γράφει : Πέτρος Λεωτσάκος
Σαφείς προειδοποιήσεις έχουν αποστείλει στις διοικήσεις των μεγάλων ελληνικών τραπεζών πελάτες private banking αλλά και μεγαλοκαταθέτες ότι αν η κυβέρνηση νομοθετήσει για την υποχρεωτική ή μη καταγραφή των καταθέσεων στις φορολογικές δηλώσεις ή την θέσπιση πόθεν έσχες τότε θα αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές τράπεζες και θα αναζητήσουν νέους προορισμούς την Ελβετία και το Λουξεμβούργο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις κορυφαίων τραπεζικών στελεχών ένα μέτρο που θα προκαλέσει σοβαρούς κραδασμούς στις τράπεζες με σημαντική εκροή κεφαλαίων θα ήταν να εμπλακούν και οι καταθέσεις σε ένα μηχανισμό ελέγχου από το κράτος.
Εκτιμάται ότι αν ληφθούν νομοθετικά μέτρα που να εμπλέκουν και τις καταθέσεις τότε οι εκροές κεφαλαίων στο εξωτερικό θα μπορούσαν να φθάσουν το 15% με 20% των υφιστάμενων καταθέσεων.
Στην Ελλάδα οι καταθέσεις ανέρχονται σε 236 δις ευρώ εκ των οποίων 25 δις όψεως , 73 δις ευρώ ταμιευτηρίου και 138 δις ευρώ προθεσμίας.
Το 10% με 20% αντιστοιχεί σε μια δυνητική εκροή 24 με 45 δις ευρώ που προφανώς και θα προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στο τραπεζικό σύστημα μια περίοδο όπου μειώνουν την εξάρτηση τους από την ρευστότητα της ΕΚΤ και ταυτόχρονα αναζητούν κεφάλαια με ίδια μέσα.
Σε ερώτηση αν οι προσεγγίσεις αυτές είναι υπερβολικές αν δηλαδή μπορούν να «ξενιτευτούν» 24 με 45 δις ευρώ κορυφαίος Έλληνας τραπεζίτης επισήμανε τα εξής:
«Με τις αναφορές της κυβέρνησης ότι θα ελέγξει τις καταθέσεις οι μεγάλοι πελάτες του private banking το οποίο στην Ελλάδα φθάνει τα 10 δις ευρώ άρχισαν να ρωτούν πως θα μεταφέρουν στο εξωτερικό τις καταθέσεις τους. Μάλιστα ένας πελάτης με καταθέσεις περίπου 12 εκατ ευρώ ρωτούσε την μέθοδο που θα πρέπει να ακολουθήσει ώστε να μεταφέρει τις καταθέσεις του σε θυγατρική τράπεζα στο εξωτερικό ώστε να μην ελεγχθεί. Οι ανησυχίες είναι έντονες και τελευταία μεγάλοι καταθέτες μας το μόνο που μας ρωτούν είναι τι θα συμβεί με τις καταθέσεις και αν μπορούν να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό κυρίως στην Ελβετία ή το Λουξεμβούργο»
Ταυτόχρονα το τελευταίο ένα χρόνο έχουν εισρεύσει από το εξωτερικό στην ελληνική αγορά κυρίως από εφοπλιστές , επιχειρηματίες πάνω από 5 με 6 δις ευρώ τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να αποσυρθούν από την εγχώρια αγορά.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί οι πελάτες του private banking και οι μεγαλοκαταθέτες ανησυχούν τόσο πολύ για τον έλεγχο που μπορεί να ασκήσει το κράτος;
Την απάντηση την δίνει στέλεχος private banking επισημαίνοντας ότι « αξιόλογο μέρος των καταθέσεων στην Ελλάδα προέρχεται από αδήλωτα εισοδήματα.
Κοινώς από πηγές που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ή αν δικαιολογηθούν τότε θα πρέπει να πληρώσουν μεγάλους φόρους.
Συν τοις άλλοις υπάρχουν προφανώς και πολλοί πελάτες που μπορούν να δικαιολογήσουν τις μεγάλες τους καταθέσεις αλλά αυτοί δεν είναι συνηθισμένοι στους ελέγχους.
Η πλέον συνηθισμένη περίπτωση είναι οι καταθέσεις επιχειρήσεων και επιχειρηματιών.
Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις προκύπτει μια αντιστοιχία μεταξύ της ρευστότητας της εταιρίας τους και των προσωπικών τους καταθέσεων.
Συνήθως εμφανίζουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητα αλλά οι καταθέσεις τους είναι μεγάλες , αρκετά μεγάλες σε πολλές περιπτώσεις»
Διαχρονικά πάντως είναι γεγονός ότι οι καταθέσεις αυξάνονται , μπορεί να υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ κατηγοριών καταθέσεων αλλά έφθασαν αισίως στα 236 δις ευρώ όταν πριν 1 χρόνο ανέρχονταν σε 190 δις ευρώ δηλαδή αύξηση περίπου 46 δις ευρώ σε διάστημα περίπου 12 μηνών.
Εκτιμάται ότι αν ληφθούν νομοθετικά μέτρα που να εμπλέκουν και τις καταθέσεις τότε οι εκροές κεφαλαίων στο εξωτερικό θα μπορούσαν να φθάσουν το 15% με 20% των υφιστάμενων καταθέσεων.
Στην Ελλάδα οι καταθέσεις ανέρχονται σε 236 δις ευρώ εκ των οποίων 25 δις όψεως , 73 δις ευρώ ταμιευτηρίου και 138 δις ευρώ προθεσμίας.
Το 10% με 20% αντιστοιχεί σε μια δυνητική εκροή 24 με 45 δις ευρώ που προφανώς και θα προκαλέσει σοβαρούς τριγμούς στο τραπεζικό σύστημα μια περίοδο όπου μειώνουν την εξάρτηση τους από την ρευστότητα της ΕΚΤ και ταυτόχρονα αναζητούν κεφάλαια με ίδια μέσα.
Σε ερώτηση αν οι προσεγγίσεις αυτές είναι υπερβολικές αν δηλαδή μπορούν να «ξενιτευτούν» 24 με 45 δις ευρώ κορυφαίος Έλληνας τραπεζίτης επισήμανε τα εξής:
«Με τις αναφορές της κυβέρνησης ότι θα ελέγξει τις καταθέσεις οι μεγάλοι πελάτες του private banking το οποίο στην Ελλάδα φθάνει τα 10 δις ευρώ άρχισαν να ρωτούν πως θα μεταφέρουν στο εξωτερικό τις καταθέσεις τους. Μάλιστα ένας πελάτης με καταθέσεις περίπου 12 εκατ ευρώ ρωτούσε την μέθοδο που θα πρέπει να ακολουθήσει ώστε να μεταφέρει τις καταθέσεις του σε θυγατρική τράπεζα στο εξωτερικό ώστε να μην ελεγχθεί. Οι ανησυχίες είναι έντονες και τελευταία μεγάλοι καταθέτες μας το μόνο που μας ρωτούν είναι τι θα συμβεί με τις καταθέσεις και αν μπορούν να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό κυρίως στην Ελβετία ή το Λουξεμβούργο»
Ταυτόχρονα το τελευταίο ένα χρόνο έχουν εισρεύσει από το εξωτερικό στην ελληνική αγορά κυρίως από εφοπλιστές , επιχειρηματίες πάνω από 5 με 6 δις ευρώ τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να αποσυρθούν από την εγχώρια αγορά.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί οι πελάτες του private banking και οι μεγαλοκαταθέτες ανησυχούν τόσο πολύ για τον έλεγχο που μπορεί να ασκήσει το κράτος;
Την απάντηση την δίνει στέλεχος private banking επισημαίνοντας ότι « αξιόλογο μέρος των καταθέσεων στην Ελλάδα προέρχεται από αδήλωτα εισοδήματα.
Κοινώς από πηγές που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ή αν δικαιολογηθούν τότε θα πρέπει να πληρώσουν μεγάλους φόρους.
Συν τοις άλλοις υπάρχουν προφανώς και πολλοί πελάτες που μπορούν να δικαιολογήσουν τις μεγάλες τους καταθέσεις αλλά αυτοί δεν είναι συνηθισμένοι στους ελέγχους.
Η πλέον συνηθισμένη περίπτωση είναι οι καταθέσεις επιχειρήσεων και επιχειρηματιών.
Είναι γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις προκύπτει μια αντιστοιχία μεταξύ της ρευστότητας της εταιρίας τους και των προσωπικών τους καταθέσεων.
Συνήθως εμφανίζουν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητα αλλά οι καταθέσεις τους είναι μεγάλες , αρκετά μεγάλες σε πολλές περιπτώσεις»
Διαχρονικά πάντως είναι γεγονός ότι οι καταθέσεις αυξάνονται , μπορεί να υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ κατηγοριών καταθέσεων αλλά έφθασαν αισίως στα 236 δις ευρώ όταν πριν 1 χρόνο ανέρχονταν σε 190 δις ευρώ δηλαδή αύξηση περίπου 46 δις ευρώ σε διάστημα περίπου 12 μηνών.
Σχόλια αναγνωστών