Ζητούμενο ότι οι κινήσεις τους πρέπει να έχουν αποτέλεσμα…
Το κλείσιμο της αξιολόγησης και η είσοδος της χώρας σε μια περίοδο πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας, δημιουργεί νέες προκλήσεις.
Τόσο για τον Αλέξη Τσίπρα όσο και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τους δύο κύριους διεκδικητές της εξουσίας.
Εφόσον όλα εξελιχθούν βάσει προγράμματος και δεν υπάρξουν εκπλήξεις και απρόοπτα, η περίοδος της παρατεταμένης κρίσης φαίνεται να βαίνει προς το τέλος της με το Eurogroup της 24ης Μαΐου.
Πλέον και οι δυο τους καλούνται όχι μόνο να διαχειριστούν αλλά και να βρουν τρόπους για να ελαφρύνουν το βαρύ λογαριασμό.
Χωρίς να μπορούν να επικαλεστούν νέα επικοινωνιακά τεχνάσματα, «εχθρούς» ή ανέξοδες έως και λαϊκίστικες λύσεις, όπως π.χ. οι πρόωρες εκλογές.
Ο μεν Τσίπρας καλείται σχεδόν ενάμιση χρόνο από την ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να κυβερνήσει.
Να αποδείξει ότι είναι ικανός να το κάνει και κυρίως να φέρει αποτέλεσμα, το οποίο θα είναι μετρήσιμο και αναγνωρίσιμο από τους πολίτες.
Τώρα καλείται να δείξει ότι διαθέτει σχέδιο, ότι μπορεί να ιεραρχήσει και να αξιολογήσει τα προβλήματα και κυρίως να δώσει λύσεις.
Λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να οδηγούν την χώρα μπροστά, να αντιμετωπίζουν τα χρόνια προβλήματα, τις μόνιμες παθογένειες.
Λύσεις, οι οποίες τώρα θα φανεί πόση συνέπεια έχουν με όσες εξαγγελίες και υποσχέσεις έχει δώσει έως σήμερα ο κ.Τσίπρας.
Από την αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής του, από τις αλλαγές που αυτή θα επιφέρει, θα κριθεί εν τέλει και η κυβέρνηση του.
Εξίσου δύσκολο όμως είναι και το έργο του κ.Μητσοτάκη.
Από την αντιπολίτευση του θα φανεί, εάν μπορεί να ανοίξει για αυτόν ο δρόμος για την εξουσία.
Ο καταγγελτικός λόγος για τα όσα δεινά έφερε στην κοινωνία η «επικίνδυνη» και «ανίκανη» κυβέρνηση Τσίπρα δεν επαρκεί για να επιτύχει το στόχο του.
Διότι μπορεί να έχει «σύμμαχο» του τα βαριά μέτρα λιτότητας που θα επωμιστεί το σύνολο της κοινωνίας, αλλά πρέπει να βρει προτάσεις εναλλακτικές για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Μόνο εάν αρθρώσει ένα ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο, μόνο εάν παρουσιάσει ένα εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο, υλοποιήσιμο που να δίνει την ελπίδα για την επόμενη ημέρα, θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά από τον Αλέξη Τσίπρα.
Διαφορετικά θα μείνει περιορισμένος στην μίζερη κριτική του σήμερα.
Τσίπρας και Μητσοτάκης έχουν να αντιμετωπίσουν μια νέα πραγματικότητα.
Και καλούνται να πράξουν τα αυτονόητα.
Μόνο που αυτά ως είθισται, είναι και τα πιο δύσκολα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Τόσο για τον Αλέξη Τσίπρα όσο και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τους δύο κύριους διεκδικητές της εξουσίας.
Εφόσον όλα εξελιχθούν βάσει προγράμματος και δεν υπάρξουν εκπλήξεις και απρόοπτα, η περίοδος της παρατεταμένης κρίσης φαίνεται να βαίνει προς το τέλος της με το Eurogroup της 24ης Μαΐου.
Πλέον και οι δυο τους καλούνται όχι μόνο να διαχειριστούν αλλά και να βρουν τρόπους για να ελαφρύνουν το βαρύ λογαριασμό.
Χωρίς να μπορούν να επικαλεστούν νέα επικοινωνιακά τεχνάσματα, «εχθρούς» ή ανέξοδες έως και λαϊκίστικες λύσεις, όπως π.χ. οι πρόωρες εκλογές.
Ο μεν Τσίπρας καλείται σχεδόν ενάμιση χρόνο από την ημέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να κυβερνήσει.
Να αποδείξει ότι είναι ικανός να το κάνει και κυρίως να φέρει αποτέλεσμα, το οποίο θα είναι μετρήσιμο και αναγνωρίσιμο από τους πολίτες.
Τώρα καλείται να δείξει ότι διαθέτει σχέδιο, ότι μπορεί να ιεραρχήσει και να αξιολογήσει τα προβλήματα και κυρίως να δώσει λύσεις.
Λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να οδηγούν την χώρα μπροστά, να αντιμετωπίζουν τα χρόνια προβλήματα, τις μόνιμες παθογένειες.
Λύσεις, οι οποίες τώρα θα φανεί πόση συνέπεια έχουν με όσες εξαγγελίες και υποσχέσεις έχει δώσει έως σήμερα ο κ.Τσίπρας.
Από την αποτελεσματικότητα αυτής της πολιτικής του, από τις αλλαγές που αυτή θα επιφέρει, θα κριθεί εν τέλει και η κυβέρνηση του.
Εξίσου δύσκολο όμως είναι και το έργο του κ.Μητσοτάκη.
Από την αντιπολίτευση του θα φανεί, εάν μπορεί να ανοίξει για αυτόν ο δρόμος για την εξουσία.
Ο καταγγελτικός λόγος για τα όσα δεινά έφερε στην κοινωνία η «επικίνδυνη» και «ανίκανη» κυβέρνηση Τσίπρα δεν επαρκεί για να επιτύχει το στόχο του.
Διότι μπορεί να έχει «σύμμαχο» του τα βαριά μέτρα λιτότητας που θα επωμιστεί το σύνολο της κοινωνίας, αλλά πρέπει να βρει προτάσεις εναλλακτικές για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Μόνο εάν αρθρώσει ένα ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο, μόνο εάν παρουσιάσει ένα εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο, υλοποιήσιμο που να δίνει την ελπίδα για την επόμενη ημέρα, θα μπορέσει να κάνει τη διαφορά από τον Αλέξη Τσίπρα.
Διαφορετικά θα μείνει περιορισμένος στην μίζερη κριτική του σήμερα.
Τσίπρας και Μητσοτάκης έχουν να αντιμετωπίσουν μια νέα πραγματικότητα.
Και καλούνται να πράξουν τα αυτονόητα.
Μόνο που αυτά ως είθισται, είναι και τα πιο δύσκολα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών