Η φοροδιαφυγή και η μείωση της γραφειοκρατίας θα βοηθήσουν σημαντικά τις προσπάθειες των ελληνικών κυβερνήσεων
Στους πιθανές λύσεις που θα ελαφρύνουν το χρεός της Ελλάδας αναφέρεται σε σημερινό του άρθρο (23 Μαΐου 2017) το Bloomberg, μετά τις άκαρπες συζητήσεις στο χθεσινό Eurogroup.
Οι υπουργοί οικονομικών ευρωζώνης δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα.
Η ανάλυση των λεπτομερειών θα τους αναγκάσει να δεχτούν μια άβολη πραγματικότητα: η Ελλάδα δεν θα είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τις αγορές ιδιωτικού χρέους για τα επόμενα χρόνια.
Εν τω μεταξύ εάν θέλει να βγει από το μακροχρόνιο πρόγραμμα στήριξης, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να μειώσει τη φοροδιαφυγή.
Η αντιλαϊκή ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα συνεχίζει να προσπαθεί για μια συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους.
Τις θυσίες που έχουν κάνει οι Έλληνες και οι υπόλοιποι δείχνουν να ξεχνούν, ακολούθησε άλλο ένα νομοσχέδιο 245 σελίδων με νέα μέτρα, που πέρασε την περασμένη εβδομάδα.
Σε αυτό προβλέπονται περισσότερες περικοπές των συντάξεων και περισσότερες αυξήσεις φόρου, όλα αυτά για να πειστούν οι επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι πρόθυμη για νέα λιτότητα και έτσι θα πρέπει να της επιτραπεί να βγει ξανά τις αγορές.
Η χώρα είναι σε ύφεση το μόνο μέλος της ευρωζώνης που κατέγραψε αρνητική ανάπτυξη (μείον 0,5% σε ετήσια βάση) κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017.
Η Ελλάδα σίγουρα δεν θα εκπληρώσει τον αναπτυξιακό στόχο που έχουν θέσει οι Ευρωπαίοι δανειστές - 3% το 2018.
Η πρόβλεψη του Bloomberg για το ίδιο έτος είναι μόλις 1,9%.
Η ελάφρυνση του χρέους για τους επενδυτές είναι ωστόσο μια κόκκινη γραμμή που
η Γερμανία και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης δεν θα περάσουν, όπως επανέλαβε το Eurogroup τη Δευτέρα (22 Μαιου 2017).
Αντ 'αυτού, η δήλωση επαναλαμβάνει την επιμονή ότι η Ελλάδα διατηρεί ένα μεσοπρόθεσμο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιθυμεί περισσότερες λεπτομέρειες από τους δανειστές της Ελλάδας για το πώς θα αλλάξουν οι προθεσμίες λήξης και το επιτόκιο του χρέους, εάν πρόκειται να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Η ελληνική κυβέρνηση θέλει μια συμφωνία, ώστε να μπορέσει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους γιατί προβλέπονται περαιτέρω μέτρα λιτότητας.
Οι απαιτούμενες ιδιαιτερότητες, ωστόσο, μπορούν να προκύψουν μόνο πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία - για παράδειγμα, στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup τον Ιούνιο - εάν οι δανειστές δεν επιβαρυνθούν με πρόσθετες δαπάνες. Διαφορετικά, η κυβέρνηση της καγκελαρίου Angela Merkel θα πρέπει να απαντήσει στους συντηρητικούς ψηφοφόρους γιατί συνεχίζει να στηρίζει την Ελλάδα.
Ο μόνος πρακτικός λόγος να βιαστούμε σε μια συμφωνία είναι να επιταχύνουμε την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές ιδιωτικού χρέους - κάτι που οι δανειστές θα ήταν σοφό να καθυστερήσουν, όπως έγραψε ο Jeromin Zettelmeyer, Eike Kreplin και Ugo Panizza σε πρόσφατο έγγραφο εργασίας για το ινστιτούτο Peterson Institute of International Economics.
Με τα τρέχοντα επιτόκια και το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, ο Zettelmeyer και οι συνεργάτες του έγραψαν ότι το ελληνικό χρέος θα παραμείνει βιώσιμο τουλάχιστον από το 2028 κάτω από τα πιο απαισιόδοξα σενάρια - δηλαδή ακόμη και αν αποδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση, όπως κάθε άλλη χώρα υψηλού χρέους στην ιστορία, δεν είναι σε θέση να διατηρήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μερικά χρόνια.
Από εκεί και πέρα, οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης - το ποσό που θα χρειαζόταν να δανειστεί - θα υπερέβαιναν το 20% του ΑΕΠ, το γενικά αποδεκτό ανώτατο όριο διατηρησιμότητας.
Αυτό μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν μετά την απόσβεση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τη μείωση των επιτοκίων όσο το δυνατόν περισσότερο, οι δανειστές συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα και συνεχίσουν να απαγορεύουν την πρόσβαση σε πιο δαπανηρές ιδιωτικές αγορές.
Το ομόλογο που κυκλοφορεί σήμερα και λήγει το 2055, αποδίδει 1,78%.
Δεν υπάρχει τρόπος να μπορέσει η Ελλάδα να χρηματοδοτηθεί με τόσο χαμηλά ποσοστά στο προσεχές μέλλον.
Το 2026 το ομολογιακό δάνειο που εκδόθηκε από την Πορτογαλία, το οποίο έχει αποχωρήσει με επιτυχία από το πρόγραμμα διάσωσης, αποφέρει σχεδόν 5%.
Παρά ταύτα, υπάρχει ένα πολιτικό κόστος για την επέκταση της χρηματοδότησης:
Οι ψηφοφόροι συχνά δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί ο μηχανισμός, πιστεύοντας ότι η χρηματοδότηση για την Ελλάδα βγαίνει από τις τσέπες τους.
Οι Έλληνες είναι επίσης κουρασμένοι με τα δάνεια του ESM.
Θα προτιμούσαν περισσότερη ελευθερία να διαχειρίζονται τη χώρα τους.
Ωστόσο, η πρόσβασή τους στην ευκαιρία αυτή μπορεί να γίνει εμπόδιο.
Εάν η Ελλάδα επανέλθει σε λίγα χρόνια με ένα χειρότερο πρόβλημα από σήμερα, ένα νέο σχέδιο διάσωσης θα είναι πολύ πιο δαπανηρό.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η Ελλάδα εξακολουθεί να διαθέτει ένα μεγάλο πόρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να διορθώσει το πρόβλημα.
Η think tank της Αθήνας diaNEOsis διαπίστωσε πέρυσι ότι η χώρα χάνει μεταξύ 6% και 9% της οικονομικής παραγωγής σε μη καταβληθέντες φόρους - τουλάχιστον 11 δισ. ευρώ.
Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να συγκεντρώσει αυτά τα χρήματα είναι συχνά περίεργες.
Στους Έλληνες για παράδειγμα, προσφέρονται φορολογικές ελαφρύνσεις εάν δαπανούν ένα ορισμένο μερίδιο του εισοδήματός τους σε μη μετρητά - για παράδειγμα, 20% ενός εισοδήματος που υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ ετησίως - και απειλούνται με πρόστιμα αν δαπανούν λιγότερα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα λογισμικό το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχει φορολογικές δηλώσεις έναντι τραπεζικών καταθέσεων που χρονολογούνται από το 2002. Και τα δύο μέτρα δημιουργούν γραφειοκρατικό χάος για τους φορολογούμενους, οι οποίοι πρέπει να κρατήσουν πολλά αρχεία και αποδείξεις, αλλά δεν σταματούν τους ανθρώπους να μην τοποθετούν τα χρήματα τους σε καταθέσεις.
Η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερους αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και σύμφωνα με τη diaNEOsis, κρύβουν το 60% του εισοδήματός τους.
Η χρησιμότητα αυτών των χρημάτων θα άλλαζε εντελώς τον συσχετισμό αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας.
Θα έκανε ένα πλεόνασμα 3,5% βιώσιμο, ή θα επιτάχυνε την ανάπτυξη.
Η Ελλάδα φυσικά, δεν έχει πολλά περιθώρια για μείωση των φόρων όπως διαπίστωσε επανειλημμένα η κυβέρνηση Τσίπρα στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
"Τα έσοδα πρέπει να αυξηθούν έτσι ώστε να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές", ανέφερε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Αυτό είναι δύσκολο να γίνει.
Σε χώρες που κατάφεραν να αυξήσουν τη φορολογία, αυτές οι ενέργειες στράφηκαν εναντίον τους.
Τελικά, η κυβέρνηση πρέπει να δώσει στους Έλληνες έναν λόγο για να πληρώσει τους φόρους τους και αυτό θα απαιτήσει τόσο καλύτερες και αποτελεσματικότερες υπηρεσίες όσο και σκληρές κυρώσεις για όσους έχουν εντοπιστεί για φοροδιαφυγή.
Ο Τσίπρας και η ομάδα του πρέπει να προβάλουν το επιχείρημα ότι η φοροδιαφυγή παρατείνει την ταλαιπωρία πολλών Ελλήνων και ότι η πληρωμή φόρων δεν είναι μόνο νομική υποχρέωση, αλλά πράξη πατριωτισμού που θα βοηθήσει στην ανάκαμψη.
Αυτό είναι ένα σκληρό επιχείρημα, αλλά και το καλύτερο στοίχημα της Ελλάδας στο "κυνήγι" των κρυμμένων μετρητών.
www.bankingnews.gr
Οι υπουργοί οικονομικών ευρωζώνης δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα.
Η ανάλυση των λεπτομερειών θα τους αναγκάσει να δεχτούν μια άβολη πραγματικότητα: η Ελλάδα δεν θα είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τις αγορές ιδιωτικού χρέους για τα επόμενα χρόνια.
Εν τω μεταξύ εάν θέλει να βγει από το μακροχρόνιο πρόγραμμα στήριξης, θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να μειώσει τη φοροδιαφυγή.
Η αντιλαϊκή ελληνική κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα συνεχίζει να προσπαθεί για μια συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους.
Τις θυσίες που έχουν κάνει οι Έλληνες και οι υπόλοιποι δείχνουν να ξεχνούν, ακολούθησε άλλο ένα νομοσχέδιο 245 σελίδων με νέα μέτρα, που πέρασε την περασμένη εβδομάδα.
Σε αυτό προβλέπονται περισσότερες περικοπές των συντάξεων και περισσότερες αυξήσεις φόρου, όλα αυτά για να πειστούν οι επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι πρόθυμη για νέα λιτότητα και έτσι θα πρέπει να της επιτραπεί να βγει ξανά τις αγορές.
Η χώρα είναι σε ύφεση το μόνο μέλος της ευρωζώνης που κατέγραψε αρνητική ανάπτυξη (μείον 0,5% σε ετήσια βάση) κατά το πρώτο τρίμηνο του 2017.
Η Ελλάδα σίγουρα δεν θα εκπληρώσει τον αναπτυξιακό στόχο που έχουν θέσει οι Ευρωπαίοι δανειστές - 3% το 2018.
Η πρόβλεψη του Bloomberg για το ίδιο έτος είναι μόλις 1,9%.
Η ελάφρυνση του χρέους για τους επενδυτές είναι ωστόσο μια κόκκινη γραμμή που
η Γερμανία και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης δεν θα περάσουν, όπως επανέλαβε το Eurogroup τη Δευτέρα (22 Μαιου 2017).
Αντ 'αυτού, η δήλωση επαναλαμβάνει την επιμονή ότι η Ελλάδα διατηρεί ένα μεσοπρόθεσμο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιθυμεί περισσότερες λεπτομέρειες από τους δανειστές της Ελλάδας για το πώς θα αλλάξουν οι προθεσμίες λήξης και το επιτόκιο του χρέους, εάν πρόκειται να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Η ελληνική κυβέρνηση θέλει μια συμφωνία, ώστε να μπορέσει να εξηγήσει στους ψηφοφόρους γιατί προβλέπονται περαιτέρω μέτρα λιτότητας.
Οι απαιτούμενες ιδιαιτερότητες, ωστόσο, μπορούν να προκύψουν μόνο πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία - για παράδειγμα, στην επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup τον Ιούνιο - εάν οι δανειστές δεν επιβαρυνθούν με πρόσθετες δαπάνες. Διαφορετικά, η κυβέρνηση της καγκελαρίου Angela Merkel θα πρέπει να απαντήσει στους συντηρητικούς ψηφοφόρους γιατί συνεχίζει να στηρίζει την Ελλάδα.
Ο μόνος πρακτικός λόγος να βιαστούμε σε μια συμφωνία είναι να επιταχύνουμε την πρόσβαση της Ελλάδας στις αγορές ιδιωτικού χρέους - κάτι που οι δανειστές θα ήταν σοφό να καθυστερήσουν, όπως έγραψε ο Jeromin Zettelmeyer, Eike Kreplin και Ugo Panizza σε πρόσφατο έγγραφο εργασίας για το ινστιτούτο Peterson Institute of International Economics.
Με τα τρέχοντα επιτόκια και το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής, ο Zettelmeyer και οι συνεργάτες του έγραψαν ότι το ελληνικό χρέος θα παραμείνει βιώσιμο τουλάχιστον από το 2028 κάτω από τα πιο απαισιόδοξα σενάρια - δηλαδή ακόμη και αν αποδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση, όπως κάθε άλλη χώρα υψηλού χρέους στην ιστορία, δεν είναι σε θέση να διατηρήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μερικά χρόνια.
Από εκεί και πέρα, οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης - το ποσό που θα χρειαζόταν να δανειστεί - θα υπερέβαιναν το 20% του ΑΕΠ, το γενικά αποδεκτό ανώτατο όριο διατηρησιμότητας.
Αυτό μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν μετά την απόσβεση των ληξιπρόθεσμων οφειλών και τη μείωση των επιτοκίων όσο το δυνατόν περισσότερο, οι δανειστές συνεχίσουν να χρηματοδοτούν την Ελλάδα και συνεχίσουν να απαγορεύουν την πρόσβαση σε πιο δαπανηρές ιδιωτικές αγορές.
Το ομόλογο που κυκλοφορεί σήμερα και λήγει το 2055, αποδίδει 1,78%.
Δεν υπάρχει τρόπος να μπορέσει η Ελλάδα να χρηματοδοτηθεί με τόσο χαμηλά ποσοστά στο προσεχές μέλλον.
Το 2026 το ομολογιακό δάνειο που εκδόθηκε από την Πορτογαλία, το οποίο έχει αποχωρήσει με επιτυχία από το πρόγραμμα διάσωσης, αποφέρει σχεδόν 5%.
Παρά ταύτα, υπάρχει ένα πολιτικό κόστος για την επέκταση της χρηματοδότησης:
Οι ψηφοφόροι συχνά δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί ο μηχανισμός, πιστεύοντας ότι η χρηματοδότηση για την Ελλάδα βγαίνει από τις τσέπες τους.
Οι Έλληνες είναι επίσης κουρασμένοι με τα δάνεια του ESM.
Θα προτιμούσαν περισσότερη ελευθερία να διαχειρίζονται τη χώρα τους.
Ωστόσο, η πρόσβασή τους στην ευκαιρία αυτή μπορεί να γίνει εμπόδιο.
Εάν η Ελλάδα επανέλθει σε λίγα χρόνια με ένα χειρότερο πρόβλημα από σήμερα, ένα νέο σχέδιο διάσωσης θα είναι πολύ πιο δαπανηρό.
Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η Ελλάδα εξακολουθεί να διαθέτει ένα μεγάλο πόρο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να διορθώσει το πρόβλημα.
Η think tank της Αθήνας diaNEOsis διαπίστωσε πέρυσι ότι η χώρα χάνει μεταξύ 6% και 9% της οικονομικής παραγωγής σε μη καταβληθέντες φόρους - τουλάχιστον 11 δισ. ευρώ.
Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να συγκεντρώσει αυτά τα χρήματα είναι συχνά περίεργες.
Στους Έλληνες για παράδειγμα, προσφέρονται φορολογικές ελαφρύνσεις εάν δαπανούν ένα ορισμένο μερίδιο του εισοδήματός τους σε μη μετρητά - για παράδειγμα, 20% ενός εισοδήματος που υπερβαίνει τα 30.000 ευρώ ετησίως - και απειλούνται με πρόστιμα αν δαπανούν λιγότερα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα λογισμικό το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχει φορολογικές δηλώσεις έναντι τραπεζικών καταθέσεων που χρονολογούνται από το 2002. Και τα δύο μέτρα δημιουργούν γραφειοκρατικό χάος για τους φορολογούμενους, οι οποίοι πρέπει να κρατήσουν πολλά αρχεία και αποδείξεις, αλλά δεν σταματούν τους ανθρώπους να μην τοποθετούν τα χρήματα τους σε καταθέσεις.
Η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερους αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και σύμφωνα με τη diaNEOsis, κρύβουν το 60% του εισοδήματός τους.
Η χρησιμότητα αυτών των χρημάτων θα άλλαζε εντελώς τον συσχετισμό αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας.
Θα έκανε ένα πλεόνασμα 3,5% βιώσιμο, ή θα επιτάχυνε την ανάπτυξη.
Η Ελλάδα φυσικά, δεν έχει πολλά περιθώρια για μείωση των φόρων όπως διαπίστωσε επανειλημμένα η κυβέρνηση Τσίπρα στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.
"Τα έσοδα πρέπει να αυξηθούν έτσι ώστε να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές", ανέφερε πρόσφατα ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Αυτό είναι δύσκολο να γίνει.
Σε χώρες που κατάφεραν να αυξήσουν τη φορολογία, αυτές οι ενέργειες στράφηκαν εναντίον τους.
Τελικά, η κυβέρνηση πρέπει να δώσει στους Έλληνες έναν λόγο για να πληρώσει τους φόρους τους και αυτό θα απαιτήσει τόσο καλύτερες και αποτελεσματικότερες υπηρεσίες όσο και σκληρές κυρώσεις για όσους έχουν εντοπιστεί για φοροδιαφυγή.
Ο Τσίπρας και η ομάδα του πρέπει να προβάλουν το επιχείρημα ότι η φοροδιαφυγή παρατείνει την ταλαιπωρία πολλών Ελλήνων και ότι η πληρωμή φόρων δεν είναι μόνο νομική υποχρέωση, αλλά πράξη πατριωτισμού που θα βοηθήσει στην ανάκαμψη.
Αυτό είναι ένα σκληρό επιχείρημα, αλλά και το καλύτερο στοίχημα της Ελλάδας στο "κυνήγι" των κρυμμένων μετρητών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών