Η επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτήσει μια νέα συναίνεση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, υπό την ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Μετά τις Γαλλικές και Γερμανικές εκλογές θα πρέπει να αλλάξει η ΕΕ αναφέρει ο Joschka Fischer πρώην υπουργός εξωτερικών της Γερμανίας.
Πολλά μπορούν να συμβούν έως τον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών στις 7 Μαΐου, οπότε είναι ακόμα πολύ νωρίς για να γιορτάσουμε.
Αλλά, ακόμη και με την εθνικίστρια υποψήφιο Marine Le Pen να διεκδικεί την προεδρία της Γαλλίας, πολλοί παρατηρητές είναι πραγματικά αισιόδοξοι ότι ο Emmanuel Macron, θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας αναφέρει ο Fischer σε άρθρο του στο Project Syndicate.
Με τη νίκη Macron, η Ευρώπη θα απέφευγε ξανά την αυτοκαταστροφή.
Εάν γίνει πρόεδρος η Le Pen θα φέρει σχεδόν σίγουρα το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποχώρηση της Γαλλίας από την ευρωζώνη, όπως υποσχέθηκε η Le Pen, θα οδηγήσει στην κατάρρευση του ίδιου του ευρώ.
Μετά από αυτό, η κοινή αγορά της ΕΕ και άλλοι βασικοί θεσμοί θα καταρρεύσουν σαν ντόμινο.
Η Ευρώπη θα βυθιστεί στην άβυσσο και θα χάσουν 60 χρόνια πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής προόδου.
Επιπλέον, ο Le Pen θέλει να αποσύρει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ και να επιδιώξει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία του Putin.
Αυτό θα οδηγούσε τις ισορροπίες ασφαλείας σε ολόκληρη την Ευρώπη σε χάος, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε πανικό στους επενδυτές και να βυθίσει την ήπειρο σε οικονομική κρίση.
Οι πολιτικές συνέπειες είναι ελάχιστα προβλέψιμες.
Μετά τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία, η Ευρώπη θα είναι πιθανό να διασωθεί από ένα εφιαλτικό σενάριο για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Ωστόσο, για να αποφευχθεί μια μελλοντική καταστροφή, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να μάθουν από τις γαλλικές εκλογές.
Για ορισμένους, είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης να αποτύχει ως πρόεδρος ο Macron.
Το μέλλον της ΕΕ και ιδιαίτερα αυτό της Γερμανίας, εξαρτάται από την επιτυχή προεδρία του Macron να άρει τη Γαλλία από τη μακροχρόνια οικονομική της κατάσταση και να επιλύσει την παράλυτη κρίση ταυτότητάς της.
Μια αδύναμη, οικονομικά στάσιμη και πολιτικά αβέβαιη Γαλλία αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για ολόκληρο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, επειδή μια Γαλλία που παραμένει σε αυτό το καθεστώς θα υποκύψει αναπόφευκτα στο είδος του αντιευρωπαϊκού εθνικισμού που αντιπροσωπεύει η Le Pen.
Ταυτόχρονα, μια ισχυρή, με αυτοπεποίθηση Γαλλία είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση της ΕΕ.
Το εάν η προεδρία του Macron είναι επιτυχημένη θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να θεραπεύσει τις κοινωνικές διαιρέσεις της Γαλλίας, να αποκαταστήσει την οικονομία και να αντιμετωπίσει την υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι σχεδόν το ήμισυ του γαλλικού εκλογικού σώματος ψήφισε ευρωσκεπτικιστές κατά τον πρώτο γύρο.
Η ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει με τέτοια εκλογικά αποτελέσματα.
Πάνω απ 'όλα, ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας θα πρέπει να αποκαταστήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για όλα τα άλλα κράτη μέλη της ευρωζώνης.
Μετά τις γενικές εκλογές της Γερμανίας στις 24/9/2017, η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους να υιοθετήσει πολιτικές για την οικονομική ανάκαμψη όλης της ευρωζώνης, εκτός εάν θέλει να παραχωρήσει την εξουσία στους εθνικιστές που θα κατέστρεφαν την ΕΕ.
Αν και η Γερμανία έχει προβάλει ισχυρά επιχειρήματα για την υπεράσπιση των δημοσιονομικών και των πλεονασμάτων της, το σημερινό οικονομικό μοντέλο της δεν απέδωσε αρκετή ανάπτυξη στην ευρωζώνη.
Η επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτήσει μια νέα συναίνεση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, υπό την ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Θα απαιτήσει επίσης τη Γερμανία να λάβει αποφασιστικά μέτρα για την εξυπηρέτηση των οικονομικών αναγκών της Γαλλίας και να διαλύσει την ψευδαίσθηση ότι η ΕΕ μπορεί να επιβιώσει υπό καθεστώς αποκλειστικής γερμανικής ηγεσίας.
Η ΕΕ είναι μια περίπλοκη οντότητα που πρέπει να ηγηθεί μόνο ένας ισχυρός γαλλο-γερμανικός άξονας που θα συνεργάζεται με άλλα κράτη μέλη.
Και αυτό είναι ένα διαρκές μάθημα που οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να πάρουν από τις γαλλικές εκλογές.
Ο Macron, από την πλευρά του, θα πρέπει να αποφύγει την παγίδα που προκάλεσαν οι προκάτοχοί του Nicolas Sarkozy και François Hollande.
Και οι δύο ακολούθησαν την Γερμανίδα Merkel και έτσι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη γερμανική κυβέρνηση όταν ήταν απαραίτητο.
Για παράδειγμα, αν η Γαλλία έκανε περισσότερα για την Ευρώπη, οι αντιευρωπαίοι λαϊκιστές τόσο αριστερά όσο και δεξιά δεν θα είχαν κερδίσει την πολιτική δυναμική που έχουν τα τελευταία χρόνια.
Η εποικοδομητική σύγκρουση στην Ευρώπη είναι μερικές φορές απαραίτητη.
Χωρίς αυτήν, αυτό που αντιπροσωπεύει η ΕΕ παραμένει ασαφής.
Οι γαλλικές προεδρικές εκλογές καταλήγουν στο συμπέρασμά ότι η Ευρώπη ως "κοινότητας πεπρωμένου" εξακολουθεί να ισχύει, ακόμη και μετά από 60 χρόνια.
Στις 7 Μαΐου, η Γαλλία θα αποφασίσει όχι μόνο τη μοίρα της, αλλά και την πορεία της ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Πολλά μπορούν να συμβούν έως τον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών στις 7 Μαΐου, οπότε είναι ακόμα πολύ νωρίς για να γιορτάσουμε.
Αλλά, ακόμη και με την εθνικίστρια υποψήφιο Marine Le Pen να διεκδικεί την προεδρία της Γαλλίας, πολλοί παρατηρητές είναι πραγματικά αισιόδοξοι ότι ο Emmanuel Macron, θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας αναφέρει ο Fischer σε άρθρο του στο Project Syndicate.
Με τη νίκη Macron, η Ευρώπη θα απέφευγε ξανά την αυτοκαταστροφή.
Εάν γίνει πρόεδρος η Le Pen θα φέρει σχεδόν σίγουρα το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποχώρηση της Γαλλίας από την ευρωζώνη, όπως υποσχέθηκε η Le Pen, θα οδηγήσει στην κατάρρευση του ίδιου του ευρώ.
Μετά από αυτό, η κοινή αγορά της ΕΕ και άλλοι βασικοί θεσμοί θα καταρρεύσουν σαν ντόμινο.
Η Ευρώπη θα βυθιστεί στην άβυσσο και θα χάσουν 60 χρόνια πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής προόδου.
Επιπλέον, ο Le Pen θέλει να αποσύρει τη Γαλλία από το ΝΑΤΟ και να επιδιώξει φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία του Putin.
Αυτό θα οδηγούσε τις ισορροπίες ασφαλείας σε ολόκληρη την Ευρώπη σε χάος, κάτι που θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε πανικό στους επενδυτές και να βυθίσει την ήπειρο σε οικονομική κρίση.
Οι πολιτικές συνέπειες είναι ελάχιστα προβλέψιμες.
Μετά τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία, η Ευρώπη θα είναι πιθανό να διασωθεί από ένα εφιαλτικό σενάριο για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Ωστόσο, για να αποφευχθεί μια μελλοντική καταστροφή, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να μάθουν από τις γαλλικές εκλογές.
Για ορισμένους, είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης να αποτύχει ως πρόεδρος ο Macron.
Το μέλλον της ΕΕ και ιδιαίτερα αυτό της Γερμανίας, εξαρτάται από την επιτυχή προεδρία του Macron να άρει τη Γαλλία από τη μακροχρόνια οικονομική της κατάσταση και να επιλύσει την παράλυτη κρίση ταυτότητάς της.
Μια αδύναμη, οικονομικά στάσιμη και πολιτικά αβέβαιη Γαλλία αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για ολόκληρο το ευρωπαϊκό εγχείρημα, επειδή μια Γαλλία που παραμένει σε αυτό το καθεστώς θα υποκύψει αναπόφευκτα στο είδος του αντιευρωπαϊκού εθνικισμού που αντιπροσωπεύει η Le Pen.
Ταυτόχρονα, μια ισχυρή, με αυτοπεποίθηση Γαλλία είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση της ΕΕ.
Το εάν η προεδρία του Macron είναι επιτυχημένη θα εξαρτηθεί από την ικανότητά του να θεραπεύσει τις κοινωνικές διαιρέσεις της Γαλλίας, να αποκαταστήσει την οικονομία και να αντιμετωπίσει την υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων.
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι σχεδόν το ήμισυ του γαλλικού εκλογικού σώματος ψήφισε ευρωσκεπτικιστές κατά τον πρώτο γύρο.
Η ΕΕ δεν μπορεί να επιβιώσει με τέτοια εκλογικά αποτελέσματα.
Πάνω απ 'όλα, ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας θα πρέπει να αποκαταστήσει την οικονομική ανάπτυξη.
Και το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για όλα τα άλλα κράτη μέλη της ευρωζώνης.
Μετά τις γενικές εκλογές της Γερμανίας στις 24/9/2017, η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους να υιοθετήσει πολιτικές για την οικονομική ανάκαμψη όλης της ευρωζώνης, εκτός εάν θέλει να παραχωρήσει την εξουσία στους εθνικιστές που θα κατέστρεφαν την ΕΕ.
Αν και η Γερμανία έχει προβάλει ισχυρά επιχειρήματα για την υπεράσπιση των δημοσιονομικών και των πλεονασμάτων της, το σημερινό οικονομικό μοντέλο της δεν απέδωσε αρκετή ανάπτυξη στην ευρωζώνη.
Η επίτευξη αυτού του στόχου θα απαιτήσει μια νέα συναίνεση μεταξύ Βόρειας και Νότιας Ευρώπης, υπό την ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Θα απαιτήσει επίσης τη Γερμανία να λάβει αποφασιστικά μέτρα για την εξυπηρέτηση των οικονομικών αναγκών της Γαλλίας και να διαλύσει την ψευδαίσθηση ότι η ΕΕ μπορεί να επιβιώσει υπό καθεστώς αποκλειστικής γερμανικής ηγεσίας.
Η ΕΕ είναι μια περίπλοκη οντότητα που πρέπει να ηγηθεί μόνο ένας ισχυρός γαλλο-γερμανικός άξονας που θα συνεργάζεται με άλλα κράτη μέλη.
Και αυτό είναι ένα διαρκές μάθημα που οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να πάρουν από τις γαλλικές εκλογές.
Ο Macron, από την πλευρά του, θα πρέπει να αποφύγει την παγίδα που προκάλεσαν οι προκάτοχοί του Nicolas Sarkozy και François Hollande.
Και οι δύο ακολούθησαν την Γερμανίδα Merkel και έτσι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη γερμανική κυβέρνηση όταν ήταν απαραίτητο.
Για παράδειγμα, αν η Γαλλία έκανε περισσότερα για την Ευρώπη, οι αντιευρωπαίοι λαϊκιστές τόσο αριστερά όσο και δεξιά δεν θα είχαν κερδίσει την πολιτική δυναμική που έχουν τα τελευταία χρόνια.
Η εποικοδομητική σύγκρουση στην Ευρώπη είναι μερικές φορές απαραίτητη.
Χωρίς αυτήν, αυτό που αντιπροσωπεύει η ΕΕ παραμένει ασαφής.
Οι γαλλικές προεδρικές εκλογές καταλήγουν στο συμπέρασμά ότι η Ευρώπη ως "κοινότητας πεπρωμένου" εξακολουθεί να ισχύει, ακόμη και μετά από 60 χρόνια.
Στις 7 Μαΐου, η Γαλλία θα αποφασίσει όχι μόνο τη μοίρα της, αλλά και την πορεία της ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών