Πολλά κτήρια έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν σημάδια κατάρρευσης
Για την «εκρηκτική κρίση της πολιτικής κληρονομιάς» της Ελλάδας μιλάει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Guardian, αναφέροντας ότι ένα τεράστιο απόθεμα κτηρίων του 19ου και του 20ου αιώνα απειλούνται.
Χιλιάδες κτήρια στην πρωτεύουσα της Ελλάδας απειλούνται, καθώς η χώρα κινείται τη χειρότερη οικονομική της κρίση τον τελευταίο καιρό.
Κάτω από το βάρος της λιτότητας - με την πάγωμα των τραπεζικών δανείων, την επανειλημμένη περικοπή του προϋπολογισμού και την αύξηση των φορολογικών εσόδων - πολλά κτήρια έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν σημάδια κατάρρευσης.
"Σήμερα, οι άνθρωποι απλά δεν έχουν τα χρήματα για να τα αποκαταστήσουν", λέει η Irini Gratsia, συνιδρυτής της Monumenta, της ένωσης αρχαιολόγων και αρχιτεκτόνων.
Η βάση δεδομένων της Ένωσης έχει 10.600 κτίρια.
"Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πολλά κτήρια να κατεδαφιστούν όχι επειδή οι ιδιοκτήτες τους θέλουν νέες κατασκευές, αλλά επειδή θέλουν να αποφύγουν τους φόρους ακίνητης περιουσίας που ανακοινώθηκαν από τότε που άρχισε η κρίση".
Η Monumenta εκτιμά ότι από τη δεκαετία του 1950 μέχρι και το 80% των κτιρίων της Αθήνας από τον 19ο και τον 20ο αιώνα έχουν καταστραφεί.
Τώρα βρίσκονται σε κίνδυνο μερικά από τα τελευταία επιζώντα δείγματα της ελληνικής νεοκλασικής αρχιτεκτονικής και του ελληνικού μοντερνισμού, τα οποία περιφρονούσαν ως "κιβώτια τσιμέντου" όταν άρχισαν να γεμίζουν το μεγάλο αττικό λεκανοπέδιο.
Κατασκευασμένα κατά κύριο λόγο μεταξύ του 1830 και του 1940, αυτά τα κτίρια περιλαμβάνουν το πλούσιο αρχιτεκτονικό μωσαϊκό μιας πόλης που συχνά περνά απαρατήρητο.
"Όπως λένε η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, η ιστορία της Αθήνας δεν είναι μόνο ο Παρθενώνας", λέει ο Νίκος Χαρκιλόλακας, ένας πρώην υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού ο οποίος τώρα ηγείται μιας οργάνωσης που εκπροσωπεί ιδιοκτήτες διατηρητέων κτιρίων.
Αλλά η καταστροφή του αστικού χώρου της Αθήνας δεν είναι καινούργια.
Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή μητρόπολη, η ελληνική πρωτεύουσα έχει αλλάξει δραματικά από τις αντιξοότητες της ταραχώδους σύγχρονης ιστορίας της.
Η ταχεία αστικοποίηση που ακολούθησε τη βίαιη γερμανική κατοχή κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου είδε τα νεοκλασικά και τα σύγχρονα κτίσματα να γκρεμίζονται σχεδόν εν μία νυκτί.
«Όλα αυτά τα κτίρια είναι η κληρονομιά των αρχιτεκτόνων που είχαν σπουδάσει σε μέρη όπως το Παρίσι και τη Γερμανία και εργάστηκαν στα γραφεία των ανθρώπων όπως ο Le Corbusier».
Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε προκάλεσε ακόμα περισσότερες ζημιές - ακόμα εμφανείς στις πλαϊνές προσόψεις.
Ακόμα πιο επιζήμιο, όμως, ήταν αυτό που ήρθε στη συνέχεια.
Από τη δεκαετία του 1950 οι Αθηναίοι ενθαρρύνθηκαν να παραδώσουν τα οικογενειακά σπίτια τους με αντάλλαγμα διαμερίσματα στα πολυώροφα κτήρια.
Στη δεκαετία του '60 και του '70, η αγροτική μετανάστευση οδήγησε σε χαοτική αστική επέκταση, καθώς η Αθήνα φιλοξένησε σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας.
Σύμφωνα με τους Έλληνες αρχιτέκτονες, η λιγότερο γνωστή κληρονομιά της Ελλάδας πρέπει να αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου.
Χωρίς επείγουσα παρέμβαση με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων ή κονδυλίων της ΕΕ, οι ιδιοκτήτες θα στερούνται απλώς τα μέσα για να συνεχίσουν τις επισκευές.
"Εάν θέλουμε να σώσουμε αυτά τα κτίρια, πρέπει να μειώσουμε τους φόρους γι 'αυτούς", λέει η Gratsia.
Με περισσότερα από 1.500 εγκαταλελειμμένα κτίρια μόνο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, τα οικονομικά κίνητρα είναι ζωτικής σημασίας επειδή τα έξοδα αποκατάστασης είναι συχνά πολύ υψηλά.
Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχουμε τίποτα, αλλά η γραφειοκρατία είναι τέτοια που μια άδεια για να γίνουν τα έργα μπορεί να διαρκέσει από τέσσερα έως πέντε χρόνια.
www.bankingnews.gr
Χιλιάδες κτήρια στην πρωτεύουσα της Ελλάδας απειλούνται, καθώς η χώρα κινείται τη χειρότερη οικονομική της κρίση τον τελευταίο καιρό.
Κάτω από το βάρος της λιτότητας - με την πάγωμα των τραπεζικών δανείων, την επανειλημμένη περικοπή του προϋπολογισμού και την αύξηση των φορολογικών εσόδων - πολλά κτήρια έχουν ήδη αρχίσει να δείχνουν σημάδια κατάρρευσης.
"Σήμερα, οι άνθρωποι απλά δεν έχουν τα χρήματα για να τα αποκαταστήσουν", λέει η Irini Gratsia, συνιδρυτής της Monumenta, της ένωσης αρχαιολόγων και αρχιτεκτόνων.
Η βάση δεδομένων της Ένωσης έχει 10.600 κτίρια.
"Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πολλά κτήρια να κατεδαφιστούν όχι επειδή οι ιδιοκτήτες τους θέλουν νέες κατασκευές, αλλά επειδή θέλουν να αποφύγουν τους φόρους ακίνητης περιουσίας που ανακοινώθηκαν από τότε που άρχισε η κρίση".
Η Monumenta εκτιμά ότι από τη δεκαετία του 1950 μέχρι και το 80% των κτιρίων της Αθήνας από τον 19ο και τον 20ο αιώνα έχουν καταστραφεί.
Τώρα βρίσκονται σε κίνδυνο μερικά από τα τελευταία επιζώντα δείγματα της ελληνικής νεοκλασικής αρχιτεκτονικής και του ελληνικού μοντερνισμού, τα οποία περιφρονούσαν ως "κιβώτια τσιμέντου" όταν άρχισαν να γεμίζουν το μεγάλο αττικό λεκανοπέδιο.
Κατασκευασμένα κατά κύριο λόγο μεταξύ του 1830 και του 1940, αυτά τα κτίρια περιλαμβάνουν το πλούσιο αρχιτεκτονικό μωσαϊκό μιας πόλης που συχνά περνά απαρατήρητο.
"Όπως λένε η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, η ιστορία της Αθήνας δεν είναι μόνο ο Παρθενώνας", λέει ο Νίκος Χαρκιλόλακας, ένας πρώην υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού ο οποίος τώρα ηγείται μιας οργάνωσης που εκπροσωπεί ιδιοκτήτες διατηρητέων κτιρίων.
Αλλά η καταστροφή του αστικού χώρου της Αθήνας δεν είναι καινούργια.
Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη ευρωπαϊκή μητρόπολη, η ελληνική πρωτεύουσα έχει αλλάξει δραματικά από τις αντιξοότητες της ταραχώδους σύγχρονης ιστορίας της.
Η ταχεία αστικοποίηση που ακολούθησε τη βίαιη γερμανική κατοχή κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου είδε τα νεοκλασικά και τα σύγχρονα κτίσματα να γκρεμίζονται σχεδόν εν μία νυκτί.
«Όλα αυτά τα κτίρια είναι η κληρονομιά των αρχιτεκτόνων που είχαν σπουδάσει σε μέρη όπως το Παρίσι και τη Γερμανία και εργάστηκαν στα γραφεία των ανθρώπων όπως ο Le Corbusier».
Ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε προκάλεσε ακόμα περισσότερες ζημιές - ακόμα εμφανείς στις πλαϊνές προσόψεις.
Ακόμα πιο επιζήμιο, όμως, ήταν αυτό που ήρθε στη συνέχεια.
Από τη δεκαετία του 1950 οι Αθηναίοι ενθαρρύνθηκαν να παραδώσουν τα οικογενειακά σπίτια τους με αντάλλαγμα διαμερίσματα στα πολυώροφα κτήρια.
Στη δεκαετία του '60 και του '70, η αγροτική μετανάστευση οδήγησε σε χαοτική αστική επέκταση, καθώς η Αθήνα φιλοξένησε σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας.
Σύμφωνα με τους Έλληνες αρχιτέκτονες, η λιγότερο γνωστή κληρονομιά της Ελλάδας πρέπει να αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου.
Χωρίς επείγουσα παρέμβαση με τη μορφή κρατικών επιχορηγήσεων ή κονδυλίων της ΕΕ, οι ιδιοκτήτες θα στερούνται απλώς τα μέσα για να συνεχίσουν τις επισκευές.
"Εάν θέλουμε να σώσουμε αυτά τα κτίρια, πρέπει να μειώσουμε τους φόρους γι 'αυτούς", λέει η Gratsia.
Με περισσότερα από 1.500 εγκαταλελειμμένα κτίρια μόνο στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, τα οικονομικά κίνητρα είναι ζωτικής σημασίας επειδή τα έξοδα αποκατάστασης είναι συχνά πολύ υψηλά.
Στην Ελλάδα όχι μόνο δεν έχουμε τίποτα, αλλά η γραφειοκρατία είναι τέτοια που μια άδεια για να γίνουν τα έργα μπορεί να διαρκέσει από τέσσερα έως πέντε χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών