Στοίχημα πλέον η επιστροφή στην ανάπτυξη…
Η επόμενη ημέρα για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση του είναι πραγματικά δύσκολη.
Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και το διαφαινόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης στο Eurogroup της Τρίτης 24/5 είναι μεν πραγματικές ανάσες αλλά περιορισμένης διάρκειας.
Την ώρα που όλοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο τι (εάν) θα συμφωνηθεί για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, οι περισσότεροι εστιάζουν στο βαρύ λογαριασμό που θα αρχίσουν σύντομα να πληρώνουν οι πολίτες.
Παρά τις περιορισμένες (αν όχι εξαντλημένες προ πολλού) αντοχές της κοινωνίας, όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπήρχε περιθώριο να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο.
Ακόμα και η αντιπολίτευση που κραύγαζε κατά της κυβέρνησης όλο το Σαββατοκύριακο.
Πραγματικά τι επιθυμούσε, να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο και να μείνει στον αέρα η συμφωνία;
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για στρατηγική «φοροκαταιγίδας» και μη περικοπών δαπανών, και μόλις εμφανίστηκε η διάταξη για «πάγωμα» των ειδικών μισθολογίων, επαναστάτησε και έσπευσε να κατακεραυνώσει (μαζί τους και ο κυβερνητικός εταίρος), μην τυχόν και χαθεί η «πελατεία».
Η ΝΔ, του φιλελεύθερου Κ.Μητσοτάκη, η οποία έχει «ευαγγέλιο» της τις ιδιωτικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, είπε όχι στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων προβάλλοντας επιχειρήματα αστεία, αν όχι γελοία (π.χ. για τον χρόνο παραχώρησης τους) που ούτε στην κριτική δεν αντέχουν.
Πρόκειται για μια υποκριτική αντιπολίτευση, αντίστοιχη με αυτήν της κυβέρνησης και των υπουργών, οι οποίοι αν και δεν πιστεύουν τα μέτρα, τελικά τα ψηφίζουν με «βαριά καρδιά»!.
Η κυβέρνηση Τσίπρα κατάφερε να διαψεύσει με τον πιο ηχηρό τρόπο τον εαυτό της.
Ψήφισε και καλείται να εφαρμόσει όλα όσα κατήγγειλε και «πολεμούσε» όταν ήταν αντιπολίτευση.
Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη αυτοδιάψευση, για την χειρότερη εκδίκηση της πραγματικότητας.
Όμως είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν μπορεί να πορευτεί με αυτή τη ρητορική και λογική, του να καταγγέλλει αυτά που η ίδια προτείνει και κατόπιν καλείται να εφαρμόσει.
Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για αυταπάτες, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για παραπλάνηση, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για εξαπάτηση.
Εάν η κυβέρνηση επιθυμεί να μην βρεθεί και πάλι σε μερικούς μήνες με την πλάτη στον τοίχο ξανά, θα πρέπει να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού της.
Θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτή την ψεύτικη μεμψιμοιρία (δεν μου αρέσουν τα μέτρα αλλά τα ψηφίζω), να κάνει το βήμα προς τα εμπρός, να εφαρμόσει ένα αξιοπρεπές και αξιόπιστο σχέδιο που θα επιτρέψει στην χώρα να επιστρέψει στην ανάπτυξη και να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών.
Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία του Τσίπρα και της κυβέρνησης του.
Μόνο έτσι θα καταφέρει να αντιστρέψει το αρνητικό εις βάρος του κλίμα και να διαχειριστεί την πολιτική φθορά των μέτρων και των επιλογών του.
Δρόμος που μόνο εύκολος δεν είναι.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και το διαφαινόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης στο Eurogroup της Τρίτης 24/5 είναι μεν πραγματικές ανάσες αλλά περιορισμένης διάρκειας.
Την ώρα που όλοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο τι (εάν) θα συμφωνηθεί για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, οι περισσότεροι εστιάζουν στο βαρύ λογαριασμό που θα αρχίσουν σύντομα να πληρώνουν οι πολίτες.
Παρά τις περιορισμένες (αν όχι εξαντλημένες προ πολλού) αντοχές της κοινωνίας, όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπήρχε περιθώριο να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο.
Ακόμα και η αντιπολίτευση που κραύγαζε κατά της κυβέρνησης όλο το Σαββατοκύριακο.
Πραγματικά τι επιθυμούσε, να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο και να μείνει στον αέρα η συμφωνία;
Κατηγόρησε την κυβέρνηση για στρατηγική «φοροκαταιγίδας» και μη περικοπών δαπανών, και μόλις εμφανίστηκε η διάταξη για «πάγωμα» των ειδικών μισθολογίων, επαναστάτησε και έσπευσε να κατακεραυνώσει (μαζί τους και ο κυβερνητικός εταίρος), μην τυχόν και χαθεί η «πελατεία».
Η ΝΔ, του φιλελεύθερου Κ.Μητσοτάκη, η οποία έχει «ευαγγέλιο» της τις ιδιωτικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, είπε όχι στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων προβάλλοντας επιχειρήματα αστεία, αν όχι γελοία (π.χ. για τον χρόνο παραχώρησης τους) που ούτε στην κριτική δεν αντέχουν.
Πρόκειται για μια υποκριτική αντιπολίτευση, αντίστοιχη με αυτήν της κυβέρνησης και των υπουργών, οι οποίοι αν και δεν πιστεύουν τα μέτρα, τελικά τα ψηφίζουν με «βαριά καρδιά»!.
Η κυβέρνηση Τσίπρα κατάφερε να διαψεύσει με τον πιο ηχηρό τρόπο τον εαυτό της.
Ψήφισε και καλείται να εφαρμόσει όλα όσα κατήγγειλε και «πολεμούσε» όταν ήταν αντιπολίτευση.
Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη αυτοδιάψευση, για την χειρότερη εκδίκηση της πραγματικότητας.
Όμως είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν μπορεί να πορευτεί με αυτή τη ρητορική και λογική, του να καταγγέλλει αυτά που η ίδια προτείνει και κατόπιν καλείται να εφαρμόσει.
Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για αυταπάτες, δεν υπάρχει άλλος χρόνος για παραπλάνηση, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για εξαπάτηση.
Εάν η κυβέρνηση επιθυμεί να μην βρεθεί και πάλι σε μερικούς μήνες με την πλάτη στον τοίχο ξανά, θα πρέπει να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού της.
Θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτή την ψεύτικη μεμψιμοιρία (δεν μου αρέσουν τα μέτρα αλλά τα ψηφίζω), να κάνει το βήμα προς τα εμπρός, να εφαρμόσει ένα αξιοπρεπές και αξιόπιστο σχέδιο που θα επιτρέψει στην χώρα να επιστρέψει στην ανάπτυξη και να βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών.
Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία του Τσίπρα και της κυβέρνησης του.
Μόνο έτσι θα καταφέρει να αντιστρέψει το αρνητικό εις βάρος του κλίμα και να διαχειριστεί την πολιτική φθορά των μέτρων και των επιλογών του.
Δρόμος που μόνο εύκολος δεν είναι.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών