Οι ψηφοφόροι «ωριμάζουν» και στέλνουν μήνυμα στο πολιτικό σύστημα
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις τρεις δημοσκοπήσεις που δόθηκαν στη δημοσιότητα τα τελευταία 24ωρα σχετικά με τη δυναμική των υποψηφίων στο Δήμο Αθηναίων είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Και οι τρεις δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στον νυν δήμαρχο, Γ.Καμίνη και μάλιστα με μια διαφορά 5 με 6 ποσοστιαίων μονάδων από το δεύτερο αντίπαλο του.
Διαφορά που οφείλεται και στη «διάσπαση» του κεντροδεξιού «στρατοπέδου» λόγω της «διπλής» υποψηφιότητας των κ.κ.Σπηλιωτόπουλου και Κακλαμάνη.
Οι δύο αυτοί υποψήφιοι που προέρχονται από τον χώρο της ΝΔ συγκεντρώνουν σωρευτικά ένα ποσοστό που κυμαίνεται από το 25% έως το 27%.
Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης (με ποσοστά γύρω στο 11%) και ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, Γ.Σακελλαρίδης, του οποίου τα ποσοστά κυμαίνονται από το 10% έως και το 11%.
Το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι η διάσπαση στον κατακερματισμένο δεξιό χώρο – «γνώρισμα» που χαρακτήριζε άλλοτε κυρίως τον χώρο της κεντροαριστεράς τα προηγούμενα χρόνια – δημιουργεί σύγχυση στους ψηφοφόρους που αυτοπροσδιορίζονται ως «δεξιοί-κεντροδεξιοί».
Η σύγχυση αυτή αποτυπώνεται και στο αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων εγείροντας ζήτημα και για τον τρόπο που κινήθηκε η ηγεσία της ΝΔ στο θέμα των υποψηφιοτήτων.
Για παράδειγμα σε μια από τις τρεις δημοσκοπήσεις αναφέρεται πως μόλις το 32% των ψηφοφόρων της ΝΔ θα στηρίξει την υποψηφιότητα Σπηλιωτόπουλου (έχει την επίσημη στήριξη της ΝΔ), καθώς το 23% θα ψηφίσει τον Ν.Κακλαμάνη, το 16% τον Γ.Καμίνη και το 11% τον Ηλία Κασιδιάρη.
Το εύρημα αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει το δεύτερο κύριο συμπέρασμα των δημοσκοπήσεων αυτών.
Ότι δηλαδή οι πολίτες δεν πρόκειται να στηρίξουν ένα πρόσωπο που έχει υποδειχθεί από το κόμμα, από το πολιτικό σύστημα.
Οι πολίτες, σε όλες τις έως σήμερα δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στέλνουν σαφές μήνυμα για την ανάγκη να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σύστημα, να ανανεωθεί διότι απλά δεν πείθει, διότι έχει απαξιωθεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολο να προτιμήσουν για τη διοίκηση των δήμων ένα πολιτικό πρόσωπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ο οποίος παρουσιάστηκε ως ένα από τα δυνατά «χαρτιά» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ.Σακελλαρίδης, αν και νεαρός στην ηλικία και πολιτικά άφθαρτος, καταλαμβάνει μόλις την 4η ή την 5η θέση στις προτιμήσεις των Αθηναίων.
Αν και ο κ. Σακελλαρίδης αποδίδει το ποσοστό αυτό στην χαμηλή αναγνωρισιμότητα του από το εκλογικό σώμα, είναι ενδεικτικό το στοιχείο ότι λιγότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ (μόλις το 42%) δηλώνουν ότι θα υπακούσουν στην «κομματική γραμμή» και θα τον ψηφίσουν.
Βάσει αυτών των δημοσκοπήσεων, γίνεται σαφές πως το εκλογικό σώμα δεν έχει καμία διάθεση ή πρόθεση – τουλάχιστον ως προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές – να συνδέσει την ψήφο του με την ιδεολογική, πολιτική του ταυτότητα
Οι δημότες ενδιαφέρονται πρωτίστως για τους δήμους τους, για την καθημερινότητα τους και εστιάζουν σε ανθρώπους και τρόπους που θα μπορούσαν να τη βελτιώσουν και όχι π.χ. στη μνημονιακή ή στην αντιμνημονιακή ρητορική
Πρόκειται για μια εξέλιξη που έχει έντονα σημάδια «ωρίμανσης» των ψηφοφόρων.
Τα οποία καλό θα ήταν – κάποια στιγμή – να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους και τα επιτελεία των κομμάτων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Και οι τρεις δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στον νυν δήμαρχο, Γ.Καμίνη και μάλιστα με μια διαφορά 5 με 6 ποσοστιαίων μονάδων από το δεύτερο αντίπαλο του.
Διαφορά που οφείλεται και στη «διάσπαση» του κεντροδεξιού «στρατοπέδου» λόγω της «διπλής» υποψηφιότητας των κ.κ.Σπηλιωτόπουλου και Κακλαμάνη.
Οι δύο αυτοί υποψήφιοι που προέρχονται από τον χώρο της ΝΔ συγκεντρώνουν σωρευτικά ένα ποσοστό που κυμαίνεται από το 25% έως το 27%.
Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν ο υποψήφιος της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης (με ποσοστά γύρω στο 11%) και ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, Γ.Σακελλαρίδης, του οποίου τα ποσοστά κυμαίνονται από το 10% έως και το 11%.
Το πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι η διάσπαση στον κατακερματισμένο δεξιό χώρο – «γνώρισμα» που χαρακτήριζε άλλοτε κυρίως τον χώρο της κεντροαριστεράς τα προηγούμενα χρόνια – δημιουργεί σύγχυση στους ψηφοφόρους που αυτοπροσδιορίζονται ως «δεξιοί-κεντροδεξιοί».
Η σύγχυση αυτή αποτυπώνεται και στο αποτέλεσμα των δημοσκοπήσεων εγείροντας ζήτημα και για τον τρόπο που κινήθηκε η ηγεσία της ΝΔ στο θέμα των υποψηφιοτήτων.
Για παράδειγμα σε μια από τις τρεις δημοσκοπήσεις αναφέρεται πως μόλις το 32% των ψηφοφόρων της ΝΔ θα στηρίξει την υποψηφιότητα Σπηλιωτόπουλου (έχει την επίσημη στήριξη της ΝΔ), καθώς το 23% θα ψηφίσει τον Ν.Κακλαμάνη, το 16% τον Γ.Καμίνη και το 11% τον Ηλία Κασιδιάρη.
Το εύρημα αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει το δεύτερο κύριο συμπέρασμα των δημοσκοπήσεων αυτών.
Ότι δηλαδή οι πολίτες δεν πρόκειται να στηρίξουν ένα πρόσωπο που έχει υποδειχθεί από το κόμμα, από το πολιτικό σύστημα.
Οι πολίτες, σε όλες τις έως σήμερα δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στέλνουν σαφές μήνυμα για την ανάγκη να αλλάξει ριζικά το πολιτικό σύστημα, να ανανεωθεί διότι απλά δεν πείθει, διότι έχει απαξιωθεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολο να προτιμήσουν για τη διοίκηση των δήμων ένα πολιτικό πρόσωπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ο οποίος παρουσιάστηκε ως ένα από τα δυνατά «χαρτιά» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ.Σακελλαρίδης, αν και νεαρός στην ηλικία και πολιτικά άφθαρτος, καταλαμβάνει μόλις την 4η ή την 5η θέση στις προτιμήσεις των Αθηναίων.
Αν και ο κ. Σακελλαρίδης αποδίδει το ποσοστό αυτό στην χαμηλή αναγνωρισιμότητα του από το εκλογικό σώμα, είναι ενδεικτικό το στοιχείο ότι λιγότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ (μόλις το 42%) δηλώνουν ότι θα υπακούσουν στην «κομματική γραμμή» και θα τον ψηφίσουν.
Βάσει αυτών των δημοσκοπήσεων, γίνεται σαφές πως το εκλογικό σώμα δεν έχει καμία διάθεση ή πρόθεση – τουλάχιστον ως προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές – να συνδέσει την ψήφο του με την ιδεολογική, πολιτική του ταυτότητα
Οι δημότες ενδιαφέρονται πρωτίστως για τους δήμους τους, για την καθημερινότητα τους και εστιάζουν σε ανθρώπους και τρόπους που θα μπορούσαν να τη βελτιώσουν και όχι π.χ. στη μνημονιακή ή στην αντιμνημονιακή ρητορική
Πρόκειται για μια εξέλιξη που έχει έντονα σημάδια «ωρίμανσης» των ψηφοφόρων.
Τα οποία καλό θα ήταν – κάποια στιγμή – να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους και τα επιτελεία των κομμάτων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών