γράφει : Βασίλης Μεταξάς
Μόλις 14+1 μέρες έχουν μείνει για το άκρως σημαντικό δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο θα καθορίσει το μέλλον του νησιού μέσα στην ευρωπαϊκή «οικογένεια».
Καθώς η 23η Ιουνίου πλησιάζει, τα δύο αντίπαλα «στρατόπεδα» αποκορυφώνουν τις καμπάνιες τους, επιστρατεύοντας αναλυτές, έγκυρα και μη στοιχεία αλλά και πολύ… τρόμο.
Το τελευταίο αφορά πιο πολύ τους πολέμιους του Brexit, οι οποίοι προβλέπουν το «τέλος του κόσμου», σε περίπτωση που η χώρα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωστόσο, για να είμαστε αντικειμενικοί, από την άλλη πλευρά, οι υποστηρικτές της εξόδου από την Ένωση, των οποίων ηγούνται οι εκκεντρικοί Boris Johnson και Nigel Farage, θεωρούν πολύ εύκολη την προσαρμογή της χώρας στα νέα δεδομένα που θα προκύψουν αν τελικά επικρατήσει το Brexit στις 23 Ιουνίου.
Αναφέρεται πως την σχετική καμπάνια στηρίζουν σχεδόν όλες οι πολυεθνικές (κάτι που για πολλούς είναι… αντικίνητρο) και οι οικονομικοί αναλυτές.
Η αλήθεια, όπως συμβαίνει συνήθως, βρίσκεται κάπου στη μέση…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα ολόκληρο εμπορικό καθεστώς θα ανατραπεί αν η Μ. Βρετανία φύγει από την Ε.Ε., καθώς θα πρέπει να υπάρχει μία μαζική επαναδιαπραγμάτευση, αρχικά με την Ένωση, αφετέρου με τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, οι οποίες έχουν συνεργασία με αυτή.
Η παραπάνω διαδικασία θα διαρκέσει έως και 2 χρόνια σύμφωνα με την πλειοψηφία των αναλυτών, γεγονός που σημαίνει τουλάχιστον 24 μήνες αβεβαιότητας, αν αναλογιστούμε ότι το εμπόριο αποτελεί ένα δυνατό χαρτί του νησιού.
Μιας και μιλήσαμε για ισχυρούς κλάδους στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ισχυρότερος όλων, ο τραπεζικός, έχει αντιταχθεί σθεναρά στο Brexit, φοβούμενος μία μαζική φυγή των τραπεζικών ιδρυμάτων από την άτυπη πρωτεύουσα τους, που δεν είναι άλλη από το Λονδίνο…
Εννοείται ότι τα προαναφερθέντα δεν αντισταθμίζονται με το φθηνό επιχείρημα ότι η παραμονή της Μ. Βρετανίας στην Ένωση της κοστίζει ετησίως κάτι δισεκατομμύρια ευρώ (11 για την ακρίβεια)…
Τα δισεκατομμύρια αυτά ουσιαστικά επιστρέφουν στη χώρα μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αναιρώντας έτσι τους ισχυρισμούς.
Τι κερδίζουν και τι χάνουν τελικά οι Βρετανοί σε περίπτωση που μείνουν στην Ένωση;
Κερδίζουν την αποφυγή όλων των παραπάνω, κερδίζουν σιγουριά στις οικονομικές καταστάσεις, χάνουν όμως τον πολυπόθητο έλεγχο της εγχώριας μεταναστευτικής πολιτικής και την ανεξαρτησία σε λοιπές σημαντικές πολιτικές αποφάσεις.
Στην άλλη άκρη του debate, οι υποστηρικτές του Brexit έχουν κατηγορηθεί όχι για «τρομολαγνία» (όπως οι αντίπαλοι τους…), αλλά για ανευθυνότητα και αλαζονία.
Τα περί αναθεώρησης των εμπορικών συμφωνιών και οικονομικών οφελών αναφέρθηκαν πιο πάνω, άρα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το ηθικό κομμάτι…
Αν μη τι άλλο, μία από τις ισχυρότερες οικονομικά χώρες του κόσμου, όπως είναι η Μ. Βρετανία, δεν θέλει να περιέλθει στην κατάσταση που βρίσκονται άλλες χώρες του μπλοκ, όπως Ιρλανδία (η οποία παρεμπιπτόντως ανακάμπτει πλέον…), Ισπανία και (ποια άλλη;) Ελλάδα.
Ένας από τους λόγους της κατάντιας αυτών των χώρων ήταν και η συντηρητική πολιτική λιτότητας που εφάρμοσαν τα «λαμπρά» ευρωπαϊκά μυαλά, φτάνοντας τες ένα βήμα πριν από την επίσημα χρεοκοπία.
Έτσι, σε μία γερμανοκρατούμενη Ένωση που οι χώρες απλά εισακούν τις εντολές του Βερολίνου, οι περήφανοι Βρετανοί δεν έχουν θέση…
Ένας απροσδόκητος «άσσος στο μανίκι» των υποστηρικτών του Brexit, εκτός από την τραβηγμένη πολιτική τρόμου των εγχώριων αντιπάλων τους, είναι και η σκληρή στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στο θέμα, η οποία φαίνεται και από τις δηλώσεις που κάνει κατά καιρούς ο Jean Claude Juncker.
Όταν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αποκλείουν κάθε συνεργασία και ευνοϊκή μεταχείριση στην Μ. Βρετανία, επειδή απλά οι πολίτες θα ασκήσουν το νόμιμο δημοκρατικό τους δικαίωμα, τότε αυτή η αυταρχική στάση γυρίζει μπούμερανγκ…
Άρα, τι κερδίζουν και τι χάνουν οι δύο πλευρές στην περίπτωση που συμβεί το Brexit;
Η Ε.Ε. χάνει έναν σημαντικότατο εταίρο, ο οποίος αν μη τι άλλο έχει συμβάλλει στην ραγδαία εξέλιξη της τις τελευταίες δεκαετίες.
Από την άλλη, το Λονδίνο χάνει μία σειρά από προνόμια, οικονομικά και μη, κερδίζει όμως την πλήρη ανεξαρτησία του στις εγχώριες αποφάσεις.
Και για να είμαστε και λίγο ρεαλιστές, η βρετανική οικονομία δεν έχει την πλήρη ανάγκη να υπόκειται σε κάποια ένωση για να αναπτυχτεί…
Η πλειοψηφία των κλάδων της, ειδικά ο τραπεζικός, είναι πανίσχυροι…
Απλά θα περάσει μερικούς μήνες έντονης αβεβαιότητας αν φύγει από την Ε.Ε., έως ότου βρει και πάλι τον δρόμο της.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας, μας συμφέρει η Μ. Βρετανία να αποσχιστεί από το μπλοκ, καθώς αυτό το γεγονός θα αποτελέσει το πρώτο τρανό σημάδι της αποσύνθεσης της Ευρώπης.
Οι αποσχιστικές τάσεις που θα δημιουργηθούν και από τις υπόλοιπες χώρες, όπως η Καταλονία, θα αναγκάσουν το Βερολίνο να χαλαρώσει τη στάση του προς τα αδύναμα οικονομικά κράτη, προς αποφυγή του δικού τους Brexit…
Εν κατακλείδι, και τα δύο στρατόπεδα στο νησί χρησιμοποιούν ψευδή και αληθή στοιχεία για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους…
Το μόνο σίγουρο είναι πως σε περίπτωση Brexit ή μη, δεν θα έρθει το «τέλος» ούτε του νησιού, ούτε της Ευρώπης…
Πρόβλεψη;
Το Brexit θα επικρατήσει οριακά...
ww.bankingnews.gr
Καθώς η 23η Ιουνίου πλησιάζει, τα δύο αντίπαλα «στρατόπεδα» αποκορυφώνουν τις καμπάνιες τους, επιστρατεύοντας αναλυτές, έγκυρα και μη στοιχεία αλλά και πολύ… τρόμο.
Το τελευταίο αφορά πιο πολύ τους πολέμιους του Brexit, οι οποίοι προβλέπουν το «τέλος του κόσμου», σε περίπτωση που η χώρα εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωστόσο, για να είμαστε αντικειμενικοί, από την άλλη πλευρά, οι υποστηρικτές της εξόδου από την Ένωση, των οποίων ηγούνται οι εκκεντρικοί Boris Johnson και Nigel Farage, θεωρούν πολύ εύκολη την προσαρμογή της χώρας στα νέα δεδομένα που θα προκύψουν αν τελικά επικρατήσει το Brexit στις 23 Ιουνίου.
Αναφέρεται πως την σχετική καμπάνια στηρίζουν σχεδόν όλες οι πολυεθνικές (κάτι που για πολλούς είναι… αντικίνητρο) και οι οικονομικοί αναλυτές.
Η αλήθεια, όπως συμβαίνει συνήθως, βρίσκεται κάπου στη μέση…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα ολόκληρο εμπορικό καθεστώς θα ανατραπεί αν η Μ. Βρετανία φύγει από την Ε.Ε., καθώς θα πρέπει να υπάρχει μία μαζική επαναδιαπραγμάτευση, αρχικά με την Ένωση, αφετέρου με τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, οι οποίες έχουν συνεργασία με αυτή.
Η παραπάνω διαδικασία θα διαρκέσει έως και 2 χρόνια σύμφωνα με την πλειοψηφία των αναλυτών, γεγονός που σημαίνει τουλάχιστον 24 μήνες αβεβαιότητας, αν αναλογιστούμε ότι το εμπόριο αποτελεί ένα δυνατό χαρτί του νησιού.
Μιας και μιλήσαμε για ισχυρούς κλάδους στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ισχυρότερος όλων, ο τραπεζικός, έχει αντιταχθεί σθεναρά στο Brexit, φοβούμενος μία μαζική φυγή των τραπεζικών ιδρυμάτων από την άτυπη πρωτεύουσα τους, που δεν είναι άλλη από το Λονδίνο…
Εννοείται ότι τα προαναφερθέντα δεν αντισταθμίζονται με το φθηνό επιχείρημα ότι η παραμονή της Μ. Βρετανίας στην Ένωση της κοστίζει ετησίως κάτι δισεκατομμύρια ευρώ (11 για την ακρίβεια)…
Τα δισεκατομμύρια αυτά ουσιαστικά επιστρέφουν στη χώρα μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αναιρώντας έτσι τους ισχυρισμούς.
Τι κερδίζουν και τι χάνουν τελικά οι Βρετανοί σε περίπτωση που μείνουν στην Ένωση;
Κερδίζουν την αποφυγή όλων των παραπάνω, κερδίζουν σιγουριά στις οικονομικές καταστάσεις, χάνουν όμως τον πολυπόθητο έλεγχο της εγχώριας μεταναστευτικής πολιτικής και την ανεξαρτησία σε λοιπές σημαντικές πολιτικές αποφάσεις.
Στην άλλη άκρη του debate, οι υποστηρικτές του Brexit έχουν κατηγορηθεί όχι για «τρομολαγνία» (όπως οι αντίπαλοι τους…), αλλά για ανευθυνότητα και αλαζονία.
Τα περί αναθεώρησης των εμπορικών συμφωνιών και οικονομικών οφελών αναφέρθηκαν πιο πάνω, άρα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το ηθικό κομμάτι…
Αν μη τι άλλο, μία από τις ισχυρότερες οικονομικά χώρες του κόσμου, όπως είναι η Μ. Βρετανία, δεν θέλει να περιέλθει στην κατάσταση που βρίσκονται άλλες χώρες του μπλοκ, όπως Ιρλανδία (η οποία παρεμπιπτόντως ανακάμπτει πλέον…), Ισπανία και (ποια άλλη;) Ελλάδα.
Ένας από τους λόγους της κατάντιας αυτών των χώρων ήταν και η συντηρητική πολιτική λιτότητας που εφάρμοσαν τα «λαμπρά» ευρωπαϊκά μυαλά, φτάνοντας τες ένα βήμα πριν από την επίσημα χρεοκοπία.
Έτσι, σε μία γερμανοκρατούμενη Ένωση που οι χώρες απλά εισακούν τις εντολές του Βερολίνου, οι περήφανοι Βρετανοί δεν έχουν θέση…
Ένας απροσδόκητος «άσσος στο μανίκι» των υποστηρικτών του Brexit, εκτός από την τραβηγμένη πολιτική τρόμου των εγχώριων αντιπάλων τους, είναι και η σκληρή στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω στο θέμα, η οποία φαίνεται και από τις δηλώσεις που κάνει κατά καιρούς ο Jean Claude Juncker.
Όταν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αποκλείουν κάθε συνεργασία και ευνοϊκή μεταχείριση στην Μ. Βρετανία, επειδή απλά οι πολίτες θα ασκήσουν το νόμιμο δημοκρατικό τους δικαίωμα, τότε αυτή η αυταρχική στάση γυρίζει μπούμερανγκ…
Άρα, τι κερδίζουν και τι χάνουν οι δύο πλευρές στην περίπτωση που συμβεί το Brexit;
Η Ε.Ε. χάνει έναν σημαντικότατο εταίρο, ο οποίος αν μη τι άλλο έχει συμβάλλει στην ραγδαία εξέλιξη της τις τελευταίες δεκαετίες.
Από την άλλη, το Λονδίνο χάνει μία σειρά από προνόμια, οικονομικά και μη, κερδίζει όμως την πλήρη ανεξαρτησία του στις εγχώριες αποφάσεις.
Και για να είμαστε και λίγο ρεαλιστές, η βρετανική οικονομία δεν έχει την πλήρη ανάγκη να υπόκειται σε κάποια ένωση για να αναπτυχτεί…
Η πλειοψηφία των κλάδων της, ειδικά ο τραπεζικός, είναι πανίσχυροι…
Απλά θα περάσει μερικούς μήνες έντονης αβεβαιότητας αν φύγει από την Ε.Ε., έως ότου βρει και πάλι τον δρόμο της.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας, μας συμφέρει η Μ. Βρετανία να αποσχιστεί από το μπλοκ, καθώς αυτό το γεγονός θα αποτελέσει το πρώτο τρανό σημάδι της αποσύνθεσης της Ευρώπης.
Οι αποσχιστικές τάσεις που θα δημιουργηθούν και από τις υπόλοιπες χώρες, όπως η Καταλονία, θα αναγκάσουν το Βερολίνο να χαλαρώσει τη στάση του προς τα αδύναμα οικονομικά κράτη, προς αποφυγή του δικού τους Brexit…
Εν κατακλείδι, και τα δύο στρατόπεδα στο νησί χρησιμοποιούν ψευδή και αληθή στοιχεία για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους…
Το μόνο σίγουρο είναι πως σε περίπτωση Brexit ή μη, δεν θα έρθει το «τέλος» ούτε του νησιού, ούτε της Ευρώπης…
Πρόβλεψη;
Το Brexit θα επικρατήσει οριακά...
ww.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών