και του ΔΝΤ αναφορικά με την επόμενη φάση της οικονομικής διάσωσης της χώρας.
Αν η Ελλάδα δεν καταλήξει σύντομα σε συμφωνία με τους πιστωτές της για τους μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς της στόχους και τις πολιτικές επίτευξης αυτών, τότε η ευρωζώνη δεν θα γνωρίζει την έκταση της ελάφρυνσης του χρέους που χρειάζεται για να καταστεί αυτό βιώσιμο, ούτως ώστε να συμμετάσχει και το ΔΝΤ στη διάσωση της Ελλάδος και να συνεχίσει τις εκταμιεύσεις οικονομικής βοήθειας η Γερμανία.
Αν όλα αυτά δεν επιλυθούν το ταχύτερο, τότε η επόμενη ευκαιρία διευθέτησης των ζητημάτων αυτών θα παρουσιαστεί μάλλον μετά το καλοκαίρι του 2017, λόγω των κρίσιμων εθνικών εκλογικών αναμετρήσεων σε Γαλλία, Γερμανία και Ολλανδία.
Μέχρι τότε, η Ελλάδα είναι πολύ πιθανό ότι θα αντιμετωπίζει νέα προβλήματα ρευστότητας και πιέσεις, υποσκάπτοντας το τρέχον τρίτο πρόγραμμα διάσωσής της και διακινδυνεύοντας μια νέα κρίση που κανείς δεν θέλει, ιδιαίτερα λόγω της αυξανόμενης γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών