Είναι αναποτελεσματικό, διακρίνεται από έλλειψη θάρρους και τελικά είναι απογοητευτικό
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι ένα άχρηστο μέρος όπου συζητούν κορυφαίοι διπλωμάτες, ενώ άνθρωποι σε απομακρυσμένες χώρες υποφέρουν και πεθαίνουν, υποστηρίζει η ανταποκρίτρια του Skynews στη Νέα Υόρκη Hannah Thomas - Peter, αναφέροντας τα παραδείγματα της Ρουάντα, της Βοσνίας και της Συρίας.
Κι αυτό διότι έχει αποτύχει τόσες φορές να αποτρέψει την καταστροφή.
Παραλυμένο και αναποτελεσματικό το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει γίνει μία σκηνή όπου διπλωμάτες χωρίς ισχύ κάνουν θεατρικές, αλλά χωρίς ουσία χειρονομίες.
Οι απαίσιες εικόνες νεκρών παιδιών, τα χτυπήματα της γροθιάς στο τραπέζι, όλα αυτά δεν έχουν σημασία.
Παρά τους off the record ψιθύρους των διπλωματών για συναίνεση, η Ρωσία ασκεί πάντα βέτο, ενώ οι άλλες χώρες έχουν μη ελκυστικές προτάσεις όπως παλιά.
Και τελικά αυτή η δυναμική πιέζει τα κράτη μέλη να διαλέξουν στρατόπεδο, να δράσουν από μόνες τους, ή, να υποχρεωθούν σε συμμαχίες συμβιβασμών.
Όσοι πιστεύουν στην αποστολή του Συμβουλίου Ασφαλείας να διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη, θα διαβάσουν αυτό το κείμενο και θα κουνήσουν τα κεφάλια τους επιχειρηματολογώντας για το τι έχει επιτευχθεί μερικές φορές υπό αντίξοες συνθήκες.
Αλλά τι γίνεται με τα ψηφίσματα για τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν;
Για τις ειρηνευτικές αποστολές που στέλνονται σε χώρες όπως το Σουδάν;
Για την έγκριση χρήσης βίας για την προστασία του Κουβέιτ;
Και για το ψήφισμα για τα χημικά όπλα της Συρίας που πέρασε το 2013;
Τι έγινε με τους γενναίους διπλωμάτες που επιχειρηματολογούσαν υπέρ της προστασίας των πιο ευάλωτων στις πιο απέλπιδες στιγμές;
Δεν υποτιμώ αυτά τα πράγματα, ούτε τον χαρακτήρα όσων προσπαθούν να επιτύχουν εύθραυστες συμφωνίες πίσω από τις κλειστές πόρτες, γράφει η ανταποκρίτιρια του Skynews, αλλά υπεραμύνεται της άποψής της.
Πολύ συχνά, όταν πραγματικά μετράει, όταν συμβαίνουν βιαιότητες και παιδιά παθαίνουν ασφυξία από τοξικά αέρια, όταν τα δικά του ψηφίσματα παραβλέπονται, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν έχει το θάρρος να δράσει.
Είναι παγωμένο από την ιδιότητα των μόνιμων μελών του να δώσουν προτεραιότητα στις δικές τους ανάγκες κατά τη διάρκεια αυτής της συλλογικής ασφάλειας και της ηθικής υποχρέωσης.
Είναι απογοητευτικό από όποια πλευρά κι αν το δεις.
Και είναι περισσότερο απογοητευτικό ότι κάθε φορά που το Συμβούλιο συνέρχεται κανείς δεν του δίνει τη σημασία που αξίζει.
www.bankingnews.gr
Κι αυτό διότι έχει αποτύχει τόσες φορές να αποτρέψει την καταστροφή.
Παραλυμένο και αναποτελεσματικό το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει γίνει μία σκηνή όπου διπλωμάτες χωρίς ισχύ κάνουν θεατρικές, αλλά χωρίς ουσία χειρονομίες.
Οι απαίσιες εικόνες νεκρών παιδιών, τα χτυπήματα της γροθιάς στο τραπέζι, όλα αυτά δεν έχουν σημασία.
Παρά τους off the record ψιθύρους των διπλωματών για συναίνεση, η Ρωσία ασκεί πάντα βέτο, ενώ οι άλλες χώρες έχουν μη ελκυστικές προτάσεις όπως παλιά.
Και τελικά αυτή η δυναμική πιέζει τα κράτη μέλη να διαλέξουν στρατόπεδο, να δράσουν από μόνες τους, ή, να υποχρεωθούν σε συμμαχίες συμβιβασμών.
Όσοι πιστεύουν στην αποστολή του Συμβουλίου Ασφαλείας να διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη, θα διαβάσουν αυτό το κείμενο και θα κουνήσουν τα κεφάλια τους επιχειρηματολογώντας για το τι έχει επιτευχθεί μερικές φορές υπό αντίξοες συνθήκες.
Αλλά τι γίνεται με τα ψηφίσματα για τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν;
Για τις ειρηνευτικές αποστολές που στέλνονται σε χώρες όπως το Σουδάν;
Για την έγκριση χρήσης βίας για την προστασία του Κουβέιτ;
Και για το ψήφισμα για τα χημικά όπλα της Συρίας που πέρασε το 2013;
Τι έγινε με τους γενναίους διπλωμάτες που επιχειρηματολογούσαν υπέρ της προστασίας των πιο ευάλωτων στις πιο απέλπιδες στιγμές;
Δεν υποτιμώ αυτά τα πράγματα, ούτε τον χαρακτήρα όσων προσπαθούν να επιτύχουν εύθραυστες συμφωνίες πίσω από τις κλειστές πόρτες, γράφει η ανταποκρίτιρια του Skynews, αλλά υπεραμύνεται της άποψής της.
Πολύ συχνά, όταν πραγματικά μετράει, όταν συμβαίνουν βιαιότητες και παιδιά παθαίνουν ασφυξία από τοξικά αέρια, όταν τα δικά του ψηφίσματα παραβλέπονται, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν έχει το θάρρος να δράσει.
Είναι παγωμένο από την ιδιότητα των μόνιμων μελών του να δώσουν προτεραιότητα στις δικές τους ανάγκες κατά τη διάρκεια αυτής της συλλογικής ασφάλειας και της ηθικής υποχρέωσης.
Είναι απογοητευτικό από όποια πλευρά κι αν το δεις.
Και είναι περισσότερο απογοητευτικό ότι κάθε φορά που το Συμβούλιο συνέρχεται κανείς δεν του δίνει τη σημασία που αξίζει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών