"Οι τυχαίες επιθέσεις εναντίον άοπλων πολιτών θεωρήθηκαν ως αναποτελεσματικές και μάλιστα αντιπαραγωγικές όσον αφορά την κοινή γνώμη στον μουσουλμανικό κόσμο"
"Ένα γνώριμο πλέον μοτίβο ακολούθησε η επίθεση στους τουρίστες στη Βαρκελώνη, και είναι ενδεικτική της φύσης του σημερινού τρομοκράτη, που δεν κάνει διακρίσεις", όπως επισημαίνει σε ανάλυση που φιλοξενεί στην πρώτη σελίδα της η ηλεκτρονική έκδοση του βρετανικού Guardian.
"Η τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη φέρνει στο φως τρία σκληρά διδάγματα για τις υπηρεσίες ασφαλείας -και το ευρύ κοινό- τους τελευταίους μήνες και χρόνια", αναφέρει η ανάλυση και συνεχίζει:
"Το πρώτο δίδαγμα είναι ότι η χρήση οχημάτων ως όπλων είναι πλέον μια καθιερωμένη τακτική από τους εξτρεμιστές, μία από τις δεκάδες που έχουν γίνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και πρέπει να θεωρείται τυποποιημένη τακτική του τρομοκρατικού οπλοστασίου.
Τους τελευταίους 13 μήνες παρατηρήθηκαν παρόμοιες επιθέσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Μια γυναίκα σκοτώθηκε από ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε με ταχύτητα ακροδεξιός εξτρεμιστής στις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα σε ελαφρώς διαφορετικές περιστάσεις.
Τα ακριβή κίνητρα και η ταυτότητα των επιθέσεων της Βαρκελώνης θα γίνουν σαφείς τις επόμενες ώρες.
Μέχρι στιγμής δεν υπήρξε ανάληψη ευθύνης από το Ισλαμικό Κράτος.
Αυτό μπορεί να γίνει μεταξύ οκτώ και 48 ωρών, αν γίνει τελικά.
Τους τελευταίους μήνες, εξάλλου τέτοιες αναλήψεις έχουν γίνει εξαιρετικά αναξιόπιστες.
Άτομα κοντά στον ISIS και ενεργά στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης γιορτάζουν την επίθεση της Βαρκελώνης, αλλά αυτό δεν δείχνει κάποια σύνδεση με την ομάδα.
Οι τακτικές εξαπλώνονται μεταξύ των μαχητών, όταν φαίνονται να δουλεύουν.
Δεν υπάρχει κάποια δεξιότητα που να απαιτείται για να οδηγήσει κανείς ένα όχημα σε ένα πλήθος, ούτε οποιαδήποτε δυσκολία που εμπλέκεται στην απόκτηση ενός.
Αυτό καθιστά το αυτοκίνητο ή το φορτηγό ιδανικό όπλο για τους σημερινούς τρομοκράτες, οι οποίοι συχνά αντιγράφουν κάποια άλλη τρομοκρατική ομάδα, αλλά στην πραγματικότητα δεν αποτελούν μέρος της και, ως επί το πλείστον, στερούνται της κατάρτισης και των μέσων που απαιτούνται για πιο πολύπλοκες επιθέσεις".
Ο Guardian συνεχίζει: "Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι τώρα υπάρχει μια μικρή μεταστροφή στη στόχευση των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Αυτό σημαίνει ότι οι τουρίστες βρίσκονται πλέον πολύ κοντά στη φωτιά.
Μια δεκαετία πριν, οι ισλαμικές μαχητικές ομάδες προσπάθησαν να στείλουν συγκεκριμένα μηνύματα μέσω της βίας τους.
Οι τυχαίες επιθέσεις εναντίον άοπλων πολιτών θεωρήθηκαν ως αναποτελεσματικές και μάλιστα αντιπαραγωγικές όσον αφορά την κοινή γνώμη στον μουσουλμανικό κόσμο.
Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου ξεκίνησε ενάντια σε στόχους που η Αλ Κάιντα χαρακτήρισε ως σύμβολα της αμερικανικής οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας.
Το 2004, η Ισπανία ήταν ο στόχος της πιο αιματηρής επίθεσης τζιχάντ στο ευρωπαϊκό έδαφος, όταν τρένα βομβαρδίζονταν από συμπατριώτες των Ισπανών, μέλη της Αλ Κάιντα στη Μαδρίτη.
Ένας στόχος ήταν να υπονομευθεί η ισπανική στήριξη για στρατιωτική παρέμβαση στο Ιράκ και να επηρεαστούν οι εκλογές.
Η Ισπανία ήταν επίσης ένας ιδιαίτερος στόχος εξαιτίας των γεγονότων σχετικά με το χαμό του ισλαμικού βασιλείου της Ανδαλουσίας, πριν 900 χρόνια από τους χριστιανούς".
Σύμφωνα με τον Guardian: "Αυτό έχει αλλάξει.
Ο ISIS έχει πραγματοποιήσει μια στροφή από την επίθεση προς οποιουδήποτε, οπουδήποτε, ούτως ή άλλως.
Οι δημόσιοι χώροι, πάντα εγγενώς ευάλωτοι, τώρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ποτέ.
Οι οπαδοί μουσικής στο Μάντσεστερ, οι καλοκαιρινοί παραθεριστές στη Νίκαια, οι παρευρισκόμενοι στο Λονδίνο, και φυσικά οι τουρίστες, είτε παίρνουν φωτογραφίες στη γέφυρα Westminster, σε μια παραλία στην Τυνησία ή σε ένα αεροπλάνο που επιστρέφει στη Ρωσία από την Αίγυπτο κινδυνεύουν".
Η εφημερίδα θα θυμίσει βέβαια:
"Οι δυτικοί παραθεριστές στο εξωτερικό είχαν γίνει στόχος εδώ και πολύ καιρό.
Το 1997 έγινε αιματηρή επίθεση στο Λούξορ από Αιγύπτιους μαχητές.
Αλλά οι τουρίστες δεν ήταν ποτέ βασικός στόχος της βίας.
Τώρα, φαίνεται να είναι.
Όποιος οδηγεί ένα φορτηγό στο πεζοδρόμιο της Las Ramblas, μία από τις πιο πολυσύχναστες τουριστικές περιοχές στον κόσμο, προσπαθούσε να σκοτώσει ξένους ταξιδιώτες.
Οι ισπανικές αρχές γνώριζαν την απειλή και τα Χριστούγεννα προσπάθησαν να ενισχύσουν την προστασία των δημόσιων χώρων.
Μια προσπάθεια επίθεσης με τη χρήση ενός φορτηγού κατά των πεζών αναχαιτίστηκε τον Νοέμβριο.
Μπλοκ από μπετόν και άλλα μέτρα άμυνας εξετάστηκαν από τις αρχές.
Η συγκέντρωση πληροφοριών αυξήθηκε.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει σε μια εξαιρετικά δημοφιλή πόλη της Μεσογείου, για να προστατευθεί από μια τέτοια επίθεση.
Ο Guardian καταλήγει: "Το τρίτο δίδαγμα είναι ότι η καλή αστυνόμευση δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν ασφαλή για πολύ καιρό.
Οι γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών, εν μέρει λόγω της εμπειρίας τους από την καταπολέμηση των ισλαμιστών μαχητών τη δεκαετία του 1990, ήταν πολύ μπροστά από τους ομολόγους τους στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αμερική για περίπου μια δεκαετία.
Από το 2012, όμως, που δεν διέθεταν πλέον επαρκείς πόρους και υπονομεύονται από την κακή εθνική και πανευρωπαϊκή ανταλλαγή πληροφοριών, παλεύουν να περιορίσουν την τρομοκρατική.
Δεν ήταν καλά εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν την επίθεση που ξεκίνησε το 2014 ο ISIS εναντίον της χώρας τους, μέσω των νεοαποκτηθέντων θυλάκων του στη Συρία και το Ιράκ.
Οι Ισπανοί επένδυσαν μαζικά σε υπηρεσίες πληροφοριών μετά τις επιθέσεις του 2004, εξάλλου, συγκροτώντας μια τεράστια ικανότητα για συλλογή πληροφοριών και ενεργώντας επ 'αυτής.
Αυτό κράτησε την Ισπανία ασφαλή από την ισλαμική μαχητική τρομοκρατία για 13 χρόνια.
Πέρυσι η Ισπανία ξεσκέπασε τουλάχιστον δέκα ξεχωριστές συνωμοσίες.
Φέτος έχουν αποκαλυφθεί δύο ακόμη δίκτυα, μεταξύ των οποίων τουλάχιστον ένα με συνδέσεις με τον ISIS.
Όπως έχουν ανακαλύψει οι Βρετανοί φέτος, μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν επιτυχημένες επιθέσεις, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ισλαμική μαχητικότητα.
Έτσι το τελευταίο σκληρό δίδαγμα είναι ότι κάτι αν είναι να συμβεί θα συμβεί".
"Η τρομοκρατική επίθεση στη Βαρκελώνη φέρνει στο φως τρία σκληρά διδάγματα για τις υπηρεσίες ασφαλείας -και το ευρύ κοινό- τους τελευταίους μήνες και χρόνια", αναφέρει η ανάλυση και συνεχίζει:
"Το πρώτο δίδαγμα είναι ότι η χρήση οχημάτων ως όπλων είναι πλέον μια καθιερωμένη τακτική από τους εξτρεμιστές, μία από τις δεκάδες που έχουν γίνει τις τελευταίες δύο δεκαετίες, και πρέπει να θεωρείται τυποποιημένη τακτική του τρομοκρατικού οπλοστασίου.
Τους τελευταίους 13 μήνες παρατηρήθηκαν παρόμοιες επιθέσεις στη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Μια γυναίκα σκοτώθηκε από ένα αυτοκίνητο που οδηγούσε με ταχύτητα ακροδεξιός εξτρεμιστής στις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα σε ελαφρώς διαφορετικές περιστάσεις.
Τα ακριβή κίνητρα και η ταυτότητα των επιθέσεων της Βαρκελώνης θα γίνουν σαφείς τις επόμενες ώρες.
Μέχρι στιγμής δεν υπήρξε ανάληψη ευθύνης από το Ισλαμικό Κράτος.
Αυτό μπορεί να γίνει μεταξύ οκτώ και 48 ωρών, αν γίνει τελικά.
Τους τελευταίους μήνες, εξάλλου τέτοιες αναλήψεις έχουν γίνει εξαιρετικά αναξιόπιστες.
Άτομα κοντά στον ISIS και ενεργά στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης γιορτάζουν την επίθεση της Βαρκελώνης, αλλά αυτό δεν δείχνει κάποια σύνδεση με την ομάδα.
Οι τακτικές εξαπλώνονται μεταξύ των μαχητών, όταν φαίνονται να δουλεύουν.
Δεν υπάρχει κάποια δεξιότητα που να απαιτείται για να οδηγήσει κανείς ένα όχημα σε ένα πλήθος, ούτε οποιαδήποτε δυσκολία που εμπλέκεται στην απόκτηση ενός.
Αυτό καθιστά το αυτοκίνητο ή το φορτηγό ιδανικό όπλο για τους σημερινούς τρομοκράτες, οι οποίοι συχνά αντιγράφουν κάποια άλλη τρομοκρατική ομάδα, αλλά στην πραγματικότητα δεν αποτελούν μέρος της και, ως επί το πλείστον, στερούνται της κατάρτισης και των μέσων που απαιτούνται για πιο πολύπλοκες επιθέσεις".
Ο Guardian συνεχίζει: "Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι τώρα υπάρχει μια μικρή μεταστροφή στη στόχευση των τρομοκρατικών επιθέσεων.
Αυτό σημαίνει ότι οι τουρίστες βρίσκονται πλέον πολύ κοντά στη φωτιά.
Μια δεκαετία πριν, οι ισλαμικές μαχητικές ομάδες προσπάθησαν να στείλουν συγκεκριμένα μηνύματα μέσω της βίας τους.
Οι τυχαίες επιθέσεις εναντίον άοπλων πολιτών θεωρήθηκαν ως αναποτελεσματικές και μάλιστα αντιπαραγωγικές όσον αφορά την κοινή γνώμη στον μουσουλμανικό κόσμο.
Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου ξεκίνησε ενάντια σε στόχους που η Αλ Κάιντα χαρακτήρισε ως σύμβολα της αμερικανικής οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας.
Το 2004, η Ισπανία ήταν ο στόχος της πιο αιματηρής επίθεσης τζιχάντ στο ευρωπαϊκό έδαφος, όταν τρένα βομβαρδίζονταν από συμπατριώτες των Ισπανών, μέλη της Αλ Κάιντα στη Μαδρίτη.
Ένας στόχος ήταν να υπονομευθεί η ισπανική στήριξη για στρατιωτική παρέμβαση στο Ιράκ και να επηρεαστούν οι εκλογές.
Η Ισπανία ήταν επίσης ένας ιδιαίτερος στόχος εξαιτίας των γεγονότων σχετικά με το χαμό του ισλαμικού βασιλείου της Ανδαλουσίας, πριν 900 χρόνια από τους χριστιανούς".
Σύμφωνα με τον Guardian: "Αυτό έχει αλλάξει.
Ο ISIS έχει πραγματοποιήσει μια στροφή από την επίθεση προς οποιουδήποτε, οπουδήποτε, ούτως ή άλλως.
Οι δημόσιοι χώροι, πάντα εγγενώς ευάλωτοι, τώρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από ποτέ.
Οι οπαδοί μουσικής στο Μάντσεστερ, οι καλοκαιρινοί παραθεριστές στη Νίκαια, οι παρευρισκόμενοι στο Λονδίνο, και φυσικά οι τουρίστες, είτε παίρνουν φωτογραφίες στη γέφυρα Westminster, σε μια παραλία στην Τυνησία ή σε ένα αεροπλάνο που επιστρέφει στη Ρωσία από την Αίγυπτο κινδυνεύουν".
Η εφημερίδα θα θυμίσει βέβαια:
"Οι δυτικοί παραθεριστές στο εξωτερικό είχαν γίνει στόχος εδώ και πολύ καιρό.
Το 1997 έγινε αιματηρή επίθεση στο Λούξορ από Αιγύπτιους μαχητές.
Αλλά οι τουρίστες δεν ήταν ποτέ βασικός στόχος της βίας.
Τώρα, φαίνεται να είναι.
Όποιος οδηγεί ένα φορτηγό στο πεζοδρόμιο της Las Ramblas, μία από τις πιο πολυσύχναστες τουριστικές περιοχές στον κόσμο, προσπαθούσε να σκοτώσει ξένους ταξιδιώτες.
Οι ισπανικές αρχές γνώριζαν την απειλή και τα Χριστούγεννα προσπάθησαν να ενισχύσουν την προστασία των δημόσιων χώρων.
Μια προσπάθεια επίθεσης με τη χρήση ενός φορτηγού κατά των πεζών αναχαιτίστηκε τον Νοέμβριο.
Μπλοκ από μπετόν και άλλα μέτρα άμυνας εξετάστηκαν από τις αρχές.
Η συγκέντρωση πληροφοριών αυξήθηκε.
Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να γίνει σε μια εξαιρετικά δημοφιλή πόλη της Μεσογείου, για να προστατευθεί από μια τέτοια επίθεση.
Ο Guardian καταλήγει: "Το τρίτο δίδαγμα είναι ότι η καλή αστυνόμευση δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν ασφαλή για πολύ καιρό.
Οι γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών, εν μέρει λόγω της εμπειρίας τους από την καταπολέμηση των ισλαμιστών μαχητών τη δεκαετία του 1990, ήταν πολύ μπροστά από τους ομολόγους τους στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αμερική για περίπου μια δεκαετία.
Από το 2012, όμως, που δεν διέθεταν πλέον επαρκείς πόρους και υπονομεύονται από την κακή εθνική και πανευρωπαϊκή ανταλλαγή πληροφοριών, παλεύουν να περιορίσουν την τρομοκρατική.
Δεν ήταν καλά εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν την επίθεση που ξεκίνησε το 2014 ο ISIS εναντίον της χώρας τους, μέσω των νεοαποκτηθέντων θυλάκων του στη Συρία και το Ιράκ.
Οι Ισπανοί επένδυσαν μαζικά σε υπηρεσίες πληροφοριών μετά τις επιθέσεις του 2004, εξάλλου, συγκροτώντας μια τεράστια ικανότητα για συλλογή πληροφοριών και ενεργώντας επ 'αυτής.
Αυτό κράτησε την Ισπανία ασφαλή από την ισλαμική μαχητική τρομοκρατία για 13 χρόνια.
Πέρυσι η Ισπανία ξεσκέπασε τουλάχιστον δέκα ξεχωριστές συνωμοσίες.
Φέτος έχουν αποκαλυφθεί δύο ακόμη δίκτυα, μεταξύ των οποίων τουλάχιστον ένα με συνδέσεις με τον ISIS.
Όπως έχουν ανακαλύψει οι Βρετανοί φέτος, μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν επιτυχημένες επιθέσεις, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ισλαμική μαχητικότητα.
Έτσι το τελευταίο σκληρό δίδαγμα είναι ότι κάτι αν είναι να συμβεί θα συμβεί".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών